🔖در تقویم جهانی، ۱۴ فوریه به نام روز
#ولنتاین شناخته می‌شود؛ روزی که به ظاهر برای گرامی‌داشت عشق و محبت تعیین شده‌است
⁉️اما آیا این مناسبت،
تجلی حقیقی دوست داشتن است یا بیشتر
محصول یک جریان مصرف‌گرایانه جهانی؟
🟢نگاهی به تاریخچه این روز نشان می‌دهد که ریشه‌های آن به سنت‌های مذهبی و افسانه‌های قدیمی بازمی‌گردد. با این حال، آنچه امروزه شاهد آن هستیم، بیشتر از آنکه بازتابی از عشق حقیقی باشد، در چارچوب تبلیغات تجاری و بازاریابی گسترده جای گرفته است. برندهای بزرگ از احساسات انسانی بهره می‌برند تا کالاهای خود را به نام
"ابراز عشق" بفروشند، درحالی‌که ذات محبت و دوستی به هزینه‌های مادی وابسته نیست.
🔴عشق، چه در روابط انسانی و چه در باورهای فرهنگی و دینی، مفهومی عمیق و متعالی است که در گذر زمان شکل می‌گیرد و با فداکاری، احترام و درک متقابل معنا می‌یابد. اگر عشق را در چارچوب یک روز و در قالب هدایای نمادین خلاصه کنیم، آیا به حقیقت آن ظلم نکرده‌ایم؟
🔴ولنتاین؛ بهانه‌ای برای مصرف‌گرایی یا تحریف مفهوم عشق؟
🟢جدا از اندیشه شکل‌گیری این رویداد،
ولنتاین را می‌توان بهانه‌ای دانست تا از دریچه آن، نگاهی دوباره به بستر فرهنگی، ارزش‌ها و باورهایمان بیندازیم. آنچه امروزه تحت عنوان عشق در فرهنگ رایج معرفی می‌شود، بیشتر به مفهومی سطحی و تقلیل‌یافته شباهت دارد. در حالی که عشق، مفهومی عمیق، متعالی و فراتر از ارزش‌هایی است که به واسطه تبلیغات و جریان‌های تجاری به آن تقلیل داده شده است.
🟢اگر عشق را پدیده‌ای ژرف و ناب بدانیم، شایسته نیست که آن را در چارچوب کلیشه‌های تحمیلی و تبلیغات بازاری محصور کنیم. اما امروزه شاهد آن هستیم که برخی رسانه‌ها و تولیدکنندگان محتوا، در کنار برندهای تجاری، به ترویج فرهنگی می‌پردازند که عمدتاً بر پایه تصنع و تقلید استوار است. برنامه‌هایی که دوستی و روابط میان افراد را از چارچوب انسانی و اخلاقی خود خارج کرده و در قالبی سطحی و نمایشی بازتولید می‌کنند، چه تأثیری بر شکل‌گیری نگرش‌های اجتماعی خواهند داشت؟
🟣مسئله نگران‌کننده آنجاست که در برخی از این نمایش‌ها، هیچ استدلال فکری یا محتوای فرهنگی قابل دفاعی وجود ندارد.
🔴تنها شاهد بازتولید و ترویج سبک زندگی خاصی هستیم که در نهایت، نه کمکی به درک بهتر عشق و روابط انسانی می‌کند و نه ارزش‌های پایدار فرهنگی را تقویت می‌کند. این روند، به تدریج سطح توقعات و نگرش عمومی را دستخوش تغییراتی می‌کند که ممکن است پیامدهای عمیقی بر جامعه داشته باشد.
🟢نکته مهم این است که مسئولان فرهنگی کشور باید نقش خود را در این زمینه جدی بگیرند. اگر دغدغه حفظ هویت فرهنگی وجود دارد، آیا نباید برای آن برنامه‌ریزی داشت؟
🟣 درحالی‌که رسانه‌ها، برنامه‌سازان و حتی تولیدکنندگان محتوا در فضای مجازی، در حال شکل‌دهی به نگرش‌های اجتماعی هستند، نمی‌توان تنها به انتقاد بسنده کرد. باید با ارائه محتوای جایگزین و تقویت ارزش‌های فرهنگی، به ایجاد درک صحیح‌تری از مفاهیمی چون عشق، خانواده و روابط انسانی کمک کرد.
🔴عجیب نیست که در چنین شرایطی، از مسئولان فرهنگی کشور اقدام مؤثری نمی‌بینیم؟
🟢درحالی‌که برنامه‌هایی با محتوای سطحی و تقلیدی، ذهن مخاطبان را شکل می‌دهند، آیا می‌توان با بی‌تفاوتی از کنار آن گذشت؟
🔵اگر به‌راستی خواهان تحکیم فرهنگ اصیل خود هستیم، باید نگاه عمیق‌تری به آینده داشته‌باشیم. تا زمانی که رسانه‌ها و تولیدکنندگان محتوا، سلیقه عمومی را در مسیری سطحی هدایت کنند، امیدی به اصلاح این روند نخواهد بود.
🟢تنها با ارائه الگوهای فکری و فرهنگی مبتنی بر
ارزش‌های واقعی، می‌توان در برابر این جریان ایستادگی کرد.
┄┄┅┅════✼
⚠️ ✼════┅┅┄┄
🔴#واحد_فرهنگی🟢#جامعه_اسلامی_دانشجویان 🟠#دانشگاه_تربیت_دبیر_شهید_رجایی🔗آدرس صفحات و کانال‌های ما:
🌐 https://zil.ink/jadsrttu 