Kecha to'yga bormoqchi bo'ldim. Qanday kiyim tanlashga ikkilandim 🤔 Har holda pidjak, shim, galstug deganlari bir-biriga mos bo'lishi kerakda 🤓 Shunda telegramdagi etiket kanali yodimga tushdi.
Sizga ham tavsiya qilaman 😊
— Kiyinish madaniyati;
— Muomala madaniyati;
— Har qanday muhitda o'zini tuta olish sirlari aynan shu yerda ❗️
Etiket kanalida ko'rishguncha 🤓⤵️:
https://tttttt.me/joinchat/AAAAAEZ6QgL4S7uGk0DehA
Sizga ham tavsiya qilaman 😊
— Kiyinish madaniyati;
— Muomala madaniyati;
— Har qanday muhitda o'zini tuta olish sirlari aynan shu yerda ❗️
Etiket kanalida ko'rishguncha 🤓⤵️:
https://tttttt.me/joinchat/AAAAAEZ6QgL4S7uGk0DehA
Telegram
Etiket — o'zbek tilida
Namuna bo'ling!
Qo'shnimiz:
@sarvarovna
@kitoblar_olami_va_biz
@kongillar_bekati
Murojaat uchun: @EtiketUzBot
Reklama xizmati uchun: @reklama_etiket_kitoblar
Qo'shnimiz:
@sarvarovna
@kitoblar_olami_va_biz
@kongillar_bekati
Murojaat uchun: @EtiketUzBot
Reklama xizmati uchun: @reklama_etiket_kitoblar
Болалари оч қолган ота ва тиланчи.
Камбағал ишчи бир куни ишдан ҳайдалди Бошқа даромади бўлмагани учун болалари уч кун овқатсиз, нонсиз қолди. У одам иш қидириб қаёққа борса, “иш йўқ” деб эшикни юзига ёпишди. Устма-уст уч кун қорни оч қолган болаларнинг хархашаси онанинг юрагини эзиб юборди. Чорасизлик билан турмуш ўртоғига: “Кўряпсизми болаларни? Очликдан юзлари сарғайиб кетди. Биз-ку майли чидаймиз, лекин улар бунга чидолмайдилар. Бу ишнинг охири нима бўлади? Ўйлаб кўрдингизми?” деди.
Эр эгилган бошини аёли томон қаратиб: “Неча кундан бери бормаган жойим қолмади. Энг кам ойликка бўлса ҳам иш қидирдим, бир кун бўлса ҳам қорнингиз тўйсин, деб. Лекин ҳеч ким менга иш бермаяпти. Болаларимнинг бу ҳоли менинг ҳам юрагимни эзиб юборди. Лекин кўриб турибсанки, қўлимдан бирор нарса келмаяпти” деди. Шунда аёли: “Ундай бўлса менинг келинлик кунларимдаги рўмолимни олиб бориб сотинг, неча пул бўлса ҳам бирор нарса олиб келинг, болаларимизнинг қорнини тўйдирайлик. Қолганига Аллоҳ Каримдир. Ризқ бергувчи Удир. Бизга албатта бирор хайрли эшик очилади” деди.
Эр уятдан қизариб, тушиб қолган қийин вазиятни ўйлаб, аёли сандиқдан олиб берган ҳали яп-янги турган рўмолни олиб, бозорга борди. Рўмолни ўша пайтда икки дирҳамдан ортиғига олмасдилар. Олган пулига бирор егулик олиш учун кетаётганда йўлда тиланчига дуч келди. Тиланчи ўтган-кетганга шундай дер эди: “Аллоҳ ризоси ва Пайғамбарининг ишқи учун бўш ўтманг. Аллоҳни хурсанд қилиш учун менга ёрдам беришни хоҳловчи йўқми? Дунёда ҳеч нарсаси йўқ, ҳақиқий муҳтожман.
Рўмол сотган одам тиланчининг олдига келди. Аёлининг рўмоли пулини — неча кундир ҳеч нарса емаган болалари учун бирор нарса олмоқчи бўлган пулини тиланчига берди. Энди бўш қўл билан уйга бориш ҳам ноқулай эди. Рўмолнинг пулини сўраган аёлига нима деб жавоб беради? “Рўмолингга икки дирҳам беришди, уни тиланчига бериб юбордим, унинг ялиниб-ёлворишига чидолмадим” деб қандай айтади? Шу ўйлар билан масжидга кириб шом намозини ўқиб, бўш қўл билан уйига қайтди. Аёли ва болалари уни бирор егулик опкелади деб кутиб ўтиришган эди.
Кеч қолганига яхшироқ бирор нарса олиб келса керак, деб ўйладилар. Ота умидсизлик билан эшикдан қаради, аёли бу ҳолатга ҳайрон эди. Болалари эса бу кеча ҳам оч қолишларини ўйлаб мажолсиз овозда йиғлай бошлашди. Аёл ҳам ҳайрон, ҳам жаҳл оҳангида рўмолни нима қилганлигини сўради.
Эр аёлига ҳаммасини бирма-бир айтиб берди. Аёл ишнинг аслини билгач, сабрли оҳангда: “Рўмолнинг пулини Аллоҳ йўлида берган экансиз, У улуғ ва бойдир. Сахийлигингиз эвазига бизга хоҳлаган вақти унинг эвазини беришга Қодирдир. Сиз тўғри иш қилдингиз, қани кўрамиз, қайси эшикни очар экан?” деди.
Эрталаб аёл турмуш ўртоғига отасининг уйидан олиб келган девор соатини берди ва: “Буни сотинг ва эвазига қанча егулик келса олиб келинг” деди. У бозорга бориб, соатни сотишга ҳаракат қилади. Лекин ҳеч олувчи тополмайди. Чарчаб, ҳорғин келаётганда бир балиқ сотувчисига йўлиқди. Балиқчи баланд овозда: “Балиқ бор, балиқ” деб бақирарди. Қўлида икки донагина балиқ қолган эди.
Фақир киши балиқчининг ёнига бориб: “Бу соат менга, бу балиқлар сенга наф келтирмайди, шунинг учун шу икки балиғингни менга бер, мен сенга шу соатни берай” деди. Мижоз йиғиш учун эрталабдан бери бақираётган балиқчи бу одамнинг таклифини қабул қилди. Балиқларни бериб, соатни олиб кетди.
Неча кундан бери уйига биринчи марта егулик олиб кетаётганндан жуда хурсанд бўлаётган ота балиқларни қўлига олиши билан уйига югурди. Оталарининг егулик олиб келганини кўрган болалар жуда хурсанд бўлиб кетишди. Аёл балиқни тозалаш учун ошхонага кирди. Бироз ўтиб хайратланиб хожасини чақирди. Балиқлардан бирининг қорнидан каттакон инжу чиқди.
Фақир одам инжуни олиб заргарнинг олдига борди. Заргар инжунинг бебаҳо эканлигини, агар ўзига сотишса 14000 дирҳам беришини айтди. Фақир одам қийинчиликлар ортда қолганини сезди. Аллоҳ унга неъмат эшикларини очганини тушунди. Заргарга уни 14000 дирҳамга сотиб, пулини олиб уйга қайтди. Бўлиб ўтган воқеани уйига келиб, аёлига ҳам айтиб берди. Ҳаммалари ғамларни аритган Аллоҳга шукроналар айтишди.
Шу пайт эшикда тиланчининг овози эшитилди: “Эй уй эгалари, Алл
Камбағал ишчи бир куни ишдан ҳайдалди Бошқа даромади бўлмагани учун болалари уч кун овқатсиз, нонсиз қолди. У одам иш қидириб қаёққа борса, “иш йўқ” деб эшикни юзига ёпишди. Устма-уст уч кун қорни оч қолган болаларнинг хархашаси онанинг юрагини эзиб юборди. Чорасизлик билан турмуш ўртоғига: “Кўряпсизми болаларни? Очликдан юзлари сарғайиб кетди. Биз-ку майли чидаймиз, лекин улар бунга чидолмайдилар. Бу ишнинг охири нима бўлади? Ўйлаб кўрдингизми?” деди.
Эр эгилган бошини аёли томон қаратиб: “Неча кундан бери бормаган жойим қолмади. Энг кам ойликка бўлса ҳам иш қидирдим, бир кун бўлса ҳам қорнингиз тўйсин, деб. Лекин ҳеч ким менга иш бермаяпти. Болаларимнинг бу ҳоли менинг ҳам юрагимни эзиб юборди. Лекин кўриб турибсанки, қўлимдан бирор нарса келмаяпти” деди. Шунда аёли: “Ундай бўлса менинг келинлик кунларимдаги рўмолимни олиб бориб сотинг, неча пул бўлса ҳам бирор нарса олиб келинг, болаларимизнинг қорнини тўйдирайлик. Қолганига Аллоҳ Каримдир. Ризқ бергувчи Удир. Бизга албатта бирор хайрли эшик очилади” деди.
Эр уятдан қизариб, тушиб қолган қийин вазиятни ўйлаб, аёли сандиқдан олиб берган ҳали яп-янги турган рўмолни олиб, бозорга борди. Рўмолни ўша пайтда икки дирҳамдан ортиғига олмасдилар. Олган пулига бирор егулик олиш учун кетаётганда йўлда тиланчига дуч келди. Тиланчи ўтган-кетганга шундай дер эди: “Аллоҳ ризоси ва Пайғамбарининг ишқи учун бўш ўтманг. Аллоҳни хурсанд қилиш учун менга ёрдам беришни хоҳловчи йўқми? Дунёда ҳеч нарсаси йўқ, ҳақиқий муҳтожман.
