. ﷽
سوره غافر آیات ۷-۶:
(قسمت اول)
وَ كَذَٰلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوٓا أَنَّهُمْ أَصْحَابُ النَّارِ (٦)
الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَحْمَةً وَ عِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَ اتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَ قِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (٧)
ترجمه:
این‌گونه فرمان پروردگارت بر كافران ثابت شد كه آنها اهل آتش‌اند. (۶)
فرشتگانی كه عرش را حمل می‌كنند و کسانی كه پیرامون آن هستند؛ همراه سپاس و ستایش، پروردگارشان را تسبیح می‌گویند و به او ایمان دارند و برای اهل ایمان آمرزش می‌طلبند [و می‌گویند:] ای پروردگار ما! رحمت و دانش تو بر همه چیز گسترده است، پس کسانی را كه توبه كرده و راه تو را پیروی نموده‌اند؛ بیامرز و آنها را از عذاب دوزخ حفظ کن. (۷)
در آیات قبل خواندیم كه مردم در برابر دعوت انبیا دو دسته شدند، لذا گروهی مورد مغفرت قرار می‌گیرند و گروهی با قهر الهی روبرو هستند. این آیه دعای فرشتگان و حمایت آنها را از گروه اول بیان می‌كند.
عرش چیست؟
در قرآن بیست مرتبه به عرش خدا اشاره شده است. در لغت، «عَرش» تختِ پایه بلند و «كرسی» تخت پایه كوتاه است. وقتی می‌خوانیم: «وَسِعَ كُرْسِیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ» كرسی او هستی را در بر گرفته، پس عرش او چگونه است؟
عرش یا كنایه از مركز قدرت الهی است؛ یا مركز صدور احكام الهی و مراد از «حاملان عرش» فرشتگانی هستند كه تعدادشان هشت تن معرّفی شده است. «یَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ یَوْمَئِذٍ ثَمانِیَةٌ» (حاقّه، ۷)
بايد گفت كه حقیقت عرش برای ما روشن نیست، ولی از مجموع آیات شاید بتوان این مسأله را دریافت كه جهان هستی دارای یك مركز است و خداوند بر آن مركز احاطه‌ی كامل دارد. «اسْتَوی عَلَی الْعَرْشِ» و اجرای اراده‌ی الهی از طریق فرشتگانی است كه در اطراف این مركزِ فرماندهی هستند.
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: عرش، همان علم است كه خداوند پیامبرانش را از آن آگاه كرده است. «اَلعَرشُ هُوَ العِلمُ الَّذی أَطَّلَعَ اللهُ عَلَیهِ اَنبیائَهُ وَ رُسُلَهُ»
در كنار كلمه عرش، آیاتی مطرح است كه در جمع بندی آنها انسان به مركز فرماندهی می‌رسد نظیر:
«اسْتَوی عَلَی الْعَرْشِ یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهارَ ... لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ» (اعراف، ۵۴)
«یُدَبِّرُ الْأَمْرَ» (یونس، ۳)
«... یُفَصِّلُ الْآیاتِ» (رعد، ۲)
«یَعْلَمُ ما یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَ ما یَخْرُجُ مِنْها وَ ما یَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَ ما یَعْرُجُ فِیها» (حدید، ۴)
گردش شب و روز، تدبیر امور، تفصیل آیات، آگاهی از تمام ذرّات هستی، آنچه از آسمان نازل می‌شود و آنچه به آسمان بالا می‌رود؛ رمز آن است كه تمام این امور در عرش الهی واقع می‌شود.
مرحوم علامه طباطبایی می‌فرماید: عرش، حقیقتی از حقایق و امری از امور خارجی و مركز تدبیر امور جهان است.
