​​Соғлиқ учун жуда фойдали машқ:

"ПУЛ САНАШ"

- суяклар оғриғини қолдиради.
- қон босимини меёрга солади.
- тиш ва бош оғриғини тўхтатади
- кўриш қобилияти, иштаҳа, ташқи кўриниш ва яшаш тарзини яхшилайди 😂

Ушбу машқни тез-тез бажариб туриш насиб этсин))


@Hikoyalar

​​Пул санаш машқининг фойдаларини ёздик. Лекин, ҳар қандай дори воситаси каби, пулнинг ҳам салбий таъсирлари кўп экан:

-Кўриш қобилиятини пасайтиради. Оқибатда унча-мунча одамни танимай қоласиз;

- Таъм билиш хусусиятига салбий таъсир қилади. Натижада, ҳамма овқатланиб юрган жойлардаги овқатлар "бир тийинга қиммат" овқатдай туюлиб, қиммат бўлмаган жойни таоми ўтмай қолади. Кейин оддийгина маставани ҳам мажбуриятдан Бочкага чиқиб ичиб келишга мажбур бўласиз.

-Одамни нозиклаштиради. Ҳамма юрган иссиқда юра олмай, машинага трнировка қўйишга мажбур бўласиз. Қиммат бутикдан кийим олмасангиз оёқни сиқади, баданни терлатадиган бўлиб қолади.

- Эшитиш қобилиятини пасайтиради. Машинада мусиқани варанглатиб қўймасангиз мусиқа эшитилмайди.

- Бармоқларнинг иш фаолиятига салбий таъсири бор. Масалан, яқинларингизга, дўстларингизга қўнғироқ қилиб қўйишга бармоқлар ишламайди. Қачонки ўзлари қилса, эринибгина телефонга жавоб беришга мажбур бўлиб қоласиз.

- Камига, танишларни кўриб қолганда, аввал улар қўл чўзмаса, кўришишга қўл чўзилмайди. Буни пул кўплигидан азият чекаётган, сиз билан дарди бир инсонлар тушунмаса, бошқалар тушунмайди.

- Энг зўр кофе ҳам ёқмай қолади. Чунки у сиз фалон давлатда фалон ресторанда ичган кофени олдида кофе эмас.

- Оёққа зарари бор. Оддийроқ машина минсангиз, оёқ газ педалини боса олмайди. Машина юрмайди. Танишларингиз эса, дардингизни тушунмай, "бурни осмонда буни", деб сизни айблашади.

- Хотирани пасайтиради. Ҳар қандай ҳолатда "бизда ҳеч нарсани эплай олишмайди. Мана, ман Парижда бўлганимда..." , деяверасиз. Бу гапни 1000 марта айтиб бўлганингизни эслай олмайсиз.

Пули кўпларга ҳам осон эмас))

@Hikoyalar

Tish og'rig'i yomon-da!
Og'riqdan ko'z oldim qorong'ilashib dorilar solingan qutidan og'riq qoldiruvchi dorini izlay boshladim.

-Ha, mana topdim. Xudoga shukur. Bitta bo'lsa ham bor ekan. Iye...- xayolimga kelgan fikrdan og'riq bir zumga yo'qoldi, ko'zim tiniqlashdi.- Axir onamning oyoqlari og'riydi. Har kech og'riqqa chidolmay shu og'riq qoldiruvchi bilan ichib tong ottirishadi-ku.
G'alati bo'lib ketdim.
Dorini joyiga qo'yib, xonamga kirdim. Har turli usullar qildim, goh do'stim o'rgatgan "Tibetcha usul", goh o'zimizning tuzli suv.
Bir tomonda og'riq, bir tomonda dori. Yonimda turib icholmayman. Bu kech og'riqdan uyg'onmaydilar deb tavakkal qilolmayman.

Shunday qilib og'riqli uch soatni ham o'tgazayotsam, hozir onam xonalaridan chiqib dori quti tomon ketdilar...
Og'riqlarim unutildi!