Рўмол сотган одам тиланчининг олдига келди. Аёлининг рўмоли пулини — неча кундир ҳеч нарса емаган болалари учун бирор нарса олмоқчи бўлган пулини тиланчига берди. Энди бўш қўл билан уйга бориш ҳам ноқулай эди. Рўмолнинг пулини сўраган аёлига нима деб жавоб беради? “Рўмолингга икки дирҳам беришди, уни тиланчига бериб юбордим, унинг ялиниб-ёлворишига чидолмадим” деб қандай айтади? Шу ўйлар билан масжидга кириб шом намозини ўқиб, бўш қўл билан уйига қайтди. Аёли ва болалари уни бирор егулик опкелади деб кутиб ўтиришган эди.
Кеч қолганига яхшироқ бирор нарса олиб келса керак, деб ўйладилар. Ота умидсизлик билан эшикдан қаради, аёли бу ҳолатга ҳайрон эди. Болалари эса бу кеча ҳам оч қолишларини ўйлаб мажолсиз овозда йиғлай бошлашди. Аёл ҳам ҳайрон, ҳам жаҳл оҳангида рўмолни нима қилганлигини сўради.
Эр аёлига ҳаммасини бирма-бир айтиб берди. Аёл ишнинг аслини билгач, сабрли оҳангда: “Рўмолнинг пулини Аллоҳ йўлида берган экансиз, У улуғ ва бойдир. Сахийлигингиз эвазига бизга хоҳлаган вақти унинг эвазини беришга Қодирдир. Сиз тўғри иш қилдингиз, қани кўрамиз, қайси эшикни очар экан?” деди.
Эрталаб аёл турмуш ўртоғига отасининг уйидан олиб келган девор соатини берди ва: “Буни сотинг ва эвазига қанча егулик келса олиб келинг” деди. У бозорга бориб, соатни сотишга ҳаракат қилади. Лекин ҳеч олувчи тополмайди. Чарчаб, ҳорғин келаётганда бир балиқ сотувчисига йўлиқди. Балиқчи баланд овозда: “Балиқ бор, балиқ” деб бақирарди. Қўлида икки донагина балиқ қолган эди.
Фақир киши балиқчининг ёнига бориб: “Бу соат менга, бу балиқлар сенга наф келтирмайди, шунинг учун шу икки балиғингни менга бер, мен сенга шу соатни берай” деди. Мижоз йиғиш учун эрталабдан бери бақираётган балиқчи бу одамнинг таклифини қабул қилди. Балиқларни бериб, соатни олиб кетди.
Неча кундан бери уйига биринчи марта егулик олиб кетаётганндан жуда хурсанд бўлаётган ота балиқларни қўлига олиши билан уйига югурди. Оталарининг егулик олиб келганини кўрган болалар жуда хурсанд бўлиб кетишди. Аёл балиқни тозалаш учун ошхонага кирди. Бироз ўтиб хайратланиб хожасини чақирди. Балиқлардан бирининг қорнидан каттакон инжу чиқди.
Фақир одам инжуни олиб заргарнинг олдига борди. Заргар инжунинг бебаҳо эканлигини, агар ўзига сотишса 14000 дирҳам беришини айтди. Фақир одам қийинчиликлар ортда қолганини сезди. Аллоҳ унга неъмат эшикларини очганини тушунди. Заргарга уни 14000 дирҳамга сотиб, пулини олиб уйга қайтди. Бўлиб ўтган воқеани уйига келиб, аёлига ҳам айтиб берди. Ҳаммалари ғамларни аритган Аллоҳга шукроналар айтишди.
Шу пайт эшикда тиланчининг овози эшитилди: “Эй уй эгалари, Алл
оҳ сизга бергандан менга ҳам беринг!
” Фақир киши эшикни очиб: “Шу пайтда Аллоҳ бизга ҳеч кутмаган жойимиздан 14000 дирҳам ҳадя қилди. Модомики, сен Аллоҳ ризоси учун Аллоҳ берганидан сўраяпсан, мен ҳам шу пулнинг ярмини сенга берай, қолган ярми бизники бўлсин”.
Биргина сўзи учун 7000 дирҳамга эга бўлганидан хурсанд тиланчига пулнинг ярмини олиб чиқиш учун уйига кириб кетди, чиқиб қараса тиланчи йўқ. У ер-бу ерни қараса ҳеч қаерда кўринмади.
Уй эгаси ўша куни ғам-ташвишлардан холи уйқуга кетди ва тушида бояги тиланчини кўрди. Ундан нега кетиб қолганлигини сўраганда, тиланчи: “Мен тиланчи эмас эдим, Аллоҳнинг фаришталаридан бири эдим. Хайрли ишларни қай даражада яхши кўришинг ва Аллоҳга боғлиқлик даражангни билиш учун инсон шаклида сенинг уйингга келдим. Мени Аллоҳ сени охирги марта синаб, даражангни юксалтириш учун хонадонингга юборди. Олдинги куни аёлингнинг рўмолини сотиб, икки дирҳам олганингда ўша икки дирҳамни олган ҳам мен эдим. Ўша икки дирҳамни хотиржамлик билан Аллоҳ ризоси учун менга берганинг учун Аллоҳ сенга инжуни берди. Бугунги сахийлигинг учун эса нариги дунёда тенгсиз неъматлар билан тўла Жаннатга эришасан”.
Сенингдек энг қийин вазиятларда ҳам Аллоҳ ризосини барча нарсадан устун қўювчиларга хушхабар бўлсин…
Аллоҳ барчамиздан, дунё мол-мулкларидан устун қўйган барчадан рози бўлсин…
Турк тилидан Наргиза Атабаева таржимаси
@Hikoyalar
https://tttttt.me/joinchat/AAAAAErsPWu_kX-0ONjKwA
” Фақир киши эшикни очиб: “Шу пайтда Аллоҳ бизга ҳеч кутмаган жойимиздан 14000 дирҳам ҳадя қилди. Модомики, сен Аллоҳ ризоси учун Аллоҳ берганидан сўраяпсан, мен ҳам шу пулнинг ярмини сенга берай, қолган ярми бизники бўлсин”.
Биргина сўзи учун 7000 дирҳамга эга бўлганидан хурсанд тиланчига пулнинг ярмини олиб чиқиш учун уйига кириб кетди, чиқиб қараса тиланчи йўқ. У ер-бу ерни қараса ҳеч қаерда кўринмади.
Уй эгаси ўша куни ғам-ташвишлардан холи уйқуга кетди ва тушида бояги тиланчини кўрди. Ундан нега кетиб қолганлигини сўраганда, тиланчи: “Мен тиланчи эмас эдим, Аллоҳнинг фаришталаридан бири эдим. Хайрли ишларни қай даражада яхши кўришинг ва Аллоҳга боғлиқлик даражангни билиш учун инсон шаклида сенинг уйингга келдим. Мени Аллоҳ сени охирги марта синаб, даражангни юксалтириш учун хонадонингга юборди. Олдинги куни аёлингнинг рўмолини сотиб, икки дирҳам олганингда ўша икки дирҳамни олган ҳам мен эдим. Ўша икки дирҳамни хотиржамлик билан Аллоҳ ризоси учун менга берганинг учун Аллоҳ сенга инжуни берди. Бугунги сахийлигинг учун эса нариги дунёда тенгсиз неъматлар билан тўла Жаннатга эришасан”.
Сенингдек энг қийин вазиятларда ҳам Аллоҳ ризосини барча нарсадан устун қўювчиларга хушхабар бўлсин…
Аллоҳ барчамиздан, дунё мол-мулкларидан устун қўйган барчадан рози бўлсин…
Турк тилидан Наргиза Атабаева таржимаси
@Hikoyalar
https://tttttt.me/joinchat/AAAAAErsPWu_kX-0ONjKwA
Бир қулнинг подшоҳ қўлидан мева егани ҳикояти
Бир яхши хулқли подшоҳ бор эди. Бир кун у ўзининг қулига бир дона мева берди. Қул мевани подшоҳ қўлидан олиб, ниҳоятда хурсандлик билан ея бошлади, қул шундай мазза қилиб мевани ер эдики, гўё дунёдаги энг хуштаъм, ширин таомни еяётгандай эди. Подшо буни кўриб, ҳаваси келди ва мевадан ўзи ҳам егиси келиб, ғуломга деди:
— Эй ғулом, бу мевани бунча иштаҳа билан емоқдасан, менга ҳам озгина бер.
Ғулом меванинг қолганини шоҳга узатди. Шоҳ уни татиб кўрган эди, афти бурушди. Чунки мева бағоят аччиқ эди. Шоҳ ғуломига деди:
— Сенинг ишингни ҳеч ким қилган эмас, шундай аччиқ нарсани бундай роҳатланиб емоқдасан, бундай йўл тутишингнинг боиси нима?
