#دلنوشته

ماه رمضان كه مي آيد، دلتنگ آقا #سيد_جواد_حيدری مي شوم. روحانی به معنای تمام كلمه بود. ظهر روزهای رمضان بعد از نماز ظهر و عصر يک ساعت وعظ مي كرد و جمعيت عظيمی كه در بعضي روزها بالغ بر چند هزار نفر هم می شد گوش جان مي سپردند به سخنان شيرين اهل دلی كه براي من يكی تداعی كننده گنگی بود از مجالس ديني صدر اسلام؛ به همان ميزان خالص و بی پيرايه.
#آسيد_جواد_حيدری در مجالس و محافلش مطلقا دم از سياست نمي زد، نه دعا می كرد و نه اشاره ای به صاحبان منصب و مسئوليت داشت. حتي يكبار با حساسيت روز ١٤ خرداد به مجلس وعظش شتافتم، نامي از امام نبرد. بعدها از دهان خود آن عزيز شنيدم كه چه صميميتی با به قول خودش مرحوم آقای #خمينی داشته و يكي از تنها چند نفری بوده است كه از #امام_خمینی اجازه مطلق در امور حسبيه داشته است.
آقا سيد جواد حيدری براي من مجسمه پارسايی و زهد و تقوا بود، از معدود روحانيونی كه بيش از دو دهه پس از پيروزی انقلاب اسلامی جمعيت مشتاق شنيدن وعظ وی چنان فزونی می يافت كه همه صحن و سرای #مسجد_برخوردار يزد پر می شد و مجبور بودند تا در بعضی روزها برای نماز #خيابان_امام را هم ببندند، بی آن كه صاحب منبر كمترين پست و موقعيت رسمی و سياسی داشته باشد.
عزت فراوان آسيد جواد تماما خدادادي بود و معنوی، حلاوت درک محضر آيت الحق حيدری عزيز، از دوران نوجواني و جواني هنوز در كامم مانده و شيرين است. رحمت بی كران خدا بر روان آن مرد بزرگ.

🖋سید محمد مهدی طباطبایی، فعال مطبوعاتی

#يزد
#ياد_ايام
#مسجد_برخوردار
#حاج_سيد_جواد_حيدرى


کانال رسمی مرحوم حاج سید جواد حیدری
https://tttttt.me/HSJH_Media