"ای یک‌شبه هلال! چه زیبا نشسته‌ای!"
ماه منیّ و انجمن‌آرا نشسته‌ای
طوبی و سدره بر قد تو رشک می‌برند
از بس که سروقامت و رعنا نشسته‌ای
پژمردگی به گلشن تو ره نمی‌برد
بر چوب خشک نیز شکوفا نشسته‌ای
با دیدن سر تو شکیبم ز دست رفت
تو روی پا هنوز و شکیبا نشسته‌ای؟!
چشمان خیس ما عطش دیدن تو داشت
در پیش تشنگان چه گوارا نشسته‌ای!
دستان کودکانه‌ی طفلت نمی‌رسد
افسوس می‌خورد که چه بالا نشسته‌ای
موسای نخل نیزه! مسیح دیار دیر!
آخر برای تشت که یحیی نشسته‌ای؟
بر صفحه‌ی جبین تو کوفی چه خط نوشت؟
کاینسان شکسته‌ایّ و معلّا نشسته‌ای
دیگر مگیر از سر ما سایه را، حسین!
اکنون که نزد زینب کبری نشسته‌ای
#حضرت_زینب_کبری_سلام‌الله‌علیها
#دروازه‌ی_کوفه
#جواد_هاشمی_تربت
#بازنشر
(سروده‌ی سال ۱۳۸۷ و ۱۳۸۸؛ مصراع نخست غزل از دوستم آقا #مصطفی_قربان‌علی است که توفیق شد و ادامه دادم)
@javadhashemi_torbat
ماه منیّ و انجمن‌آرا نشسته‌ای
طوبی و سدره بر قد تو رشک می‌برند
از بس که سروقامت و رعنا نشسته‌ای
پژمردگی به گلشن تو ره نمی‌برد
بر چوب خشک نیز شکوفا نشسته‌ای
با دیدن سر تو شکیبم ز دست رفت
تو روی پا هنوز و شکیبا نشسته‌ای؟!
چشمان خیس ما عطش دیدن تو داشت
در پیش تشنگان چه گوارا نشسته‌ای!
دستان کودکانه‌ی طفلت نمی‌رسد
افسوس می‌خورد که چه بالا نشسته‌ای
موسای نخل نیزه! مسیح دیار دیر!
آخر برای تشت که یحیی نشسته‌ای؟
بر صفحه‌ی جبین تو کوفی چه خط نوشت؟
کاینسان شکسته‌ایّ و معلّا نشسته‌ای
دیگر مگیر از سر ما سایه را، حسین!
اکنون که نزد زینب کبری نشسته‌ای
#حضرت_زینب_کبری_سلام‌الله‌علیها
#دروازه‌ی_کوفه
#جواد_هاشمی_تربت
#بازنشر
(سروده‌ی سال ۱۳۸۷ و ۱۳۸۸؛ مصراع نخست غزل از دوستم آقا #مصطفی_قربان‌علی است که توفیق شد و ادامه دادم)
@javadhashemi_torbat
"ای یک‌شبه هلال! چه زیبا نشسته‌ای!"
ماه منیّ و انجمن‌آرا نشسته‌ای
طوبی و سدره بر قد تو رشک می‌برند
از بس که سروقامت و رعنا نشسته‌ای
پژمردگی به گلشن تو ره نمی‌برد
بر چوب خشک نیز شکوفا نشسته‌ای
با دیدن سر تو شکیبم ز دست رفت
تو روی پا هنوز و شکیبا نشسته‌ای؟!
چشمان خیس ما عطش دیدن تو داشت
در پیش تشنگان چه گوارا نشسته‌ای!
دستان کودکانه‌ی طفلت نمی‌رسد
افسوس می‌خورد که چه بالا نشسته‌ای
موسای نخل نیزه! مسیح دیار دیر!
آخر برای تشت که یحیی نشسته‌ای؟
بر صفحه‌ی جبین تو کوفی چه خط نوشت؟
کاینسان شکسته‌ایّ و معلّا نشسته‌ای
دیگر مگیر از سر ما سایه را، حسین!
اکنون که نزد زینب کبری نشسته‌ای
#حضرت_زینب_کبری_سلام‌الله‌علیها
#دروازه‌ی_کوفه
#جواد_هاشمی_تربت
#بازنشر
(سروده‌ی سال ۱۳۸۷ و ۱۳۸۸)
●دوستم آقا #مصطفی_قربان‌علی هم غزلی با همین سیاق دارد که مصراع نخستش در مطلع غزل بالا #تضمین شده.