Ғулом деди:
— Эй шаҳриёр, мен сендан юзлаб туҳфалар олганман, қанчадан-қанча яхшилик қилгансан. Шундай экан, бир марта туҳфанг аччиқ чиққан бўлса, қандай қилиб буни юзингга солай. Мен сенинг неъматларинг ичида яшадим. Шу боис сенинг қўлингдан олган нарсам аччиқ бўлса ҳам, менга шириндир. Сенинг қўлингдан агар бир аччиқ мева менга етган экан, уни қайтариб бериш мен учун оғир гуноҳдир.
Аллоҳнинг йўлида ранжу азоб чекишнинг ўзи роҳат, буни қулоғингга қуйиб ол, чунки сўз — насиҳат ҳам ганждир. Унинг иши гоҳ орқада, гоҳ рўпарададир, сен уни қандай бажарсанг, шундай ҳолда воқеъ бўлади. Сен бу дорулалам дунёсида яхшилик ва шодлик излайсан, аммо бу дунёнинг дилхушлиги дарду ғамдир. Ҳар бир луқма ичида юрак қони бор. Одам учун Ҳақнинг ҳақиқатидан ўзга ҳосил йўқ. Йўлни билган пухтакорлар буни обдон теран англаб етганлар. Шу боис улар юрак қонисиз бирор луқма емадилар. Токи нон — , туз татиб юрар эканлар, жигар қонисиз нон синдирмаганлар.
Фаридуддин Атторнинг «Мантиқут-тайр»идан.
@Hikoyalar
Дўстларингизга ҳам улашинг!
Каналга уланиш учун линкни устига босинг!👇👇👇👇
https://tttttt.me/zaydibnsobituz
Бир яхши хулқли подшоҳ бор эди. Бир кун у ўзининг қулига бир дона мева берди. Қул мевани подшоҳ қўлидан олиб, ниҳоятда хурсандлик билан ея бошлади, қул шундай мазза қилиб мевани ер эдики, гўё дунёдаги энг хуштаъм, ширин таомни еяётгандай эди. Подшо буни кўриб, ҳаваси келди ва мевадан ўзи ҳам егиси келиб, ғуломга деди:
— Эй ғулом, бу мевани бунча иштаҳа билан емоқдасан, менга ҳам озгина бер.
Ғулом меванинг қолганини шоҳга узатди. Шоҳ уни татиб кўрган эди, афти бурушди. Чунки мева бағоят аччиқ эди. Шоҳ ғуломига деди:
— Сенинг ишингни ҳеч ким қилган эмас, шундай аччиқ нарсани бундай роҳатланиб емоқдасан, бундай йўл тутишингнинг боиси нима?
Ғулом деди:
— Эй шаҳриёр, мен сендан юзлаб туҳфалар олганман, қанчадан-қанча яхшилик қилгансан. Шундай экан, бир марта туҳфанг аччиқ чиққан бўлса, қандай қилиб буни юзингга солай. Мен сенинг неъматларинг ичида яшадим. Шу боис сенинг қўлингдан олган нарсам аччиқ бўлса ҳам, менга шириндир. Сенинг қўлингдан агар бир аччиқ мева менга етган экан, уни қайтариб бериш мен учун оғир гуноҳдир.
Аллоҳнинг йўлида ранжу азоб чекишнинг ўзи роҳат, буни қулоғингга қуйиб ол, чунки сўз — насиҳат ҳам ганждир. Унинг иши гоҳ орқада, гоҳ рўпарададир, сен уни қандай бажарсанг, шундай ҳолда воқеъ бўлади. Сен бу дорулалам дунёсида яхшилик ва шодлик излайсан, аммо бу дунёнинг дилхушлиги дарду ғамдир. Ҳар бир луқма ичида юрак қони бор. Одам учун Ҳақнинг ҳақиқатидан ўзга ҳосил йўқ. Йўлни билган пухтакорлар буни обдон теран англаб етганлар. Шу боис улар юрак қонисиз бирор луқма емадилар. Токи нон — , туз татиб юрар эканлар, жигар қонисиз нон синдирмаганлар.
Фаридуддин Атторнинг «Мантиқут-тайр»идан.
@Hikoyalar
Дўстларингизга ҳам улашинг!
Каналга уланиш учун линкни устига босинг!👇👇👇👇
https://tttttt.me/zaydibnsobituz
👍1
Ҳидоятнинг таъми
1947 йил. Афён шаҳри қамоқхонаси. Қишнинг изғиринли кунлари. Мамлакатда диндорлар таъқибга олиниб, қамоқларга ташланаётган аянчли кунлар.
Шундай диндорлардан бири Хусрав Олтинбошоқ Афёндаги қамоқхонага олиб кирилди. Олтмишдан ортиқ энг оғир жиноятчилар бўлган камерага қўйилди. Мақсад шу ердаги бирорта маҳбус уни ўлдириб юборса...
У ердаги маҳбусларнинг қамоқ муддатининг энг енгили 50 йил. Хусрав хонага кириб салом берди. Аммо саломга ҳеч ким алик олмади. Бир чеккага бориб жимгина ўтирди. Камера ўта совуқ ва зах эди. Деразаларнинг ойналари уч ммгача яхлаб ётибди. Хусравга ётиш учун тўшак ҳам берилмаган. Маҳбуслар унга эътибор ҳам беришмади....
Уч кун зах ерда ётишга тўғри келди. Аммо, шу уч кун мобайнида намозини ҳеч канда қилмади. На хонанинг совуғи, нада маҳбусларнинг бадмуомалалари унинг хушуъсига таъсир эта олди.
Тўртинчи куни унинг ёнига афти қўрқинчли, баҳайбат бир маҳбус яқинлашди. У қамоқхонанинг Эфеси, яъни Оғабеги эди.
– Домламисан? - қўполлик билан Хусравга юзланди.
– Домламасман. Лекин намоз ўқийман.
– Савол берсам жавоб берасанми?
– Биладиган нарсам бўлса, жавоб бераман.
– Мен ўн саккизта одамни ёққанман. Ўн бешта одамни ўлдирганман. Ўғирлик қилганман. Ундан бошқа ҳам кўп ёмон ишларни ҳам қилганман. Айтчи менга, шу ҳолимда жаннатга киришим мумкинми? –дағдаға қилди оғабей.
Хусрав одамнинг қўрқинчли юзига қаради.
– Саволингга жавоб бераман. Кел ўтир.
Маҳбус ўтирди.
– Қаерликсан?
– Қораденгизликман.
– Қора денгизни кўрганмисан.
– Албатта кўрганман.
– Ўша денгизга бир томчи сув қўшилса, унинг суви кўпайгани билинадими?
– Табиийки билинмайди.
– Ҳўп. Бир томчи сувидан олинса, камайгани билинадими?
– Бир томчи сув нима бўларди? Албатта билинмайди.
Хусрав жилмайди.
– Аллоҳ таолонинг шундай раҳмат денгизлари бор. Унинг бу раҳмат денгизининг олдида сенинг гуноҳларинг бир томчи сувдек ҳам эмас. Сен гуноҳларингдан астойдил надомат чекиб, тавба қилиб, беш вақт намоз ўқисанг, нафақат жаннатга киришинг, унинг ўртасига жойлашиб, у ерда абадий қолишинг ҳам мумкин.
Маҳбуснинг юзига қон югурди. У нари кетди. Маҳбусларга бақирди:
– Мен шунча гуноҳим билан жаннатга киришим мумкин бўлса, сизлар ўйнаб кулиб кирар экансизлар. Қани тайёргарлик кўринглар.... Ҳаммангиз ғусл ва таҳорат олинглар!
Хонанинг ўртасида сув жўмраги бор эди. Унинг атрофини ўрадилар. Ҳамма маҳбуслар ўша ерда қўрқиб, лекин гўзал ҳолатда ювиниб таҳорат олдилар.
Пешин вақти кирганда, Оғабей Хусравнинг олдига келиб деди:
– Сен бизга имом бўласан. Биз жамоат бўлиб сенга эргашамиз.
Бирга намоз ўқидилар.
Кечқурун ухлашга ётишдан олдин Оға ҳамма тўшакларни устма уст тахлашга буюрди. Ҳамма ҳайрон, лекин ҳеч ким эътироз билдира олмасди. Хусрав сўради:
– Қардошим, нима қилмоқчисан?
– Домла! Сен уч кун ерда ётдинг. Биз сенга жой бермадик. Энди бунинг жазосига биз ҳаммамиз ерда ётамиз, сен эса шу тўшакларда ухлайсан.
– Сиз бу ишни билмай қилдингиз. Мен билиб туриб бундай зулмга рози бўлолмайман. Виждоним йўл қўймайди....
Кунлар ўтди. Кейинчалик намозларни тасбеҳлари билан адо қила бошладилар. Гўзал суҳбатлар қилдилар. Қамоқхона том маънодаги мадрасага айланди.
Бир куни оғабей Хусравнинг олдига келиб деди:
– Агар бу ердан эсон омон чиқадиган бўлсам, қаерда бўлсанг бўл, сени қидириб топаман.
Кўп ўтмай, Хусравнинг айбсизлиги маълум бўлиб, озодликка чиқди. Маҳбуслар кўзларида ёш билан уни кузатиб қўйишди.
Орадан икки йил ўтиб, 1950 йилда мамлакатда умумий катта авф эълон этилди. Барча маҳбуслар озод бўлишиб уйларига, оилалари томон тарқалишди. Бизнинг Эфе эса, ўзи айтганидек, чиқа солиб, Хусравнинг шаҳрига, Афёндан то Испартагача яёв юриб кетди. Улар кўришдилар. Оғанинг кўзларида ёш...
