روح جوانان را گرفتید آخ،این جان را نگیرید

با پینهٔ پیشانیِ تزویر ایمان را نگیرید

آجر به دست آماده اید از هر تبارِ لااُبالی

چیزی نمیخواهیم،از ما تکهٔ نان را نگیرید

از سایه لطف شما کون و مکان درگیر خویش است

پس لااقل دارد هر آنکس از خود امکان را،نگیرید

خوردید و چاپیدید و یک لیوان آب از رویِ خونش

این جانِ باقی مانده از باقی جوانان را نگیرید

انصاف هم خوب است البته اگر حالی شوید آری

حالی که عمرا؛لاقل بر سخره قرآن را نگیرید

با نامِ دین،قرآن و اسلامِ خود این ها را نوشتید

ما را شبیهِ خود به فرضِ خویِ....را نگیرید

#حافظ فراموشم شد و استادِ عشقم #شهریارم

این چند بیتِ ماندهٔ ما از #گلستان را نگیرید

از بس گرفتاریم حتی #بوستان را دشت میبینیم

رحمی کنید از ذهن هامان کودکی مان را نگیرید

گلخانه های خانهٔ امید ها را هم خزان کردید

دیگر به گلدان های خالی رحم و ایوان را نگیرید

آبی برای خلق از لطف شما هرگز نشد که گرم

با گوشهٔ لب پَر زِ دست تشنه لیوان را نگیرید

این دلخوشی،دلتنگی و نجوایِ عاشق ها همین است

دنیا همه مال شما،از دستِ ما این چای و قلیان را نگیرید

#قلیان به دستِ عاشقان نادِ #علی گوید

از باورِ اهلِ مرید این عشق و ایمان را نگیرید

در #کافه_ها با ذکر #یا_حیدر و یا با ذکر یالله

دلها جلا میگیرید،این ذکرِ مریدان را نگیرید
#هاتف_حضرتی
#کافه_باز
#قلیانی_ها
#پاسوز_دردها
#کافه_حسینیان