Og'riqlariga o'zing shifo ber.

Arjumandbegim

@Hikoyalar ни яқинларингизга ҳам юборинг!
Rasmiy diniy kanal @zaydibnsobituz
Kulguli rasmlar: @uvaxaxa da!
______________

📜📚📖 @Hikoyalar каналига қўшилиш учун 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ни босинг ва OK.

Qachonki hayotingdan nolimoqchi bo'lganingda shu rasmni ko'r...

@Hikoyalar

АРЗ

Нигоҳинг оташдир - нигоҳинг олов,
Кўнглингда, нелардир ҳамон яширин.
Туйғуга эрк бермоқ - азобдир ишқ ёв,
Дилингда ғам борми, ошкор эт сиринг.

Йўқ дейсан биламан: ғуруринг танҳо,
Мен ҳам сукутдаман - юраман лоқайд.
Бепарво қарасанг - қарагин аммо,
Шу жазо ҳукмига лойиқманми айт?!

©Абдувоҳид Сувонов
https://tttttt.me/Adabiyot_olami
@Hikoyalar

​​​​Том баравар бўй чўзган ток новдасида бирорта ҳам барг қолмаганди. Ортимдан қисқа-қисқа йўталиб келган умр йўлдошим гап қотди:
– Нима бўлди, хотин? Келинга нима девдинг?
– Хом…ток… қилинг дегандим… – тилим айланмай аранг гапирдим.
– Э, ўл, айтмай! Ўзим қилардим, ишдан келиб. Бу кўп қаватли уйда ўсган бўлса, хомтокни биладими? Баргларини юлиб ташлаш керак, дебсан, ҳаммасини битта қўймай юлиб ташлабди, бунинг, – деди эрим тишларини ғичирлатиб. – Бу йилги узумни тушингда кўрасан, энди!
– Асалхон! – чақирганимда овозим баландлаганини пайқадим. Ошхона тарафдан югуриб келган келиним қўли кўксида эгилиб таъзим билан салом берди.
– Бу нима қилганингиз?!
– Ойижон, хомток қилинг, деганингизга… сўрасам баргларини юласиз, дедингиз, юлиб…
– Ўлдирибсизку-у, узумни… э… – қарғишим ичимда қолди. Чиндан ҳам айб ўзимда эди. Тушунтирмаган ўзим нодон.
Орадан бир ой ўтди. Дугоналарим билан дийдор фурсати етди.

– Асалхон, мен гапга кетяпман. Анави товуқларни қаранг, кир сувга боришганми, ҳамма ёғи ифлос бўлиб кетибди. Би-ир патларини тозаланг, хўпми?
Келиним яна қўли кўксида “Хўп бўлади, яхши бориб келинг”, дея кузатиб қолди.
“Гап”дан қайтиб, дарвозадан кирарканман, не кўз билан кўрайки, чаққон келиним катакдаги тўртта товуқнинг патини юлиб, бўғзига пичоқ тортиб, қозонга босишга тайёр қилиб қўйибди. Бошимдан тутун чиқиб кетгандек бўлди.
– Нима қилдингиз? – бақириб юбордим бу гал.
– Ўзингиз патини тозаланг, деб…
– Э-э, бефаросат! Тозаланг дегани, патини юл, деганими?! Ювинтириб қўйиш керак эди, ахир. Вой мангина ўлай, тушунмаган ғалчани келин қилибман-ку! Ёш болани келин қилмай ўлай… ғирт ёш бола-я, бу… – жағим-жағимга тегмай жавраётганим устига синглим келиб қолди.
– Ҳа, опа, тинчликми, бунча жиғибийронсиз?
– Қара, тўртта товуғимнинг бошига етибди. Тозала, десам бир йўла патини юлиб ташлабди. Сўйиб…
– Мен айтгандим, сизга, ёшини келин қилманг, кўп нарсани билмайди, қийналасиз, деб. Мана, энди, ўзингиздан кўринг.
Синглим шу гап билан оғзимни ёпди-қўйди. Эрим билан ўғлим кула-кула товуқ-кабоб қилиб беришди. Мен эса… заҳри-маҳримга кабоб едим.
Орадан бир неча ой ўтди. Бу орада келиним “юк”ли бўлганини эшитиб, ўзимда йўқ қувондим. Товуқ воқеасидан кейин унга тушунмайдиган ишларини буюрмай қўйгандим.
Кузнинг сўнгги ойи. Дадаси ва ўғлим шаҳар марказига иш билан кетишган. Кенжам ўқишда. Бироз тобим қочиб, лоҳас бўла бошладим. Кўрпа-тўшак қилиб ўраниб ётиб олдим.