– Аввал оиланг олдига бормадингми?
– Шунча жиноятларга монелик қилмаган оиламгами? "Сен оғасан" деб, ҳар бир жиноятга ташвиқ қилган оиламгами? Асло! Сен менинг ва биродарларимнинг ҳидоятига сабабчи бўлдинг. Аллоҳ сендан рози бўлсин! Агар сен Америкада бўлганингда ҳам валлоҳи, биллоҳи, олдингга борардим...
Аллоҳнинг раҳмат денгизининг чегарасиз эканини, тавба эшиги ҳар он очиқ эканини унутмаслик тилаги ила....
Шоолим Шомансуров
@Hikoyalar
1947 йил. Афён шаҳри қамоқхонаси. Қишнинг изғиринли кунлари. Мамлакатда диндорлар таъқибга олиниб, қамоқларга ташланаётган аянчли кунлар.
Шундай диндорлардан бири Хусрав Олтинбошоқ Афёндаги қамоқхонага олиб кирилди. Олтмишдан ортиқ энг оғир жиноятчилар бўлган камерага қўйилди. Мақсад шу ердаги бирорта маҳбус уни ўлдириб юборса...
У ердаги маҳбусларнинг қамоқ муддатининг энг енгили 50 йил. Хусрав хонага кириб салом берди. Аммо саломга ҳеч ким алик олмади. Бир чеккага бориб жимгина ўтирди. Камера ўта совуқ ва зах эди. Деразаларнинг ойналари уч ммгача яхлаб ётибди. Хусравга ётиш учун тўшак ҳам берилмаган. Маҳбуслар унга эътибор ҳам беришмади....
Уч кун зах ерда ётишга тўғри келди. Аммо, шу уч кун мобайнида намозини ҳеч канда қилмади. На хонанинг совуғи, нада маҳбусларнинг бадмуомалалари унинг хушуъсига таъсир эта олди.
Тўртинчи куни унинг ёнига афти қўрқинчли, баҳайбат бир маҳбус яқинлашди. У қамоқхонанинг Эфеси, яъни Оғабеги эди.
– Домламисан? - қўполлик билан Хусравга юзланди.
– Домламасман. Лекин намоз ўқийман.
– Савол берсам жавоб берасанми?
– Биладиган нарсам бўлса, жавоб бераман.
– Мен ўн саккизта одамни ёққанман. Ўн бешта одамни ўлдирганман. Ўғирлик қилганман. Ундан бошқа ҳам кўп ёмон ишларни ҳам қилганман. Айтчи менга, шу ҳолимда жаннатга киришим мумкинми? –дағдаға қилди оғабей.
Хусрав одамнинг қўрқинчли юзига қаради.
– Саволингга жавоб бераман. Кел ўтир.
Маҳбус ўтирди.
– Қаерликсан?
– Қораденгизликман.
– Қора денгизни кўрганмисан.
– Албатта кўрганман.
– Ўша денгизга бир томчи сув қўшилса, унинг суви кўпайгани билинадими?
– Табиийки билинмайди.
– Ҳўп. Бир томчи сувидан олинса, камайгани билинадими?
– Бир томчи сув нима бўларди? Албатта билинмайди.
Хусрав жилмайди.
– Аллоҳ таолонинг шундай раҳмат денгизлари бор. Унинг бу раҳмат денгизининг олдида сенинг гуноҳларинг бир томчи сувдек ҳам эмас. Сен гуноҳларингдан астойдил надомат чекиб, тавба қилиб, беш вақт намоз ўқисанг, нафақат жаннатга киришинг, унинг ўртасига жойлашиб, у ерда абадий қолишинг ҳам мумкин.
Маҳбуснинг юзига қон югурди. У нари кетди. Маҳбусларга бақирди:
– Мен шунча гуноҳим билан жаннатга киришим мумкин бўлса, сизлар ўйнаб кулиб кирар экансизлар. Қани тайёргарлик кўринглар.... Ҳаммангиз ғусл ва таҳорат олинглар!
Хонанинг ўртасида сув жўмраги бор эди. Унинг атрофини ўрадилар. Ҳамма маҳбуслар ўша ерда қўрқиб, лекин гўзал ҳолатда ювиниб таҳорат олдилар.
Пешин вақти кирганда, Оғабей Хусравнинг олдига келиб деди:
– Сен бизга имом бўласан. Биз жамоат бўлиб сенга эргашамиз.
Бирга намоз ўқидилар.
Кечқурун ухлашга ётишдан олдин Оға ҳамма тўшакларни устма уст тахлашга буюрди. Ҳамма ҳайрон, лекин ҳеч ким эътироз билдира олмасди. Хусрав сўради:
– Қардошим, нима қилмоқчисан?
– Домла! Сен уч кун ерда ётдинг. Биз сенга жой бермадик. Энди бунинг жазосига биз ҳаммамиз ерда ётамиз, сен эса шу тўшакларда ухлайсан.
– Сиз бу ишни билмай қилдингиз. Мен билиб туриб бундай зулмга рози бўлолмайман. Виждоним йўл қўймайди....
Кунлар ўтди. Кейинчалик намозларни тасбеҳлари билан адо қила бошладилар. Гўзал суҳбатлар қилдилар. Қамоқхона том маънодаги мадрасага айланди.
Бир куни оғабей Хусравнинг олдига келиб деди:
– Агар бу ердан эсон омон чиқадиган бўлсам, қаерда бўлсанг бўл, сени қидириб топаман.
Кўп ўтмай, Хусравнинг айбсизлиги маълум бўлиб, озодликка чиқди. Маҳбуслар кўзларида ёш билан уни кузатиб қўйишди.
Орадан икки йил ўтиб, 1950 йилда мамлакатда умумий катта авф эълон этилди. Барча маҳбуслар озод бўлишиб уйларига, оилалари томон тарқалишди. Бизнинг Эфе эса, ўзи айтганидек, чиқа солиб, Хусравнинг шаҳрига, Афёндан то Испартагача яёв юриб кетди. Улар кўришдилар. Оғанинг кўзларида ёш...
– Аввал оиланг олдига бормадингми?
– Шунча жиноятларга монелик қилмаган оиламгами? "Сен оғасан" деб, ҳар бир жиноятга ташвиқ қилган оиламгами? Асло! Сен менинг ва биродарларимнинг ҳидоятига сабабчи бўлдинг. Аллоҳ сендан рози бўлсин! Агар сен Америкада бўлганингда ҳам валлоҳи, биллоҳи, олдингга борардим...
Аллоҳнинг раҳмат денгизининг чегарасиз эканини, тавба эшиги ҳар он очиқ эканини унутмаслик тилаги ила....
Шоолим Шомансуров
@Hikoyalar
- Kutmading...
- Kutgin, deb aytmadingiz...
- Ketma...
- Endi ortga yo'l yo'q... Biz faqat do'stmiz...
- Yanami?
@Hikoyalar
- Kutgin, deb aytmadingiz...
- Ketma...
- Endi ortga yo'l yo'q... Biz faqat do'stmiz...
- Yanami?
@Hikoyalar
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Hikoya o'qishga erinuvchilar uchun, endilikda videolar ham qo'yib boramiz.
Bu videoda kambag'al, nogiron ota va uning qizining munosabatlari ko'rsatilgan. Qizi hamma tangqurlari qatori zamonaviy yashashni hohlaydi, lekin bunga otaning qo'li kaltalik qiladi... Qizining orzulari uchun harakat qiladi...
Bu video mol-mulk emas, odamlarni qadrlashni eslatadi...
(Adashmasam Tayland tilida, lekin so'z kam ishlatilgan, tushunarli)
@Hikoyalar da video
Bu videoda kambag'al, nogiron ota va uning qizining munosabatlari ko'rsatilgan. Qizi hamma tangqurlari qatori zamonaviy yashashni hohlaydi, lekin bunga otaning qo'li kaltalik qiladi... Qizining orzulari uchun harakat qiladi...
Bu video mol-mulk emas, odamlarni qadrlashni eslatadi...
(Adashmasam Tayland tilida, lekin so'z kam ishlatilgan, tushunarli)
@Hikoyalar da video
#Ҳаётий_воқеа
Мен тақвода адашдим...
Устозим бирдан "Юр, бир жойга борамиз!" дедилар. Хайрон бўлиб эргашдим. Охири сабрим тугаб, "Ака, қаерга кетаябмиз ўзи?" дедим.
"Бир танишим бор, қалин жўрам. Тақволи оила. Бўйи етган қизлари бор экан. "Яхши куёв бўлса далолат қилинг" деганди. Совчиликка борамиз" дедилар. Ҳайратим янада ошди, "Нима, мени кўнглимга қарамайсизми?" дейишимни биламан, кулиб юбордилар. Ўзим ҳам уйалдим лекин ).
*
Хуллас айтилган манзилга келдик. Кичик ховли. Озода, саришта. Айримлар таъмирталаб, эски ховли деса, мени тилимда жуда файзли дегани бўлади. Чунки инсонларни уй-жойига қараб баҳо бермайман.
