شاخه‌های نرک

الان که شاخه‌های درختان هنوز نازک و قلمی هستند خوب بهشان نگاه کنید. به چشم خریدار. یک شاخه‌هایی هستند که صاف و مستقیم قد کشیده‌اند رو به بالا. به این‌ها شاخه نرک می‌گویند. یعنی نازا و بی بر و بی ثمر. رشد طبیعی شاخه‌های درختان به صورت افقی است ولی اینها عمودی رشد می‌کنند. علت تشکیل‌شان هم زیاد بودن شیره خام در گیاه است. این اتفاق بیشتر در بهار می‌افتد وقتی که آب و مواد معدنی زیادی از ریشه به سمت برگها حرکت می‌کند. در این حالت چنین شاخه‌هایی غرور می‌گیرند، از حالت طبیعی رشد خارج می‌شوند، قد می‌کشند ولی چه قد کشیدنی؟ بی سود و ثمر. هوا که رو به گرمی برود باغدار اگر بخواهد هرس سبز انجام دهد اول می‌آید سراغ اینها. بهشان می‌گوید هر چه زحمت کشیده‌اید پَر! این حالت دقیقا برای انسان هم اتفاق می‌افتد. مغرور شدن عامل شکست و عقب ماندنش در زندگی است. نمونه‌اش را زیاد در بزنگاه‌ها دیده و شنیده‌ایم. مثل دونده در حال رسیدن به خط پایان یا رزمنده در حال فتح و غلبه بر دشمن. برای همین است حضرت امیر علیه السلام فرموده‌اند: «طوبی لمن لم تقتله قاتلات الغرور؛ خوشا به حال کسی که فریب‌های کشنده او را نکشته باشد». [١]


١. [غررالحکم، ح ٧١٧۵]


#منبرهای_گیاهی


@HarfeHEzafeH

گل همین پنج روز و شش باشد

بهار که به دشت و دمن می‌زنید تا چشم کار می‌کند کوه‌های مخملی است و دشت سبز و گل‌های رنگ به رنگ. بابونه‌های سفید، شقایق‌های قرمز، خردل‌های وحشی زرد، کلاغک‌های بنفش، سیزاب‌های آبی، سوزن چوپان‌های ارغوانی و هزاران گل دیگر که عمرشان کوتاه است و همین روزهای اول فصل بهار می‌بینیم‌شان و تمام. هوا که رو به گرمی می‌رود وعده دیدارمان با این همه رنگ و زندگی می‌افتد به سال بعد. انگار نه انگار اصلا بوده‌اند. فراموش می‌شوند از حافظهِ امسال طبیعت. شاید این پیامبران زیبای رنگی آمده‌اند تا یادمان بیاورند، نمی‌شود دل بست به این همه فریبندگی. وقتی آدمی در اوج لذت، مدام هراس و التهاب ناپایداری فردایش را دارد. چه طور می‌شود از این همه که امکانات و قدرت و ثروت،انتظار امنیت و آرامش داشت؟ به قول استاد علی صفایی حائری«آنجا که احساس می‌کنی تو یا بهار رفتنی هستی، چه امنی می‌تواند ریشه بگیرد؟» [١]


١. [تطهیر با جاری قرآن، ج۱، ص۴۲۴]


#منبرهای_گیاهی


@HarfeHEzafeH