. ﷽
سوره شوری، آیه ۲۵:
وَ هُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَ يَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ وَ يَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ
ترجمه؛
اوست كه توبه را از بندگانش می‌پذیرد و از گناهان درمی‌گذرد و به آنچه انجام می‌دهید، آگاه است.
پیام آیه شریفه:
۱. پذیرش توبه گناهكاران و عفو آنان، فقط در اختیار خداوند است. «وَ هُوَ الَّذِی»
۲. در اسلام بن بست وجود ندارد و راه بازگشت همواره باز است. «یَقْبَلُ التَّوْبَةَ»
۳. خداوند تمام گناهان را می‌بخشد. «یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ» (كلمه «سیئات» جمع، همراه الف و لام است، یعنی همه گناهان)
۴. خداوند با وعده عفو، منحرفان را به توبه تشویق می‌كند. «یَقْبَلُ التَّوْبَةَ ... یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ»
۵. توبه باید همراه با تغییر در رفتار و گفتار باشد و گرنه نوعی تظاهر و ریاكاری است كه خدا می‌داند. «وَ یَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن يَطلُبِ الهِدايَةَ مِن غَيرِ أهلِها يَضِلُّ
هر كه طالب هدايت از نااهل باشد، گمراه مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۰۱
#شوری_25
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۲۵:
وَ هُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَ يَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ وَ يَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ
ترجمه؛
اوست كه توبه را از بندگانش می‌پذیرد و از گناهان درمی‌گذرد و به آنچه انجام می‌دهید، آگاه است.
پیام آیه شریفه:
۱. پذیرش توبه گناهكاران و عفو آنان، فقط در اختیار خداوند است. «وَ هُوَ الَّذِی»
۲. در اسلام بن بست وجود ندارد و راه بازگشت همواره باز است. «یَقْبَلُ التَّوْبَةَ»
۳. خداوند تمام گناهان را می‌بخشد. «یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ» (كلمه «سیئات» جمع، همراه الف و لام است، یعنی همه گناهان)
۴. خداوند با وعده عفو، منحرفان را به توبه تشویق می‌كند. «یَقْبَلُ التَّوْبَةَ ... یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ»
۵. توبه باید همراه با تغییر در رفتار و گفتار باشد و گرنه نوعی تظاهر و ریاكاری است كه خدا می‌داند. «وَ یَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن يَطلُبِ الهِدايَةَ مِن غَيرِ أهلِها يَضِلُّ
هر كه طالب هدايت از نااهل باشد، گمراه مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۵۰۱
#شوری_25
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۲۶:
وَ يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَ يَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَ الْكَافِرُونَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ
ترجمه:
و درخواست كسانی را كه ایمان آورده و كارهای شایسته انجام داده‌اند، اجابت می‌كند و از فضلش بر آنها می‌افزاید و برای كافران عذابی سخت خواهد بود.
حضرت امام محمد باقر علیه السلام درباره‌ی این آیه فرمود: دعای مؤمن درباره برادر دینی‌اش مستجاب است، زیرا خداوند میفرماید به خاطر علاقه‌ای كه به برادر دینی خود داری، آنچه خواستی به تو و به كسی كه برایش دعا كرده‌ای می‌دهم.
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام میفرماید: مراد از جمله «یَزِیدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ» حقّ شفاعت مؤمنان درباره‌ی كسانی است كه اگرچه اهل دوزخند، ولی به مؤمنان خدمتی كرده‌اند.
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند دعای مؤمنان نیكوكار را می‌پذیرد. «وَ یَسْتَجِیبُ»
۲. شرط استجابت دعا، ایمان و عمل صالح است. «یَسْتَجِیبُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ»
۳. پاداش افزون و بیش از انتظار؛ نمودی از فضل الهی است. «وَ یَزِیدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ»
۴. تهدید و تشویق، در كنار هم لازم است. «یَقْبَلُ التَّوْبَةَ ... یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ ... یَسْتَجِیبُ ... یَزِیدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ ... وَ الْكافِرُونَ لَهُمْ عَذابٌ شَدِیدٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أحَبَّنا فَليَعمَل بِعَمَلِنا وَ ليَتَجَلبَبِ الوَرَعَ
هر كس ما اهل بيت (علیهم السلام) را دوست دارد؛ بايد چون ما عمل كند و جامه پارسايى به تن كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۸۳
#شوری_26
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۲۶:
وَ يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَ يَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَ الْكَافِرُونَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ
ترجمه:
و درخواست كسانی را كه ایمان آورده و كارهای شایسته انجام داده‌اند، اجابت می‌كند و از فضلش بر آنها می‌افزاید و برای كافران عذابی سخت خواهد بود.
حضرت امام محمد باقر علیه السلام درباره‌ی این آیه فرمود: دعای مؤمن درباره برادر دینی‌اش مستجاب است، زیرا خداوند میفرماید به خاطر علاقه‌ای كه به برادر دینی خود داری، آنچه خواستی به تو و به كسی كه برایش دعا كرده‌ای می‌دهم.
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام میفرماید: مراد از جمله «یَزِیدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ» حقّ شفاعت مؤمنان درباره‌ی كسانی است كه اگرچه اهل دوزخند، ولی به مؤمنان خدمتی كرده‌اند.
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند دعای مؤمنان نیكوكار را می‌پذیرد. «وَ یَسْتَجِیبُ»
۲. شرط استجابت دعا، ایمان و عمل صالح است. «یَسْتَجِیبُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ»
۳. پاداش افزون و بیش از انتظار؛ نمودی از فضل الهی است. «وَ یَزِیدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ»
۴. تهدید و تشویق، در كنار هم لازم است. «یَقْبَلُ التَّوْبَةَ ... یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ ... یَسْتَجِیبُ ... یَزِیدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ ... وَ الْكافِرُونَ لَهُمْ عَذابٌ شَدِیدٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أحَبَّنا فَليَعمَل بِعَمَلِنا وَ ليَتَجَلبَبِ الوَرَعَ
هر كس ما اهل بيت (علیهم السلام) را دوست دارد؛ بايد چون ما عمل كند و جامه پارسايى به تن كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۸۳
#شوری_26
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۲۷:
وَ لَوْ بَسَطَ اللهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ وَلَٰكِنْ يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَا يَشَآءُ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ
ترجمه:
اگر خدا رزق را بر بندگانش وسعت دهد، در زمین سركشی و ستم كنند، ولی آنچه را بخواهد به اندازه نازل می‌كند. به یقین او به بندگانش آگاه و بیناست.
در آیه قبل خداوند وعده استجابت به مؤمنان داد، حال این سؤال مطرح می‌شود كه چرا برخی دعاهای مؤمنان برای توسعه رزق مستجاب نمی‌شود؟
در پاسخ باید گفت: استجابت دعا در چارچوب حكمت الهی است. گاهی توسعه رزق عامل غفلت از خدا و موجب طغیان و تجاوز است و چه بسیارند كسانی كه ثروت زیاد سبب هلاكت‌شان شده است.
سؤال دیگر اینكه: اگر توسعه رزق سبب طغیان است، چرا خداوند به گروهی توسعه رزق داد، اما طغیان نكردند؟
در پاسخ می‌گوییم: برنامه‌ها و سنّت‌های الهی متعدّد و دارای مراحلی است. همان گونه كه كنترل رزق برای جلوگیری از فساد یك سنّت عمومی است؛ توسعه رزق و مهلت دادن به مرفّهان نیز یك سنّت است كه برای آزمایش بكار می‌رود. بنابراين قانون عمومی و كلی، كنترل رزق است ولی گاهی برای آزمایش مردم توسعه داده می‌شود.
ناگفته نماند كه گاهی كمبود رزق، به دلیل تن پروری انسان است كه حسابش جداست.
پیام آیه شریفه:
۱. همان گونه كه عطاهای الهی لطف است، گاهی محرومیّت‌ها نیز لطف است. «لَوْ بَسَطَ اللهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا»
۲. فضلِ الهی بر اساس مصلحت و حكمت تقسیم می‌شود، نه بر اساس تمایلات انسان. «وَ لَوْ بَسَطَ اللهُ ...»
۳. روابط اجتماعی سالم، در گرو زندگی معتدل و در حدّ نیاز است. «لَوْ بَسَطَ ... لَبَغَوْا»
۴. مؤمنان نباید به خاطر تنگنای معیشت به خداوند سوء ظن داشته باشند. «وَ لَوْ بَسَطَ اللهُ»
۵. رفاه بیش از حد زمینه‌ی طغیان است. «لَوْ بَسَطَ ... لَبَغَوْا»
۶. مشیّت الهی بر اساس حكمت است. «ما یَشاءُ إِنَّهُ بِعِبادِهِ خَبِیرٌ بَصِیرٌ»
۷. رزق مردم حساب و كتاب دارد. «یُنَزِّلُ بِقَدَرٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كَظَّتهُ البِطنَةُ حَجَبَتهُ عَنِ الفِطنَةِ
هر كه در رنج و زحمتِ پُرخورى افتد، از دانايى و هوشيارى باز مى‌ماند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۵۹
#شوری_27
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۲۷:
وَ لَوْ بَسَطَ اللهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ وَلَٰكِنْ يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَا يَشَآءُ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ
ترجمه:
اگر خدا رزق را بر بندگانش وسعت دهد، در زمین سركشی و ستم كنند، ولی آنچه را بخواهد به اندازه نازل می‌كند. به یقین او به بندگانش آگاه و بیناست.
در آیه قبل خداوند وعده استجابت به مؤمنان داد، حال این سؤال مطرح می‌شود كه چرا برخی دعاهای مؤمنان برای توسعه رزق مستجاب نمی‌شود؟
در پاسخ باید گفت: استجابت دعا در چارچوب حكمت الهی است. گاهی توسعه رزق عامل غفلت از خدا و موجب طغیان و تجاوز است و چه بسیارند كسانی كه ثروت زیاد سبب هلاكت‌شان شده است.
سؤال دیگر اینكه: اگر توسعه رزق سبب طغیان است، چرا خداوند به گروهی توسعه رزق داد، اما طغیان نكردند؟
در پاسخ می‌گوییم: برنامه‌ها و سنّت‌های الهی متعدّد و دارای مراحلی است. همان گونه كه كنترل رزق برای جلوگیری از فساد یك سنّت عمومی است؛ توسعه رزق و مهلت دادن به مرفّهان نیز یك سنّت است كه برای آزمایش بكار می‌رود. بنابراين قانون عمومی و كلی، كنترل رزق است ولی گاهی برای آزمایش مردم توسعه داده می‌شود.
ناگفته نماند كه گاهی كمبود رزق، به دلیل تن پروری انسان است كه حسابش جداست.
پیام آیه شریفه:
۱. همان گونه كه عطاهای الهی لطف است، گاهی محرومیّت‌ها نیز لطف است. «لَوْ بَسَطَ اللهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا»
۲. فضلِ الهی بر اساس مصلحت و حكمت تقسیم می‌شود، نه بر اساس تمایلات انسان. «وَ لَوْ بَسَطَ اللهُ ...»
۳. روابط اجتماعی سالم، در گرو زندگی معتدل و در حدّ نیاز است. «لَوْ بَسَطَ ... لَبَغَوْا»
۴. مؤمنان نباید به خاطر تنگنای معیشت به خداوند سوء ظن داشته باشند. «وَ لَوْ بَسَطَ اللهُ»
۵. رفاه بیش از حد زمینه‌ی طغیان است. «لَوْ بَسَطَ ... لَبَغَوْا»
۶. مشیّت الهی بر اساس حكمت است. «ما یَشاءُ إِنَّهُ بِعِبادِهِ خَبِیرٌ بَصِیرٌ»
۷. رزق مردم حساب و كتاب دارد. «یُنَزِّلُ بِقَدَرٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كَظَّتهُ البِطنَةُ حَجَبَتهُ عَنِ الفِطنَةِ
هر كه در رنج و زحمتِ پُرخورى افتد، از دانايى و هوشيارى باز مى‌ماند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۵۹
#شوری_27
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیات ۲۹-۲۸:
وَ هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَ يَنْشُرُ رَحْمَتَهُ وَ هُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ (٢٨)
وَ مِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَثَّ فِيهِمَا مِنْ دَآبَّةٍ وَ هُوَ عَلَىٰ جَمْعِهِمْ إِذَا يَشَآءُ قَدِيرٌ (٢٩)
ترجمه:
و اوست كه باران را پس از اینكه [مردم از آمدنش] نومید شدند؛ نازل می‌كند و رحمتش را می‌گستراند و او سرپرست [واقعی] و ستوده است. (۲۸)
از نشانه‌های [ربوبیت و قدرت] او آفرینش آسمان‌ها و زمین است و [نیز] آنچه از جنبنده میان آن دو پخش است و او هرگاه بخواهد بر جمع كردنشان تواناست. (۲۹)
«غیث» به باران مفید گفته می‌شود، امّا «مَطَر» به هر نوع باران گفته می‌شود (خواه مفید، خواه مضرّ) چنانكه میفرماید: «أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ» (فرقان، ۴۰)
«قَنُوطٌ» به معنای یأس و «بَثَّ» به معنای پراكنده كردن است.
پیام آیه شریفه:
۱. در نومیدی بسی امید است، پایان شب سیه سپید است. «یُنَزِّلُ الْغَیْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا»
۲. تنها پناهگاه انسان در مشكلات و ناامیدی‌ها خداست. «وَ هُوَ الَّذِی ... مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا»
۳. باران، نمودی از رحمت الهی است. «یُنَزِّلُ الْغَیْثَ ... وَ یَنْشُرُ رَحْمَتَهُ»
۴. كمی باران در مواردی برای جلوگیری از طغیان انسان‌هاست. «وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا ... یُنَزِّلُ الْغَیْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا»
۵. ولایت پسندیده و دائمی، فقط به خداوند اختصاص دارد. «وَ هُوَ الْوَلِیُّ الْحَمِیدُ»
۶. آفرینش آسمان‌ها و زمین و جنبنده‌ها، گوشه‌ای از آیات الهی است. «مِنْ آیاتِهِ»
۷. قدرت خداوند در آفرینش ابتدایی، نشانه قدرت او بر برپایی قیامت است. «خَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ... وَ هُوَ عَلی جَمْعِهِمْ ... قَدِیرٌ»
۸. در آسمان‌ها نیز موجودات زنده است. «بَثَّ فِیهِما مِنْ دابَّةٍ»
۹. پراكندگی حیوانات در مناطق مختلف زمین، یكی از نعمت‌هاست. (اگر همه گوسفندها در یك منطقه و همه گاوها در جای دیگر بودند زندگی برای انسان بسیار سخت و گران بود.) «بَثَّ فِیهِما مِنْ دابَّةٍ»
۱۰. تعیین زمان قیامت فقط در اختیار اوست. «إِذا یَشاءُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن قالَ ما لا يَنبَغي سَمِعَ ما لا يَشتَهي
هر كس آنچه را كه شايسته نيست بگويد ، آنچه را دوست ندارد مى شنود .