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: عرش و كرسی، از بزرگ‌ترین درهای عالم غیب هستند. «اَلعَرشُ وَ الكُرسِیُّ بابانِ مِن اَكبَرِ اَبوابِ الغُیُوب»
مراد از عرش، تخت جسمی نیست، زیرا تخت روی آب بند نمی‌شود. «وَ كانَ عَرْشُهُ عَلَی الْماءِ» (هود، ۷) بلكه مراد آن است كه روزی كه هنوز زمین و آسمان نبود و جهان یكسره آب بود، قلمرو فرماندهی خداوند بر آب بود و پس از پیدایش آسمان‌ها و زمین؛ ستاد فرماندهی جهان هستی به آسمان‌ها منتقل شد.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفاكَ مُؤَدِّبا لِنَفسِكَ تَجَنُّبُ ما كَرِهتَهُ مِن غَيرِكَ
براى ادب كردن خود، همين بس كه از آنچه آن از ديگران خوش نمى دارى؛ دورى كنى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۷۷
#غافر_7_6
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر آیات ۷-۶:
(قسمت اول)
وَ كَذَٰلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوٓا أَنَّهُمْ أَصْحَابُ النَّارِ (٦)
الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَحْمَةً وَ عِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَ اتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَ قِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (٧)
ترجمه:
این‌گونه فرمان پروردگارت بر كافران ثابت شد كه آنها اهل آتش‌اند. (۶)
فرشتگانی كه عرش را حمل می‌كنند و کسانی كه پیرامون آن هستند؛ همراه سپاس و ستایش، پروردگارشان را تسبیح می‌گویند و به او ایمان دارند و برای اهل ایمان آمرزش می‌طلبند [و می‌گویند:] ای پروردگار ما! رحمت و دانش تو بر همه چیز گسترده است، پس کسانی را كه توبه كرده و راه تو را پیروی نموده‌اند؛ بیامرز و آنها را از عذاب دوزخ حفظ کن. (۷)
در آیات قبل خواندیم كه مردم در برابر دعوت انبیا دو دسته شدند، لذا گروهی مورد مغفرت قرار می‌گیرند و گروهی با قهر الهی روبرو هستند. این آیه دعای فرشتگان و حمایت آنها را از گروه اول بیان می‌كند.
عرش چیست؟
در قرآن بیست مرتبه به عرش خدا اشاره شده است. در لغت، «عَرش» تختِ پایه بلند و «كرسی» تخت پایه كوتاه است. وقتی می‌خوانیم: «وَسِعَ كُرْسِیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ» كرسی او هستی را در بر گرفته، پس عرش او چگونه است؟
عرش یا كنایه از مركز قدرت الهی است؛ یا مركز صدور احكام الهی و مراد از «حاملان عرش» فرشتگانی هستند كه تعدادشان هشت تن معرّفی شده است. «یَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ یَوْمَئِذٍ ثَمانِیَةٌ» (حاقّه، ۷)
بايد گفت كه حقیقت عرش برای ما روشن نیست، ولی از مجموع آیات شاید بتوان این مسأله را دریافت كه جهان هستی دارای یك مركز است و خداوند بر آن مركز احاطه‌ی كامل دارد. «اسْتَوی عَلَی الْعَرْشِ» و اجرای اراده‌ی الهی از طریق فرشتگانی است كه در اطراف این مركزِ فرماندهی هستند.
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: عرش، همان علم است كه خداوند پیامبرانش را از آن آگاه كرده است. «اَلعَرشُ هُوَ العِلمُ الَّذی أَطَّلَعَ اللهُ عَلَیهِ اَنبیائَهُ وَ رُسُلَهُ»
در كنار كلمه عرش، آیاتی مطرح است كه در جمع بندی آنها انسان به مركز فرماندهی می‌رسد نظیر:
«اسْتَوی عَلَی الْعَرْشِ یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهارَ ... لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ» (اعراف، ۵۴)
«یُدَبِّرُ الْأَمْرَ» (یونس، ۳)
«... یُفَصِّلُ الْآیاتِ» (رعد، ۲)
«یَعْلَمُ ما یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَ ما یَخْرُجُ مِنْها وَ ما یَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَ ما یَعْرُجُ فِیها» (حدید، ۴)
گردش شب و روز، تدبیر امور، تفصیل آیات، آگاهی از تمام ذرّات هستی، آنچه از آسمان نازل می‌شود و آنچه به آسمان بالا می‌رود؛ رمز آن است كه تمام این امور در عرش الهی واقع می‌شود.
