"Бир бой одам каттагина бозор қурдирибди-ю, унга киришни пуллик қилиб қўйибди. Дастлабига эллик сўм бўлган нархга биров ғиринг деявермагач, тобора ошириб бораверибди. Бозор эгаси биронта одам норози бўлишини ёки ғалаён чиқишини кутармиш-да, бозорга кириш нархини ҳар ҳафта оширармиш.

Хуллас, у ўз қавмининг адолатсизликка қарши бош кўтаришини дил-дилидан истаб, шу ишни қилибди. Аммо... Аммо қавмининг феъли яна ўзини кўрсатибди — нарх ҳар қанча оширилмасин, биров ғиринг демабди. Ахийри бойнинг жаҳли чиқиб, бозор дарвозаси олдига девдай бир одамни қўйибди-да, кирганнинг ҳам пулини олишини, ҳам кетига битта тепишини буюрибди. Эҳтимол шу хўрликка, ҳақоратга чидаёлмас, дея ўйлабди.

Қарангки, яна кутгани бўлмабди — одамлар кетларига биттадан тепкини еб, бозорга навбати билан аста-секин кириб-чиқаверибдилар. Хўжайиннинг ҳафсаласи пир бўлиб, ҳаммасига қўл силтаган кунларининг бирида дарвоза олдида ғала-ғовур кўтарилибди. Хўжайин «Хайрият-ей», дея қувониб, дарвоза томон шошибди. Қараса, не кўз билан кўриб, не қулоқ билан эшитсинки, одамлар кетга тепувчини кўпайтириб қўйишни талаб қилаётганмиш, акс ҳолда навбат чўзилиб кетаётганини айтишаётганмиш..."

©Nabi Jaloliddin


Сизга бу халқ танишдай туюлмаяптими?


Дўстларингизга ҳам улашинг:

#uchnuqta

@Hikoyalar ни яқинларингизга ҳам юборинг!
Audio monologlar: @bedorlik kanalida!
Kulguli rasmlar: @uvaxaxa da!
______________

📜📚📖 @Hikoyalar каналига қўшилиш учун 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ни босинг ва OK.

​​Эх, бундан қутила олмайман, шекилли, деб ўйлади-да, бошқа усулга ўтди. Машинасидан тушиб:
- Мени қанча тезлик билан ушлаб олдинг? - деди.
- Етмиш. Илтимос, машинангга чиқ.
- Сени кўрганимда, 65 билан кетаётгандим...
- Илтимос, машинангизга киринг, - деди йўл хизмати ходими. Асабий бўлиб, машинага ўтирди ва эшикни қаттиқ ёпди. ЙПХ ходими, дафтарига нималарнидир ёзиб, машина ойнасидан унга бир қоғоз узатди-да, ўзи кетди.
“Бу жазо эмас” деди ўзига-ўзи ва хурсанд бўлди хайдовчи. Жарима қоғозида шундай ёзилган эди:
Азиз, дўстим. Менинг биттаю битта қизим бор эди. Олти ёшида тезлик билан келаётган машина остида қолиб халок бўлди. Фалокатдан сўнг хайдовчи жазосиз қолмади, албатта. Уч ой қамалиб чиқди. Турмадан чиққач, яна оиласи бағрига қайтиб, болаларини қуча олгандир, эхтимол. Аммо, мен...
Мен қизимни энди хеч қачон бағримга боса олмайман. Қизимни яна хидлаб, ўпишим учун, жаннатга боргунча кутишим керак. Жуда кўп маротаба у одамни кечиришга харакат қилдим. Балки кечиргандирман, лекин хали хам қизимни соғиняпман. Илтимос, мени дуо қил ва йўлда диққатли бўл. Хозир, битта ўғлим қолган.
Хайдовчи ўн беш дақиқача ўзига келолмади. Кейин машинани ёқиб, секин-секин уйига борди. Келибоқ, олдига югуриб чиққан болаларини мехр билан бағрига босди ва юзларидан ўпди…

#UCHNUQTA

@Hikoyalar ни яқинларингизга ҳам юборинг!
Audio monologlar: @bedorlik kanalida!
Kulguli rasmlar: @uvaxaxa da!
______________

📜📚📖 @Hikoyalar каналига қўшилиш учун 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ни босинг ва OK.