Бир киши бизни ичкарига таклиф қилди. Шеригим билан жуда қалин кўришди. Уларнинг гап-сўзидан қалин биродар эканликлари яққол сезилиб турарди. Мен хижолатомуз сўрашдим. Бироз хижолатдаман. Бундай учрашувга на тайёр эдим ва на кутган эдим.
*
Уйга кирдик. Мезбон бироз баланд овозда "Меҳмон!" деди. Дарров нариги хонада чойнак овози эшитила бошлади. Машааллоҳ, уйдаги тарбия ва бошқарув мени ҳайратда қолдирган эди.
Улар ёшликдаги воқеаларни эслашиб ўтиришар, мен эса ҳудди кўринмас одамдек - улар мени пайқамасди.
Бироздан сўнг суҳбат менда айлана бошлади. Устозим шунча танишлари орасидан биродарига мени раво кўрганини ва менга қанчалик ишонишини фаҳр ила гапирарди. Мен эса шу онда бу йердан ғойиб бўлиб қолсаму, хижолат чекмасам дердим.
Шу пайт ошхонадан 3марта тиқирлаган овоз келди. Мезбон "Мен ҳозир" дея туриб кетди.
Шеригим "Қизи жуда яхши қиз. Одобли. Бу уйда эркак бошлиқ, шу сабабли хонадонда тартиб бор" дедилар. Шу он хона бурчагидаги китоб жавони мени ҳалоскорим бўлди. Аҳамият бермагандай ўрнимдан тўрдим ва китоб олдига келдим. Бирин-кетин разм солар эканман, энг четдаги эски Қуръонга кўзим тушди. Қўлимга олдим. Ичини очиб, разм солдим. Китобнинг вароқлари деярли титилиб кетганди. Шу ондаёқ танамни титроқ босди.
Айрим саҳифаларни сиёҳи кўринмай кетганди. Диққат билан разм солсам, Жаҳаннам хақидаги оятлар экан. Қуръонхон айнан шу жойига келганида кўзидан дув-дув ёш тўкилиб, вароқдаги ҳарфлар оқай дебди. Мени танам энди музлай бошлаганди.
Шу пайт мезбон патнисда чой ва алланималардир олиб кирди. Унинг юзида мамнуният бор эди. Мен у кишига тикилиб "Бу Қуръонни ким ўқийди?" дедим. У киши таажжубланиб "Қизим!" дедилар.
Кўксимга ҳаво тиқилди, шу ондаёқ кўзимга ёш тўлди. Агар бир нафас олсам йиғлаб юбораман. Шундай ҳам бўлди...
"Кечирасиз, мен кетишим керак" деб уйдан чиқиб кетдим. Улар хайратда, мен эса кўз ёшда...
Кўчада йиғлар эканман, кўксим тез-тез тўлиб кетар, бир хўрсинсам, кўз ёшим шашқатор бўларди. Кўп ўтмай ортимдан устозим чиқди. "Нима бўлди?" дедилар тушунар-тушунмас.
"Мен бундай қизга мос эмасман. Бу қадар тақво соҳибаси мени қўлимда хор бўлса, эртага Аллоҳга нима деб жавоб бераман? Бу қиз хақиқий солиҳ ва зоҳид инсонга муносиб. Мени кечиринг" дедим...
Юл-юлакай минг хил ҳаёл билан уйга келдим. Хонамда мусхафим турарди: янги ва тиниқ.
Яна кўзларим ўзимга бўйсунмади. Ўзимга ачиндим. Мени ҳалок бўлганим шу!
Мен тақвода адашдим!
Мен тақвода адашдим!
Мен тақвода адашдим!
(с) Жаҳонгир Иброҳимов
©muhsiniyn_official
@Hikoyalar ни яқинларингизга ҳам юборинг!
Onajonlar haqida @mushtiparim kanalida !
Kulguli rasmlar: @uvaxaxa da!
______________
📜📚📖 @Hikoyalar каналига қўшилиш учун 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ни босинг ва OK.
Мен тақвода адашдим...
Устозим бирдан "Юр, бир жойга борамиз!" дедилар. Хайрон бўлиб эргашдим. Охири сабрим тугаб, "Ака, қаерга кетаябмиз ўзи?" дедим.
"Бир танишим бор, қалин жўрам. Тақволи оила. Бўйи етган қизлари бор экан. "Яхши куёв бўлса далолат қилинг" деганди. Совчиликка борамиз" дедилар. Ҳайратим янада ошди, "Нима, мени кўнглимга қарамайсизми?" дейишимни биламан, кулиб юбордилар. Ўзим ҳам уйалдим лекин ).
*
Хуллас айтилган манзилга келдик. Кичик ховли. Озода, саришта. Айримлар таъмирталаб, эски ховли деса, мени тилимда жуда файзли дегани бўлади. Чунки инсонларни уй-жойига қараб баҳо бермайман.
Бир киши бизни ичкарига таклиф қилди. Шеригим билан жуда қалин кўришди. Уларнинг гап-сўзидан қалин биродар эканликлари яққол сезилиб турарди. Мен хижолатомуз сўрашдим. Бироз хижолатдаман. Бундай учрашувга на тайёр эдим ва на кутган эдим.
*
Уйга кирдик. Мезбон бироз баланд овозда "Меҳмон!" деди. Дарров нариги хонада чойнак овози эшитила бошлади. Машааллоҳ, уйдаги тарбия ва бошқарув мени ҳайратда қолдирган эди.
Улар ёшликдаги воқеаларни эслашиб ўтиришар, мен эса ҳудди кўринмас одамдек - улар мени пайқамасди.
Бироздан сўнг суҳбат менда айлана бошлади. Устозим шунча танишлари орасидан биродарига мени раво кўрганини ва менга қанчалик ишонишини фаҳр ила гапирарди. Мен эса шу онда бу йердан ғойиб бўлиб қолсаму, хижолат чекмасам дердим.
Шу пайт ошхонадан 3марта тиқирлаган овоз келди. Мезбон "Мен ҳозир" дея туриб кетди.
Шеригим "Қизи жуда яхши қиз. Одобли. Бу уйда эркак бошлиқ, шу сабабли хонадонда тартиб бор" дедилар. Шу он хона бурчагидаги китоб жавони мени ҳалоскорим бўлди. Аҳамият бермагандай ўрнимдан тўрдим ва китоб олдига келдим. Бирин-кетин разм солар эканман, энг четдаги эски Қуръонга кўзим тушди. Қўлимга олдим. Ичини очиб, разм солдим. Китобнинг вароқлари деярли титилиб кетганди. Шу ондаёқ танамни титроқ босди.
Айрим саҳифаларни сиёҳи кўринмай кетганди. Диққат билан разм солсам, Жаҳаннам хақидаги оятлар экан. Қуръонхон айнан шу жойига келганида кўзидан дув-дув ёш тўкилиб, вароқдаги ҳарфлар оқай дебди. Мени танам энди музлай бошлаганди.
Шу пайт мезбон патнисда чой ва алланималардир олиб кирди. Унинг юзида мамнуният бор эди. Мен у кишига тикилиб "Бу Қуръонни ким ўқийди?" дедим. У киши таажжубланиб "Қизим!" дедилар.
Кўксимга ҳаво тиқилди, шу ондаёқ кўзимга ёш тўлди. Агар бир нафас олсам йиғлаб юбораман. Шундай ҳам бўлди...
"Кечирасиз, мен кетишим керак" деб уйдан чиқиб кетдим. Улар хайратда, мен эса кўз ёшда...
Кўчада йиғлар эканман, кўксим тез-тез тўлиб кетар, бир хўрсинсам, кўз ёшим шашқатор бўларди. Кўп ўтмай ортимдан устозим чиқди. "Нима бўлди?" дедилар тушунар-тушунмас.
"Мен бундай қизга мос эмасман. Бу қадар тақво соҳибаси мени қўлимда хор бўлса, эртага Аллоҳга нима деб жавоб бераман? Бу қиз хақиқий солиҳ ва зоҳид инсонга муносиб. Мени кечиринг" дедим...
Юл-юлакай минг хил ҳаёл билан уйга келдим. Хонамда мусхафим турарди: янги ва тиниқ.
Яна кўзларим ўзимга бўйсунмади. Ўзимга ачиндим. Мени ҳалок бўлганим шу!
Мен тақвода адашдим!
Мен тақвода адашдим!
Мен тақвода адашдим!
(с) Жаҳонгир Иброҳимов
©muhsiniyn_official
@Hikoyalar ни яқинларингизга ҳам юборинг!
Onajonlar haqida @mushtiparim kanalida !
Kulguli rasmlar: @uvaxaxa da!
______________
📜📚📖 @Hikoyalar каналига қўшилиш учун 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ни босинг ва OK.
Telegram
Hikoyalar (G&M)
Eng zo'r, sara, tarbiyaviy va sevimli @Hikoyalar shu yerda
📜📚📖 @Hikoyalar kanaliga qo'shilish uchun 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ni bosing va OK.
Bizni aslo tark etmang! Yaxshilari albatta bo'ladi. Biz izlanishdamiz!
📜📚📖 @Hikoyalar kanaliga qo'shilish uchun 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ni bosing va OK.
Bizni aslo tark etmang! Yaxshilari albatta bo'ladi. Biz izlanishdamiz!