مرحوم علامه طباطبایی می‌فرماید: عرش، حقیقتی از حقایق و امری از امور خارجی و مركز تدبیر امور جهان است.
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: عرش و كرسی، از بزرگ‌ترین درهای عالم غیب هستند. «اَلعَرشُ وَ الكُرسِیُّ بابانِ مِن اَكبَرِ اَبوابِ الغُیُوب»
مراد از عرش، تخت جسمی نیست، زیرا تخت روی آب بند نمی‌شود. «وَ كانَ عَرْشُهُ عَلَی الْماءِ» (هود، ۷) بلكه مراد آن است كه روزی كه هنوز زمین و آسمان نبود و جهان یكسره آب بود، قلمرو فرماندهی خداوند بر آب بود و پس از پیدایش آسمان‌ها و زمین؛ ستاد فرماندهی جهان هستی به آسمان‌ها منتقل شد.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفاكَ مُؤَدِّبا لِنَفسِكَ تَجَنُّبُ ما كَرِهتَهُ مِن غَيرِكَ
براى ادب كردن خود، همين بس كه از آنچه آن از ديگران خوش نمى دارى؛ دورى كنى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۷۷
#غافر_7_6
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیات ۷-۶:
(قسمت دوم)
وَ كَذَٰلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوٓا أَنَّهُمْ أَصْحَابُ النَّارِ (٦)
الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَحْمَةً وَ عِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَ اتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَ قِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (٧)
ترجمه:
این‌گونه فرمان پروردگارت بر كافران ثابت شد كه آنها اهل آتش‌اند. (۶)
فرشتگانی كه عرش را حمل می‌كنند و کسانی كه پیرامون آن هستند؛ همراه سپاس و ستایش، پروردگارشان را تسبیح می‌گویند و به او ایمان دارند و برای اهل ایمان آمرزش می‌طلبند [و می‌گویند:] ای پروردگار ما! رحمت و دانش تو بر همه چیز گسترده است، پس کسانی را كه توبه كرده و راه تو را پیروی نموده‌اند؛ بیامرز و آنها را از عذاب دوزخ حفظ کن. (۷)
پیام آیه شریفه:
۱. قهر خداوند بر كفّار، یكی از سنّت‌های الهی است. «كَذلِكَ حَقَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ»
۲. كیفر الهی گزاف نیست، بلكه بر اساس عدل و حقّ است. «حَقَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ»
۳. مجازات و كیفر مجرمان، از شئون ربوبیّت است. «حَقَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ»
۴. عامل نابودی گذشتگان، كفر بوده است. «حَقَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ عَلَی الَّذِینَ كَفَرُوا»
۵. مؤمنان باید به خود بنازند كه مقرّبان درگاه الهی همواره به آنها دعا می‌كنند. «یَحْمِلُونَ الْعَرْشَ .. وَ یَسْتَغْفِرُونَ»
۶. اسلام، فكر انسان را از خوراك و پوشاك و مسكن، به عرش و فرشته و تسبیح و تحمید بالا می‌برد. «یَحْمِلُونَ الْعَرْشَ ... یُسَبِّحُونَ»
۷. بی نهایت، فقط خداست. عرش الهی هم محدودیّت دارد. «حَوْلَهُ»
۸. حمد و تسبیح، بارها در قرآن در كنار هم ذكر شده است و در ذكر ركوع و سجود هم قرین یكدیگرند. «یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ»
۹. آداب دعا این است: ابتدا تسبیح و تحمید «یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ» سپس تجلیل و توصیف «وَسِعْتَ كُلَّ شَیْ‌ءٍ رَحْمَةً وَ عِلْماً» آن گاه دعا. «فَاغْفِرْ»
۱۰. سنگینی مسئولیّت، شما را از تسبیح و تحمید خدا و یاد نیازمندان باز ندارد. فرشتگان حامل عرش، هم به یاد خدا هستند «یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ» هم محتاجان را دعا می‌كنند. «یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا»
۱۱. در دعا سنخیّت لازم است. فرشتگانِ اهل ایمان برای مؤمنان دعا می‌كنند. «یُؤْمِنُونَ ... یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا»
۱۲. ایمان، رشته اتصال و ارتباط میان عالم ملك و عالم ملكوت است. «یُؤْمِنُونَ بِهِ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا»
۱۳. استغفار كسانی در حقّ دیگران مؤثّر است، كه خود اهل ایمان باشند. «یُؤْمِنُونَ بِهِ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا»