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۱۷
#شوری_29_28
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۲۹-۲۸:
وَ هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَ يَنْشُرُ رَحْمَتَهُ وَ هُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ (٢٨)
وَ مِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَثَّ فِيهِمَا مِنْ دَآبَّةٍ وَ هُوَ عَلَىٰ جَمْعِهِمْ إِذَا يَشَآءُ قَدِيرٌ (٢٩)
ترجمه:
و اوست كه باران را پس از اینكه [مردم از آمدنش] نومید شدند؛ نازل می‌كند و رحمتش را می‌گستراند و او سرپرست [واقعی] و ستوده است. (۲۸)
از نشانه‌های [ربوبیت و قدرت] او آفرینش آسمان‌ها و زمین است و [نیز] آنچه از جنبنده میان آن دو پخش است و او هرگاه بخواهد بر جمع كردنشان تواناست. (۲۹)
«غیث» به باران مفید گفته می‌شود، امّا «مَطَر» به هر نوع باران گفته می‌شود (خواه مفید، خواه مضرّ) چنانكه میفرماید: «أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ» (فرقان، ۴۰)
«قَنُوطٌ» به معنای یأس و «بَثَّ» به معنای پراكنده كردن است.
پیام آیه شریفه:
۱. در نومیدی بسی امید است، پایان شب سیه سپید است. «یُنَزِّلُ الْغَیْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا»
۲. تنها پناهگاه انسان در مشكلات و ناامیدی‌ها خداست. «وَ هُوَ الَّذِی ... مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا»
۳. باران، نمودی از رحمت الهی است. «یُنَزِّلُ الْغَیْثَ ... وَ یَنْشُرُ رَحْمَتَهُ»
۴. كمی باران در مواردی برای جلوگیری از طغیان انسان‌هاست. «وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا ... یُنَزِّلُ الْغَیْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا»
۵. ولایت پسندیده و دائمی، فقط به خداوند اختصاص دارد. «وَ هُوَ الْوَلِیُّ الْحَمِیدُ»
۶. آفرینش آسمان‌ها و زمین و جنبنده‌ها، گوشه‌ای از آیات الهی است. «مِنْ آیاتِهِ»
۷. قدرت خداوند در آفرینش ابتدایی، نشانه قدرت او بر برپایی قیامت است. «خَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ... وَ هُوَ عَلی جَمْعِهِمْ ... قَدِیرٌ»
۸. در آسمان‌ها نیز موجودات زنده است. «بَثَّ فِیهِما مِنْ دابَّةٍ»
۹. پراكندگی حیوانات در مناطق مختلف زمین، یكی از نعمت‌هاست. (اگر همه گوسفندها در یك منطقه و همه گاوها در جای دیگر بودند زندگی برای انسان بسیار سخت و گران بود.) «بَثَّ فِیهِما مِنْ دابَّةٍ»
۱۰. تعیین زمان قیامت فقط در اختیار اوست. «إِذا یَشاءُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن قالَ ما لا يَنبَغي سَمِعَ ما لا يَشتَهي
هر كس آنچه را كه شايسته نيست بگويد ، آنچه را دوست ندارد مى شنود .
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۱۷
#شوری_29_28
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیات ۳۱ - ۳۰:
وَ مَآ أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَ يَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ (٣٠) وَ مَآ أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَ مَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لَا نَصِيرٍ (٣١)
ترجمه:
هر آسیبی به شما برسد، به سبب اعمالی است كه مرتكب شده‌اید و از بسیاری [از همان اعمال هم] درمی‌گذرد. (۳۰)
و شما در زمین عاجزكننده [خدا] نیستید [تا بتوانید از دسترس قدرت او بیرون روید] و جز خدا هیچ سرپرست و یاوری برای شما نیست. (۳۱)
سؤال: اگر مصیبت‌ها به خاطر عملكرد خود ماست، پس مصائب اولیای خداوند چه توجیهی دارد؟
پاسخ: برنامه‌ها و سنّت‌های الهی متعدّد است. یكی از سنّت‌ها چشاندن مزه تلخ عملكرد به انسان گناهكار است كه در این آیه آمده است، ولی یكی دیگر از سنّت‌های الهی رشد مردم در لابلای حوادث و آزمایش‌های پی در پی است؛ لذا حوادث تلخی كه برای معصومین رخ می‌دهد، برای رشد معنوی، دریافت درجه و الگو بودن آنها برای دیگران است. در حدیث می‌خوانیم: «اًلبَلاءُ لِلظَّالِمِ اَدَب وَ لِلمُؤمِنِ امتحان وَ لِلاَولیاءِ دَرَجَه»
حوادث تلخ برای ظالم وسیله ادب، برای مؤمن وسیله آزمایش و برای اولیای الهی وسیله قرب بیشتر است.
مشابه این آیه، آیه ۴۱ سوره روم است كه میفرماید: «ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذِیقَهُمْ بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ» به خاطر عملكرد مردم، در دریا و خشكی فساد پدید آمد تا گوشه‌ای از عملكردشان را بچشند.
پیام آیه شریفه:
۱. میان رفتار انسان و حوادث تلخ و شیرین زندگی رابطه است. «مَا أَصابَكُمْ ... فَبِما كَسَبَتْ أَیْدِیكُمْ»
۲. مشكلات انسان، تنها عكس‌العمل بخشی از خلاف‌های اوست، نه تمام آن، زیرا خداوند از بسیاری خطاهای انسان در می‌گذرد. «وَ یَعْفُوا عَنْ كَثِیرٍ»
۳. مصیبت‌ها جنبه هشداری دارد و اگر انتقامی بود عفو در كار نبود. «وَ یَعْفُوا عَنْ كَثِیرٍ»
۴. دود جنایات بشر به چشم خودش می‌رود و به خداوند ضربه‌ای نمی‌زند. «وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ»
۵. انسان‌ها نمی‌توانند همه عوامل را تحت سلطه خود آورند و از آثار گناهان‌شان بگریزند. «وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ»
۶. انگیزه بسیاری از خلاف‌ها بدست آوردن یاور و حامی است، در حالی كه یاور حقیقی خداست. «وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا نَصِیرٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَنِ اتَّجَرَ بِغَيرِ عِلمٍ فَقَدِ ارتَطَمَ فِى الرِّبا
هر كس بدون آگاهى از دانش [فقه] به تجارت بپردازد، در ربا فرو مى رود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۰۱
#شوری_31_30
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۳۱ - ۳۰:
وَ مَآ أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَ يَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ (٣٠) وَ مَآ أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَ مَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لَا نَصِيرٍ (٣١)
ترجمه:
هر آسیبی به شما برسد، به سبب اعمالی است كه مرتكب شده‌اید و از بسیاری [از همان اعمال هم] درمی‌گذرد. (۳۰)
و شما در زمین عاجزكننده [خدا] نیستید [تا بتوانید از دسترس قدرت او بیرون روید] و جز خدا هیچ سرپرست و یاوری برای شما نیست. (۳۱)
سؤال: اگر مصیبت‌ها به خاطر عملكرد خود ماست، پس مصائب اولیای خداوند چه توجیهی دارد؟
پاسخ: برنامه‌ها و سنّت‌های الهی متعدّد است. یكی از سنّت‌ها چشاندن مزه تلخ عملكرد به انسان گناهكار است كه در این آیه آمده است، ولی یكی دیگر از سنّت‌های الهی رشد مردم در لابلای حوادث و آزمایش‌های پی در پی است؛ لذا حوادث تلخی كه برای معصومین رخ می‌دهد، برای رشد معنوی، دریافت درجه و الگو بودن آنها برای دیگران است. در حدیث می‌خوانیم: «اًلبَلاءُ لِلظَّالِمِ اَدَب وَ لِلمُؤمِنِ امتحان وَ لِلاَولیاءِ دَرَجَه»
حوادث تلخ برای ظالم وسیله ادب، برای مؤمن وسیله آزمایش و برای اولیای الهی وسیله قرب بیشتر است.
مشابه این آیه، آیه ۴۱ سوره روم است كه میفرماید: «ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذِیقَهُمْ بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ» به خاطر عملكرد مردم، در دریا و خشكی فساد پدید آمد تا گوشه‌ای از عملكردشان را بچشند.
پیام آیه شریفه:
۱. میان رفتار انسان و حوادث تلخ و شیرین زندگی رابطه است. «مَا أَصابَكُمْ ... فَبِما كَسَبَتْ أَیْدِیكُمْ»
۲. مشكلات انسان، تنها عكس‌العمل بخشی از خلاف‌های اوست، نه تمام آن، زیرا خداوند از بسیاری خطاهای انسان در می‌گذرد. «وَ یَعْفُوا عَنْ كَثِیرٍ»
۳. مصیبت‌ها جنبه هشداری دارد و اگر انتقامی بود عفو در كار نبود. «وَ یَعْفُوا عَنْ كَثِیرٍ»
۴. دود جنایات بشر به چشم خودش می‌رود و به خداوند ضربه‌ای نمی‌زند. «وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ»
۵. انسان‌ها نمی‌توانند همه عوامل را تحت سلطه خود آورند و از آثار گناهان‌شان بگریزند. «وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ»
۶. انگیزه بسیاری از خلاف‌ها بدست آوردن یاور و حامی است، در حالی كه یاور حقیقی خداست. «وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا نَصِیرٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَنِ اتَّجَرَ بِغَيرِ عِلمٍ فَقَدِ ارتَطَمَ فِى الرِّبا
هر كس بدون آگاهى از دانش [فقه] به تجارت بپردازد، در ربا فرو مى رود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۴۰۱
#شوری_31_30
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیات ۳۳-۳۲:
وَ مِنْ آيَاتِهِ الْجَوَارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ (٣٢)
إِنْ يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلَىٰ ظَهْرِهِٓ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (٣٣)
ترجمه:
از نشانه‌های او كشتی‌های كوه‌آسا در میان دریاست [كه به كمك باد در حركت‌اند.] (۳۲)
اگر بخواهد باد را فرو می‌نشاند، در نتیجه كشتی‌ها به روی آب ساكن و بی‌حركت می‌مانند. یقیناً در این واقعیت برای هر شكیبای سپاس گزاری نشانه‌هایی [بر قدرت و ربوبیت خدا]ست. (۳۳)
«الْجَوارِ» جمع «جاریة» به معنای كشتی در حال جریان و حركت است و مراد از «كَالْأَعْلامِ» یا كشتی‌های بزرگ و غول پیكر است، یا كوه‌های یخی در حال جریان.
از نقش باد در طبیعت نباید غافل بود. تنفس موجودات زنده، حركت كشتی‌ها، انتقال ابرها، بارور شدن گیاهان و تعدیل سرما و گرما، همه در گرو جریان باد است و امروزه باد از منابع انرژی به شمار می‌رود.
در قرآن كریم چهار مرتبه كلمه «صَبَّار» بكار رفته است كه به دنبال تمام آنها كلمه «شَكُورٍ» آمده است و این نشانه آن است كه صبر و شكر در كنار هم نقش ویژه‌ای دارند. در حدیثی از رسول‌خدا صلی الله علیه و آله و سلم آمده است كه ایمان دو شاخه دارد، یك شاخه صبر و شاخه دیگر شكر است.
پیام آیه شریفه:
۱. تناسب میان آب دریا و كشتی از نظر وزن و حجم، از نشانه‌های قدرت الهی است. «وَ مِنْ آیاتِهِ الْجَوارِ فِی الْبَحْرِ» (فرو نرفتن كشتی‌های غول‌پیكر در اعماق دریاها، به خاطر تفاوت‌هایی است كه خداوند میان اجسام و اجرام نهاده است.)
۲. زمانی قدر نعمت شناخته می‌شود كه از دست برود. «إِنْ یَشَأْ یُسْكِنِ الرِّیحَ»
۳. آنچه را ما یك نشانه و آیه می‌بینیم در نزد محقّقان پر حوصله چندین نشانه است. «لَآیاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ»
۴. طبیعت و مظاهر آن چون آب و باد، برای كسانی آیه و نشانه است كه بر سختی‌های دنیا صابر و بر رفاه آن شاكر باشند. «لَآیاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أظهَرَ عَزمَهُ بَطَلَ حَزمُهُ
هر كس تصميم خود را آشكار كند، دورانديشى‌اش باطل شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۹۸۰
#شوری_33_32
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۳۳-۳۲:
وَ مِنْ آيَاتِهِ الْجَوَارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ (٣٢)
إِنْ يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلَىٰ ظَهْرِهِٓ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (٣٣)
ترجمه:
از نشانه‌های او كشتی‌های كوه‌آسا در میان دریاست [كه به كمك باد در حركت‌اند.] (۳۲)
اگر بخواهد باد را فرو می‌نشاند، در نتیجه كشتی‌ها به روی آب ساكن و بی‌حركت می‌مانند. یقیناً در این واقعیت برای هر شكیبای سپاس گزاری نشانه‌هایی [بر قدرت و ربوبیت خدا]ست. (۳۳)
«الْجَوارِ» جمع «جاریة» به معنای كشتی در حال جریان و حركت است و مراد از «كَالْأَعْلامِ» یا كشتی‌های بزرگ و غول پیكر است، یا كوه‌های یخی در حال جریان.
از نقش باد در طبیعت نباید غافل بود. تنفس موجودات زنده، حركت كشتی‌ها، انتقال ابرها، بارور شدن گیاهان و تعدیل سرما و گرما، همه در گرو جریان باد است و امروزه باد از منابع انرژی به شمار می‌رود.
در قرآن كریم چهار مرتبه كلمه «صَبَّار» بكار رفته است كه به دنبال تمام آنها كلمه «شَكُورٍ» آمده است و این نشانه آن است كه صبر و شكر در كنار هم نقش ویژه‌ای دارند. در حدیثی از رسول‌خدا صلی الله علیه و آله و سلم آمده است كه ایمان دو شاخه دارد، یك شاخه صبر و شاخه دیگر شكر است.
پیام آیه شریفه:
۱. تناسب میان آب دریا و كشتی از نظر وزن و حجم، از نشانه‌های قدرت الهی است. «وَ مِنْ آیاتِهِ الْجَوارِ فِی الْبَحْرِ» (فرو نرفتن كشتی‌های غول‌پیكر در اعماق دریاها، به خاطر تفاوت‌هایی است كه خداوند میان اجسام و اجرام نهاده است.)
۲. زمانی قدر نعمت شناخته می‌شود كه از دست برود. «إِنْ یَشَأْ یُسْكِنِ الرِّیحَ»
۳. آنچه را ما یك نشانه و آیه می‌بینیم در نزد محقّقان پر حوصله چندین نشانه است. «لَآیاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ»
۴. طبیعت و مظاهر آن چون آب و باد، برای كسانی آیه و نشانه است كه بر سختی‌های دنیا صابر و بر رفاه آن شاكر باشند. «لَآیاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أظهَرَ عَزمَهُ بَطَلَ حَزمُهُ
هر كس تصميم خود را آشكار كند، دورانديشى‌اش باطل شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۹۸۰
#شوری_33_32
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیات ۳۵-۳۴:
أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِمَا كَسَبُوا وَ يَعْفُ عَنْ كَثِيرٍ (٣٤)
وَ يَعْلَمَ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِيٓ آيَاتِنَا مَا لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ (٣٥)
ترجمه:
یا اگر بخواهد كشتی‌ها را [با سرنشینانش] به سبب گناهانی كه مرتكب شده‌اند، نابود می‌كند در حالی كه از بسیاری [از همان گناهان] می‌گذرد. (۳۴)
تا كسانی كه درباره آیات ما گفتگوی بی‌منطق می‌كنند، بدانند كه برای آنها [از عرصه قدرت ما] هیچ گریزگاهی نیست. (۳۵)
«یُوبِقْهُنَّ» از «ایباق» به معنای هلاك كردن و در اینجا كنایه از غرق كردن است. «مَحِیص» از «حیص» به معنی راه بازگشت و نجات است.