Бир маҳал қўрадаги қўйларнинг маъраши асабимга тега бошлади. Чидолмадим.
– Асал, – деб чақирдим.
– Лаббай, ойижон?
– Анави қўйхонанинг ёнида қопда буғдой кепак турибди. Олинг-да, қўйларга беринг. Устига сув солинг. Қорни очган шекилли, тинмай маърашяпти.
– Хўп бўлади, – деганча келиним ишга тутинди.
Орадан анча вақт ўтди. Ҳеч дараги бўлавермади. Нима гап экан, деб секин қўйхона томон бордим. Не кўз билан кўрайки, қўйлар ҳансираб оғир-оғир нафас олар, битта-битта ерга ағанай бошлаганди. Нақ бешта қўй…
– Вой, шўрим қурсин! Вой, мангина ўла-ай!!! Нима қиб қўйди-инг?!
– Қопдаги буғдойни бердим. Еб бўлишгач, идишига (охурни ҳам билмайди) шлангда сув солиб бердим.
– Вой, ўлдирдингизку-у, дадангиз келса, мени нақ сўяди-я! Боринг дарвозани очинг, бўктириб қўйибсиз!
Касаллигим ҳам эсимдан чиқиб кетди. Қўшнининг ўғлини чақирдим. Иккимиз бутун маҳаллада томоша бўлиб бешта қўйни югуртирдик… Э, ёш келин қилмай мангина ўлай… Чиндан ҳам бола экан, бола!
Дадасидан эшитмаган сўкишим қолмади, ўзиям. Бош эгганча туравердим, айб ўзимда, ахир…
Э, хуллас, дугоналаримнинг сўзига кириб, 17 ёшли қизни келин қилганимга пушаймон бўлдим. Келиним ёмонмас, аммо синглим айтганидек ҳали жуда ёш. Мана, тунов куниям, саккиз ойлик ҳомиласи билан нарвондан томга чиқиб кетибди. Ҳай-ҳайлаб аранг тушириб олдим.
– Вой ойижон, антенна яхши кўрсатмай қолувди-да… тузатай дегандим, – дейди қорнини қашлаб.
Хуллас, иккинчи ўғлимга 20 ёшдан ошганроқ қизлардан излаяпман. Қайнона бўлишга ҳозирлик кўраётганларга айтар сўзим, келин қилмоқчи бўлсангиз йигирмага етмаганини олманг Ёшгина қизни келин қилиб олиб тағин менинг ҳолимга тушиб юрманг.

@Hikoyalar

Kumushxon - Biz ayrildik

​​Ўзбекистонда талаба бўлиш қийинми?

Ҳар доим таълим тизимидаги сифат қониқарли даражадан ҳам пастга тушиб кетгани мени хавотирга солади.

Масалан, кириш балларини таҳлил қилар эканмиз, ҳақиқий аҳвол кўз олдимизда намоён бўлади. Юқоридаги видеода 2014-2017 йиллардаги кириш баллари таҳлил қилинганди, аммо ўша йилларда саволлар ўта қийин бўлганлиги, шу сабабли кириш баллари пасайиб кетган бўлиши мумкинлигини ҳисобга олиб, холислик учун 2018 йилги балларни ҳам таҳлил қилдим.

