#غزل
#کلام_مرحوم_حجت_السلام_نیرتبریزی
من خود مجرد از همه نام و نشانمی
بر هر صفت که عشق تو گفت آن چنانمی
در گوشه فراق تو پیر شکسته ام
آن دم که بوی وصل تو آید جوانمی
گاهی ز تاب قهر تو درویش بینوا
گاهی ز تاج مهر تو شاه جهانمی
گاه از جنون ز هلهله کودکان به رقص
گه در خرد ارسطوی روشن روانمی
گاهی به جست و جوی تو دربان مسجدم
گاهی سبو کش ره دیر مغانمی
گاهی ز درد گریان چون ابر نوبهار
گاهی ز ورد خندان چون گلستانمی
کوته کنم حدیث چو مومی بر آفتاب
هرچ اقتضای عشق تو باشد همانمی
بشکست اگر مرا دل از آن لعل دل فریب
شادم که دل شکسته آن دل ستانمی
زهد دراز رفته ز یادم که سالهاست
در کشمکش زطره عنبر فشانمی
خیل خیال اوست که بر چشم من رود
یا مست بی خودم که ز خود در گمانمی
دوشم ز لطف بنده خود خواند من ز وجد
نی بر زمینم و نه بر آسمانمی
مفکن مرا به پیچ و خم ای تار زلف! دل
در حلقه تو رفته من اینها ندانمی
با من ز ظن مطلق و اصل عدم مخوان
زاهد برو من آنچه تو خواهی نه آنمی
صوفی تو هم به مذهب تثلیث خود مرا
دعوت مکن که من نه ز بولیمیانمی
من نی فقیه خشکم و نی صوفی ترم
نی معتقد به حکمت یونانیانمی
پیر طریق من به جهان شاه اولیاست
با مهر او بری ز فلان و فلانمی
قشری و صوفی و متفلسف ندانما
هرچ او براوست من ز دل و جان برآنمی
لنگان همی روم ز پی کاروان دوست
تا هر که دید گویدم از کاروانمی
ای شاه تاجور، سگ خود خوان مرا که نیست
یارای آن که گویمت از دوستانمی
#نیر مرا حقیر مبین بر طراز فرش
کاندر فراز عرش ز سبّوحیانمی
لیک از وبال طالع چندی چو دانه ای
در زیر آشیانه هفت آسمانمی
#کلام_مرحوم_حجت_السلام_نیرتبریزی
من خود مجرد از همه نام و نشانمی
بر هر صفت که عشق تو گفت آن چنانمی
در گوشه فراق تو پیر شکسته ام
آن دم که بوی وصل تو آید جوانمی
گاهی ز تاب قهر تو درویش بینوا
گاهی ز تاج مهر تو شاه جهانمی
گاه از جنون ز هلهله کودکان به رقص
گه در خرد ارسطوی روشن روانمی
گاهی به جست و جوی تو دربان مسجدم
گاهی سبو کش ره دیر مغانمی
گاهی ز درد گریان چون ابر نوبهار
گاهی ز ورد خندان چون گلستانمی
کوته کنم حدیث چو مومی بر آفتاب
هرچ اقتضای عشق تو باشد همانمی
بشکست اگر مرا دل از آن لعل دل فریب
شادم که دل شکسته آن دل ستانمی
زهد دراز رفته ز یادم که سالهاست
در کشمکش زطره عنبر فشانمی
خیل خیال اوست که بر چشم من رود
یا مست بی خودم که ز خود در گمانمی
دوشم ز لطف بنده خود خواند من ز وجد
نی بر زمینم و نه بر آسمانمی
مفکن مرا به پیچ و خم ای تار زلف! دل
در حلقه تو رفته من اینها ندانمی
با من ز ظن مطلق و اصل عدم مخوان
زاهد برو من آنچه تو خواهی نه آنمی
صوفی تو هم به مذهب تثلیث خود مرا
دعوت مکن که من نه ز بولیمیانمی
من نی فقیه خشکم و نی صوفی ترم
نی معتقد به حکمت یونانیانمی
پیر طریق من به جهان شاه اولیاست
با مهر او بری ز فلان و فلانمی
قشری و صوفی و متفلسف ندانما
هرچ او براوست من ز دل و جان برآنمی
لنگان همی روم ز پی کاروان دوست
تا هر که دید گویدم از کاروانمی