منحرفین به جای فكر كردن، در آیات خدا جدال می‌كنند. در آیات قبل فرمود: «لَآیاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ» در این آیه میفرماید: «یُجادِلُونَ فِی آیاتِنا»
پیام آیه شریفه:
۱. هرگز خود را در امان ندانیم. خداوند می‌تواند ما را در دریا و خشكی به خاطر عملكردمان هلاك كند. «أَوْ یُوبِقْهُنَّ»
۲. تنها بعضی گناهان برای هلاك ما كافی است. «یُوبِقْهُنَ ... وَ یَعْفُ عَنْ كَثِیرٍ»
۳. لطف خداوند بر قهرش غالب است. «یَعْفُ عَنْ كَثِیرٍ»
۴. عقوبت و عفو به دست خداست. «یُوبِقْهُنَ ... یَعْفُ»
۵. كسانی كه به جای توجّه به قدرت الهی، امور طبیعت را تفسیر و تحلیل مادی می‌كنند؛ به هنگام فرارسیدن قهر الهی گریزی نخواهند داشت. «یُجادِلُونَ فِی آیاتِنا ... ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ»
۶. كافران لجوج، از عفو الهی محرومند. «وَ یَعْفُ عَنْ كَثِیرٍ ... ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أحسَنَ إلى جِيرانِهِ كَثُرَ خَدَمُهُ
هر كس به همسايگانش نيكى كند، خادمانش زياد شوند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۶۷
#شوری_35_34
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۳۵-۳۴:
أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِمَا كَسَبُوا وَ يَعْفُ عَنْ كَثِيرٍ (٣٤)
وَ يَعْلَمَ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِيٓ آيَاتِنَا مَا لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ (٣٥)
ترجمه:
یا اگر بخواهد كشتی‌ها را [با سرنشینانش] به سبب گناهانی كه مرتكب شده‌اند، نابود می‌كند در حالی كه از بسیاری [از همان گناهان] می‌گذرد. (۳۴)
تا كسانی كه درباره آیات ما گفتگوی بی‌منطق می‌كنند، بدانند كه برای آنها [از عرصه قدرت ما] هیچ گریزگاهی نیست. (۳۵)
«یُوبِقْهُنَّ» از «ایباق» به معنای هلاك كردن و در اینجا كنایه از غرق كردن است. «مَحِیص» از «حیص» به معنی راه بازگشت و نجات است.
منحرفین به جای فكر كردن، در آیات خدا جدال می‌كنند. در آیات قبل فرمود: «لَآیاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ» در این آیه میفرماید: «یُجادِلُونَ فِی آیاتِنا»
پیام آیه شریفه:
۱. هرگز خود را در امان ندانیم. خداوند می‌تواند ما را در دریا و خشكی به خاطر عملكردمان هلاك كند. «أَوْ یُوبِقْهُنَّ»
۲. تنها بعضی گناهان برای هلاك ما كافی است. «یُوبِقْهُنَ ... وَ یَعْفُ عَنْ كَثِیرٍ»
۳. لطف خداوند بر قهرش غالب است. «یَعْفُ عَنْ كَثِیرٍ»
۴. عقوبت و عفو به دست خداست. «یُوبِقْهُنَ ... یَعْفُ»
۵. كسانی كه به جای توجّه به قدرت الهی، امور طبیعت را تفسیر و تحلیل مادی می‌كنند؛ به هنگام فرارسیدن قهر الهی گریزی نخواهند داشت. «یُجادِلُونَ فِی آیاتِنا ... ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ»
۶. كافران لجوج، از عفو الهی محرومند. «وَ یَعْفُ عَنْ كَثِیرٍ ... ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أحسَنَ إلى جِيرانِهِ كَثُرَ خَدَمُهُ
هر كس به همسايگانش نيكى كند، خادمانش زياد شوند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۶۷
#شوری_35_34
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۳۶:
فَمَآ أُوتِيتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَمَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ مَا عِنْدَ اللهِ خَيْرٌ وَ أَبْقَىٰ لِلَّذِينَ آمَنُوا وَ عَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ
ترجمه:
پس آنچه [از كالا و وسایل و ابزار مادی] به شما داده‌اند، متاع [اندك و زودگذر] زندگی دنیاست و [اما] آنچه [از پاداش] نزد خداست، برای كسانی كه ایمان آورده و بر پروردگارشان توكل می‌كنند، بهتر و پایدارتر است.
در آیه قبل سخن از جدال بود. گویا این آیه میفرماید: سرچشمه‌ی جدال، دلبستگی به زندگی دنیاست كه متاع زودگذری بیش نیست.
پیام آیه شریفه:
۱. آنچه داریم هنر ما نیست، بلكه لطف اوست كه به ما داده است. «أُوتِیتُمْ»
۲. آنچه در اختیار ماست، چیزی نیست كه به آن دل خوش كنیم. همه هستی ناچیز است. «فَما أُوتِیتُمْ ... فَمَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا»
۳. خدایی كه دنیا و آخرت برای اوست، تنها آخرت را از آنِ خود دانسته است. «ما عِنْدَ اللهِ»
۴. آنچه را مؤمن در دنیا از دست می‌دهد، خداوند بهترش را در قیامت به او می‌دهد. «ما عِنْدَ اللهِ خَیْرٌ وَ أَبْقی»
۵. دنیا به همه داده می‌شود. «أُوتِیتُمْ»
۶. آخرت مخصوص مؤمنان متوكّل است. «لِلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَلی رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ»
۷. دنیا زودگذر و آخرت پایدار است. «ما عِنْدَ اللهِ ... أَبْقی»
۸. توكّل، پیشه دائمی مؤمن است. «یَتَوَكَّلُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن وافَقَ هَواهُ خالَفَ رُشدَهُ
هر كس با هوس خود موافقت كند، با رشد و بالندگى خود مخالفت كرده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۵۷
#شوری_36
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۳۶:
فَمَآ أُوتِيتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَمَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ مَا عِنْدَ اللهِ خَيْرٌ وَ أَبْقَىٰ لِلَّذِينَ آمَنُوا وَ عَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ
ترجمه:
پس آنچه [از كالا و وسایل و ابزار مادی] به شما داده‌اند، متاع [اندك و زودگذر] زندگی دنیاست و [اما] آنچه [از پاداش] نزد خداست، برای كسانی كه ایمان آورده و بر پروردگارشان توكل می‌كنند، بهتر و پایدارتر است.
در آیه قبل سخن از جدال بود. گویا این آیه میفرماید: سرچشمه‌ی جدال، دلبستگی به زندگی دنیاست كه متاع زودگذری بیش نیست.
پیام آیه شریفه:
۱. آنچه داریم هنر ما نیست، بلكه لطف اوست كه به ما داده است. «أُوتِیتُمْ»
۲. آنچه در اختیار ماست، چیزی نیست كه به آن دل خوش كنیم. همه هستی ناچیز است. «فَما أُوتِیتُمْ ... فَمَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا»
۳. خدایی كه دنیا و آخرت برای اوست، تنها آخرت را از آنِ خود دانسته است. «ما عِنْدَ اللهِ»
۴. آنچه را مؤمن در دنیا از دست می‌دهد، خداوند بهترش را در قیامت به او می‌دهد. «ما عِنْدَ اللهِ خَیْرٌ وَ أَبْقی»
۵. دنیا به همه داده می‌شود. «أُوتِیتُمْ»
۶. آخرت مخصوص مؤمنان متوكّل است. «لِلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَلی رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ»
۷. دنیا زودگذر و آخرت پایدار است. «ما عِنْدَ اللهِ ... أَبْقی»
۸. توكّل، پیشه دائمی مؤمن است. «یَتَوَكَّلُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن وافَقَ هَواهُ خالَفَ رُشدَهُ
هر كس با هوس خود موافقت كند، با رشد و بالندگى خود مخالفت كرده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۵۷
#شوری_36
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۳۷:
وَ الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَآئِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَوَاحِشَ وَ إِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ
ترجمه:
[همان] كسانی كه از گناهان بزرگ و از كارهای زشت دوری می‌كنند و هنگامی كه [به مردم] خشم می‌گیرند، راه چشم‌پوشی و گذشت را برمی‌گزینند.
در آیه قبل سخن از ایمان و توكّل بود كه هر دو مربوط به قلب است. در این آیه به روش‌های عملی مؤمنان می‌پردازد.
گناهان كبیره چیست؟
از شرایط امام جماعت است که : امام جماعت باید از گناهان كبیره پرهیز كند و آن هر گناهی است كه در قرآن وعده عذاب بر آن داده شده، یا شدیداً با آن برخورد شده است، یا دلیلی داشته باشیم كه هم وزن یا بدتر از گناهان كبیره شناخته شده، یا عقل انسان آن را كبیره بداند، یا در افكار عمومی مؤمنان كبیره شمرده شود، یا دلیل خاصّی بر كبیره بودن آن داشته باشیم.
نمونه‌های آن:
یأس از رحمت خدا، نسبت دروغ به خدا و رسول،
قتل، نسبت ناروا به زن شوهردار، فرار از جنگ، عاق والدین، قطع رحم، سِحر، زنا، لواط، خوردن مال یتیم، كتمان حقّ، گواهی باطل، پیمان شكنی، شراب خوری، تجاوز در وصیّت، رباخواری، قمار، كم فروشی، خوردن گوشت مردار و خوك، كمك به ظالم و تكیه بر او، اسراف و تبذیر، حبس حقوق مردم، دروغ، تكبّر، خیانت، غیبت، سخن چینی، سبك شمردن حج، ترك نماز، منع زكات، اصرار بر گناهان صغیره، سرگرمی به لهو و لعب.
پیام آیه شریفه:
۱. شرط برخورداری از نعمت‌های برتر و پایدارتر، علاوه بر ایمان و توكّل، دوری از گناهان و كنترل شهوات و غضب است. «وَ ما عِنْدَ اللهِ خَیْرٌ وَ أَبْقی لِلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَلی رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ وَ الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ ...»
۲. اولین گام اصلاحات، پاك سازی است، سپس خودسازی و جامعه سازی. «یَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ»
۳. منشأ بسیاری از گناهان، شهوت و غضب است. اول دوری از شهوت را مطرح كرد، سپس دوری از غضب را. «یَجْتَنِبُونَ ... الْفَواحِشَ وَ إِذا ما غَضِبُوا»
۴. با تقوای الهی و اجتناب از گناهان، رابطه خود با خدا را محكم كنیم و با عفو در هنگام غضب، رابطه خود با مردم را تنظیم نماییم. «یَجْتَنِبُونَ ... یَغْفِرُونَ»
۵. كمالات، زمانی ارزش بیشتری دارد كه سیره و روش انسان شود. «یَجْتَنِبُونَ ... یَغْفِرُونَ» (قالب فعل مضارع، نشانه دوام است.)
۶. مؤمن بر نفس خود تسلّط دارد. «یَجْتَنِبُونَ ... یَغْفِرُونَ»
۷. غضب یك غریزه است، لكن كنترل آن لازم است. «غَضِبُوا»
۸. مؤمنان به هنگام غضب، خودشان عفو می‌كنند، نه به خاطر وساطت دیگران. «هُمْ یَغْفِرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن وَعَظَكَ أحسَنَ إلَيكَ
هر كس اندرزت دهد، به تو نيكى كرده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۲۴
#شوری_37
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۳۷:
وَ الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَآئِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَوَاحِشَ وَ إِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ
ترجمه:
[همان] كسانی كه از گناهان بزرگ و از كارهای زشت دوری می‌كنند و هنگامی كه [به مردم] خشم می‌گیرند، راه چشم‌پوشی و گذشت را برمی‌گزینند.
در آیه قبل سخن از ایمان و توكّل بود كه هر دو مربوط به قلب است. در این آیه به روش‌های عملی مؤمنان می‌پردازد.
گناهان كبیره چیست؟
از شرایط امام جماعت است که : امام جماعت باید از گناهان كبیره پرهیز كند و آن هر گناهی است كه در قرآن وعده عذاب بر آن داده شده، یا شدیداً با آن برخورد شده است، یا دلیلی داشته باشیم كه هم وزن یا بدتر از گناهان كبیره شناخته شده، یا عقل انسان آن را كبیره بداند، یا در افكار عمومی مؤمنان كبیره شمرده شود، یا دلیل خاصّی بر كبیره بودن آن داشته باشیم.
نمونه‌های آن:
یأس از رحمت خدا، نسبت دروغ به خدا و رسول،
قتل، نسبت ناروا به زن شوهردار، فرار از جنگ، عاق والدین، قطع رحم، سِحر، زنا، لواط، خوردن مال یتیم، كتمان حقّ، گواهی باطل، پیمان شكنی، شراب خوری، تجاوز در وصیّت، رباخواری، قمار، كم فروشی، خوردن گوشت مردار و خوك، كمك به ظالم و تكیه بر او، اسراف و تبذیر، حبس حقوق مردم، دروغ، تكبّر، خیانت، غیبت، سخن چینی، سبك شمردن حج، ترك نماز، منع زكات، اصرار بر گناهان صغیره، سرگرمی به لهو و لعب.
پیام آیه شریفه:
۱. شرط برخورداری از نعمت‌های برتر و پایدارتر، علاوه بر ایمان و توكّل، دوری از گناهان و كنترل شهوات و غضب است. «وَ ما عِنْدَ اللهِ خَیْرٌ وَ أَبْقی لِلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَلی رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ وَ الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ ...»
۲. اولین گام اصلاحات، پاك سازی است، سپس خودسازی و جامعه سازی. «یَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ»
۳. منشأ بسیاری از گناهان، شهوت و غضب است. اول دوری از شهوت را مطرح كرد، سپس دوری از غضب را. «یَجْتَنِبُونَ ... الْفَواحِشَ وَ إِذا ما غَضِبُوا»
۴. با تقوای الهی و اجتناب از گناهان، رابطه خود با خدا را محكم كنیم و با عفو در هنگام غضب، رابطه خود با مردم را تنظیم نماییم. «یَجْتَنِبُونَ ... یَغْفِرُونَ»
۵. كمالات، زمانی ارزش بیشتری دارد كه سیره و روش انسان شود. «یَجْتَنِبُونَ ... یَغْفِرُونَ» (قالب فعل مضارع، نشانه دوام است.)
