ادم خواری در دوره صفویه
شاه عباس

شاه عباس صفوی در دربار خود جلادانی به نام چگیـن (کسانی که گوشت خام می‌خورند) داشت. کار آنها این بود که به امر شـاه بر سر محکـوم ریخته و با دندان تکه‌ای از بدن او را زنده زنده کنده و می‌خوردند. به روایت مولف «روضه‌الصفویه»، مورخ رسمی دربار صفوی، آن فرقه آلت سیاست و غضب حکومت بودند که گناهکاران واجب‌‌التعزیر را از یکدیگر ربوده و انف (بینی) و اذن ( گوش) ایشان را به دندان قطع نموده و بلع می‌فرمودند و همچنین بقیه‌ی اعضای بدن ایشان را به دندان افصال داده (یعنی می‌کندند) و می‌خوردند.»
رسم دسته ‌ای از خادمان شاهان صفوی که مجرمان را زنده ‌زنده می‌ خوردند، زنده ‌خواری دشمنان و استفاده از جمجمهٔ دشمنان به‌ عنوان جام بود. در دوران حکومت صفویان دستهٔ جلاد خام‌ خوار وجود داشته ‌است که به فرمان شاه، مقصرین را زنده ‌زنده می‌خوردند. گاهی شاهان صفوی آنان را احضار کرده و دستور می‌دادند تا مجرمان را در جلوی چشمانشان بدرند.این دسته از آدم‌خواران که در دربار شاه عباس نگهداری می‌شدند «چیک» نام داشتند. نقل است که لشکر چهل‌ نفری آدم ‌خواران شاه عباس همه جا او را همراهی می‌کردند و قربانیان را می‌خوردند.

#صفویان
#شاه_عباس
#چگینی
#ادمخواری


(نقل از زندگانی شاه عباس اول، تالیف نصرالله فلسفی، جلد دوم، ص ۱۲۵)

🌎تاریخ ایران و جهان👇
📚 @history3000