Ўтган йили илк маротаба барча тестлар катта павильонларда бўлди ва коррупция ҳолати кескин камайди (100% эмас). Саволлар ҳам содда ва осон тузилди. Буни ҳамма таъкидлади, ҳеч ким инкор қилмаса керак.

Хўш, ана шундай шароитда кириш баллари қандай бўлди?

Ўзгариш унчалик катта эмас. Ҳалиям кириш баллари анча паст.

ТЎЛОВ-КОНТРАКТ БЎЙИЧА

Жами 1753 та йўналиш таҳлил қилинди.

Шундан 1316 та, яъни 75,1% йўналишга кириш бали 100 баллдан паст бўлган. Тасаввур қиляпсизми, атиги 100 балл тўплаб, 75%дан кўпроқ йўналишга киришган!

100 балл ҳам кўпми? Майли, унда сал пастроққа тушамиз. Атиги 90 балл тўплаб 1173 та (66,9%) йўналишга кириш мумкин бўлган. Мингтадан ошиқ!

90 балл ҳам баланд десангиз, унда атиги 80 балл тўплаб, 2018 йилда 971 та (55,4%) йўналишга киришган. Яъни барча йўналишларнинг ярмидан кўпида кириш бали 80 баллдан паст бўлган! ЯРМИДАН КЎПИДА!

70 баллчилар ҳам хафа бўлишмаган. 678 та (38,7%) йўналишда 70 баллдан камроқ тўплаб, талаба бўлиш бахтига муяссар бўлишган.

Юқори билим талаб этиладиган йўналишлар сони эса кўп эмас. Масалан, контрактга кириш бали 150 баллдан юқори бўлган йўналишлар сони атиги 22 та, яъни 1,2% холос.

150 ни қўя туринг, яна ҳам пастга тушамиз. Кириш бали 130 баллдан юқори бўлган йўналишлар сони 137 та, яъни атиги 7,8%.

Ҳали бу саволлар осон бўлганда шунақа. Сал қийинроқ бўлса, рақамлар янада пастга тушади.

ДАВЛАТ ГРАНТИ БЎЙИЧА

Кўпчилик ўйлайдики, бюджетга кириш учун жуда кўп ўқиш керак, вундеркинд, гений бўлиш керак деб. Аммо рақамлар таҳлили бошқа нарсани таъкидламоқда.

Жами 2230 та йўналиш таҳлил қилинди (вилоятлар бўйича мақсадли қабул ҳисобига бюджет сони контрактдан кўпроқ).

Бюджетга учун кириш бали 150 баллдан юқори бўлган йўналишлар сони 238 та, яъни 10,7%.
Демак, 90% йўналишга бюжетга кириш учун бемалол 150 баллдан пастроқ тўпласа ҳам бўлади.

Пастдан келамиз. 1025 та (46%) йўналишга бюджетга ўқишга кириш учун 100 баллдан пастроқ тўпласа ҳам кифоя бўлган. Яъни Сиз 99,9 балл олсангиз, 2018 йилда мингдан ортиқ йўналишга бюджетга киришингиз мумкин бўлган.

Янада пастга тушсак, 423 та (19%) йўналишга бюджетга кириш бали 80 баллдан паст бўлган.

Ўртача билимли абитуриент 130 балл олиши мумкин, деб ҳисобласак, 2018 йилда 1679 та, яъни 75,3% йўналишга бюджетга кириш бали 130 дан паст бўлган.

Хуллас, рақамлардан кўриш мумкинки, Ўзбекистонда ўқишга кириш жуда унақа қийин ва мураккаб иш эмас. Тўғри, бутун дунёда бўлгани каби айрим нуфузли йўналишларда (юриспруденция, тиббиёт, иқтисод) баллар ҳар йили баланд бўлади, уларга кириш учун ҳаммадан кўпроқ ўқиш керак. Аммо умумий олганда салгина ўқиган абитуриент минглаб йўналишларга қийналмасдан ҳатто бюджетга кира олади.