​​Урушдан хасса таяниб келган тоғам бўларди. Хар гал уйига борганимда “урушни гапириб беринг”, десам, “қўй, болам, ўша кунларни эсимга солма”, дерди. Бир гал акаларим билан борсак, тоғам шинел кийган дўсти билан гурунглашиб ўтирган экан.
- Нуқул урушни гапиринг, деб қистардинг, мана, Абдухолиқ амакинг Берлингача борган, кўп нарсани кўрган, ўзи гапириб беради, - деди тоғам.
Абдухолиқ амаки кўккўз, мўйлови сариқ, хушчақчақ киши экан.
- Тоғанг нимани кўрибди, жиян? - деди “газета-папирос”ини тутатиб. - Оёғидан яраланиб Польшадан қайтиб келган. Аканг қарағай Рейхстаггача борганман. Бир куни қизиқ бўлган? Қирқ бешинчи йилнинг апрель ойи эди. “Берлинни бугун оламиз, эртага оламиз”, деб турилган кезлар. Бандареко деган палковник лична ўзи чақириб, прказ бериб қолди:
- Младший лейтенант Абдусаматов! Сенга асобий задания бор. Генштабнинг буйруғи, - деди.
- Ес, тавариш палковник! - дедим чес бериб.
Одер дарёси буйидаги шахарчанинг ярми бизнинг қўлга ўтган, ярми пашистда қолган эди
- Прказ шуки, - деди полковник, - тонг қоронғусида шахарга кириб, қайси кўчада немиснинг қанча танки, қанча пушкаси борлигини билиб келасан!
Ростини айтсам, юрагим бетламади.
- Тавариш палковник мен разведкачи эмас, связистман! - десам, аччиғи чиқиб кетди.
- Атставит, младший лейтенант Абдусаматов! - деди бақириб. - Камандирнинг буйруғи мухокама қилинмайди, бажарилади! - Кейин ётиғи билан тушунтирди: - Сен, Абдусаматов, тажрибали жангчисан. Афти ангоринг хам немисга ўхшаб кетади. Қўрқма, сен билан хеч кимнинг иши бўлмайди, фашистнинг ўзи қочгани жой тополмай турибди.
- Немисчани билмайман-ку! - десам қўл силтади:
- Ничево, сен соқов немис бўласан!
Эгнимга “штандартенфюрер” кийимини кийгазиб қўйишди.
Шундай қилиб десанг “штандартенфюрер” Абдусаматов шахарчага кириб бордилар. Палковник рост айтган экан. Хаммаёқ вайрона, хар ким ўз жонини acpaш билан овора, ит эгасини танимайди, биров уёққа югуради, биров буёққа… Ярим соатча юргандан кейин анча дадил тортдим. Танк, пушка деган нарсалар кўринмайди. Аммо кўчанинг икки четидаги олмалар шунақа чиройли гуллабдики, одамнинг хаваси келади. Шунга махлиё бўлиб кетаётсам, бафармони Худо, ердан чиқдими, осмондан тушдими, шундоқ рўпарамдан немис генерали чиқиб қолса бўладими!
Савлатидан от хуркийди, хотинталоқнинг! Тиззаларим қалтираб таққа тўхтаб қолдим. Нима қилишни билсам, ўлай агар! Немисча гапирай десам, тилини билмасам. Ўрисча гапирсам, қўлга тушиб қоламан. Буёғи нима бўлганини ўзим билмайман. Қўлимни кўксимга қўйиб, “ассалому алайкўм”, деб юборибман! Генерал тўхтаб қолди. Ичимда “хозир отиб ташлайди, кўрамиз, ким олдинроқ отишини, лаънати “пашист”, деб тўппончамга қўл юборсам, киройи одоб билан “ваалайкум ассалом!” дейди! Бақа бўпқопман!
Қарасам, ёнида адютанти йўқ. Овозини пасайтириб, “Сиз хам ўзбекмисиз?” деди. “Худди шундай, херр генерал, разведкага келганман!” деган эдим, “Шахар паркида душманнинг тўртта “Фердинанти”, олтита “гаубицаси” турибди, аммо асосий кучлар дарёнинг нариги бетида”, деди-да йўлига кетаверди.
Кейин билсам, “генерал” хам ўзимга ўхшаган младший лейтенант, қўшни қисмда хизмат қиладиган разведкачи экан...
Урушда шунақаси хам бўптуради, жиян!

Ўткир Хошимов


#UCHNUQTA

@Hikoyalar ни яқинларингизга ҳам юборинг!
Audio monologlar: @bedorlik kanalida!
Kulguli rasmlar: @uvaxaxa da!
______________

📜📚📖 @Hikoyalar каналига қўшилиш учун 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ни босинг ва OK.

Бир киши Бишр Ҳофий олдига ҳажга кетиш олдидан зиёратга келди ва:
- Ҳажга боришга азм этдим, бирор нарса тайинлайсизми?- деди.
- Неча пул сарфлайдиган бўлдингиз?- деди Бишр.
- Икки минг дирҳам.
- Ҳаж қилишдан мақсадингиз нима? Бир айланиб келишми ё Оллоҳнинг розилигини олишми?
- Албатта, Оллоҳнинг розилигини олиш.
- Агар сафар қилмасдан уйингизда ўтирганча шу пулларни сарфлаб Оллоҳнинг розилигини аниқ олишнинг имкони бўлса, қиласизми?
- Ҳа.
- Унда боринг, бу пулларни ўн кишига бўлиб беринг: қарздор камбағалга беринг, қарзидан қутулсин... бир бечорага беринг, ўзини ўнглаб олсин... бир серфарзанд мискинга беринг, бола-чақасини эпақага келтирсин... етим боқиб юрганга беринг, етимни хурсанд қилсин... ва ҳоказо...
Агар дилингиз шу кабилардан бирига мойил бўлса, ҳаммасини ўшанга беринг. Зеро, бир мўминнинг қалбига сурур киритишингиз, муҳтожнинг мусибатини бошидан аритишингиз юз марта ҳаж қилишдан ҳам - фарз ҳажидан ташқари - афзалроқдир, - деди Бишр ва: - Туринг энди, бориб биз айтгандек сарфланг. Йўқса қалбингизда нима бор, уни айтинг, - деди.
У одам:
- Эй Абу Наср, қалбимда сафарга рағбат кучли, - деди.
Бишр Ҳофий унга юзланар экан, жилмайди ва деди:
- Пуллар кир тижоратлар ва шубҳалардан йиғилса, нафс ўзи хоҳлаб турган нарсани солиҳ амал қолипига солиб, рағбатини қондиришни истаб қолади. Ҳолбуки, Оллоҳ таоло фақат тақволи, чин ихлослилардангина амалларни қабул қилишга аҳд этган..

Одам йиғлаб юборди...

Бизчи, биродарлар, ўз ҳолимизга йиғлайликми, кулайликми?

#UCHNUQTA


@Hikoyalar ни яқинларингизга ҳам юборинг!
Rasmiy diniy kanal @zaydibnsobituz
Kulguli rasmlar: @uvaxaxa da!
______________

📜📚📖 @Hikoyalar каналига қўшилиш учун 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ни босинг ва OK.