دانش پژوهان عزیز
به اطلاع می رساند دوره " مدل سازی Amos" با تدریس غلامحسین حبیبی فردا یک شهریور ۹۸ ساعت ۹ صبح آغاز می گردد.
شماره تماس جهت شرکت در دوره: ۰۹۳۳۷۹۹۲۷۵۹
مرکز آموزش های تخصصی انجمن جامعه شناسی ایران

دانش پژوهان عزیز
به اطلاع می رساند دوره " تبارشناسی و مطالعات فرودستان " با تدریس آرش حیدری از امروز ۴ شهریور ۹۸ ساعت ۶ عصر آغاز می گردد.
شماره تماس جهت شرکت در دوره: ۰۹۳۳۷۹۹۲۷۵۹
مرکز آموزش های تخصصی انجمن جامعه شناسی ایران

💢درگذشت ایمانوئل والرشتاین نظریه پرداز برجسته سنت انتقادی

✍ سیدحسین سراج زاده (رئیس انجمن جامعه‌شناسی ایران)

yon.ir/CYbK6
ایمانوئل والرشتاین یکی از بزگترین عالمان اجتماعی و از نظریه پردازان برجسته سنت چپ و انتقادی در جامعه شناسی که با نظریه مشهور «نظام جهانی» شناخته می شود، روز 31 آگوست 2019 (9 شهر یور 1398) چشم از جهان فرو بست. او که تحصیلات دانشگاهی خود از کارشناسی تا دکترا را در دهه 50 میلادی در دانشگاه کلمبیای آمریکا گذراند، بعد از اخذ دکترا تا پایان عمر به عنوان استاد و پژوهشگر ارشد جامعه شناسی در دانشگاه های آمریکا و کانادا (کلمبیا، مک گیل، دولتی نیویورک، و دانشگاه یل) مشغول تدریس و تحقیق بود.

والرشتاین میراث گرانسنگی برای جامعه شناسی و علم اجتماعی داشته است:

🔸نخست اینکه او یکی از نظریه پردازان برجسته سنت چپ است و نقد او از نظام هژمونیک جهانی بر مبنای رابطه یک سویه و نامتوازن مرکز- پیرامون، بسیار تاثیرگذار و الهام بخش بوده است.

🔸دوم اینکه، والرشتاین، از جمله جامعه شناسانی است که رویکردی کلان و تاریخی به جامعه شناسی دارد. این رویکرد در دوره هایی که جامعه شناسی آمریکا و تا حدودی جامعه شناسی جهانی به سمت رویکردهای خرد تمایل پیداکرده بود، سنت جامعه شناسان کلاسیک را مبنی بر اهمیت داشتن رویکرد کلان و تاریخی برای تحلیل و تبیین جامعه شناسی تداوم بخشید.

🔸سوم اینکه، والرشتاین علاوه بر اینکه یک دانشگاهی و پژوهشگر ممتاز و یک نظریه پرداز بلندآوازه بود، در فعالیت های انجمنی و سازمان های علمی جامعه شناسان هم کنشگر بسیار فعالی بود. او با بخش های مختلف انجمن جامعه شناسی آمریکا و انجمن بین المللی جامعه شناسی همکاری موثری داشت؛ و در سال های 1994 تا 1998 رئیس انجمن بین المللی جامعه شناسی بود**.

والرشتاین برای اجتماع علمی جامعه شناسی ایران چهره آشنایی است. وی در اسفند ماه سال 1392 به دعوت انجمن جامعه شناسی ایران به ایران سفر کرد و در «سمینار برسی آراء والرشتاین» که توسط انجمن برگزار شد سخنرانی داشت (گزارش این سفر و سمینار را در پیوندهای زیر ملاحظه کنید).

درگذشت والرشتاین که تا آخرین روزهای زندگی، ماهانه دو یادداشت تحلیلی اجتماعی در سایت دانشگاه بینگامتن
(https://www.binghamton.edu/fbc/commentaries/index.html)
منتشر می کرد، ضایعه‌ی بزرگی برای علوم اجتماعی است.

امید است در فرصت های دیگر، انجمن جامعه شناسی ایران و صاحبنظران علوم اجتماعی ایران، بیشتر به بحث و گفتگو درباره آثار و آراء و میراث گران سنگ این نظریه پرداز برجسته بپردازند.