۶. مؤمن بر نفس خود تسلّط دارد. «یَجْتَنِبُونَ ... یَغْفِرُونَ»
۷. غضب یك غریزه است، لكن كنترل آن لازم است. «غَضِبُوا»
۸. مؤمنان به هنگام غضب، خودشان عفو می‌كنند، نه به خاطر وساطت دیگران. «هُمْ یَغْفِرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن وَعَظَكَ أحسَنَ إلَيكَ
هر كس اندرزت دهد، به تو نيكى كرده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۲۴
#شوری_37
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیات ۳۹-۳۸:
(قسمت اول)
وَ الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (٣٨)
وَ الَّذِينَ إِذَآ أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ (٣٩)
ترجمه:
و کسانی كه دعوت پروردگارشان را اجابت كردند و نماز را برپا داشتند و كارشان در میان خودشان بر پایه مشورت است و از آنچه روزی آنان كرده‌ایم انفاق می‌كنند. (۳۸)
و کسانی كه هرگاه ستمی به آنها رسد [تسلیم ستم و ستمكار نمی‌شوند، بلكه از دشمن بر اساس قوانین اسلام] انتقام می‌گیرند. (۳۹)
طلحه و زبیر به حضرت علی علیه السلام گفتند: ما به شرطی با تو هستیم كه در هر كار با ما مشورت كنی، زیرا حساب ما از دیگران جداست، حضرت فرمودند:
«نظرت فی كتاب الله و سنة رسوله فامضیت ما دلانی علیه و اتبعته و لم احتج الی آرائكما فیه و لا رأی غیركما و لو وقع حكم لیس فی كتاب الله بیانه و لا فی السنة برهانه و احتیج الی المشاورة فیه لشاورتكما فیه»
من در كتاب خدا و سنّت رسول او نگاه می‌كنم. هر چه بود پیروی می‌كنم و نیازی به رأی و مشورت شما و دیگران ندارم ولی هرگاه امری بود كه در كتاب و سنّت برهانی بر آن نداشتم و نیاز به مشورت بود، با شما مشورت می‌کنم.
در آیه ۳۸، نظام شوری برای اداره امور جامعه مورد تأكید قرار گرفته و به همین جهت این سوره شوری نام گرفته است.
خَیرُ مَن شاورتَ ذَوِی النُهی و العلم و اولوا التجارب و الحزم»
با عقلایی كه دارای علم و تجربه هستند مشورت كن.
«لا تدخلن فی مشورتك بخیلا و لا جبانا و لا حریصا»
با افراد بخیل و ترسو و حریص مشورت مكن.
«رأی الرجل علی قدر تجربته»
ارزش هر رأی به مقدار تجربه صاحب رأی است.
«أن یكون حرا متدینا صدیقا و ان تطلعه علی سرك»
با افرادی مشورت كن كه راستگو باشند و وابستگی نداشته باشند و او را بر راز خود آگاه كن تا بتواند رأی جامع و كامل ارائه دهد.
«مشاورة العاقل الناصح رشد و یمن و توفاق من الله»
در مشورت با عاقل خیرخواه رشد و بركت و توفیق الهی است.
شاور فی امورك من فیه خمس خصال ...
در كارهای خود با كسی مشورت كن كه در او پنج خصلت باشد:
عقل، علم، تجربه، خیرخواهی و تقوا.
سؤال: چرا در نامه ۳۱ نهج البلاغه از مشورت با زنان نهی شده است؟
پاسخ: مشورت تابع جنسیّت نیست، بلكه تابع معیار و ملاك است. مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام میفرماید:
«فان رأیهن الی افن»
چون زن عاطفی و احساساتی است، معمولًا رأی و نظر او استدلالی نیست.
لذا در حدیث دیگری میفرماید:
هرگاه تجربه‌ای از عقل و كمال یك زن داشتید، با او مشورت كنید. بنابراین دلیل نهی از مشورت با زنان، سستی رأی بوده است و هرگاه مردی نیز این گونه باشد نباید مورد مشورت قرار گیرد.
سؤال: با اینكه قرآن میفرماید:
اكثر مردم اهل اندیشه نیستند
«أَكْثَرُهُمْ لا یَعْقِلُونَ» (مائده، ۱۰۳)
«أَكْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ» (انعام، ۳۷)
بسیاری از آنان فاسقند.
«أَكْثَرُهُمْ فاسِقُونَ» (توبه، ۸)
و بسیاری در برابر حقّ تسلیم نیستند «أَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كارِهُونَ» (مؤمنون، ۷۰)
پس سفارش به مشورت برای چیست؟
پاسخ: قرآن اكثریّتِ مردمی را در نظر دارد كه گرفتار شرك و فساد و هوس هستند و هرگز مرادش اکثر مردم مؤمن و متقی نیست.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن نَظَرَ فِي العَواقِبِ سَلِمَ
هر كس در سرانجام كارها انديشه كند، سالم مى مانَد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۱۲
#شوری_39_38
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۳۹-۳۸:
(قسمت اول)
وَ الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (٣٨)
وَ الَّذِينَ إِذَآ أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ (٣٩)
ترجمه:
و کسانی كه دعوت پروردگارشان را اجابت كردند و نماز را برپا داشتند و كارشان در میان خودشان بر پایه مشورت است و از آنچه روزی آنان كرده‌ایم انفاق می‌كنند. (۳۸)
و کسانی كه هرگاه ستمی به آنها رسد [تسلیم ستم و ستمكار نمی‌شوند، بلكه از دشمن بر اساس قوانین اسلام] انتقام می‌گیرند. (۳۹)
طلحه و زبیر به حضرت علی علیه السلام گفتند: ما به شرطی با تو هستیم كه در هر كار با ما مشورت كنی، زیرا حساب ما از دیگران جداست، حضرت فرمودند:
«نظرت فی كتاب الله و سنة رسوله فامضیت ما دلانی علیه و اتبعته و لم احتج الی آرائكما فیه و لا رأی غیركما و لو وقع حكم لیس فی كتاب الله بیانه و لا فی السنة برهانه و احتیج الی المشاورة فیه لشاورتكما فیه»
من در كتاب خدا و سنّت رسول او نگاه می‌كنم. هر چه بود پیروی می‌كنم و نیازی به رأی و مشورت شما و دیگران ندارم ولی هرگاه امری بود كه در كتاب و سنّت برهانی بر آن نداشتم و نیاز به مشورت بود، با شما مشورت می‌کنم.
در آیه ۳۸، نظام شوری برای اداره امور جامعه مورد تأكید قرار گرفته و به همین جهت این سوره شوری نام گرفته است.
خَیرُ مَن شاورتَ ذَوِی النُهی و العلم و اولوا التجارب و الحزم»
با عقلایی كه دارای علم و تجربه هستند مشورت كن.
«لا تدخلن فی مشورتك بخیلا و لا جبانا و لا حریصا»
با افراد بخیل و ترسو و حریص مشورت مكن.
«رأی الرجل علی قدر تجربته»
ارزش هر رأی به مقدار تجربه صاحب رأی است.
«أن یكون حرا متدینا صدیقا و ان تطلعه علی سرك»
با افرادی مشورت كن كه راستگو باشند و وابستگی نداشته باشند و او را بر راز خود آگاه كن تا بتواند رأی جامع و كامل ارائه دهد.
«مشاورة العاقل الناصح رشد و یمن و توفاق من الله»
در مشورت با عاقل خیرخواه رشد و بركت و توفیق الهی است.
شاور فی امورك من فیه خمس خصال ...
در كارهای خود با كسی مشورت كن كه در او پنج خصلت باشد:
عقل، علم، تجربه، خیرخواهی و تقوا.
سؤال: چرا در نامه ۳۱ نهج البلاغه از مشورت با زنان نهی شده است؟
پاسخ: مشورت تابع جنسیّت نیست، بلكه تابع معیار و ملاك است. مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام میفرماید:
«فان رأیهن الی افن»
چون زن عاطفی و احساساتی است، معمولًا رأی و نظر او استدلالی نیست.
لذا در حدیث دیگری میفرماید:
هرگاه تجربه‌ای از عقل و كمال یك زن داشتید، با او مشورت كنید. بنابراین دلیل نهی از مشورت با زنان، سستی رأی بوده است و هرگاه مردی نیز این گونه باشد نباید مورد مشورت قرار گیرد.
سؤال: با اینكه قرآن میفرماید:
اكثر مردم اهل اندیشه نیستند
«أَكْثَرُهُمْ لا یَعْقِلُونَ» (مائده، ۱۰۳)
«أَكْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ» (انعام، ۳۷)
بسیاری از آنان فاسقند.
«أَكْثَرُهُمْ فاسِقُونَ» (توبه، ۸)
و بسیاری در برابر حقّ تسلیم نیستند «أَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كارِهُونَ» (مؤمنون، ۷۰)
پس سفارش به مشورت برای چیست؟
پاسخ: قرآن اكثریّتِ مردمی را در نظر دارد كه گرفتار شرك و فساد و هوس هستند و هرگز مرادش اکثر مردم مؤمن و متقی نیست.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن نَظَرَ فِي العَواقِبِ سَلِمَ
هر كس در سرانجام كارها انديشه كند، سالم مى مانَد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۱۲
#شوری_39_38
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیات ۳۹-۳۸:
(قسمت دوم)
وَ الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (٣٨)
وَ الَّذِينَ إِذَآ أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ (٣٩)
ترجمه:
و کسانی كه دعوت پروردگارشان را اجابت كردند و نماز را برپا داشتند و كارشان در میان خودشان بر پایه مشورت است و از آنچه روزی‌شان كرده‌ایم انفاق می‌كنند. (۳۸)
و کسانی كه هرگاه ستمی به آنها رسد [تسلیم ستم و ستمكار نمی‌شوند، بلكه از دشمن بر اساس قوانین اسلام] انتقام می‌گیرند. (۳۹)
فواید مشورت:
- احتمال خطا را كم می‌كند.
- استعدادها را شكوفا می‌كند.
- مانع استبداد می‌شود.
- مانع حسادت دیگران است. اگر با مشورت كامیاب شدیم، چون دیگران رشد ما را در اثر فكر و مشورت خودشان می‌دانند، نسبت به ما حسادت نمی‌ورزند. فرزندی كه رشد می‌كند، هرگز پدرش به او حسادت نمی‌کند، چون رشد او را بازتابی از رشد خود می‌داند.
- امداد الهی را به دنبال دارد، در فرهنگ دینی ماست كه «ید الله مع الجماعه»
- استفاده از آرای دیگران، طرح را پخته و جامع می‌كند. «مَن شَاوَرَ الرِّجالَ شَارَكَ فِی عُقُولِهَا»
- مشورت نوعی احترام به مردم است. ممكن است در مشورت حرف تازه‌ای به دست نیاید، ولی احترام به شخصیّت مردم است.
- وسیله شناخت دیگران است.
تا مرد سخن نگفته باشد
عیب و هنرش نهفته باشد.
با مشورت می‌توان درجه علمی، فكری، تعهّد و برنامه ریزی افراد را شناخت.
سؤال: آیا مشورت پیامبر با مردم جنبه ظاهری داشت؟
پاسخ: هرگز، زیرا اگر مشورت می‌فرمود و خلاف آن را انجام می‌داد، اعتماد مردم به ایشان خدشه‌دار می‌شد، درحالی که هرگز چنین نشد و عشق و احترام قلبی امت پیامبر به ایشان هر‌روز افزون و افزونتر می‌گردید.
پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله در جنگ‌های بدر، احد، خندق، حدیبیه، جنگ با بنی‌قریظه و بنی‌نظیر، فتح مكّه و جنگ تبوك، با مسلمانان مشورت فرمود.
مشورت در مسائلی است كه مربوط به مردم باشد، ولی در اموری كه مربوط به خداوند است نظیر بعثت، امامت و عبادت، جای مشورت نیست. نماز پیمان الهی است. «اَلصَّلاةُ عَهدُ اللهِ» به عهد خدا باید وفا کرد و ضرورتی در مشورت نیست. امامت و رهبری امّت نیز عهد الهی است. همین كه حضرت ابراهیم از خداوند درخواست كرد كه نسل او رهبر جامعه شود، خداوند فرمود: رهبری و امامت پیمان و عهد من است و سپردن آن مربوط به گزینش من است، نه دعای تو و اگر از شخصی ظلمی سربزند لایق رهبری نیست. «لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ» پس در رهبری امّت باید تسلیم او باشیم، چنانكه قرآن میفرماید: «إِنِّی جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامَاً» امامت به انتخاب من است.
اسلام دین جامع و كامل است و به همه امور پرداخته است:
- در مسائل اعتقادی: «آمَنُوا و یَتَوَكَّلُونَ»
- در مسائل اخلاقی: «یَجْتَنِبُونَ ... یَغْفِرُونَ»
- در مسائل اجتماعی: «شُوری بَیْنَهُمْ»
- در مسائل عبادی: «أَقامُوا الصَّلاةَ»
- در مسائل اقتصادی: «یُنْفِقُونَ»
- در مسائل سیاسی و نظامی: «یَنْتَصِرُونَ»
قابل ذکر است که این صفات در قالب فعل مضارع آمده است كه نشانه استمرار است.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن قَبَضَ يَدَهُ مَخافَةَ الفَقرِ فَقَد تَعَجَّلَ الفَقرَ
هر كس از ترس فقر، دست از بخشش فرو بندد؛ به سوى فقر شتافته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۸۷۷
#شوری_39_38
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۳۹-۳۸:
(قسمت دوم)
وَ الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (٣٨)
وَ الَّذِينَ إِذَآ أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ (٣٩)
ترجمه:
و کسانی كه دعوت پروردگارشان را اجابت كردند و نماز را برپا داشتند و كارشان در میان خودشان بر پایه مشورت است و از آنچه روزی‌شان كرده‌ایم انفاق می‌كنند. (۳۸)
و کسانی كه هرگاه ستمی به آنها رسد [تسلیم ستم و ستمكار نمی‌شوند، بلكه از دشمن بر اساس قوانین اسلام] انتقام می‌گیرند. (۳۹)
فواید مشورت:
- احتمال خطا را كم می‌كند.
- استعدادها را شكوفا می‌كند.
- مانع استبداد می‌شود.
- مانع حسادت دیگران است. اگر با مشورت كامیاب شدیم، چون دیگران رشد ما را در اثر فكر و مشورت خودشان می‌دانند، نسبت به ما حسادت نمی‌ورزند. فرزندی كه رشد می‌كند، هرگز پدرش به او حسادت نمی‌کند، چون رشد او را بازتابی از رشد خود می‌داند.
- امداد الهی را به دنبال دارد، در فرهنگ دینی ماست كه «ید الله مع الجماعه»
- استفاده از آرای دیگران، طرح را پخته و جامع می‌كند. «مَن شَاوَرَ الرِّجالَ شَارَكَ فِی عُقُولِهَا»
- مشورت نوعی احترام به مردم است. ممكن است در مشورت حرف تازه‌ای به دست نیاید، ولی احترام به شخصیّت مردم است.
- وسیله شناخت دیگران است.
تا مرد سخن نگفته باشد
عیب و هنرش نهفته باشد.
با مشورت می‌توان درجه علمی، فكری، تعهّد و برنامه ریزی افراد را شناخت.
سؤال: آیا مشورت پیامبر با مردم جنبه ظاهری داشت؟
پاسخ: هرگز، زیرا اگر مشورت می‌فرمود و خلاف آن را انجام می‌داد، اعتماد مردم به ایشان خدشه‌دار می‌شد، درحالی که هرگز چنین نشد و عشق و احترام قلبی امت پیامبر به ایشان هر‌روز افزون و افزونتر می‌گردید.
پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله در جنگ‌های بدر، احد، خندق، حدیبیه، جنگ با بنی‌قریظه و بنی‌نظیر، فتح مكّه و جنگ تبوك، با مسلمانان مشورت فرمود.
مشورت در مسائلی است كه مربوط به مردم باشد، ولی در اموری كه مربوط به خداوند است نظیر بعثت، امامت و عبادت، جای مشورت نیست. نماز پیمان الهی است. «اَلصَّلاةُ عَهدُ اللهِ» به عهد خدا باید وفا کرد و ضرورتی در مشورت نیست. امامت و رهبری امّت نیز عهد الهی است. همین كه حضرت ابراهیم از خداوند درخواست كرد كه نسل او رهبر جامعه شود، خداوند فرمود: رهبری و امامت پیمان و عهد من است و سپردن آن مربوط به گزینش من است، نه دعای تو و اگر از شخصی ظلمی سربزند لایق رهبری نیست. «لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ» پس در رهبری امّت باید تسلیم او باشیم، چنانكه قرآن میفرماید: «إِنِّی جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامَاً» امامت به انتخاب من است.
اسلام دین جامع و كامل است و به همه امور پرداخته است:
- در مسائل اعتقادی: «آمَنُوا و یَتَوَكَّلُونَ»
- در مسائل اخلاقی: «یَجْتَنِبُونَ ... یَغْفِرُونَ»
- در مسائل اجتماعی: «شُوری بَیْنَهُمْ»
- در مسائل عبادی: «أَقامُوا الصَّلاةَ»
- در مسائل اقتصادی: «یُنْفِقُونَ»
- در مسائل سیاسی و نظامی: «یَنْتَصِرُونَ»
قابل ذکر است که این صفات در قالب فعل مضارع آمده است كه نشانه استمرار است.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن قَبَضَ يَدَهُ مَخافَةَ الفَقرِ فَقَد تَعَجَّلَ الفَقرَ
هر كس از ترس فقر، دست از بخشش فرو بندد؛ به سوى فقر شتافته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۸۷۷
#شوری_39_38
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیات ۳۹-۳۸:
(قسمت سوم)
وَ الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (٣٨)
وَ الَّذِينَ إِذَآ أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ (٣٩)
ترجمه:
و کسانی كه دعوت پروردگارشان را اجابت كردند و نماز را برپا داشتند و كارشان در میان خودشان بر پایه مشورت است و از آنچه روزی‌شان كرده‌ایم انفاق می‌كنند. (۳۸)
و کسانی كه هرگاه ستمی به آنها رسد [تسلیم ستم و ستمكار نمی‌شوند، بلكه از دشمن بر اساس قوانین اسلام] انتقام می‌گیرند. (۳۹)
پیام آیه شریفه:
۱. شیفتگان نماز و انفاق، از نعمت‌های برتر و ابدی قیامت برخوردارند. «مَا عِنْدَ اللهِ خَیْرٌ وَ أَبْقی ... وَ الَّذِینَ اسْتَجابُوا ...»
۲. توجّه به ربوبیّت خداوند، سبب شیفتگی انسان نسبت به انجام دستورات الهی است. «اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ»
۳. اجابت دعوت خدا، باید با عمل باشد نه ادّعا. «اسْتَجابُوا ... أَقامُوا»
۴. غرائز را كنترل و موانع را برطرف كنیم، تا راه بندگی معبود باز شود. «یَجْتَنِبُونَ ... یَغْفِرُونَ ... اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ»
۵. مؤمن استبداد ندارد، اهل انزوا نیست و به رأی دیگران احترام می‌گذارد. «وَ أَمْرُهُمْ شُوری بَیْنَهُمْ»
۶. آنچه مورد سفارش است، اقامه نماز است نه فقط خواندن نماز. (یعنی انجام باشكوه نماز با تمام شرایط) «أَقامُوا الصَّلاةَ»
۷. حساب نماز از سایر عبادات جداست. (با اینكه نماز جزو امور موجب استجابت ربّ است، ولی نام آن جداگانه آمده است.) «اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ»
۸. شوری و مشورت، مربوط به امور اجتماعی مردم است، نه احكام و دستورات دینی. «أَمْرُهُمْ شُوری بَیْنَهُمْ»
۹. از بیگانگان نظریه نخواهید. «بَیْنَهُمْ»
۱۰. انفاق مخصوص مال نیست، بلكه از علم، آبرو و قدرت نیز برای کمک به دیگران می‌توان هزینه كرد. «مِمَّا رَزَقْناهُمْ»
۱۱. انفاق كننده بداند که آنچه دارد از خودش نیست، رزق خداست. «رَزَقْناهُمْ»
۱۲. نماز، تكبّر را در جامعه محو می‌كند؛ مشورت، استبداد را و انفاق، بخل را . «الصَّلاةَ ... شُوری ... یُنْفِقُونَ»
۱۳. دفاع لازم است، اگرچه با استمداد از مؤمنان باشد؛ اما سكوت و ظلم پذیری ممنوع است. «یَنْتَصِرُونَ»
۱۴. در برابر خودی‌ها گذشت و بخشش و در برابر ستمكاران استمداد و دفاع لازم است. «یَغْفِرُونَ ... یَنْتَصِرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أحَبَّ شَيئا لِهِجَ بِذِكرِهِ
هر كس چيزى را دوست بدارد، ياد آن وِرد زبانش مى‌شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۸۵۱
#شوری_39_38
قسمت سوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۳۹-۳۸:
(قسمت سوم)
وَ الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (٣٨)
وَ الَّذِينَ إِذَآ أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ (٣٩)
ترجمه:
و کسانی كه دعوت پروردگارشان را اجابت كردند و نماز را برپا داشتند و كارشان در میان خودشان بر پایه مشورت است و از آنچه روزی‌شان كرده‌ایم انفاق می‌كنند. (۳۸)
و کسانی كه هرگاه ستمی به آنها رسد [تسلیم ستم و ستمكار نمی‌شوند، بلكه از دشمن بر اساس قوانین اسلام] انتقام می‌گیرند. (۳۹)
پیام آیه شریفه:
۱. شیفتگان نماز و انفاق، از نعمت‌های برتر و ابدی قیامت برخوردارند. «مَا عِنْدَ اللهِ خَیْرٌ وَ أَبْقی ... وَ الَّذِینَ اسْتَجابُوا ...»
۲. توجّه به ربوبیّت خداوند، سبب شیفتگی انسان نسبت به انجام دستورات الهی است. «اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ»
۳. اجابت دعوت خدا، باید با عمل باشد نه ادّعا. «اسْتَجابُوا ... أَقامُوا»
۴. غرائز را كنترل و موانع را برطرف كنیم، تا راه بندگی معبود باز شود. «یَجْتَنِبُونَ ... یَغْفِرُونَ ... اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ»
۵. مؤمن استبداد ندارد، اهل انزوا نیست و به رأی دیگران احترام می‌گذارد. «وَ أَمْرُهُمْ شُوری بَیْنَهُمْ»
۶. آنچه مورد سفارش است، اقامه نماز است نه فقط خواندن نماز. (یعنی انجام باشكوه نماز با تمام شرایط) «أَقامُوا الصَّلاةَ»
۷. حساب نماز از سایر عبادات جداست. (با اینكه نماز جزو امور موجب استجابت ربّ است، ولی نام آن جداگانه آمده است.) «اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ»
۸. شوری و مشورت، مربوط به امور اجتماعی مردم است، نه احكام و دستورات دینی. «أَمْرُهُمْ شُوری بَیْنَهُمْ»
۹. از بیگانگان نظریه نخواهید. «بَیْنَهُمْ»
۱۰. انفاق مخصوص مال نیست، بلكه از علم، آبرو و قدرت نیز برای کمک به دیگران می‌توان هزینه كرد. «مِمَّا رَزَقْناهُمْ»
۱۱. انفاق كننده بداند که آنچه دارد از خودش نیست، رزق خداست. «رَزَقْناهُمْ»
۱۲. نماز، تكبّر را در جامعه محو می‌كند؛ مشورت، استبداد را و انفاق، بخل را . «الصَّلاةَ ... شُوری ... یُنْفِقُونَ»
۱۳. دفاع لازم است، اگرچه با استمداد از مؤمنان باشد؛ اما سكوت و ظلم پذیری ممنوع است. «یَنْتَصِرُونَ»
۱۴. در برابر خودی‌ها گذشت و بخشش و در برابر ستمكاران استمداد و دفاع لازم است. «یَغْفِرُونَ ... یَنْتَصِرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أحَبَّ شَيئا لِهِجَ بِذِكرِهِ
هر كس چيزى را دوست بدارد، ياد آن وِرد زبانش مى‌شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۸۵۱
#شوری_39_38
قسمت سوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری آیات ۴۱ - ۴۰:
(قسمت اول)
وَجَزَآءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ (٤٠)
وَلَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولَٰٓئِكَ مَا عَلَيْهِمْ مِنْ سَبِيلٍ (٤١)
ترجمه:
پاداش بدی [چون قتل و زخم زدن و اتلاف مال] مانند همان بدی است؛ ولی هر كه بگذرد و [میان خود و طرف مقابلش را] اصلاح نماید. پاداشش بر عهده خداست؛ یقیناً خدا ستمكاران را دوست ندارد. (۴۰)
كسانی كه پس از ستم دیدنشان [بر اساس قوانین اسلام] در مقام انتقام برآیند ایرادی نیست [و در شرع مقدس مجوزی وجود ندارد كه حق آنان را باطل كنند.] (۴۱)
در قرآن كریم دوبار عبارت «فَأَجْرُهُ عَلَی اللَّهِ» آمده است: یك بار در سوره‌ی نساء آیه صد كه مربوط به مهاجرین مخلص است و یك بار در این آیه كه مربوط به عفو از بدی‌های مردم است، پس معلوم می‌شود پاداش عفو و اصلاح هم وزن پاداش مهاجرت الی اللّه است.
قانون مماثلت در اسلام: از آنجا كه قوانین اسلام طبق عقل و فطرت و عدل است، در امور مختلف برابری را با صراحت مطرح كرده است كه ما چند نمونه را در اینجا بیان می‌كنیم:
* «فَمَنِ اعْتَدی عَلَیْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدی عَلَیْكُمْ» (بقره،۱۴۹) هركس به شما تعدّی و تجاوز كرد، به مانند آن بر او تعدّی كنید.
* «وَ لَهُنَّ مِثْلُ الَّذِی عَلَیْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ» (بقره،۲۲۸)، و برای زنان همانند وظایفی كه بر دوش آنها است، حقوق شایسته‌ای قرار داده شده است.
* «وَ مَنْ قَتَلَهُ مِنْكُمْ مُتَعَمِّداً فَجَزاءٌ مِثْلُ ما قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ» (مائده،۹۰)، هر كس از شما به عمد شكاری را در حال احرام بكشد كیفر و كفّاره‌اش كشتن نظیر آن حیوان از چهار پایان است.
* «وَ إِنْ عاقَبْتُمْ فَعاقِبُوا بِمِثْلِ ما عُوقِبْتُمْ بِهِ» (نحل،۱۲۶) و هرگاه خواستید مجازات كنید تنها به مقداری كه بر شما تعدّی شده كیفر دهید.
نمونه مماثلت در سنّت‌های الهی:
* «مَكَرُوا وَ مَكَرَ اللَّهُ» (آل‌عمران،۵۴) دشمنان نقشه كشیدند و خداوند چاره‌جویی كرد.
* «یُخادِعُونَ اللَّهَ وَ هُوَ خادِعُهُمْ» (نساء،۱۴۲) (منافقین) می‌خواهند خدا را فریب دهند در حالی كه او آنها را فریب می‌دهد.
* «إِنَّما نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُنَ اللَّهُ یَسْتَهْزِئُ بِهِمْ» (بقره،۱۴ و ۱۵) (می‌گویند:) ما (آنها) را مسخره می‌كنیم، خداوند آنها را مسخره می‌كند.
* «نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ» (حشر،۱۹) خدا را فراموش كردند و خدا نیز آنان را به فراموشی گرفتار كرد.
* «فَلَمَّا زاغُوا أَزاغَ اللَّهُ» (صف،۵) هنگامی كه آنها از حقّ منحرف شدند، خداوند قلوبشان را منحرف ساخت.
* «وَ إِنْ عُدْتُمْ عُدْنا» (اسراء،۸) هرگاه برگردید، ما بازمی‌گردیم.
* «لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا الْحُسْنی وَ زِیادَةٌ» (یونس،۲۶) كسانی كه نیكی كردند، پاداش نیك وزیاده بر آن دارند.
* «رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ» (مائده،۱۱۹) خداوند از آنها خشنود و آنها از او خشنود خواهند بود.
* آنان كه در دنیا می‌گفتند: «سَواءٌ عَلَیْنا أَ وَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْواعِظِینَ» (شعراء،۱۳۶) برای ما تفاوت نمی‌كند كه ما را انذار كنی یا نكنی، (بیهوده خود را خسته نكن) در قیامت می‌گویند: «سَواءٌ عَلَیْنا أَ جَزِعْنا أَمْ صَبَرْنا» (ابراهیم،۲۱) چه بی‌تابی كنیم و چه شكیبایی، تفاوتی برای ما ندارد.
* «مَنْ كانَ فِی هذِهِ أَعْمی فَهُوَ فِی الْآخِرَةِ أَعْمی» (اسراء،۷۲) آنها كه در این جهان (از دیدن چهره حقّ) نابینا بودند، در آنجا نیز نابینا هستند.
* «فَاذْكُرُونِی أَذْكُرْكُمْ» (بقره،۱۵۲) به یاد من باشید تا به یاد شما باشم.
* اگر خداوند به ما دستور می‌دهد: «صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً» (احزاب،۵۶) بر پیامبر درود فرستید و سلام گویید وتسلیم فرمانش باشید، در مقابل به پیامبر دستور می‌دهد: «وَ صَلِّ عَلَیْهِمْ» (توبه،۱۰۳) به آنها كه زكات می‌پردازند درود بفرست.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
مَن عَجِلَ كَثُرَ عِثارُهُ
هر كس شتاب كند ، لغزشش بسيار شود .
غررالحکم حدیث شماره ۷۸۳۸
#شوری_41_40
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری آیات ۴۱ - ۴۰:
(قسمت اول)
وَجَزَآءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ (٤٠)
وَلَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولَٰٓئِكَ مَا عَلَيْهِمْ مِنْ سَبِيلٍ (٤١)
ترجمه:
پاداش بدی [چون قتل و زخم زدن و اتلاف مال] مانند همان بدی است؛ ولی هر كه بگذرد و [میان خود و طرف مقابلش را] اصلاح نماید. پاداشش بر عهده خداست؛ یقیناً خدا ستمكاران را دوست ندارد. (۴۰)
كسانی كه پس از ستم دیدنشان [بر اساس قوانین اسلام] در مقام انتقام برآیند ایرادی نیست [و در شرع مقدس مجوزی وجود ندارد كه حق آنان را باطل كنند.] (۴۱)
در قرآن كریم دوبار عبارت «فَأَجْرُهُ عَلَی اللَّهِ» آمده است: یك بار در سوره‌ی نساء آیه صد كه مربوط به مهاجرین مخلص است و یك بار در این آیه كه مربوط به عفو از بدی‌های مردم است، پس معلوم می‌شود پاداش عفو و اصلاح هم وزن پاداش مهاجرت الی اللّه است.