Имтиҳонлардаги коррупцияга қай даражада тиш-тирноғим билан қарши бўлсам, ўз навбатида худди шундай иштиёқ билан ёшларнинг яхшироқ ўқишини истайман.

Фақат битта асосий фанни (3,1 баллик) ётволиб ўқиб, қолган 2 та фанни ўқимасдан, фақат “А” қилиб таваккал белгилаб чиқса ҳам 100 баллдан ошириш мумкин.

100 балл эса Ўзбекистонда 75%дан кўпроқ йўналишга контракт, 46% йўналишга бюджетга кириш учун етарли. Яна нима керак Сизга, ҳайронман...

Ўқийлик, илтимос, ўқийлик...


👉 @xushnudbek 👈

O'ylab ko'ring..
Undan avval albatta bu faylni oching..

"БАЛО"

Гоҳи қолдим - кимдан орқада?
Омад келса,
Зўрдан ҳам ўздим !
Таъмагирлик қилмадим асло -
Қўлни чўзсам - фалакка чўздим.

Эгилмадим саждадан бўлак,
Салом берса олдим - аликни.
«Қопоғон итга» ташладим, суяк -
Кетказдимда - дилдан ҳадикни.

Ўксимадим ҳуда - беҳуда,
Опичладим, сағир кўнгилни.
Бир ташвиш бор, муаммо жуда,
Тиёлсайдим - «ИСЁНЧИ» тилни !..

©Абдувоҳид Сувонов
«ЎТИНЧ» китобидан
https://tttttt.me/Adabiyot_olami
https://tttttt.me/Hikoyalar

- Biz nega birga bo'lolmaymiz? Sen bilan meni farqim nimadaligini bilasanmi?
- Nimada?
- Men bir oyda 1.500.000 so'm oylik olaman. Sen esa, bitta restoranga kirganda shuncha ishlatasan...

@Hikoyalar

Дадамга айтиб қўйманг...

Улар жуда бахтли оила эди. Ота, она ва уч ёшли ширингина қизалоқдан иборат бу оила жуда бахтли ҳаёт кечирар эди. Лекин тақдир ҳукми бу бахтни уларга кўп кўрди – узоқ давом этган касаллик сабабли она уч ёшли қизи ҳамда севимли ёрини ташлаб бу дунёни тарк этди. Турмуш ўртоғининг ўлимидан чуқур қайғуга ботган ота қизалоғига онасининг ўлимини қандай тушунтиришни билмасди. Буни устига гўдак ҳар куни отасидан "ойим қаерга кетдилар, қачон келадилар", деб сўрайверарди.
– Ойинг ишга кетди, қизим. Ишхонасидан узоқ муддатли сафарга чақиришган, Худо хоҳласа тез орада кириб келади, - дея қизини овутиб қўярди. Қизалоқ бу саволни тез-тез берар ва деярли бир хил жавоб эшитарди.
Шундай қилиб қизи олти ёшга чиққан йили ота бир меҳрибон, оқкўнгил аёл билан танишади ва улар турмуш қуришга аҳд қилишади. Бир куни отаси қизини ёнига чақириб, аста гап бошлайди:
– Қизим, ойинг қайтиб келадиган бўлди. Сен унинг қиёфасини унутиб қўйганинг йўқми?
Қизалоқ бироз ўйланиб туриб, "йўқ" маъносида бош қимирлатади. Ҳудди шу лаҳзада эшик очилиб, остонада ҳалиги аёл пайдо бўлади. Қучоғини кенг очиб, қизнинг исмини айтиб чақиради:
– Қизалоғим, мен сени ойингман, танияпсанми?
Қизалоқ отасига ҳайрон бўлиб тикилади.
- Қизим, ойингни танимаяпсанми? Ахир у сенинг онанг! Айтгандим-ку, ишга кетган, бир кун қайтиб келади, деб. Ана қайтиб келди. Энди тез бориб, "ойи" деб қучоқлаб қўйгин-чи, бўлақол тез! - деб ота қизини кўзларига тикилди.
Қизи индамай аёлнинг қучоғига бориб, "ойи" деб қўйди. Кўнгли тўлган ота қизини ёнига бориб, пешонасидан аста ўпди ва "Ҳозир келаман, сен ойинг билан гаплашиб ўтир қизим", дея ташқарига йўл олди. Отаси чиқиб кетгач қиз бирдан йиғлаб юборди ва кўзда ёш билан:
- Сиз менинг ойим эмассиз! - деди тўсатдан. - Менинг ойим ўлган!
Донг қолган аёл ҳайратдан не деярини билмай турарди.
- Буни мен бобом ва бувимларникига борганимда уларнинг суҳбатларидан билиб қолганман. Буни фақат мен, бобом ва бувим биламиз холос. Дадам бундан бехабар. У ҳалигача ойимни ишга кетган деб ўйлайди. Бу гапни дадам билмасин, у билса сўзсиз азобланиб йиғлайди. Сизни доим ойи деб чақираман. Фақат бу гапларни дадамга айтиб қўйманг. Дадам билса, чидолмай йиғлайди. -дея қизалоқ йиғлаб юборишдан ўзини зўрға тутиб турган "янги ойиси"га ёлворарди.
Бу пайт эса эшик ортида турган отанинг кўз ёшлари кўл бўлган эди...
@Hikoyalar