۱۴. میان فرشتگان و انسان رابطه است. (امام سجّاد علیه السلام در صحیفه‌ی سجّادیه به گروه‌هایی از فرشتگان دعا و درود می‌فرستد و) فرشتگان حامل عرش در این آیه به انسان‌ها درود می‌فرستند. «یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا»
۱۵. دعا به دیگران، یك ارزش پسندیده و شناخته شده‌ی قرآنی است. «وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا»
۱۶. كسانی مشمول دعای فرشتگان‌اند كه اهل ایمان و عمل باشند. «آمَنُوا ... اتَّبَعُوا»
۱۷. توبه به تنهایی كافی نیست، پیروی عملی لازم است. «تابُوا وَ اتَّبَعُوا»
۱۸. راه نجات، در پیروی از راه خداست. «وَ اتَّبَعُوا سَبِیلَكَ وَ قِهِمْ عَذابَ الْجَحِیمِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَثرَةُ المُزاحِ تُسقِطُ الهَيبَةَ
شوخى زیاد، هيبت را از بین مى برد.
غررالحکم حدیث شماره ۷۱۰۱
#غافر_7_6
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیات ۷-۶:
(قسمت دوم)
وَ كَذَٰلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوٓا أَنَّهُمْ أَصْحَابُ النَّارِ (٦)
الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَحْمَةً وَ عِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَ اتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَ قِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (٧)
ترجمه:
این‌گونه فرمان پروردگارت بر كافران ثابت شد كه آنها اهل آتش‌اند. (۶)
فرشتگانی كه عرش را حمل می‌كنند و کسانی كه پیرامون آن هستند؛ همراه سپاس و ستایش، پروردگارشان را تسبیح می‌گویند و به او ایمان دارند و برای اهل ایمان آمرزش می‌طلبند [و می‌گویند:] ای پروردگار ما! رحمت و دانش تو بر همه چیز گسترده است، پس کسانی را كه توبه كرده و راه تو را پیروی نموده‌اند؛ بیامرز و آنها را از عذاب دوزخ حفظ کن. (۷)
پیام آیه شریفه:
۱. قهر خداوند بر كفّار، یكی از سنّت‌های الهی است. «كَذلِكَ حَقَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ»
۲. كیفر الهی گزاف نیست، بلكه بر اساس عدل و حقّ است. «حَقَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ»
۳. مجازات و كیفر مجرمان، از شئون ربوبیّت است. «حَقَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ»
۴. عامل نابودی گذشتگان، كفر بوده است. «حَقَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ عَلَی الَّذِینَ كَفَرُوا»
۵. مؤمنان باید به خود بنازند كه مقرّبان درگاه الهی همواره به آنها دعا می‌كنند. «یَحْمِلُونَ الْعَرْشَ .. وَ یَسْتَغْفِرُونَ»
۶. اسلام، فكر انسان را از خوراك و پوشاك و مسكن، به عرش و فرشته و تسبیح و تحمید بالا می‌برد. «یَحْمِلُونَ الْعَرْشَ ... یُسَبِّحُونَ»
۷. بی نهایت، فقط خداست. عرش الهی هم محدودیّت دارد. «حَوْلَهُ»
۸. حمد و تسبیح، بارها در قرآن در كنار هم ذكر شده است و در ذكر ركوع و سجود هم قرین یكدیگرند. «یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ»
۹. آداب دعا این است: ابتدا تسبیح و تحمید «یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ» سپس تجلیل و توصیف «وَسِعْتَ كُلَّ شَیْ‌ءٍ رَحْمَةً وَ عِلْماً» آن گاه دعا. «فَاغْفِرْ»
۱۰. سنگینی مسئولیّت، شما را از تسبیح و تحمید خدا و یاد نیازمندان باز ندارد. فرشتگان حامل عرش، هم به یاد خدا هستند «یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ» هم محتاجان را دعا می‌كنند. «یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا»
۱۱. در دعا سنخیّت لازم است. فرشتگانِ اهل ایمان برای مؤمنان دعا می‌كنند. «یُؤْمِنُونَ ... یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا»
۱۲. ایمان، رشته اتصال و ارتباط میان عالم ملك و عالم ملكوت است. «یُؤْمِنُونَ بِهِ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا»
۱۳. استغفار كسانی در حقّ دیگران مؤثّر است، كه خود اهل ایمان باشند. «یُؤْمِنُونَ بِهِ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا»
