جویند همه هلال و من ابرویش
گیرند همه روزه و من گیسویش
در دوره‏ى این دوازده ماه، مرا
یك ماه مبارک است، آن هم رویش



✔این رباعی معروف از کیست؟

هنگام تصحيح «دیوان دانش گیلانی»، این رباعی را که از قبل می‌شناختم در مأخذ دیدم ولی انتسابش به #دانش برایم مشکوک بود.

در اقیانوس ژرف اشعار پارسی، یافتن نام شاعر برای اشعاری که از سراینده‌اش بی‌خبریم، کاری بس دشوار و ظریف است.

📘تنها سندی که یافتم:
در کتاب سخنوران آذربایجان (ج ۲، ص ۶۱۵)، این #رباعی منسوب به #لعلی ایروانی تبریزی است؛ البتّه با قوافی ابرویت، گیسویت و رویت.

در ضمن برخی واژگان این رباعی به گونه‌ی دیگر هم در آثار مختلف ثبت شده‌اند؛ مثلاً «گیرند همه کمند و ...» یا «از جمله‌ی این دوازده ماه تمام».

این مطالب را در پاورقی دیوان دانش آورده‌ام. آخرین چاپ این دیوان، تعداد اندکی برای نمایشگاه کتاب ۱۴۰۲شمسی، توسّط #انتشارات_محمل بود و هنوز موجود است.

الآن در #گوگل به نام واعظ‌زاده خوانساری هم می‌آورد که بعید است درست باشد.

#دانش_گیلانی
#لعلی_تبریزی
#جواد_هاشمی_تربت

http://www.instagram.com/javadhashemi69/

@javadhashemi_torbat