​🌹Аёл бу - ватандир.

Фиқҳ китобларида "Эркак ўз юртидан бошқа жойга кўчиб кетса, кўчган жойига аёли ҳам борса, олдинги ватани бекор бўлади ва унга борганда мусофир бўлади, яъни намозини қаср ўқийди. Аммо хотин туғилган юртида қолган бўлса, эр юртига қайтганда мусофир бўлмайди. Бинобарин намозини тўлиқ ўқийди", дейилади.

Демак, аёл ватандир!

Hikoyalar

“Pul topish uchun hammasiga roziman, faqat fohishalikka emas!” Ofitsiantlik qilayotgan O‘zbekiston chempionining hikoyasi

Ismim Madina. Yaqinda 23 yoshga to‘laman. Oilada 2 ta qizmiz: opam va men. Onam bizni bir o‘zi katta qilgan. Hozir shahar obodonlashtirish bo‘limida ishlaydi. O‘tgan yili o‘qishga topshirib, shartnoma asosida o‘qishga kirdim, lekin sharoitimiz yo‘qligi uchun o‘qiy olmadim. Keyin onamning yonida ishlay boshladim. O‘tgan yili bankdan katta kredit olib, opamni turmushga uzatdik. Shuning uchun yana qo‘shimcha ish topishga to‘g‘ri keldi. Hozir shaharni markazida joylashgan kafeda ofitsiantlik qilyapman.
Kun tartibim juda qiziq. Har kuni sahar soat 4 larda turib obodonlashtirishdagi ishimga boraman. Ko‘chalarni supuramiz, tozalaymiz. U yerdagi ishlarimni bitirib, soat 8:30 larda kafega kelaman. Keyin kechki soat 10 largacha ofitsiantlik qilaman. Hozir ko‘proq pul bo‘lsin, deb idish-tovoqlarni ham yuvyapman. Oladigan pulimga kelsak, kuniga 30 ming so‘mga ishlayman. Yana yo‘l haqi uchun ham uch ming so‘m qo‘shib berishadi. Yeb-ichishim kafe hisobidan. Lavash, hoddog—“fast food”larni yeb kunim o‘tadi. Ba’zida ovqat ham qilib berishadi. Xullas, bu yerda och qolmayman.

Men ham odamman!

Bilasizmi, kafega turli xil fe’l-atvorli odamlar keladi. Ishim tufayli hammasi bilan muloqotda bo‘laman. Masalan, kimdir yaxshi muomala qilib singlim qarab yuboring, desa, kimdir esa hushtak chalib, hey qaravor, deydi. Ayniqsa, yoshi katta ayollar bizga juda qo‘pol munosabatda bo‘ladi. Yosh yigitlar ham odamlar oldida o‘zini ko‘rsatgisi keladimi, bilmadim... Gohida bizni odam o‘rnida ko‘rishmaydi. Jerkib, ovozini ko‘tarib gapiradi.