۱۴. میان فرشتگان و انسان رابطه است. (امام سجّاد علیه السلام در صحیفه‌ی سجّادیه به گروه‌هایی از فرشتگان دعا و درود می‌فرستد و) فرشتگان حامل عرش در این آیه به انسان‌ها درود می‌فرستند. «یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا»
۱۵. دعا به دیگران، یك ارزش پسندیده و شناخته شده‌ی قرآنی است. «وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا»
۱۶. كسانی مشمول دعای فرشتگان‌اند كه اهل ایمان و عمل باشند. «آمَنُوا ... اتَّبَعُوا»
۱۷. توبه به تنهایی كافی نیست، پیروی عملی لازم است. «تابُوا وَ اتَّبَعُوا»
۱۸. راه نجات، در پیروی از راه خداست. «وَ اتَّبَعُوا سَبِیلَكَ وَ قِهِمْ عَذابَ الْجَحِیمِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَثرَةُ المُزاحِ تُسقِطُ الهَيبَةَ
شوخى زیاد، هيبت را از بین مى برد.
غررالحکم حدیث شماره ۷۱۰۱
#غافر_7_6
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیه ۸:
رَبَّنَا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَ عَدْتَهُمْ وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبَآئِهِمْ وَ أَزْوَاجِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
ترجمه:
پروردگارا! تو آنها را به بهشت عدنی كه وعده‌شان فرمودی، با پدران (و مادران) صالح و همسر و فرزندان‌شان داخل کن، كه همانا تو خدای با حكمت و اقتداری هستی.
در مورد با هم بودن اعضای یك خانواده كه همه بهشتی باشند، در جای دیگر قرآن نیز می‌خوانیم: «أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ» (طور، ۲۱) نسل مؤمن را در بهشت به نیاكان‌شان ملحق می‌كنیم.
انبیا و فرشتگان دعاهای خود را با «رَبَّنا» و «رَبِّ» آغاز می‌كردند:
دعای حضرت آدم عليه السلام: «رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا» (اعراف،۲۳)
دعای حضرت نوح: «رَبِّ اغْفِرْ لِی وَ لِوالِدَیَّ» (نوح، ۲۸)
دعای حضرت ابراهیم علیه السلام: «رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً» (بقره، ۱۲۶)
دعای حضرت یوسف علیه السلام: «رَبِّ قَدْ آتَیْتَنِی مِنَ الْمُلْكِ» (یوسف، ۱۰۱)
دعای حضرت موسی علیه السلام: «رَبِّ إِنِّی لِما أَنْزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیرٌ» (قصص،۲۴)
دعای حضرت سلیمان علیه السلام: «رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ» (نمل، ۱۹)
دعای حضرت عیسی علیه السلام: «رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَیْنا مائِدَةً» (مائده، ۱۱۴)
دعای حضرت رسول اكرم حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم: «رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزاتِ الشَّیاطِینِ» (مؤمنون،۹۷)
دعای مؤمنان: «رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلًا سُبْحانَكَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ» (آل عمران، ۱۹۱)
دعای فرشتگان در این آیه كه می‌گویند: «رَبَّنا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ»
پیام آیه شریفه:
۱. مشمول دعای اولیای خدا شدن، صلاحیّت می‌می‌خواهد. «أَدْخِلْهُمْ ... وَ مَنْ صَلَحَ»
۲. نجات از دوزخ كافی نیست؛ ورود به بهشت ارزش دارد. «قِهِمْ عَذابَ الْجَحِیمِ ... أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ»
۳. اول پاكی از بدی‌ها، سپس دریافت كمالات. «قِهِمُ ... أَدْخِلْهُمْ»
۴. ورود به بهشت، صلاحیّت می‌خواهد. «أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ ... وَ مَنْ صَلَحَ»
۵. رابطه بدون لیاقت و صلاحیّت ارزش ندارد، ولی در كنار ضابطه ارزش افزوده دارد. (صلاحیّت داشتن، ضابطه و قانون است و ملحق شدن به بستگان رابطه است.) «مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ»
۶. خداوند قدرت بر اعطا دارد، ولی عطای او حكیمانه است. «الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ»
۷. همجواری و همزیستی با بستگان یك نعمت الهی است. «أَدْخِلْهُمْ .. وَ مَنْ صَلَحَ ...»