قانون مماثلت در اسلام: از آنجا كه قوانین اسلام طبق عقل و فطرت و عدل است، در امور مختلف برابری را با صراحت مطرح كرده است كه ما چند نمونه را در اینجا بیان می‌كنیم:
* «فَمَنِ اعْتَدی عَلَیْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدی عَلَیْكُمْ» (بقره،۱۴۹) هركس به شما تعدّی و تجاوز كرد، به مانند آن بر او تعدّی كنید.
* «وَ لَهُنَّ مِثْلُ الَّذِی عَلَیْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ» (بقره،۲۲۸)، و برای زنان همانند وظایفی كه بر دوش آنها است، حقوق شایسته‌ای قرار داده شده است.
* «وَ مَنْ قَتَلَهُ مِنْكُمْ مُتَعَمِّداً فَجَزاءٌ مِثْلُ ما قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ» (مائده،۹۰)، هر كس از شما به عمد شكاری را در حال احرام بكشد كیفر و كفّاره‌اش كشتن نظیر آن حیوان از چهار پایان است.
* «وَ إِنْ عاقَبْتُمْ فَعاقِبُوا بِمِثْلِ ما عُوقِبْتُمْ بِهِ» (نحل،۱۲۶) و هرگاه خواستید مجازات كنید تنها به مقداری كه بر شما تعدّی شده كیفر دهید.
نمونه مماثلت در سنّت‌های الهی:
* «مَكَرُوا وَ مَكَرَ اللَّهُ» (آل‌عمران،۵۴) دشمنان نقشه كشیدند و خداوند چاره‌جویی كرد.
* «یُخادِعُونَ اللَّهَ وَ هُوَ خادِعُهُمْ» (نساء،۱۴۲) (منافقین) می‌خواهند خدا را فریب دهند در حالی كه او آنها را فریب می‌دهد.
* «إِنَّما نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُنَ اللَّهُ یَسْتَهْزِئُ بِهِمْ» (بقره،۱۴ و ۱۵) (می‌گویند:) ما (آنها) را مسخره می‌كنیم، خداوند آنها را مسخره می‌كند.
* «نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ» (حشر،۱۹) خدا را فراموش كردند و خدا نیز آنان را به فراموشی گرفتار كرد.
* «فَلَمَّا زاغُوا أَزاغَ اللَّهُ» (صف،۵) هنگامی كه آنها از حقّ منحرف شدند، خداوند قلوبشان را منحرف ساخت.
* «وَ إِنْ عُدْتُمْ عُدْنا» (اسراء،۸) هرگاه برگردید، ما بازمی‌گردیم.
* «لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا الْحُسْنی وَ زِیادَةٌ» (یونس،۲۶) كسانی كه نیكی كردند، پاداش نیك وزیاده بر آن دارند.
* «رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ» (مائده،۱۱۹) خداوند از آنها خشنود و آنها از او خشنود خواهند بود.
* آنان كه در دنیا می‌گفتند: «سَواءٌ عَلَیْنا أَ وَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْواعِظِینَ» (شعراء،۱۳۶) برای ما تفاوت نمی‌كند كه ما را انذار كنی یا نكنی، (بیهوده خود را خسته نكن) در قیامت می‌گویند: «سَواءٌ عَلَیْنا أَ جَزِعْنا أَمْ صَبَرْنا» (ابراهیم،۲۱) چه بی‌تابی كنیم و چه شكیبایی، تفاوتی برای ما ندارد.
* «مَنْ كانَ فِی هذِهِ أَعْمی فَهُوَ فِی الْآخِرَةِ أَعْمی» (اسراء،۷۲) آنها كه در این جهان (از دیدن چهره حقّ) نابینا بودند، در آنجا نیز نابینا هستند.
* «فَاذْكُرُونِی أَذْكُرْكُمْ» (بقره،۱۵۲) به یاد من باشید تا به یاد شما باشم.
* اگر خداوند به ما دستور می‌دهد: «صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً» (احزاب،۵۶) بر پیامبر درود فرستید و سلام گویید وتسلیم فرمانش باشید، در مقابل به پیامبر دستور می‌دهد: «وَ صَلِّ عَلَیْهِمْ» (توبه،۱۰۳) به آنها كه زكات می‌پردازند درود بفرست.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
مَن عَجِلَ كَثُرَ عِثارُهُ
هر كس شتاب كند ، لغزشش بسيار شود .
غررالحکم حدیث شماره ۷۸۳۸
#شوری_41_40
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
﷽
سوره شوری، آیات ۴۱ - ۴۰:
(قسمت دوم)
وَ جَزَآءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللهِ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ (٤٠)
وَ لَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولَٰٓئِكَ مَا عَلَيْهِمْ مِنْ سَبِيلٍ (٤١)
ترجمه:
جزای بدی [مانند قتل، زخم زدن و اتلاف مال] مانند همان بدی است؛ ولی هر كه بگذرد و [میان خود و طرف مقابلش را] اصلاح کند، پاداشش بر عهده خداست. بی‌شک خداوند ستمكاران را دوست ندارد. (۴۰)
كسانی كه پس از ستم دیدنشان [بر اساس قوانین اسلام] در صدد انتقام برآیند؛ ایرادی بر آنها نیست [و در شرع مقدس مجوزی وجود ندارد كه حق آنها را باطل كنند.] (۴۱)
پیام آیه شریفه:
۱. انتقام عادلانه در مقابل خشونت، جایز است. «وَ جَزاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُها»
۲. عفو و اصلاح از طرف كسی كه قدرت انتقام دارد؛ پاداش بزرگی در پی دارد. «فَمَنْ عَفا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَی اللهِ»
۳. قصاص و مجازات، باید مطابق جنایت باشد (نه متفاوت با آن كه موجب افراط و تفریط شود.) «جَزاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُها»
۴. مقدّمه و بستر اصلاح، گذشت است. در شرایط انتقام و كیفر، اصلاح زمینه‌ای ندارد. «فَمَنْ عَفا وَ أَصْلَحَ»
۵. عفو و گذشت از بدی دیگران كافی نیست، باید او را اصلاح كرد. «عَفا وَ أَصْلَحَ»
۶. فقط برخورد قانونی كافی نیست، بلكه اخلاق و عاطفه نیز لازم است. «سَیِّئَةٌ مِثْلُها» قانون است و «عَفا وَ أَصْلَحَ» عاطفه و اخلاق است.
۷. دریافت الطاف الهی، مشروط به عفو و اصلاح است، نه انتقام. «فَأَجْرُهُ عَلَی اللهِ»
۸. در انتقام پاداش نیست، ولی در عفو پاداش است. «فَمَنْ عَفا ... فَأَجْرُهُ عَلَی اللهِ»
۹. تشویق به عفو و اصلاح، برای دفاع از ظالم نیست. «إِنَّهُ لا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ»
۱۰. ظالم محبوب خدا نیست؛ خواه از ابتدا ظلم كند؛ خواه در انتقام پا را از حقّ فراتر گذارد. «إِنَّهُ لا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ»
۱۱. انتقام برای كسی است كه قدرت دارد، ولی كسی که توان ندارد، حقّ اوست كه از دیگران استمداد طلبد. «لَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ»
۱۲. قصاص قبل از جنایت نارواست. «بَعْدَ ظُلْمِهِ ...»
۱۳. انتقام از ستمگر، حقّ مشروع انسان است كه نه در دنیا مورد سرزنش است؛ نه در آخرت عقاب دارد. «وَ لَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولئِكَ ما عَلَیْهِمْ مِنْ سَبِیلٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن حَسُنَت عِشرَتُهُ كَثُرَ إخوانُهُ
هر كس معاشرتش نيكو باشد، برادرانش زیاد شوند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۳۹۲
#شوری_41_40
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۴۱ - ۴۰:
(قسمت دوم)
وَ جَزَآءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللهِ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ (٤٠)
وَ لَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولَٰٓئِكَ مَا عَلَيْهِمْ مِنْ سَبِيلٍ (٤١)
ترجمه:
جزای بدی [مانند قتل، زخم زدن و اتلاف مال] مانند همان بدی است؛ ولی هر كه بگذرد و [میان خود و طرف مقابلش را] اصلاح کند، پاداشش بر عهده خداست. بی‌شک خداوند ستمكاران را دوست ندارد. (۴۰)
كسانی كه پس از ستم دیدنشان [بر اساس قوانین اسلام] در صدد انتقام برآیند؛ ایرادی بر آنها نیست [و در شرع مقدس مجوزی وجود ندارد كه حق آنها را باطل كنند.] (۴۱)
پیام آیه شریفه:
۱. انتقام عادلانه در مقابل خشونت، جایز است. «وَ جَزاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُها»
۲. عفو و اصلاح از طرف كسی كه قدرت انتقام دارد؛ پاداش بزرگی در پی دارد. «فَمَنْ عَفا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَی اللهِ»
۳. قصاص و مجازات، باید مطابق جنایت باشد (نه متفاوت با آن كه موجب افراط و تفریط شود.) «جَزاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُها»
۴. مقدّمه و بستر اصلاح، گذشت است. در شرایط انتقام و كیفر، اصلاح زمینه‌ای ندارد. «فَمَنْ عَفا وَ أَصْلَحَ»
۵. عفو و گذشت از بدی دیگران كافی نیست، باید او را اصلاح كرد. «عَفا وَ أَصْلَحَ»
۶. فقط برخورد قانونی كافی نیست، بلكه اخلاق و عاطفه نیز لازم است. «سَیِّئَةٌ مِثْلُها» قانون است و «عَفا وَ أَصْلَحَ» عاطفه و اخلاق است.
۷. دریافت الطاف الهی، مشروط به عفو و اصلاح است، نه انتقام. «فَأَجْرُهُ عَلَی اللهِ»
۸. در انتقام پاداش نیست، ولی در عفو پاداش است. «فَمَنْ عَفا ... فَأَجْرُهُ عَلَی اللهِ»
۹. تشویق به عفو و اصلاح، برای دفاع از ظالم نیست. «إِنَّهُ لا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ»
۱۰. ظالم محبوب خدا نیست؛ خواه از ابتدا ظلم كند؛ خواه در انتقام پا را از حقّ فراتر گذارد. «إِنَّهُ لا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ»
۱۱. انتقام برای كسی است كه قدرت دارد، ولی كسی که توان ندارد، حقّ اوست كه از دیگران استمداد طلبد. «لَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ»
۱۲. قصاص قبل از جنایت نارواست. «بَعْدَ ظُلْمِهِ ...»
۱۳. انتقام از ستمگر، حقّ مشروع انسان است كه نه در دنیا مورد سرزنش است؛ نه در آخرت عقاب دارد. «وَ لَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولئِكَ ما عَلَیْهِمْ مِنْ سَبِیلٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن حَسُنَت عِشرَتُهُ كَثُرَ إخوانُهُ
هر كس معاشرتش نيكو باشد، برادرانش زیاد شوند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۳۹۲
#شوری_41_40
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیات ۴۳-۴۲:
إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ أُولَٰٓئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (٤٢)
وَ لَمَنْ صَبَرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ (٤٣)
ترجمه:
به تحقیق ایراد و محكومیت متوجه كسانی است كه به مردم ستم کرده و در روی زمین به ناحق سركشی می‌كنند. برای آنها عذابی دردناك در پیش است. (۴۲)
و (اما) كسی كه [با وجود قدرت داشتن بر انتقام؛ به اختیار خود] شكیبایی کرده و [از انتقام] صرف‌نطر كند، این از امور ستوده و استوار است. (۴۳)
قرآن كریم در آیه ۹۱ سوره توبه میفرماید: «ما عَلَی الْمُحْسِنِینَ مِنْ سَبِیلٍ» بر نكوكاران هیچ راه نكوهشی نیست. در آیه قبل نیز خواندیم كه بر مظلوم حرجی نیست. اكنون میفرماید: نكوهش بر ستمگران است.
به نظر می‌رسد «ظلم» مربوط به اشرار است، اگرچه افراد عادی و فقیر باشند؛ ولی «بغی» مربوط به توطئه‌گران و استعمارگران است.
پیام آیه شریفه:
۱. تجاوز به حقوق مردم (حتّی غیر مسلمان و در هر شكل) ناروا و سزاوار پیگیری و مؤاخذه است. «إِنَّمَا السَّبِیلُ عَلَی الَّذِینَ یَظْلِمُونَ النَّاسَ»
۲. ظلمی را باید افشا كرد كه رنگ فتنه، فساد و جنبه اجتماعی داشته باشد. «یَظْلِمُونَ النَّاسَ وَ یَبْغُونَ فِی الْأَرْضِ»
۳. اگرچه وظیفه مردم در دنیا استمداد و افشاگری است، ولی خداوند نیز به حساب ظالمان می‌رسد. «لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ»
۴. گذشت از ظالم كار ساده‌ای نیست، اراده و تصمیم استوار می‌خواهد. «لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ»
۵. خویشتن‌داری و گذشت (به جای انتقام) مورد سفارش قرآن است. «وَ لَمَنْ صَبَرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ»
۶. كسانی اهل گذشت هستند كه صبور باشند. (كلمه «صبر» قبل از كلمه «مغفرت» آمده است.) «لَمَنْ صَبَرَ وَ غَفَرَ»
۷. صبر و گذشت، بستر صفات برجسته انسان است. «وَ لَمَنْ صَبَرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ»
۸. اسلام دین جامعی است كه هم حقّ مظلوم را به رسمیّت شناخته است، هم راه را برای عفو و گذشت باز گذاشته است. «لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ ... وَ لَمَنْ صَبَرَ وَ غَفَر»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن عُرِفَ بِالكِذبِ لَم يُقبَل صِدقُهُ
كسى كه به دروغگويى شناخته شود، سخن راستش هم پذيرفته نمى‌شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۰۱۰
#شوری_43_42
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۴۳-۴۲:
إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ أُولَٰٓئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (٤٢)
وَ لَمَنْ صَبَرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ (٤٣)
ترجمه:
به تحقیق ایراد و محكومیت متوجه كسانی است كه به مردم ستم کرده و در روی زمین به ناحق سركشی می‌كنند. برای آنها عذابی دردناك در پیش است. (۴۲)
و (اما) كسی كه [با وجود قدرت داشتن بر انتقام؛ به اختیار خود] شكیبایی کرده و [از انتقام] صرف‌نطر كند، این از امور ستوده و استوار است. (۴۳)
قرآن كریم در آیه ۹۱ سوره توبه میفرماید: «ما عَلَی الْمُحْسِنِینَ مِنْ سَبِیلٍ» بر نكوكاران هیچ راه نكوهشی نیست. در آیه قبل نیز خواندیم كه بر مظلوم حرجی نیست. اكنون میفرماید: نكوهش بر ستمگران است.