Boshida juda qattiq xafa bo‘lardim. Axir men ham hamma qatori insonman-ku, aybim ofitsiantligimmi yo ularga xizmat qilganimmi? Shuncha behurmatlikni o‘rniga yaxshi gapirishsa nima qiladi? Yoki biror joyi kamayib qoladimi? Axir, “sen” ham, “siz” ham bir og‘izdan chiqadi-ku, deb hojatxonaga kirib olib rosa yig‘lardim. Lekin... yana o‘zimni qo‘lga olib, mijozlarni yoniga borib xizmatimni qilib ketaverardim.

Yaxshimi, yomonmi xaridor hamisha haq!

Bilasizmi, dunyoda eng yomoni nima? Sizni behurmat qilgan insonga yana borib xizmat qilishingiz, qancha yomon gapirsa ham bir so‘z deyolmay jim turishingiz, gaplariga yarasha javob qaytarishga yoki qovoq solishga haqqingiz yo‘qligi... Qoidaga ko‘ra, xaridor hamisha haqligi, ochig‘i, juda alam qiladi.

Lekin har qanday vaziyatda ham o‘zimni bosib, kulib muomala qilishga harakat qilaman. Shu paytgacha biror marta qo‘pollik qilmaganman. Agar qarshilik ko‘rsatsam yoki biror ortiqcha gap gapirsam ishimdan ayrilaman. Lekin bizni katta qarzlarimiz bor. Uzishim shart. Bo‘lmasa onamni bir o‘ziga juda qiyin bo‘ladi. Shuning uchun tishimni tishimga qo‘yib, hech narsa bo‘lmaganday xizmatimni qilib ketaveraman.

Ofitsiant ayollar yengiltakmi?


Inkor qilmayman, ishimizda bunday ayollar bor. Menimcha, bu odamni kasbiga emas, balki tabiatiga bog‘liq bo‘lsa kerak. Ishimizda doim kulib yaxshi gapirib turganimizgami, bilmadim, hammani “shunaqa” deb o‘ylashadi. Lekin besh qo‘l barobar emas. Afsuski, ko‘pincha ularning kasriga biz qolamiz. Ba’zilar gohida ko‘chada yurganimizda ham yomon qizga qaraganday qaraydi. E’tibor qilmaslikka harakat qilaman.

Hayotda jiddiy qizman. Sport bilan shug‘ullanganman. Shuning uchun tegajog‘liq qilishlariga imkon bermayman. Agar ishda mijozlar shaxsiy savollar berishni boshlasa, “Kechirasiz biron nima ‘zakaz’ qilasizmi?” deb gapini bo‘laman. Agar yana xushomad qilaversa, shart ketvoraman. Urishib yo tortishib o‘tirmayman. Keyin kafedagi boshqa ofitsiant yigitlar ham meni bu borada xafa qildirib qo‘ymaydi.

Pul topish uchun hammasiga roziman, faqat fohishalikka emas

Hech kim o‘zi xohlab birovni xizmatini qilmaydi. Begonalarning qo‘pol muomalasiga chidamaydi. Lekin odam boshiga tushmagunicha his qilmas ekan. Bilasizmi, kuniga 3-4 soatgina uxlayman, xolos. Oxirgi paytlarda jismoniy mehnat, ayniqsa, odamlarning gapi og‘irlik qilyapti. Ba’zan shunday uyquga zor bo‘laman, charchaganimdan ish payti stolda o‘tirib uxlab qolaman. Shunaqa paytlar bor-e, deb hammasini tashlab ketvorgim keladi. Lekin qiynalayotgan onam, bo‘ynimizda turgan qarzlar ko‘z oldimga kelib o‘zimni bosaman.