👍1
Hikoyalar (G&M)
Video message
Hurmatli do'stlar. Ehtiyot bo'linglar. Uyingiz oldida, podezdlarda bolalaringizni qarovsiz qoldirmang. E'tiborli bo'lib yuringlar. Qonli shpritslarni podezdga tashlab ketish holatlari uchrayotgan ekan. Ignasi ochiq holatda! Bolalaringiz ham, shpirtslarni o'ynamaslikka chaqiringlar. Bu zararli bo'lishi mumkin.
Yuqoridagi holat Chilonzor 6 kv dagi uylarni biridan Tez tibbiy yordam hodimi tomonidan olingan.
@Hikoyalar
Yuqoridagi holat Chilonzor 6 kv dagi uylarni biridan Tez tibbiy yordam hodimi tomonidan olingan.
@Hikoyalar
МАКТАБДАН ҚОЛГАН ХОТИРОТ (туркумидан)
1)
Оқар сувдек ўтди ёшлигим,
Ўтмишларим ўчмас хотирот.
Қўл силтадинг, узун сочлигим,
Мактабимдек сен ҳам умрбод.
Сен қиз жуда иболи эдинг,
Ташна қилдинг, дилкаш сўзингга.
«Биз шунчаки дўстмиз-а» дердинг,
Шубҳа қилиб, ўзинг ўзингга.
Синф ичида ташлардинг назар,
Мен қарардим ернинг остидан.
Тўққиз йил бу, тоғдаги боғлар,
Шамол мисол елди олисдан.
Қошинг камон эди сен қизнинг,
Ой жамоли ҳуснда тенгсиз.
Унутмайман, дегандинг сизни,
Ваъдаларҳам куйди-да эссиз.
Гул тутардим сенга ҳар куни,
Мактабдаги хиёбонларда.
Не хаёлда ўтказиб тунни,
Байт ёзардим, бедорлик тунда.
Дил изҳорга йўқдир ботирлик,
Мен айрилдим қора қош билан.
Вақт - ҳукмрон, менда ожизлик,
Хайрлашдик кўзда ёш билан.
2)
Хаёл бўлдинг, ҳар отган тонгда,
У кунлар ҳам қолди сўроқлаб.
Қисмат йўларимиз айро-да,
Мактабимдек кетдинг йироқлаб.
Сукунатда ўтди неча йил,
Қолмагандир юрак бутуни.
Мактаб деса йиғлайди кўнгил,
У кунларим - ёшлик тутуни.
Тасодифан кўрдим тунов кун,
Кўкка боқиб хаёл сурардинг.
Шўхликликларинг ёдимда бугун,
Ўй сурардинг, маюс кулардинг.
Жим боққанча тикилдик узоқ,
Дайди кўзлар айлади суҳбат.
Мени айбим: ёв қўйди тузоқ,
Ҳаёт-ҳаёт, қисмат, бу қисмат.
Юрак ҳомуш, авраб бўлмайди,
Мунгли кўзлар, хаёл қўймайди.
Бу учрашув маломат бўлди,
Шеър ёзмасам кўнглим тўлмайди.
Оқар сувдек ёшлигим ўтди,
Хотиримда қолдинг умрбод.
Муҳаббатим қуёшдек ботди,
У севгини мен қилдим барбод...
©Абдувоҳид Сувонов
@Adabiyot_olami
@Hikoyalar
1)
Оқар сувдек ўтди ёшлигим,
Ўтмишларим ўчмас хотирот.
Қўл силтадинг, узун сочлигим,
Мактабимдек сен ҳам умрбод.
Сен қиз жуда иболи эдинг,
Ташна қилдинг, дилкаш сўзингга.
«Биз шунчаки дўстмиз-а» дердинг,
Шубҳа қилиб, ўзинг ўзингга.
Синф ичида ташлардинг назар,
Мен қарардим ернинг остидан.
Тўққиз йил бу, тоғдаги боғлар,
Шамол мисол елди олисдан.
Қошинг камон эди сен қизнинг,
Ой жамоли ҳуснда тенгсиз.
Унутмайман, дегандинг сизни,
Ваъдаларҳам куйди-да эссиз.
Гул тутардим сенга ҳар куни,
Мактабдаги хиёбонларда.
Не хаёлда ўтказиб тунни,
Байт ёзардим, бедорлик тунда.
Дил изҳорга йўқдир ботирлик,
Мен айрилдим қора қош билан.
Вақт - ҳукмрон, менда ожизлик,
Хайрлашдик кўзда ёш билан.
2)
Хаёл бўлдинг, ҳар отган тонгда,
У кунлар ҳам қолди сўроқлаб.
Қисмат йўларимиз айро-да,
Мактабимдек кетдинг йироқлаб.
Сукунатда ўтди неча йил,
Қолмагандир юрак бутуни.
Мактаб деса йиғлайди кўнгил,
У кунларим - ёшлик тутуни.
Тасодифан кўрдим тунов кун,
Кўкка боқиб хаёл сурардинг.
Шўхликликларинг ёдимда бугун,
Ўй сурардинг, маюс кулардинг.
Жим боққанча тикилдик узоқ,
Дайди кўзлар айлади суҳбат.
Мени айбим: ёв қўйди тузоқ,
Ҳаёт-ҳаёт, қисмат, бу қисмат.
Юрак ҳомуш, авраб бўлмайди,
Мунгли кўзлар, хаёл қўймайди.
Бу учрашув маломат бўлди,
Шеър ёзмасам кўнглим тўлмайди.
Оқар сувдек ёшлигим ўтди,
Хотиримда қолдинг умрбод.
Муҳаббатим қуёшдек ботди,
У севгини мен қилдим барбод...
©Абдувоҳид Сувонов
@Adabiyot_olami
@Hikoyalar
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
16+
Bugungi video roligimizda, bir sevgi tarixini ko'rishingiz mumkin. Yigit betobligi sabab, sevgan qizi bilan munosabatini uzadi... Qiz esa yigitni betobligidan xabari bo'lmaydi. Bilganda ...
(Rus tilida)
@Hikoyalar da video
Bugungi video roligimizda, bir sevgi tarixini ko'rishingiz mumkin. Yigit betobligi sabab, sevgan qizi bilan munosabatini uzadi... Qiz esa yigitni betobligidan xabari bo'lmaydi. Bilganda ...
(Rus tilida)
@Hikoyalar da video
ОХИРАТ.
Бир киши қарз олишга мажбур бўлиб қолди. Бир савдогар унга қарз беришини, аммо бирор нарсани гаров учун унинг номига ўтказиб беришини шарт қилиб қўйди. Қарздорнинг бир деҳқончилик қиладиган ери бор эди. Ўша ерини савдогарнинг номига ўтказиб берди ва қарзни қайтариш вақтини муаййан қилишди. Ернинг нархи берилган қарздан анча юқори эди.
Қарздор бир қанча вақтдан сўнг ишлари ўнгидан келиб пул топди ва қарзини олиб келди. Аммо савдогар "сенинг мендан қарзинг йўқ, ер меники ", деб туриб олди.
Қарздорнинг қўлидан ҳеч нарса келмади. Бориб-бориб қарздор инфаркт бўлди. Ўлими аниқ бўлгач ўғлини чақириб унинг қўлига бир варақни бериб деди:
"Агар вафот этсам тобутимни ўша савдогарнинг дўкони олдидан олиб ўтиб ушбу қоғозни унга берасан".
Феълан қарздор вафот этди. Ўғли унинг васиятини бажариб тобутни савдогарнинг дўкони олдидан олиб ўтиб варақни савдогарга берди. Савдогар хатни ўқиб хушидан кетиб йиқилди. Хатда:
"Мен Ҳақнинг ҳузурига кетдим. Агар қўлингдан келса борма!"- деб ёзилган эди.
Муҳаммад Ротиб Нобулсий.
@Hikoyalar ни яқинларингизга ҳам юборинг!
Onajonlar haqida @mushtiparim kanalida !
Kulguli rasmlar: @uvaxaxa da!
______________
📜📚📖 @Hikoyalar каналига қўшилиш учун 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ни босинг ва OK.
Бир киши қарз олишга мажбур бўлиб қолди. Бир савдогар унга қарз беришини, аммо бирор нарсани гаров учун унинг номига ўтказиб беришини шарт қилиб қўйди. Қарздорнинг бир деҳқончилик қиладиган ери бор эди. Ўша ерини савдогарнинг номига ўтказиб берди ва қарзни қайтариш вақтини муаййан қилишди. Ернинг нархи берилган қарздан анча юқори эди.
Қарздор бир қанча вақтдан сўнг ишлари ўнгидан келиб пул топди ва қарзини олиб келди. Аммо савдогар "сенинг мендан қарзинг йўқ, ер меники ", деб туриб олди.
Қарздорнинг қўлидан ҳеч нарса келмади. Бориб-бориб қарздор инфаркт бўлди. Ўлими аниқ бўлгач ўғлини чақириб унинг қўлига бир варақни бериб деди:
"Агар вафот этсам тобутимни ўша савдогарнинг дўкони олдидан олиб ўтиб ушбу қоғозни унга берасан".
Феълан қарздор вафот этди. Ўғли унинг васиятини бажариб тобутни савдогарнинг дўкони олдидан олиб ўтиб варақни савдогарга берди. Савдогар хатни ўқиб хушидан кетиб йиқилди. Хатда:
"Мен Ҳақнинг ҳузурига кетдим. Агар қўлингдан келса борма!"- деб ёзилган эди.