۸. عزّت، مخصوص خداست. «إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِیزُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُن لِلمَظلومِ عَونا وَ لِلظّالِمِ خَصما
يار ستمديده و دشمن ستمگر باش.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۱۵۳
#غافر_8
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیه ۸:
رَبَّنَا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَ عَدْتَهُمْ وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبَآئِهِمْ وَ أَزْوَاجِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
ترجمه:
پروردگارا! تو آنها را به بهشت عدنی كه وعده‌شان فرمودی، با پدران (و مادران) صالح و همسر و فرزندان‌شان داخل کن، كه همانا تو خدای با حكمت و اقتداری هستی.
در مورد با هم بودن اعضای یك خانواده كه همه بهشتی باشند، در جای دیگر قرآن نیز می‌خوانیم: «أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ» (طور، ۲۱) نسل مؤمن را در بهشت به نیاكان‌شان ملحق می‌كنیم.
انبیا و فرشتگان دعاهای خود را با «رَبَّنا» و «رَبِّ» آغاز می‌كردند:
دعای حضرت آدم عليه السلام: «رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا» (اعراف،۲۳)
دعای حضرت نوح: «رَبِّ اغْفِرْ لِی وَ لِوالِدَیَّ» (نوح، ۲۸)
دعای حضرت ابراهیم علیه السلام: «رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً» (بقره، ۱۲۶)
دعای حضرت یوسف علیه السلام: «رَبِّ قَدْ آتَیْتَنِی مِنَ الْمُلْكِ» (یوسف، ۱۰۱)
دعای حضرت موسی علیه السلام: «رَبِّ إِنِّی لِما أَنْزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیرٌ» (قصص،۲۴)
دعای حضرت سلیمان علیه السلام: «رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ» (نمل، ۱۹)
دعای حضرت عیسی علیه السلام: «رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَیْنا مائِدَةً» (مائده، ۱۱۴)
دعای حضرت رسول اكرم حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم: «رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزاتِ الشَّیاطِینِ» (مؤمنون،۹۷)
دعای مؤمنان: «رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلًا سُبْحانَكَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ» (آل عمران، ۱۹۱)
دعای فرشتگان در این آیه كه می‌گویند: «رَبَّنا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ»
پیام آیه شریفه:
۱. مشمول دعای اولیای خدا شدن، صلاحیّت می‌می‌خواهد. «أَدْخِلْهُمْ ... وَ مَنْ صَلَحَ»
۲. نجات از دوزخ كافی نیست؛ ورود به بهشت ارزش دارد. «قِهِمْ عَذابَ الْجَحِیمِ ... أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ»
۳. اول پاكی از بدی‌ها، سپس دریافت كمالات. «قِهِمُ ... أَدْخِلْهُمْ»
۴. ورود به بهشت، صلاحیّت می‌خواهد. «أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ ... وَ مَنْ صَلَحَ»
۵. رابطه بدون لیاقت و صلاحیّت ارزش ندارد، ولی در كنار ضابطه ارزش افزوده دارد. (صلاحیّت داشتن، ضابطه و قانون است و ملحق شدن به بستگان رابطه است.) «مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ»
۶. خداوند قدرت بر اعطا دارد، ولی عطای او حكیمانه است. «الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ»
۷. همجواری و همزیستی با بستگان یك نعمت الهی است. «أَدْخِلْهُمْ .. وَ مَنْ صَلَحَ ...»