-----------------------------
**برای اطلاع بیشتر نگاه کنید به سایت انجمن بین المللی جامعه شناسی
https://www.isa-sociology.org/en/about-isa/history-of-isa/isa-past-presidents/list-of-presidents/immanuel-wallerstein

▫️مطالب مرتبط:
🔺سفر ایمانوئل والرشتاین به مثابۀ فرصتی برای همگرائی در علوم اجتماعی ایران
yon.ir/xMJvc
🔺سفر والرشتاین و دستاوردهای مورد انتظار برای جامعه شناسی ایران
yon.ir/Yamec
🔺گزارشی از برگزاری سمینار بررسی آراء والرشتاین
yon.ir/0AOXO
🔺آرزوی سالی آمیخته به صلح و شادمانی برای مردم ایران
yon.ir/QiNCR

 🔗 لینک مطلب روی وب سایت انجمن جامعه شناسی ایران
http://yon.ir/JBlbX


@iran_sociology
#انجمن_جامعه_شناسی_ایران

در میان رسالات متعددی که ماکیاوللی نوشته است، کمابیش، رسالۀ شهریار از شهرت بیشتری برخوردار بوده و کماکان نیز چنین است. بر کسی پوشیده نیست که فیلسوف پرآوازۀ ایتالیایی، بیش از حدود پنج سده از درگذشتش، به استعاره‌ای برای توصیفِ رسواترین و رذیلانه‌ترین دقایقِ سیاست بدل گشته است. «ماکیاوللیسم»، در مقام دکترینِ شرّ، و به مسلخ‌بَرَندۀ اخلاق، برخلافِ تصورِ رایج، نه در سال‌ها یا سده‌ها بعد، که بدواً، در نزدیک‌ترین فاصلۀ زمانی و مکانی از خودِ ماکیاوللی پدید آمده بود؛ تا آنجا که میتوان گفت تصوراتِ امروزکلیشه‌‌شده‌ای که در ادبیات سیاسی و تحتِ اصطلاحِ «ماکیاوللیسم»، دربارۀ ماکیاوللی صادر می‌شود، دست‌برقضا، نزدیکترین آگاهی به آگاهیِ معاصرانِ او از فحاوی رسالاتش، خاصّه شهریار، بوده است. طیف وسیعی از فیلسوفان و شارحانِ جریان‌ساز، نظیر لئو اشتراوس، همواره کوشیده‌اند در مقام دفاع از آگاهیِ معاصرانِ فیلسوف، او را تمام‌قد، «ماکیاوللیست» بنمایانند. این از آن روست که در سده‌های بعد، نظر به اشاراتِ تعیین‌کننده‌ی اسپینوزا، منتسکیو و نیز روسو، و البته مشخصاً پس از دستاوردهای اساسی در ساحت روش‌شناسیِ تاریخ اندیشه، و افزون بر آن، اطلاعات ما از چندوچونِ نسخه‌‌ها و رسالات قرون وسطایِ متأخر و همچنین متون معاصر ماکیاوللی، امکانی برای سخن گفتنِ از «دو ماکیاوللی» پدید آمد. دوگانگی/دولایگیِ فیلسوفِ لیزی که، با پرسش از هستی‌شناسیِ امر سیاسی در نزد قدما، در تدارکِ متافیزیکِ جدیدی برای سیاست بود، که اگرچه در زمانِ خود او به سرحدِّ نهایی‌اش نرسید، اما به تأسی از او در قرون بعد ممکن شد. تزِ «دو ماکیاوللی»، کمتر یا بیشتر، هرکدام مبتنی است بر شواهد و قرائنی در خودِ متون فیلسوف، مشخصاً شهریار و گفتارها. شهریار که به نظر مؤیدِ ماکیاوللیسمِ ماکیاوللی است و گفتارها که به نظر، رساله‌ای است علیهِ ماکیاوللیسم. جدال بر سر تفسیرِ فیلسوف، درست در همین دقیقه‌ی حیاتی است: این «دو»، در چه «نسبتی» از هم قرار دارند؟ تعیینِ حدّ فاصلِ(یا انطباق) این دو، به صورت مشخص، جریان‌های متعددی را سبب شده که تا همین امروز نیز به انحاء مختلف تداوم یافته است. جریان‌های انتقادی جدید در حوزه‌ی تاریخ اندیشه، از کمبریجی‌ها تا نوجمهوری‌خواهان گرفته تا اسپینوزیست‌های رادیکال، هرکدام به روشی (بعضاً بی‌ربط به هم) در تلاشند تا چهره‌ی فیلسوف را از غبار «کلیشه‌ها» رهایی بخشند و به اتکایِ خوانشِ خود از نسبتِ اسپینوزا و روسو از طرفی، و از طرفِ دیگر «اومانیست‌های شهروندی» و «جمهوری‌خواهانِ کلاسیکِ رومی» با ماکیاوللی، به صرافت افتاده‌اند تا روایتی آزادی/جمهوری‌خواهانه(در معنای مدرن آن: دموکراتیک) از کلیّت اندیشۀ سیاسی فیلسوف به دست دهند. این تنشِ تعیین‌کننده اما کماکان گرم و زنده است. در دورۀ اخیر، در ذیلِ خوانش رسالۀ شهریار، کوشش بر این بود تا دعاوی تفسیریِ هر کدام از سنت‌ها، در طیف‌های متعددی که فیلسوف را در ذیلِ کثیری از صورتبندی‌های متفاوت، از دکترین «مصلحت دولت» و یا «رئالیسم سیاسی» و «لیبرالیسم کلاسیک» گرفته تا «جمهوری‌خواهی مدرن» و نیز «جمهوری
خواهی رادیکال» می‌خوانند، بررسی و ارزیابی شود. پرواضح است که قطع به یقین، «دقایقی» در متن/متونِ فیلسوف، موجود است که بتواند در مقامِ مواد و مصالحی برای هرکدام از صورتبندی‌ها تلقی شود. در این دوره جدید نیز در ادامه‌ی مسیر شهریار، و با اتکای بر متن رسالۀ گفتارها، و با نظر به دقایق اساسی‌اش، که به لحاظ فنی، مشخصاً از منظرِ فلسفۀ سیاسی، غنی‌تر از متنِ شهریار است، خواهم کوشید نشان دهم هر کدام از خوانش‌ها و نظریه‌ها، چگونه مشروط به قسمی کم‌رمق‌سازی، نادیده‌گیری و یا برجسته‌سازی فقرات و دقایقی از متون فیلسوف‌اند. این پرسش پیشاپیش ما را به پرسش‌های دیگری می کشاند: ماکیاوللیِ شهریار چه نسبتی با ماکیاوللیِ گفتارها دارد؟ و اگر دارد/ندارد، چگونه می‌توان این دو «متن» را به «گفتگویی» که گاه ممکن و گاه آشکارا ممتنع است کشانْد؟ «لحظۀ ماکیاولین»، برخلافِ تصور، مطلقاً لحظۀ مشخص و روشنی نیست؛ تنش دقیقاً همینجاست: چگونه تفاسیرِ تا این پایه متعارض، از «آموزگار شیطان» گرفته تا نویسنده‌یِ«کتابِ مقدس جمهوری‌‌خواهان»، از دو «متنِ» مشخص، «ممکن» شده است؟ و خودِ این «امکان»، تاچه حد برای هرکدام از این تفاسیر بیشتر است؟ این دوره در تلاش است تا با خوانشِ فصل‌به‌فصلِ این متنِ دوران‌ساز، تمهیداتی فراهم آورد برای «ورود به این تنشِ زنده و پویا» در ماکیاوللی‌پژوهی و پرسش از چندوچونِ این «امکان»های تفسیری.
@isa_ctc