@javadhashemi_torbat
ماه منیّ و انجمن‌آرا نشسته‌ای
طوبی و سدره بر قد تو رشک می‌برند
از بس که سروقامت و رعنا نشسته‌ای
پژمردگی به گلشن تو ره نمی‌برد
بر چوب خشک نیز شکوفا نشسته‌ای
با دیدن سر تو شکیبم ز دست رفت
تو روی پا هنوز و شکیبا نشسته‌ای؟!
چشمان خیس ما عطش دیدن تو داشت
در پیش تشنگان چه گوارا نشسته‌ای!
دستان کودکانه‌ی طفلت نمی‌رسد
افسوس می‌خورد که چه بالا نشسته‌ای
موسای نخل نیزه! مسیح دیار دیر!
آخر برای تشت که یحیی نشسته‌ای؟
بر صفحه‌ی جبین تو کوفی چه خط نوشت؟
کاینسان شکسته‌ایّ و معلّا نشسته‌ای
دیگر مگیر از سر ما سایه را، حسین!
اکنون که نزد زینب کبری نشسته‌ای
#حضرت_زینب_کبری_سلام‌الله‌علیها
#دروازه‌ی_کوفه
#جواد_هاشمی_تربت
#بازنشر
(سروده‌ی سال ۱۳۸۷ و ۱۳۸۸)
●دوستم آقا #مصطفی_قربان‌علی هم غزلی با همین سیاق دارد که مصراع نخستش در مطلع غزل بالا #تضمین شده.
@javadhashemi_torbat
"ای یک‌شبه هلال! چه زیبا نشسته‌ای!"
ماه منی که انجمن‌آرا نشسته‌ای
طوبی و سدره بر قد تو رشک می‌برند
از بس که سروقامت و رعنا نشسته‌ای
پژمردگی به گلشن تو ره نمی‌برد
بر چوب خشک نیز شکوفا نشسته‌ای
با دیدن سر تو شکیبم ز دست رفت
تو روی پا هنوز و شکیبا نشسته‌ای؟!
چشمان خیس ما عطش دیدن تو داشت
در پیش تشنگان چه گوارا نشسته‌ای!
دستان کودکانه‌ی طفلت نمی‌رسد
افسوس می‌خورد که چه بالا نشسته‌ای
موسای نخل نیزه! مسیح دیار دیر!
آخر برای تشت که یحیی نشسته‌ای؟
بر صفحه‌ی جبین تو کوفی چه خط نوشت؟
کاینسان شکسته‌ایّ و معلّا نشسته‌ای
دیگر مگیر از سر ما سایه را، حسین!
اکنون که نزد زینب کبری نشسته‌ای
#حضرت_زینب_کبری_سلام‌الله‌علیها
#دروازه‌ی_کوفه
#جواد_هاشمی_تربت
#بازنشر
(سروده‌ی سال ۱۳۸۷ و ۱۳۸۸)
●مصراع اوّل از دوست گرامی آقا #مصطفی_قربان‌علی است.
@javadhashemi_torbat
ماه منی که انجمن‌آرا نشسته‌ای
طوبی و سدره بر قد تو رشک می‌برند
از بس که سروقامت و رعنا نشسته‌ای
پژمردگی به گلشن تو ره نمی‌برد
بر چوب خشک نیز شکوفا نشسته‌ای
با دیدن سر تو شکیبم ز دست رفت
تو روی پا هنوز و شکیبا نشسته‌ای؟!
چشمان خیس ما عطش دیدن تو داشت
در پیش تشنگان چه گوارا نشسته‌ای!
دستان کودکانه‌ی طفلت نمی‌رسد
افسوس می‌خورد که چه بالا نشسته‌ای
موسای نخل نیزه! مسیح دیار دیر!
آخر برای تشت که یحیی نشسته‌ای؟
بر صفحه‌ی جبین تو کوفی چه خط نوشت؟
کاینسان شکسته‌ایّ و معلّا نشسته‌ای
دیگر مگیر از سر ما سایه را، حسین!
اکنون که نزد زینب کبری نشسته‌ای
#حضرت_زینب_کبری_سلام‌الله‌علیها
#دروازه‌ی_کوفه
#جواد_هاشمی_تربت
#بازنشر
(سروده‌ی سال ۱۳۸۷ و ۱۳۸۸)
●مصراع اوّل از دوست گرامی آقا #مصطفی_قربان‌علی است.
@javadhashemi_torbat