به نظر می‌رسد «ظلم» مربوط به اشرار است، اگرچه افراد عادی و فقیر باشند؛ ولی «بغی» مربوط به توطئه‌گران و استعمارگران است.
پیام آیه شریفه:
۱. تجاوز به حقوق مردم (حتّی غیر مسلمان و در هر شكل) ناروا و سزاوار پیگیری و مؤاخذه است. «إِنَّمَا السَّبِیلُ عَلَی الَّذِینَ یَظْلِمُونَ النَّاسَ»
۲. ظلمی را باید افشا كرد كه رنگ فتنه، فساد و جنبه اجتماعی داشته باشد. «یَظْلِمُونَ النَّاسَ وَ یَبْغُونَ فِی الْأَرْضِ»
۳. اگرچه وظیفه مردم در دنیا استمداد و افشاگری است، ولی خداوند نیز به حساب ظالمان می‌رسد. «لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ»
۴. گذشت از ظالم كار ساده‌ای نیست، اراده و تصمیم استوار می‌خواهد. «لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ»
۵. خویشتن‌داری و گذشت (به جای انتقام) مورد سفارش قرآن است. «وَ لَمَنْ صَبَرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ»
۶. كسانی اهل گذشت هستند كه صبور باشند. (كلمه «صبر» قبل از كلمه «مغفرت» آمده است.) «لَمَنْ صَبَرَ وَ غَفَرَ»
۷. صبر و گذشت، بستر صفات برجسته انسان است. «وَ لَمَنْ صَبَرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ»
۸. اسلام دین جامعی است كه هم حقّ مظلوم را به رسمیّت شناخته است، هم راه را برای عفو و گذشت باز گذاشته است. «لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ ... وَ لَمَنْ صَبَرَ وَ غَفَر»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن عُرِفَ بِالكِذبِ لَم يُقبَل صِدقُهُ
كسى كه به دروغگويى شناخته شود، سخن راستش هم پذيرفته نمى‌شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۰۱۰
#شوری_43_42
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۴۴:
وَ مَنْ يُضْلِلِ اللهُ فَمَا لَهُ مِنْ وَلِيٍّ مِنْ بَعْدِهِ وَ تَرَى الظَّالِمِينَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ يَقُولُونَ هَلْ إِلَىٰ مَرَدٍّ مِنْ سَبِيلٍ
ترجمه:
و هر كه را خدا [به كیفر كبر و عنادش] گمراه كند؛ پس از خدا هیچ سرپرست و یاوری برای او نخواهد بود و [در روز قیامت] ستمكاران را می‌بینی که چون عذاب را ببینند، می‌گویند: آیا راهی به سوی بازگشت [به دنیا] هست!؟
اگر چه در آیاتی از قرآن، گمراهی گمراهان به خداوند نسبت داده شده است، لكن آیات دیگر این نسبت را تفسیر می‌كند و میفرماید:
«یُضِلُّ اللَّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُرْتابٌ» (غافر، ۳۴)، خداوند اهل طغیان و اسراف را گمراه می‌كند.
«وَ ما یُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفاسِقِینَ» (بقره، ۲۶)، خداوند بجز فاسقان را گمراه نمی‌كند.
«وَ یُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمِینَ» (ابراهیم، ۲۷) خداوند ظالمان را گمراه می‌كند.
«یُضِلُّ اللَّهُ الْكافِرِینَ» (غافر، ۷۴) خداوند كافران را گمراه می‌كند.
به عبارت دیگر گمراهیِ ابتدایی وجود ندارد، بلکه گمراهیِ كیفری هست كه خداوند به كیفر اسراف، كفر و فسق پاره‌ای از افراد، آنها را به وادی گمراهی می‌كشاند.
پیام آیه شریفه:
۱. تجاوز به حقوق مردم، سبب محرومیّت از هدایت و افتادن در گرداب گمراهی، سرگردانی و حسرت است. «یَظْلِمُونَ النَّاسَ وَ یَبْغُونَ فِی الْأَرْضِ ... وَ مَنْ یُضْلِلِ اللَّهُ ... هَلْ إِلی مَرَدٍّ مِنْ سَبِیلٍ»
۲. ظالمان و منحرفان بدانند كه هیچ قدرتی آنها را نجات نخواهد داد. «فَما لَهُ مِنْ وَلِیٍّ»
۳. آگاهی از اخبار قیامت، فقط از طریق وحی ممكن است. «تَرَی الظَّالِمِینَ»
۴. بر خلاف بهشتیان كه هر چه می‌خواهند دریافت می‌كنند؛ «لَهُمْ ما یَشاؤُنَ» (شوری، ۲۲) دوزخیان به هیچ آرزویی نمی‌رسند. «هَلْ إِلی مَرَدٍّ مِنْ سَبِیلٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن شَرُفَت هِمَّتُهُ عَظُمَت قِيمَتُهُ
آن كه همّتش والاست، ارزشش بيش باشد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۳۲۰
#شوری_44
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۴۴:
وَ مَنْ يُضْلِلِ اللهُ فَمَا لَهُ مِنْ وَلِيٍّ مِنْ بَعْدِهِ وَ تَرَى الظَّالِمِينَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ يَقُولُونَ هَلْ إِلَىٰ مَرَدٍّ مِنْ سَبِيلٍ
ترجمه:
و هر كه را خدا [به كیفر كبر و عنادش] گمراه كند؛ پس از خدا هیچ سرپرست و یاوری برای او نخواهد بود و [در روز قیامت] ستمكاران را می‌بینی که چون عذاب را ببینند، می‌گویند: آیا راهی به سوی بازگشت [به دنیا] هست!؟
اگر چه در آیاتی از قرآن، گمراهی گمراهان به خداوند نسبت داده شده است، لكن آیات دیگر این نسبت را تفسیر می‌كند و میفرماید:
«یُضِلُّ اللَّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُرْتابٌ» (غافر، ۳۴)، خداوند اهل طغیان و اسراف را گمراه می‌كند.
«وَ ما یُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفاسِقِینَ» (بقره، ۲۶)، خداوند بجز فاسقان را گمراه نمی‌كند.
«وَ یُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمِینَ» (ابراهیم، ۲۷) خداوند ظالمان را گمراه می‌كند.
«یُضِلُّ اللَّهُ الْكافِرِینَ» (غافر، ۷۴) خداوند كافران را گمراه می‌كند.
به عبارت دیگر گمراهیِ ابتدایی وجود ندارد، بلکه گمراهیِ كیفری هست كه خداوند به كیفر اسراف، كفر و فسق پاره‌ای از افراد، آنها را به وادی گمراهی می‌كشاند.
پیام آیه شریفه:
۱. تجاوز به حقوق مردم، سبب محرومیّت از هدایت و افتادن در گرداب گمراهی، سرگردانی و حسرت است. «یَظْلِمُونَ النَّاسَ وَ یَبْغُونَ فِی الْأَرْضِ ... وَ مَنْ یُضْلِلِ اللَّهُ ... هَلْ إِلی مَرَدٍّ مِنْ سَبِیلٍ»
۲. ظالمان و منحرفان بدانند كه هیچ قدرتی آنها را نجات نخواهد داد. «فَما لَهُ مِنْ وَلِیٍّ»
۳. آگاهی از اخبار قیامت، فقط از طریق وحی ممكن است. «تَرَی الظَّالِمِینَ»
۴. بر خلاف بهشتیان كه هر چه می‌خواهند دریافت می‌كنند؛ «لَهُمْ ما یَشاؤُنَ» (شوری، ۲۲) دوزخیان به هیچ آرزویی نمی‌رسند. «هَلْ إِلی مَرَدٍّ مِنْ سَبِیلٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن شَرُفَت هِمَّتُهُ عَظُمَت قِيمَتُهُ
آن كه همّتش والاست، ارزشش بيش باشد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۳۲۰
#شوری_44
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیات ۴۶-۴۵:
وَ تَرَاهُمْ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا خَاشِعِينَ مِنَ الذُّلِّ يَنْظُرُونَ مِنْ طَرْفٍ خَفِيࣲّۗ وَ قَالَ الَّذِينَ آمَنُوٓا إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوٓا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلَآ إِنَّ الظَّالِمِينَ فِي عَذَابٍ مُقِيمٍ (٤٥)
وَ مَا كَانَ لَهُمْ مِنْ أَوْلِيَآءَ يَنْصُرُونَهُمْ مِنْ دُونِ اللهِ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللهُ فَمَا لَهُ مِنْ سَبِيلٍ (٤٦)
ترجمه:
آنها را می‌بینی كه بر آتش عرضه می‌شوند، در حالی كه از شدت رسوایی سرافكنده‌اند و زیر چشمی به آن می‌نگرند. در آن حال اهل ایمان می‌گویند: همانا زیانكاران كسانی هستند كه روز قیامت سرمایه وجود خود و كسان‌شان را تباه كرده‌اند. آگاه باشید بی‌تردید ستمكاران در عذابی پایداراند. (۴۵)
در برابر خداوند برای آنها دوستان و یاورانی نیست كه یاریشان کنند و هر كه را خدا گمراه كند، برای او هیچ راهی [به سوی نجات و سعادت] نیست. (۴۶)
در دو آیه قبل، مساله‌ی گمراه شدن ظالمان از سوی خداوند، بیان شد. این آیه دارای تهدیدات بیشتری است، از جمله آنكه در آنجا فرمود: «فَما لَهُ مِنْ وَلِیٍّ» هیچ کس نیست كه او را یاری كند. در این آیه میفرماید: «ما كانَ لَهُمْ مِنْ أَوْلِیاءَ» هیچ گروهی نیست كه آنها یاری كند.
پیام آیه شریفه:
۱. مستكبرانِ امروز، ذلیلان فردا هستند. «تَراهُمْ ... خاشِعِینَ مِنَ الذُّلِ»
۲. وحشت قیامت، قدرت دیدن را از مجرم می‌گیرد. «یَنْظُرُونَ مِنْ طَرْفٍ خَفِيࣲّۗ»
۳. ممكن است انسان زیانكار باشد، ولی فرزندانش به خاطر آنكه به كمالات رسیده‌اند، او را نجات دهند. زیانكار حقیقی كسی است كه نه خودش نجات یافته، نه از فرزندانش خیری دیده است. «الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِیهِمْ»
۴. زیانكار واقعی كسی است كه هم سرمایه‌اش (هستی و عمرش) را از دست داده است «خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِیهِمْ» هم امكان جبران و برگشت ندارد. «یَوْمَ الْقِیامَةِ»
۵. در روز قیامت، اهل ایمان عزیز و سربلندند، به گونه‌ای كه می‌توانند ستمگران را سرزنش كنند. «قالَ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ الْخاسِرِینَ ...» (شاید مؤمنانی كه این سخن را به ستمگران می‌گویند، همان مظلومانی باشند كه در دنیا از دست آنها ستم كشیده‌اند.)
۶. بیان اوضاع قیامت، برای بیدار شدن است. «أَلا إِنَّ الظَّالِمِینَ» (كلمه «أَلا» برای آگاهی و تنبیه است.)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أطاعَ هَواهُ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنياهُ
هر کس از هوا و هوس خود پيروى كند، آخرتش را به دنيايش فروخته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۳۵۴
#شوری_46_45
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۴۶-۴۵:
وَ تَرَاهُمْ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا خَاشِعِينَ مِنَ الذُّلِّ يَنْظُرُونَ مِنْ طَرْفٍ خَفِيࣲّۗ وَ قَالَ الَّذِينَ آمَنُوٓا إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوٓا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلَآ إِنَّ الظَّالِمِينَ فِي عَذَابٍ مُقِيمٍ (٤٥)
وَ مَا كَانَ لَهُمْ مِنْ أَوْلِيَآءَ يَنْصُرُونَهُمْ مِنْ دُونِ اللهِ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللهُ فَمَا لَهُ مِنْ سَبِيلٍ (٤٦)
ترجمه:
آنها را می‌بینی كه بر آتش عرضه می‌شوند، در حالی كه از شدت رسوایی سرافكنده‌اند و زیر چشمی به آن می‌نگرند. در آن حال اهل ایمان می‌گویند: همانا زیانكاران كسانی هستند كه روز قیامت سرمایه وجود خود و كسان‌شان را تباه كرده‌اند. آگاه باشید بی‌تردید ستمكاران در عذابی پایداراند. (۴۵)
در برابر خداوند برای آنها دوستان و یاورانی نیست كه یاریشان کنند و هر كه را خدا گمراه كند، برای او هیچ راهی [به سوی نجات و سعادت] نیست. (۴۶)
در دو آیه قبل، مساله‌ی گمراه شدن ظالمان از سوی خداوند، بیان شد. این آیه دارای تهدیدات بیشتری است، از جمله آنكه در آنجا فرمود: «فَما لَهُ مِنْ وَلِیٍّ» هیچ کس نیست كه او را یاری كند. در این آیه میفرماید: «ما كانَ لَهُمْ مِنْ أَوْلِیاءَ» هیچ گروهی نیست كه آنها یاری كند.
پیام آیه شریفه:
۱. مستكبرانِ امروز، ذلیلان فردا هستند. «تَراهُمْ ... خاشِعِینَ مِنَ الذُّلِ»
۲. وحشت قیامت، قدرت دیدن را از مجرم می‌گیرد. «یَنْظُرُونَ مِنْ طَرْفٍ خَفِيࣲّۗ»
۳. ممكن است انسان زیانكار باشد، ولی فرزندانش به خاطر آنكه به كمالات رسیده‌اند، او را نجات دهند. زیانكار حقیقی كسی است كه نه خودش نجات یافته، نه از فرزندانش خیری دیده است. «الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِیهِمْ»
۴. زیانكار واقعی كسی است كه هم سرمایه‌اش (هستی و عمرش) را از دست داده است «خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِیهِمْ» هم امكان جبران و برگشت ندارد. «یَوْمَ الْقِیامَةِ»
۵. در روز قیامت، اهل ایمان عزیز و سربلندند، به گونه‌ای كه می‌توانند ستمگران را سرزنش كنند. «قالَ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ الْخاسِرِینَ ...» (شاید مؤمنانی كه این سخن را به ستمگران می‌گویند، همان مظلومانی باشند كه در دنیا از دست آنها ستم كشیده‌اند.)
۶. بیان اوضاع قیامت، برای بیدار شدن است. «أَلا إِنَّ الظَّالِمِینَ» (كلمه «أَلا» برای آگاهی و تنبیه است.)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أطاعَ هَواهُ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنياهُ
هر کس از هوا و هوس خود پيروى كند، آخرتش را به دنيايش فروخته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۳۵۴
#شوری_46_45
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۴۷:
اسْتَجِيبُوا لِرَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لَا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللهِ مَا لَكُمْ مِنْ مَلْجَإٍ يَوْمَئِذٍ وَ مَا لَكُمْ مِنْ نَكِيرٍ
ترجمه:
پیش از آنكه روزی فرا رسد كه از سوی خدا هیچ بازگشتی برای آن نیست، پروردگارتان را اجابت كنید. آن روز برای شما هیچ پناهگاهی و هیچ راه انكاری [نسبت به اعمالی كه مرتكب شده‌اید] وجود ندارد.