۸. عزّت، مخصوص خداست. «إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِیزُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُن لِلمَظلومِ عَونا وَ لِلظّالِمِ خَصما
يار ستمديده و دشمن ستمگر باش.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۱۵۳
#غافر_8
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیه ۹ :
وَ قِهِمُ السَّيِّئَاتِ وَ مَنْ تَقِ السَّيِّئَاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
ترجمه:
و آنها را از بدی‌ها نگه دار و هر كه را در آن روز از بدی‌ها نگه داری؛ بی‌شک مورد رحمت خود قرار داده‌ای و این همان فوز بزرگ است.
پیام آیه شریفه:
۱. پاك بودن، هم به همت و اراده‌ی انسان نیاز دارد «نَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوی» (نازعات، ۴۰) هم به دور بودن از افراد، مشاغل، مكان‌ها و افراد بد «فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ» (مائده، ۴۲) «فَلا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ» (نساء،۱۴۰)؛ هم به لطف و امداد الهی. «وَ قِهِمُ السَّیِّئاتِ»
۲. رحمتِ الهی فقط كامیابی مادی نیست؛ بیمه شدن از گناهان کامیابی بزرگ است. «وَ مَنْ تَقِ السَّیِّئاتِ یَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ»
۳. رستگاری بزرگ زمانی است كه انسان از آفات معنوی و مادی، هر دو دور باشد. «السَّیِّئاتِ» ◇ هم آفات معنوی سیّئه است. «مَنْ كَسَبَ سَیِّئَةً» (بقره، ۸۱) هم آفات مادی «وَ إِنْ تُصِبْكُمْ سَیِّئَةٌ یَفْرَحُوا بِها» (آل‌عمران، ۱۲۰)چنانكه حسنه نیز؛ هم مصداق دنیوی دارد، هم اخروی. «رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً» (بقره، ۲۰۱)
۴. توفیق مصونیّت از گناه را باید از خدا خواست. «وَ قِهِمُ السَّیِّئاتِ»
۵. رستگاری را هنر خود ندانیم، بلكه لطف و رحمت او بدانیم. «فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ»
۶. رستگاری در رفاه دنیوی نیست، بلكه در تقواست. «مَنْ تَقِ السَّیِّئاتِ ... ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُن سَمِحاً وَ لا تَكُن مُبَذِّراً
بخشنده باش و اسراف كننده مباش.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۱۳۸
#غافر_9
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیه ۹ :
وَ قِهِمُ السَّيِّئَاتِ وَ مَنْ تَقِ السَّيِّئَاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
ترجمه:
و آنها را از بدی‌ها نگه دار و هر كه را در آن روز از بدی‌ها نگه داری؛ بی‌شک مورد رحمت خود قرار داده‌ای و این همان فوز بزرگ است.
پیام آیه شریفه:
۱. پاك بودن، هم به همت و اراده‌ی انسان نیاز دارد «نَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوی» (نازعات، ۴۰) هم به دور بودن از افراد، مشاغل، مكان‌ها و افراد بد «فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ» (مائده، ۴۲) «فَلا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ» (نساء،۱۴۰)؛ هم به لطف و امداد الهی. «وَ قِهِمُ السَّیِّئاتِ»
۲. رحمتِ الهی فقط كامیابی مادی نیست؛ بیمه شدن از گناهان کامیابی بزرگ است. «وَ مَنْ تَقِ السَّیِّئاتِ یَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ»
۳. رستگاری بزرگ زمانی است كه انسان از آفات معنوی و مادی، هر دو دور باشد. «السَّیِّئاتِ» ◇ هم آفات معنوی سیّئه است. «مَنْ كَسَبَ سَیِّئَةً» (بقره، ۸۱) هم آفات مادی «وَ إِنْ تُصِبْكُمْ سَیِّئَةٌ یَفْرَحُوا بِها» (آل‌عمران، ۱۲۰)چنانكه حسنه نیز؛ هم مصداق دنیوی دارد، هم اخروی. «رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً» (بقره، ۲۰۱)
۴. توفیق مصونیّت از گناه را باید از خدا خواست. «وَ قِهِمُ السَّیِّئاتِ»
۵. رستگاری را هنر خود ندانیم، بلكه لطف و رحمت او بدانیم. «فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ»
۶. رستگاری در رفاه دنیوی نیست، بلكه در تقواست. «مَنْ تَقِ السَّیِّئاتِ ... ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُن سَمِحاً وَ لا تَكُن مُبَذِّراً
بخشنده باش و اسراف كننده مباش.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۱۳۸
#غافر_9
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیه ۱۰:
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنَادَوْنَ لَمَقْتُ اللهِ أَكْبَرُ مِنْ مَقْتِكُمْ أَنْفُسَكُمْ إِذْ تُدْعَوْنَ إِلَى الْإِيمَانِ فَتَكْفُرُونَ
ترجمه:
كافران را [پس از ورود به دوزخ] ندا می‌دهند که حتما خشم خدا از کینه خودتان نسبت به خودتان بزرگتر است؛ درحالی‌که دعوت به ایمان می‌شدید، اما كفر می‌ورزیدید.