همراهان عزیز
جهت تهیه فایل های صوتی می توانید با شماره 09337992759 تماس حاصل فرمائید.

فردا پنج شنبه ۲۸ شهریور ۹۸ جلسه دوم دوره " فلسفه سیاسی مدرن، ماکیاولی: کتاب گفتارها " با تدریس احمدرضا آزمون ساعت ۱:۳۰ عصر آغاز می گردد.
شماره تماس جهت شرکت در دوره: ۰۹۳۳۷۹۹۲۷۵۹
مرکز آموزش های تخصصی انجمن جامعه شناسی ایران

شروع دوره های پاییز ۱۳۹۸
در مرکز آموزش های تخصصی انجمن جامعه شناسی ایران

چگونه برای عموم مردم مقاله بنویسیم؟

1. مقاله روزنامه‌‌نگارانه چيست و چه ويژگي‌هايي دارد؟

تعريف مقاله از ديدگاه روزنامه‌نگاران؛

توجه به ويژگي‌هاي روزآمد بودن، مهم بودن، خبربنيان بودن، جذاب بودن و روان بودن در مقاله‌نويسي.


2. طراحي يك مقاله روزنامه‌‌نگارانه

براي كدام مخاطب مي‌نويسيم و هدف‌‌مان چيست؟

ايده اصلي‌مان چيست؟

ايده اصلي‌مان را چگونه به يك گزاره تبديل مي‌كنيم و آن را بسط مي‌دهيم؟

3. سازه‌ها و ساختار يك مقاله روزنامه‌‌نگارانه

كلمه، جمله، پاراگراف و متن

اهميت تيتر، ورودي يا مقدمه، بدنه مقاله، پايان بندي و نتيجه‌گيري‌.


4. چه چيزهايي به مقاله‌مان استحكام مي‌بخشد؟

. استفاده از اطلاعات؛

. استفاده از نقل‌قول؛

. استفاده از مثال؛

. راهبردهاي اقناع در مقاله‌نويسي.

مدت و زمان‌بندي كارگاه

دو جلسه 4 ساعته.

جلسه اول به توضيح و تدقيق سرفصل‌هاي ارائه‌شده و تجزيه و تحليل دو مقاله روزنامه‌نگارانه اختصاص دارد.

جلسه دوم، برخي از مقاله‌‌‌هاي نوشته شده توسط شركت‌كنندگان در كارگاه مورد بحث قرار مي‌گيرد.

مکان برگزاری کلاس:
موسسه همشهری
آدرس: خیابان ولیعصر- نرسیده به چهار راه پارک وی-کوچه تورج پلاک 14

@isa_ctc

به کانال رسمی مرکز آموزشهای تخصصی و جامعه محور انجمن جامعه شناسی ایران بپیوندید
https://telegram.me/isa_ctc

@isa_ctc