O‘zim bilan o‘zim gaplashaman, tasalli beraman. Chunki insonga eng yaxshi do‘st bu uning o‘zi ekan. Bugun hammaning dardi o‘ziga yetarli...

Bu dunyoda onamdan-da qadrli kishim yo‘q. Bilasizmi, men qarzlarimizdan qutulib, onam yaxshi yashashi uchun, mayli, har qanday muomalaga chidayman. Pul topish uchun har qanday ishga tayyorman, lekin fohishalikka emas.

To‘g‘ri, hozir yashash qiyin. Muhtojlik, ilojsizlik nima ekanligini juda yaxshi bilaman. Lekin bu oson yo‘l qidirib, xarom ishlar qilish kerak degani emas. Hoyu-havas deb u dunyoni boy bermaslik kerak. Bunga hech qachon rozi bo‘lmayman.

Ishonaman, boshimdan o‘tkazayotganlarim shunchaki sinov, qiyinchiliklar abadiy emas. Xudo xohlasa, hammasi o‘tib ketadi.

500 so‘mlik choy puli

Odatda bizda hech kim choypuli qoldirmaydi. Lekin ba’zan mijozlarning 500 yoki 1000 so‘m qaytimni olib chiqqunimcha, qolaversin singlim deb ketib qolishadi. Ammo pullarni o‘zimga olib qolmayman. Hammasini kassaga topshiraman. Shuning uchun har kuni yo‘lkiramga uch ming so‘m beradilar.

Topish-tutishim yomon emas. Obodonlashtirishdan 650 ming so‘m va kafedan esa 800 mingga yaqin pul olaman. Hammasi kreditimizga o‘tadi.

Sport — mening hayotim

Bolaligimdan sport bilan muntazam shug‘ullanaman. Bir necha yil oldin qo‘l jangi bo‘yicha O‘zbekiston chempioni bo‘lganman. Sport mening yarmim. U meni g‘azabimni bosishga, irodali bo‘lishga o‘rgatdi. Shuning uchun sportsiz  hayotimni tasavvur qilolmayman.

Biroq musobaqalarning birida sparingda qattiq jarohat olganman. Shuning uchun hozir oqsoqlanib yuraman. Lekin bu meni sportdan qaytarmaydi. Anchadan buyon jarohatimni davolash uchun suv polosi bilan shug‘ullanyapman. Terma jamoa a’zosiman. Mashg‘ulotlarimiz har kuni, lekin ishlayotganim sababli haftada 2 marta boraman. Xudoga shukr, kafedagi boshlig‘imiz juda tushungan inson. Haftada ikki kun tush paytida sport zalga borishimga ruxsat beradi.

Bilasizmi, sportdan kuch olaman, shug‘ullanib shunday mazza qilaman. Butun og‘riqlarim, alamlarim, nafratlarim— hammasi esimdan chiqib ketadi. Shuning uchun sportni juda yaxshi ko‘raman.

Men ham ular kabi bo‘lishni istayman

Hozir tengdoshlarim oliygohlarda tahsil olyapti, kimdiri esa yangi kelinchak... mazza qilib yoshlik davrini surib yuribdilar. Men ham ular kabi universitetlarda o‘qishni, bir oilaning bekasi bo‘lishni xohlayman.

Lekin kreditlarimiz uzilgunga qadar qalbimdagi bor orzularimni, his-tuyg‘ularimni yig‘ishtirib qo‘yishga majburman. Chunki hozir orzularim tomon boradigan bo‘lsam, onam bir o‘zi qiynalib qoladi. O‘zi bir yili ketib, 2 yili qoldi. Xudo xohlasa, qarzlardan qutulsak, hammasi zo‘r bo‘ladi.

Kelajakda sport yo‘lidan ketish niyatidaman. Mashhur sport murabbiyi bo‘laman, agar bunga erisholmasam psixolog bo‘laman. Ertaga kim bo‘lsam ham katta inson bo‘laman. Shunda onam hech narsaga zoriqmay yashaydi. Keyin onamni hajga jo‘nataman.