Муҳаммад Ротиб Нобулсий.
@Hikoyalar ни яқинларингизга ҳам юборинг!
Onajonlar haqida @mushtiparim kanalida !
Kulguli rasmlar: @uvaxaxa da!
______________
📜📚📖 @Hikoyalar каналига қўшилиш учун 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ни босинг ва OK.
Telegram
Hikoyalar (G&M)
Eng zo'r, sara, tarbiyaviy va sevimli @Hikoyalar shu yerda
📜📚📖 @Hikoyalar kanaliga qo'shilish uchun 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ni bosing va OK.
Bizni aslo tark etmang! Yaxshilari albatta bo'ladi. Biz izlanishdamiz!
📜📚📖 @Hikoyalar kanaliga qo'shilish uchun 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ni bosing va OK.
Bizni aslo tark etmang! Yaxshilari albatta bo'ladi. Biz izlanishdamiz!
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Yaxshilik... Bir bolakay tort yegisi kelganda, unga bir kishi sovg'a qiladi. Puli o'rniga, sen ham qaytarasan bir kun deb, qog'oz beradi.... Yillar o'tib, buning mavridi keladi...
(Rus tilida)
@Hikoyalar da video
(Rus tilida)
@Hikoyalar da video
РАМАЗОН ДУОСИ
Саудиялик аёл Рамазон ойида ҳар куни ифторликдан аввал фарзандларини жамлаб биргаликда шундай деб дуо қилишар экан:
"Эй Роббим, бизларга мулк этиб, олдида анҳори бор уй ато этгин".
Болалар ҳам она ортидан "Эй Роббим, бизларга мулк этиб, олдида анҳори бор уй ато этгин", деб қайтаришар экан.
Аёлнинг умр йўлдоши унинг бу ишидан кулиб деркан:
— Мулкли уйга қаноат этса бўлади, аммо олдидаги анҳорига..?! Қандай қилиб, биз саҳроли юртда бўлсак..!
Аёл жавобан шундай дебди:
— Роббингиз: "Дуо қилинг, ижобат этгум", деб айтган. Мен истаган нарсамни сўраб дуо қиламан. У (Аллоҳ) ато этгай, чунки у Карим зотдир.
Аёл ҳар куни дуо қилар, фарзандлари ҳам оналари билан бир ой давомида дуога қўшилишар экан.
Рамазон ойи тугади. Умр йўлдоши истеҳзоли кулиб дебди:
— Сўраган уйинг қани, унинг анҳори-чи?
— У (Аллоҳ) албатта беради, ихлосимни қайтармайди.
Аёл шундай дея ҳикоясида давом этди:
"Шаввол ойининг 6 чи кун рўзаси якун топгач ажиб бир ҳодиса рўй берди. Умр йўлдошим аср намозидан сўнг масжиддан чиқиб келаётса олдига Риёз шаҳридан бадавлат бир одам келиб, салом-алик қилиб дебди:
“Менинг бир уйим бор. Унинг ярми отамга қарашли. Қолган ярми эса менга ва оиламга ортиқчалик қилаяпти. Аллоҳ таоло Ўзининг фазли ва инъоми ила ризқимни кенг қилиб берди. Мен уйни биринчи кўрган инсонимга тақдим этишни дилимга тугиб қўйган эдим. Уйни ҳеч қандай эвазсиз олинг. Агар ҳижолат бўлсангиз унда майли, қодир этганингизча тўланг”.
Аёл ҳикоясини давом эттирди:
“Биз уйни ҳеч нарса бермай туриб қабул этишга ҳаё қилдик. Ва қодир этганича у ердан-бу ердан қилиб 7 минг риёл (1800$) пул жамлаб уй эгасига топширдик.
Ҳақиқатдан ким Аллоҳга содиқ бўлса Аллоҳ ҳам унга беради. Ким ижобат бўлишига чин дилдан ишонса топади.
Рамазондан сўнг Риёздаги энг кўркам туманлардан бирида уйлик бўлдик”.
Сўнгра аёл бир муддат ўйланиб қолиб деди:
“Бир нарса мени ҳаёлимдан кетмаяпти. Биз Аллоҳдан олдида анҳори бор уй сўраган эдик. Мана уй, анҳор қани?”
Шунда мен машойихлардан бири билан суҳбатлашиб, сўрадим:
— Шайх жаноблари, Аллоҳ азза ва жалла “Дуо қилинг, ижобат этгум!” деб айтмаганми?
— Албатта айтган.
— Шайх жаноблари, мен бир ой тинмай Аллоҳдан олдида анҳори бор уй ато этишини сўраган эдим. Уйга-ку эга бўлдим, лекин анҳори қани?
Шайх унинг дуосидан ажабланди. Унинг Аллоҳга бўлган ишончи ва Аллоҳ унга сўраганини ато этганидан янаям хайратланиб кетди.
— Ҳозир уйингиз олдида нима бор?
— Масжид бор.
Шунда шайх жаноблари кулиб деби:
— Мана шу анҳор бўлади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Менга айтинглар-чи, агар сизлардан бирингизнинг эшиги олдидан анҳор оқса, унда ҳар куни беш марта ювинса, нима дейсизлар, унда кир қоладими?»
Саҳобалар: «Умуман кири қолмайди», дедилар. Шунда у зот соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Беш вақт намоз ҳам худди шундай. Аллоҳ у билан хатоларни ўчиради», дедилар.
Дарҳақиқат, Аллоҳ аёлга бу саҳроли ердан анҳор чиқариб беришга Қодир бўлган зотдир. Аммо У (Аллоҳ) аёлга бу дунё анҳорларини хайрга ўзгартириб берди. Бу ҳар бир мўъмин учун хушбўй ва ёқимли бўлган анҳордир. Унда инсон дунё мусибатларидан ва оғриқларидан ҳордиқ чиқаргай.
@Hikoyalar ни яқинларингизга ҳам юборинг!
Onajonlar haqida @mushtiparim kanalida !
Kulguli rasmlar: @uvaxaxa da!
______________
📜📚📖 @Hikoyalar каналига қўшилиш учун 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ни босинг ва OK.
Саудиялик аёл Рамазон ойида ҳар куни ифторликдан аввал фарзандларини жамлаб биргаликда шундай деб дуо қилишар экан:
"Эй Роббим, бизларга мулк этиб, олдида анҳори бор уй ато этгин".
Болалар ҳам она ортидан "Эй Роббим, бизларга мулк этиб, олдида анҳори бор уй ато этгин", деб қайтаришар экан.
Аёлнинг умр йўлдоши унинг бу ишидан кулиб деркан:
— Мулкли уйга қаноат этса бўлади, аммо олдидаги анҳорига..?! Қандай қилиб, биз саҳроли юртда бўлсак..!
Аёл жавобан шундай дебди:
— Роббингиз: "Дуо қилинг, ижобат этгум", деб айтган. Мен истаган нарсамни сўраб дуо қиламан. У (Аллоҳ) ато этгай, чунки у Карим зотдир.
Аёл ҳар куни дуо қилар, фарзандлари ҳам оналари билан бир ой давомида дуога қўшилишар экан.
Рамазон ойи тугади. Умр йўлдоши истеҳзоли кулиб дебди:
— Сўраган уйинг қани, унинг анҳори-чи?
— У (Аллоҳ) албатта беради, ихлосимни қайтармайди.
Аёл шундай дея ҳикоясида давом этди:
"Шаввол ойининг 6 чи кун рўзаси якун топгач ажиб бир ҳодиса рўй берди. Умр йўлдошим аср намозидан сўнг масжиддан чиқиб келаётса олдига Риёз шаҳридан бадавлат бир одам келиб, салом-алик қилиб дебди:
“Менинг бир уйим бор. Унинг ярми отамга қарашли. Қолган ярми эса менга ва оиламга ортиқчалик қилаяпти. Аллоҳ таоло Ўзининг фазли ва инъоми ила ризқимни кенг қилиб берди. Мен уйни биринчи кўрган инсонимга тақдим этишни дилимга тугиб қўйган эдим. Уйни ҳеч қандай эвазсиз олинг. Агар ҳижолат бўлсангиз унда майли, қодир этганингизча тўланг”.
Аёл ҳикоясини давом эттирди:
“Биз уйни ҳеч нарса бермай туриб қабул этишга ҳаё қилдик. Ва қодир этганича у ердан-бу ердан қилиб 7 минг риёл (1800$) пул жамлаб уй эгасига топширдик.
Ҳақиқатдан ким Аллоҳга содиқ бўлса Аллоҳ ҳам унга беради. Ким ижобат бўлишига чин дилдан ишонса топади.
Рамазондан сўнг Риёздаги энг кўркам туманлардан бирида уйлик бўлдик”.
Сўнгра аёл бир муддат ўйланиб қолиб деди:
“Бир нарса мени ҳаёлимдан кетмаяпти. Биз Аллоҳдан олдида анҳори бор уй сўраган эдик. Мана уй, анҳор қани?”
Шунда мен машойихлардан бири билан суҳбатлашиб, сўрадим:
— Шайх жаноблари, Аллоҳ азза ва жалла “Дуо қилинг, ижобат этгум!” деб айтмаганми?
— Албатта айтган.