در اینكه مراد از «یَوْمٌ لا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللهِ» چیست؟ دو احتمال وجود دارد:
الف: گناهكار بازگشتی به دنیا ندارد.
ب: آن روز قطعی است و قابل تجدید نظر نیست.
پیام آیه شریفه:
۱. آنچه انسان را از خسارت حفظ می‌كند، پیروی از انبیاست. (در آیات قبل سخن از خاسرین بود. در این آیه میفرماید: درمانش اطاعت خداوند است. «اسْتَجِیبُوا لِرَبِّكُمْ»
۲. اجابت دستورات خدا، سبب پرورش ماست؛ پس سخن مربی را گوش كنیم. «اسْتَجِیبُوا لِرَبِّكُمْ»
۳. ربوبیّت خداوند نسبت به انسان، مقتضی پاسخگویی به دعوت اوست. «اسْتَجِیبُوا لِرَبِّكُمْ»
۴. علاج واقعه را قبل از وقوع باید كرد. (فرصت‌ها و امكانات را از دست ندهیم) «مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن قَرَعَ بابَ اللهِ فُتِحَ لَهُ
هر كس درِ خانه خدا را بكوبد، به رويش باز مى‌شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۲۹۲
#شوری_47
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۴۷:
اسْتَجِيبُوا لِرَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لَا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللهِ مَا لَكُمْ مِنْ مَلْجَإٍ يَوْمَئِذٍ وَ مَا لَكُمْ مِنْ نَكِيرٍ
ترجمه:
پیش از آنكه روزی فرا رسد كه از سوی خدا هیچ بازگشتی برای آن نیست، پروردگارتان را اجابت كنید. آن روز برای شما هیچ پناهگاهی و هیچ راه انكاری [نسبت به اعمالی كه مرتكب شده‌اید] وجود ندارد.
در اینكه مراد از «یَوْمٌ لا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللهِ» چیست؟ دو احتمال وجود دارد:
الف: گناهكار بازگشتی به دنیا ندارد.
ب: آن روز قطعی است و قابل تجدید نظر نیست.
پیام آیه شریفه:
۱. آنچه انسان را از خسارت حفظ می‌كند، پیروی از انبیاست. (در آیات قبل سخن از خاسرین بود. در این آیه میفرماید: درمانش اطاعت خداوند است. «اسْتَجِیبُوا لِرَبِّكُمْ»
۲. اجابت دستورات خدا، سبب پرورش ماست؛ پس سخن مربی را گوش كنیم. «اسْتَجِیبُوا لِرَبِّكُمْ»
۳. ربوبیّت خداوند نسبت به انسان، مقتضی پاسخگویی به دعوت اوست. «اسْتَجِیبُوا لِرَبِّكُمْ»
۴. علاج واقعه را قبل از وقوع باید كرد. (فرصت‌ها و امكانات را از دست ندهیم) «مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن قَرَعَ بابَ اللهِ فُتِحَ لَهُ
هر كس درِ خانه خدا را بكوبد، به رويش باز مى‌شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۲۹۲
#شوری_47
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری آیه ۴۸:
فَإِنْ أَعْرَضُوا فَمَآ أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظَاً إِنْ عَلَيْكَ إِلَّا الْبَلَاغُ وَ إِنَّآ إِذَآ أَذَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً فَرِحَ بِهَا وَ إِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ فَإِنَّ الْإِنْسَانَ كَفُورٌ
ترجمه:
چنانچه [از دعوتت] روی برگردانند [اندوهگین مباش] ما تو را بر آنها نگهبان نفرستاده‌ایم [تا آنها را به اجبار در دایره هدایت قرار دهی.] جز رساندن [پیام وحی] چیزی بر عهده تو نیست و هنگامی كه ما از سوی خود رحمتی [چون سلامت، امنیت و ثروت] را به انسان بچشانیم، به آن سرمست و مغرور می‌شود و اگر به سبب گناهانی كه مرتكب شده‌اند آسیبی به آنها برسد [رحمت حق را فراموش می‌كنند.] بی‌تردید انسان بسیار ناسپاس است.
پیام آیه شریفه:
۱. اعراض از دین را برخی از مردم دارند. «فَإِنْ أَعْرَضُوا»
۲. مسئولیّت پیامبر، ابلاغ رسالت است نه اجبار مردم به پذیرش. «فَما أَرْسَلْناكَ عَلَیْهِمْ حَفِیظاً إِنْ عَلَیْكَ إِلَّا الْبَلاغُ»
۳. نعمت‌ها از خداست، پس نباید ما را از خدا غافل كند. «أَذَقْنَا ... مِنَّا رَحْمَةً»
۴. ابلاغ دین بر پیامبر واجب است، اگرچه عده‌ای نپذیرند. «إِنْ عَلَیْكَ إِلَّا الْبَلاغُ»
۵. لذّت‌های دنیا، جز به مقدار چشیدن نیست. «أَذَقْنَا الْإِنْسانَ مِنَّا رَحْمَةً»
۶. رحمت هر چه باشد از جانب خداست. «مِنَّا رَحْمَةً»
۷. انسان موجودی كم ظرفیّت است. «أَذَقْنَا الْإِنْسانَ مِنَّا رَحْمَةً ... فَرِحَ بِها»
۸. رحمت‌ها از جانب خداست، ولی مصیبت‌ها بازتاب عمل انسان است. «مِنَّا رَحْمَةً ... سَیِّئَةٌ بِما قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ»
۹. در تلخی‌ها نیز باید یاد خدا باشیم، وگرنه مورد ملامت و سرزنش قرار می‌گیریم. «تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ بِما قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ فَإِنَّ الْإِنْسانَ كَفُورٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن جانَبَ الإخوانَ عَلى كُلِّ ذَنبِِ قَلَّ أصدِقاؤُهُ
هر كس به دليل هر خطايى كه از دوستانش سر مى زند، از آنان كناره گيرد، دوستانش اندك مى شوند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۱۶۶
#شوری_48
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری آیه ۴۸:
فَإِنْ أَعْرَضُوا فَمَآ أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظَاً إِنْ عَلَيْكَ إِلَّا الْبَلَاغُ وَ إِنَّآ إِذَآ أَذَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً فَرِحَ بِهَا وَ إِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ فَإِنَّ الْإِنْسَانَ كَفُورٌ
ترجمه:
چنانچه [از دعوتت] روی برگردانند [اندوهگین مباش] ما تو را بر آنها نگهبان نفرستاده‌ایم [تا آنها را به اجبار در دایره هدایت قرار دهی.] جز رساندن [پیام وحی] چیزی بر عهده تو نیست و هنگامی كه ما از سوی خود رحمتی [چون سلامت، امنیت و ثروت] را به انسان بچشانیم، به آن سرمست و مغرور می‌شود و اگر به سبب گناهانی كه مرتكب شده‌اند آسیبی به آنها برسد [رحمت حق را فراموش می‌كنند.] بی‌تردید انسان بسیار ناسپاس است.
پیام آیه شریفه:
۱. اعراض از دین را برخی از مردم دارند. «فَإِنْ أَعْرَضُوا»
۲. مسئولیّت پیامبر، ابلاغ رسالت است نه اجبار مردم به پذیرش. «فَما أَرْسَلْناكَ عَلَیْهِمْ حَفِیظاً إِنْ عَلَیْكَ إِلَّا الْبَلاغُ»
۳. نعمت‌ها از خداست، پس نباید ما را از خدا غافل كند. «أَذَقْنَا ... مِنَّا رَحْمَةً»
۴. ابلاغ دین بر پیامبر واجب است، اگرچه عده‌ای نپذیرند. «إِنْ عَلَیْكَ إِلَّا الْبَلاغُ»
۵. لذّت‌های دنیا، جز به مقدار چشیدن نیست. «أَذَقْنَا الْإِنْسانَ مِنَّا رَحْمَةً»
۶. رحمت هر چه باشد از جانب خداست. «مِنَّا رَحْمَةً»
۷. انسان موجودی كم ظرفیّت است. «أَذَقْنَا الْإِنْسانَ مِنَّا رَحْمَةً ... فَرِحَ بِها»
۸. رحمت‌ها از جانب خداست، ولی مصیبت‌ها بازتاب عمل انسان است. «مِنَّا رَحْمَةً ... سَیِّئَةٌ بِما قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ»
۹. در تلخی‌ها نیز باید یاد خدا باشیم، وگرنه مورد ملامت و سرزنش قرار می‌گیریم. «تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ بِما قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ فَإِنَّ الْإِنْسانَ كَفُورٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن جانَبَ الإخوانَ عَلى كُلِّ ذَنبِِ قَلَّ أصدِقاؤُهُ
هر كس به دليل هر خطايى كه از دوستانش سر مى زند، از آنان كناره گيرد، دوستانش اندك مى شوند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۱۶۶
#شوری_48
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیات ۵۰-۴۹:
لِله مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ يَخْلُقُ مَا يَشَآءُ يَهَبُ لِمَنْ يَشَآءُ إِنَاثَاً وَ يَهَبُ لِمَنْ يَشَآءُ الذُّكُورَ (٤٩)
أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَانَاً وَ إِنَاثَاً وَ يَجْعَلُ مَنْ يَشَآءُ عَقِيمَاً إِنَّهُ عَلِيمٌ قَدِيرٌ (٥٠)
ترجمه:
مالكیّت و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین در سیطره خداست. هر چه را بخواهد می‌آفریند. به هر كس بخواهد دختر عطا می‌كند و به هر كس بخواهد پسر می‌بخشد (۴۹)
یا پسران و دختران را با هم به آنها می‌دهد و هر كه را بخواهد نازا می‌كند. همانا او دانا و تواناست. (۵۰)
از آنجا كه اعراب جاهلی پسر را برتر از دختر می‌دانستند، خداوند در این آیه درباره آفرینش هر دو، كلمه «یَهَبُ» را به كار برده است، تا تاکید کند که پسر و دختر، هر دو هدیه‌ی الهی هستند و كلمه «ذكور» را با حروف «ال» آورده تا بگوید آن پسرانی كه شما به آن دل خوشید، آنها نیز هدیه الهی هستند.
مراد از کلمه «یُزَوِّجُهُمْ» آن است كه خداوند گاهی پسر و دختر را با هم عطا می‌كند.
پیام آیه شریفه:
۱. كفر و ناسپاسی مردم اثری در حاكمیّت خداوند ندارد. «فَإِنَّ الْإِنْسانَ كَفُورٌ لِله مُلْكُ السَّماواتِ ...»
۲. فرزند، هدیه‌ی الهی است. «یَهَبُ»
۳. پسر یا دختر بودن فرزند را به او واگذار كنیم. او بهتر می‌داند. «یَهَبُ لِمَنْ یَشاءُ إِناثاً ... عَلِیمٌ قَدِیرٌ»
۴. نمونه فرمانروایی مطلق خداوند این است كه به هر كس هر نوع فرزندی كه بخواهد می‌دهد. «لِله مُلْكُ السَّماواتِ ... یَهَبُ لِمَنْ یَشاءُ»
۵. ناخرسندی از داشتن فرزند دختر یا پسر، كفران نعمت الهی و هدیه اوست. «فَإِنَّ الْإِنْسانَ كَفُورٌ ... یَهَبُ لِمَنْ یَشاءُ ...»
۶. خداوند همواره در حال آفرینش است. «یَهَبُ ... یَخْلُقُ ... یَشاءُ» (فعل مضارع نشانه‌ی استمرار است.)
۷. فرزند دادن یا عقیم کردن انسان، نمودی از علم و قدرت خداوند است. «یَهَبُ ... إِنَّهُ عَلِیمٌ قَدِیرٌ»
۸. عقیم بودن، دلیل عدم قدرت خدا نیست. «عَقِیماً ... قَدِیرٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أبانَ لَكَ عَيبَكَ فَهُوَ وَدُودُكَ
هر كس عيب تو را برايت آشكار كند، همو دوستدار توست.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۲۱۰
#شوری_50_49
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۵۰-۴۹:
لِله مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ يَخْلُقُ مَا يَشَآءُ يَهَبُ لِمَنْ يَشَآءُ إِنَاثَاً وَ يَهَبُ لِمَنْ يَشَآءُ الذُّكُورَ (٤٩)
أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَانَاً وَ إِنَاثَاً وَ يَجْعَلُ مَنْ يَشَآءُ عَقِيمَاً إِنَّهُ عَلِيمٌ قَدِيرٌ (٥٠)
ترجمه:
مالكیّت و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین در سیطره خداست. هر چه را بخواهد می‌آفریند. به هر كس بخواهد دختر عطا می‌كند و به هر كس بخواهد پسر می‌بخشد (۴۹)
یا پسران و دختران را با هم به آنها می‌دهد و هر كه را بخواهد نازا می‌كند. همانا او دانا و تواناست. (۵۰)
از آنجا كه اعراب جاهلی پسر را برتر از دختر می‌دانستند، خداوند در این آیه درباره آفرینش هر دو، كلمه «یَهَبُ» را به كار برده است، تا تاکید کند که پسر و دختر، هر دو هدیه‌ی الهی هستند و كلمه «ذكور» را با حروف «ال» آورده تا بگوید آن پسرانی كه شما به آن دل خوشید، آنها نیز هدیه الهی هستند.
مراد از کلمه «یُزَوِّجُهُمْ» آن است كه خداوند گاهی پسر و دختر را با هم عطا می‌كند.
پیام آیه شریفه:
۱. كفر و ناسپاسی مردم اثری در حاكمیّت خداوند ندارد. «فَإِنَّ الْإِنْسانَ كَفُورٌ لِله مُلْكُ السَّماواتِ ...»
۲. فرزند، هدیه‌ی الهی است. «یَهَبُ»
۳. پسر یا دختر بودن فرزند را به او واگذار كنیم. او بهتر می‌داند. «یَهَبُ لِمَنْ یَشاءُ إِناثاً ... عَلِیمٌ قَدِیرٌ»
۴. نمونه فرمانروایی مطلق خداوند این است كه به هر كس هر نوع فرزندی كه بخواهد می‌دهد. «لِله مُلْكُ السَّماواتِ ... یَهَبُ لِمَنْ یَشاءُ»
۵. ناخرسندی از داشتن فرزند دختر یا پسر، كفران نعمت الهی و هدیه اوست. «فَإِنَّ الْإِنْسانَ كَفُورٌ ... یَهَبُ لِمَنْ یَشاءُ ...»
۶. خداوند همواره در حال آفرینش است. «یَهَبُ ... یَخْلُقُ ... یَشاءُ» (فعل مضارع نشانه‌ی استمرار است.)
۷. فرزند دادن یا عقیم کردن انسان، نمودی از علم و قدرت خداوند است. «یَهَبُ ... إِنَّهُ عَلِیمٌ قَدِیرٌ»
۸. عقیم بودن، دلیل عدم قدرت خدا نیست. «عَقِیماً ... قَدِیرٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أبانَ لَكَ عَيبَكَ فَهُوَ وَدُودُكَ
هر كس عيب تو را برايت آشكار كند، همو دوستدار توست.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۲۱۰
#شوری_50_49
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian