✍سحرگاه است اهل ایمان به اطمینان ندای سحری او سر بربالین نهاده و آرام یافته اند.سحر کم کم پاپیش می نهد.تنها کسی که گام نخستین را به پیشباز سحر برمی دارد اوست
تیرگی شب او را متوقف نمی کندپای فرسوده زمین گیرش نمی نماید
عصابر می گیرد وبرمیخیزد
سحر را برای خودش تنها نمی خواهد.سحرخوانی راهم تتها نمی پسندد.
هنگامه سحر بهترین گاههای خداوندیست.
کوچه را میپیماید.تاهمگان رااز این هنگامه ناب خداوندی برخوردار کند
گویا او پیام الهی را دریافته است که فرمود:
والعصر ان الانسان لفی خسر
به زمان سوگند انسان در خسران است.
گویا او از سوگند به عصر به ارزش زمان هم پی برده است انهم زمان در رمضان و نغز تر آن هنگام سحرگاهان.
به شوق لنگان خود را به خانه خدا می رساند تا از خسران گریزان شود وبه مرتبه"الاالذین امنوا وعملو الصالحات"برسد.
وبا سحرخوانیش همگان را به"تواصوابالحق وتواصوابالصبر" بخواند.
اینک او به مقصد اشتیاقش رسیده است و به نجوای"الابذکرالله تطمئن القلوب "ارام می یابد وسکوت سحر را به نوای توحیدیش می شکند.
الهی.الهی.الهی.
الهی بی پناهان راپناهی
الهی.
هرکس که تورا شناخت جان راچه کند
الهی ......
صدای مناجات او در کوی و برزن می پیچدمناجات او از دریچه و در به سوی بستر ایمانیان خفته پیش می رود .نجوا در گوششان نوازش می کند چشمان خفته رامی گشاید.همه برمی خیزندو در سحرگاهی پاک و مصفا عابد در برابر معبود به عبادت می نشیند.
نفس این پیرسحرخوان سالیان دور بر دوام باد.
و عبادت این سحرخیزان مستدام
که:
هرگنج سعادت که خدا داد به حافظ
از یمن دعای شب و ورد سحری بود.
سپاس

✍به قلم: #استاد_محمدجواد_مشایخی

🆔 @GhaleshirEmrooz