— Шайх жаноблари, мен бир ой тинмай Аллоҳдан олдида анҳори бор уй ато этишини сўраган эдим. Уйга-ку эга бўлдим, лекин анҳори қани?
Шайх унинг дуосидан ажабланди. Унинг Аллоҳга бўлган ишончи ва Аллоҳ унга сўраганини ато этганидан янаям хайратланиб кетди.
— Ҳозир уйингиз олдида нима бор?
— Масжид бор.
Шунда шайх жаноблари кулиб деби:
— Мана шу анҳор бўлади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Менга айтинглар-чи, агар сизлардан бирингизнинг эшиги олдидан анҳор оқса, унда ҳар куни беш марта ювинса, нима дейсизлар, унда кир қоладими?»
Саҳобалар: «Умуман кири қолмайди», дедилар. Шунда у зот соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Беш вақт намоз ҳам худди шундай. Аллоҳ у билан хатоларни ўчиради», дедилар.
Дарҳақиқат, Аллоҳ аёлга бу саҳроли ердан анҳор чиқариб беришга Қодир бўлган зотдир. Аммо У (Аллоҳ) аёлга бу дунё анҳорларини хайрга ўзгартириб берди. Бу ҳар бир мўъмин учун хушбўй ва ёқимли бўлган анҳордир. Унда инсон дунё мусибатларидан ва оғриқларидан ҳордиқ чиқаргай.
@Hikoyalar ни яқинларингизга ҳам юборинг!
Onajonlar haqida @mushtiparim kanalida !
Kulguli rasmlar: @uvaxaxa da!
______________
📜📚📖 @Hikoyalar каналига қўшилиш учун 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ни босинг ва OK.
Telegram
Hikoyalar (G&M)
Eng zo'r, sara, tarbiyaviy va sevimli @Hikoyalar shu yerda
📜📚📖 @Hikoyalar kanaliga qo'shilish uchun 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ni bosing va OK.
Bizni aslo tark etmang! Yaxshilari albatta bo'ladi. Biz izlanishdamiz!
📜📚📖 @Hikoyalar kanaliga qo'shilish uchun 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ni bosing va OK.
Bizni aslo tark etmang! Yaxshilari albatta bo'ladi. Biz izlanishdamiz!
Африкалик савдогар олмос тош сотиб олди. Ҳажми тухумнинг сариғидек эди. Аммо унинг камчилиги бор эди. Ўртасига дарз етганди. Бу нарса эса унинг гўзаллиги ва қийматига футур етказарди. У заргарнинг ёнига мадад сўраб борди. Заргар уни айлантириб - айлантириб кўриб:
- Агар буни шу дарз кетган жойидан тенг иккига бўлинса, қиймати бутун ҳолатидагидан кўра қимматроқ бўлади. Аммо бу иш менинг қўлимдан келмайди. Олмосни бўлишнинг ўзи осон эмас. Салгина нотўғри зарба уни арзимас парчаларга бўлиб ташлаши мумкин, - деди.
Савдогар унинг олдидан чиқиб заргар излай бошлади. Қайси бирига кўрсатмасин, бу ишни қилишдан бош тортишар, қиммат баҳо тошга қўл теккизишдан қўрқишар эди.
У охири Амстердамгача етиб борди. Унда ёши улуғ моҳир заргарни топди. Лекин у ҳам бошқа ҳамкасблари қатори бу иш жуда мушкуллиги ва озгина эҳтиётсизлик тошнинг қийматига футур етказишидан огоҳлантирди. Аммо савдогарнинг сабри тугаган, ҳеч қандай гап - сўзни эшитгиси келмасди.
Мўйсафиднинг дўконини бир бурчагида ёшгина йигит уларга орқа ўгириб иш билан машғул эди. Заргар уни чақирди. Шогирд уларнинг ёнига келди. Устози унга тошни бериб:
- Буни иккига бўлиб кел! - деди. Ҳеч қанча вақт ўтмай икки бўлак гўзал тошни чолнинг кафтига қўйди.
Савдогар ҳангу - манг бўлиб, заргарга деди:
- Қандай яхши, шундоққина азамат, тажрибали шогирдингиз бор экан.
Заргар деди:
-Бу йигитнинг шогирд тушганига эндигина уч кун бўлди. Агар у бу тошнинг баҳосини билганида эди, ҳеч қачон уни иккига бўла олмасди.
Ҳикоя ва хаётий воқеалар...
- Агар буни шу дарз кетган жойидан тенг иккига бўлинса, қиймати бутун ҳолатидагидан кўра қимматроқ бўлади. Аммо бу иш менинг қўлимдан келмайди. Олмосни бўлишнинг ўзи осон эмас. Салгина нотўғри зарба уни арзимас парчаларга бўлиб ташлаши мумкин, - деди.
Савдогар унинг олдидан чиқиб заргар излай бошлади. Қайси бирига кўрсатмасин, бу ишни қилишдан бош тортишар, қиммат баҳо тошга қўл теккизишдан қўрқишар эди.
У охири Амстердамгача етиб борди. Унда ёши улуғ моҳир заргарни топди. Лекин у ҳам бошқа ҳамкасблари қатори бу иш жуда мушкуллиги ва озгина эҳтиётсизлик тошнинг қийматига футур етказишидан огоҳлантирди. Аммо савдогарнинг сабри тугаган, ҳеч қандай гап - сўзни эшитгиси келмасди.
Мўйсафиднинг дўконини бир бурчагида ёшгина йигит уларга орқа ўгириб иш билан машғул эди. Заргар уни чақирди. Шогирд уларнинг ёнига келди. Устози унга тошни бериб:
- Буни иккига бўлиб кел! - деди. Ҳеч қанча вақт ўтмай икки бўлак гўзал тошни чолнинг кафтига қўйди.
Савдогар ҳангу - манг бўлиб, заргарга деди:
- Қандай яхши, шундоққина азамат, тажрибали шогирдингиз бор экан.
Заргар деди:
-Бу йигитнинг шогирд тушганига эндигина уч кун бўлди. Агар у бу тошнинг баҳосини билганида эди, ҳеч қачон уни иккига бўла олмасди.
Ҳикоя ва хаётий воқеалар...
Telegram
Hikoyalar (G&M)
Eng zo'r, sara, tarbiyaviy va sevimli @Hikoyalar shu yerda
📜📚📖 @Hikoyalar kanaliga qo'shilish uchun 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ni bosing va OK.
Bizni aslo tark etmang! Yaxshilari albatta bo'ladi. Biz izlanishdamiz!
📜📚📖 @Hikoyalar kanaliga qo'shilish uchun 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ni bosing va OK.
Bizni aslo tark etmang! Yaxshilari albatta bo'ladi. Biz izlanishdamiz!
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Nobokor o'gil
Otaning qadrini qaydanam bilsin...
Otaning qadrini qaydanam bilsin...
Forwarded from 2018
37-ishtirokchi
Onajon!
Bugun biz uchun juda qadrli kun! Ushbu sanada sizni bizga sovg‘a qilgan Rabbim...
Har tug‘ilgan kuningizda nima sovg‘a qilishni xohlayman, bilasizmi?
Umrimni...
Hali bu umrim bilan umringizni bezayman Ona! Sizga hali go‘zal kunlar sovg‘a qilaman, qilamiz!
Hamisha dadajonimning yonlarida, sog‘ salomat yuring onajon!
Mana shu biz uchun haqiqiy Baxt, borligingiz, sog‘ligingiz baxt!
Tabriklayman onajon!!! Kechgacha yetib boraman, albatta yetib boraman...
Onam menga ovqat pishirib berishni yaxshi ko‘radi. Pishirgan taomlarini tanovul qilayotganimda, termulib o‘tirishni yaxshi ko‘radi!
Onam "qizim moychechakni yaxshi ko‘radi" deb hovliga to‘ldirib moychechak ekishni yaxshi ko‘radi...
@sh_najot
Onajon!
Bugun biz uchun juda qadrli kun! Ushbu sanada sizni bizga sovg‘a qilgan Rabbim...
Har tug‘ilgan kuningizda nima sovg‘a qilishni xohlayman, bilasizmi?
Umrimni...
Hali bu umrim bilan umringizni bezayman Ona! Sizga hali go‘zal kunlar sovg‘a qilaman, qilamiz!
Hamisha dadajonimning yonlarida, sog‘ salomat yuring onajon!
Mana shu biz uchun haqiqiy Baxt, borligingiz, sog‘ligingiz baxt!
Tabriklayman onajon!!! Kechgacha yetib boraman, albatta yetib boraman...
Onam menga ovqat pishirib berishni yaxshi ko‘radi. Pishirgan taomlarini tanovul qilayotganimda, termulib o‘tirishni yaxshi ko‘radi!
Onam "qizim moychechakni yaxshi ko‘radi" deb hovliga to‘ldirib moychechak ekishni yaxshi ko‘radi...
@sh_najot
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Bu rolikda, doimo do'kon tashqarisda yotuvchi uysiz odam va do'kon egasini munosabati tasvirlangan. Odamni birinchi marta ko'rganda, unga baho berib bo'lmasligi haqiqdagi rolik.
(Tayland tilida (adashmasam), lekin ahamiyatsiz, tushunarli)
@Hikoyalar da video
(Tayland tilida (adashmasam), lekin ahamiyatsiz, tushunarli)
@Hikoyalar da video