ای شاه تاجور، سگ خود خوان مرا که نیست
یارای آن که گویمت از دوستانمی
#نیر مرا حقیر مبین بر طراز فرش
کاندر فراز عرش ز سبّوحیانمی
لیک از وبال طالع چندی چو دانه ای
در زیر آشیانه هفت آسمانمی
#امام_حسین_علیه_السلام
#حضرت_زینب_سلام_الله_علیها
#اسارت
#عاشورا
#غزل
ای ز داغ تو روان خون دل از دیده ی حور
بی تو عالم همه ماتمکده تا نفخه ی صور
خاک بیزان به سر اندر سر نعش تو بنات
اشکریزان به بر از سوگ تو شعرای عبور
ز تماشای تجلای تو مدهوش کلیم
ای سرت سرّ انا الله و سنان نخله ی طور
دیده ها گو همه دریا شو و دریا همه خون
که پس قتل تو منسوخ شد آیین سرور
شمع انجم همه گو اشک عزا باش و بریز
بهر ماتمزده کاشانه چه ظلمات چه نور
پای در سلسله سجاد و به سر تاج یزید
خاک عالم به سر افسر و دیهیم و قصور
تیر ترسا و سر سبط رسول مدنی
آه اگر طعنه به قرآن زند انجیل و زبور
تا جهان باشد و بوده است که داده ست نشان
میزبان خفته به کاخ اندر و مهمان به تنور؟
سر بی تن که شنیده است به لب آیه ی کهف
یا که دیده است به مشکات تنور آیه ی نور؟
جان فدای تو از حالت جانبازی تو
در طف ماریه از یاد بشد شور نشور
قدسیان سر به گریبان به حجاب ملکوت
حوریان دست به گیسوی پریشان ز قصور
گوش خضرا همه پر غلغله ی دیو و پری
سطح غبرا همه پر ولوله ی وحش طیور
غرق دریای تحیر ز لب خشک تو نوح
دست حیرت به دل از صبر تو ایوب صبور
مرتضی با دل افروخته لاحول کنان
مصطفی با جگر سوخته حیران و حصور
کوفیان دست به تاراج حرم کرده دراز
آهوان حرم از واهمه در شیون و شور
انبیا محو تماشا و ملائک مبهوت
شمر سرشار تمنا و تو سرگرم حضور
#نیر_تبریزی
#حضرت_زینب_سلام_الله_علیها
#اسارت
#عاشورا
#غزل
ای ز داغ تو روان خون دل از دیده ی حور
بی تو عالم همه ماتمکده تا نفخه ی صور
خاک بیزان به سر اندر سر نعش تو بنات
اشکریزان به بر از سوگ تو شعرای عبور
ز تماشای تجلای تو مدهوش کلیم
ای سرت سرّ انا الله و سنان نخله ی طور
دیده ها گو همه دریا شو و دریا همه خون
که پس قتل تو منسوخ شد آیین سرور
شمع انجم همه گو اشک عزا باش و بریز
بهر ماتمزده کاشانه چه ظلمات چه نور
پای در سلسله سجاد و به سر تاج یزید
خاک عالم به سر افسر و دیهیم و قصور
تیر ترسا و سر سبط رسول مدنی
آه اگر طعنه به قرآن زند انجیل و زبور
تا جهان باشد و بوده است که داده ست نشان
میزبان خفته به کاخ اندر و مهمان به تنور؟
سر بی تن که شنیده است به لب آیه ی کهف
یا که دیده است به مشکات تنور آیه ی نور؟
جان فدای تو از حالت جانبازی تو
در طف ماریه از یاد بشد شور نشور
قدسیان سر به گریبان به حجاب ملکوت
حوریان دست به گیسوی پریشان ز قصور
گوش خضرا همه پر غلغله ی دیو و پری
سطح غبرا همه پر ولوله ی وحش طیور
غرق دریای تحیر ز لب خشک تو نوح
دست حیرت به دل از صبر تو ایوب صبور
مرتضی با دل افروخته لاحول کنان
مصطفی با جگر سوخته حیران و حصور
کوفیان دست به تاراج حرم کرده دراز
آهوان حرم از واهمه در شیون و شور
انبیا محو تماشا و ملائک مبهوت
شمر سرشار تمنا و تو سرگرم حضور
#نیر_تبریزی