در قرآن دو بار كلمه‌ی «یُنادَوْنَ» به كار رفته است كه هر دو برای دوزخیان و تحقیر آنهاست.
یكی این آیه، دیگری آیه ۴۴ سوره‌ی فصّلت. «یُنادَوْنَ مِنْ مَكانٍ بَعِیدٍ»
در آیات قبل، دعای فرشتگان برای مؤمنان مطرح شد و این آیه از قهر الهی در مورد كفّار سخن می‌گوید. در آنجا سخن از رحمت گسترده الهی بود «وَسِعْتَ كُلَّ شَیْ‌ءٍ رَحْمَةً» و در این جا سخن از قهر بزرگ است. «لَمَقْتُ اللَّهِ أَكْبَرُ»
آری هم رحمت او بزرگ است، هم غضبش.
پیام آیه شریفه:
۱. در دوزخ علاوه بر آتش، شكنجه‌های روحی و تحقیر نیز هست. «یُنادَوْنَ لَمَقْتُ اللَّهِ أَكْبَرُ»
۲. اگر امروز كفر ورزیم، فردا علیه خود غضب می‌كنیم. «مَقْتِكُمْ أَنْفُسَكُمْ»
۳. خداوند اتمام حجّت می‌كند. «إِذْ تُدْعَوْنَ إِلَی الْإِیمانِ»
۴. منشأ كیفر دوزخیان، كفر است. «فَتَكْفُرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُن مَشغُولاً بِما أنتَ عَنهُ مَسئُولٌ
به كارى بپرداز، كه نسبت به آن مسئولی.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۱۴۳
#غافر_10
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیه ۱۰:
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنَادَوْنَ لَمَقْتُ اللهِ أَكْبَرُ مِنْ مَقْتِكُمْ أَنْفُسَكُمْ إِذْ تُدْعَوْنَ إِلَى الْإِيمَانِ فَتَكْفُرُونَ
ترجمه:
كافران را [پس از ورود به دوزخ] ندا می‌دهند که حتما خشم خدا از کینه خودتان نسبت به خودتان بزرگتر است؛ درحالی‌که دعوت به ایمان می‌شدید، اما كفر می‌ورزیدید.
در قرآن دو بار كلمه‌ی «یُنادَوْنَ» به كار رفته است كه هر دو برای دوزخیان و تحقیر آنهاست.
یكی این آیه، دیگری آیه ۴۴ سوره‌ی فصّلت. «یُنادَوْنَ مِنْ مَكانٍ بَعِیدٍ»
در آیات قبل، دعای فرشتگان برای مؤمنان مطرح شد و این آیه از قهر الهی در مورد كفّار سخن می‌گوید. در آنجا سخن از رحمت گسترده الهی بود «وَسِعْتَ كُلَّ شَیْ‌ءٍ رَحْمَةً» و در این جا سخن از قهر بزرگ است. «لَمَقْتُ اللَّهِ أَكْبَرُ»
آری هم رحمت او بزرگ است، هم غضبش.
پیام آیه شریفه:
۱. در دوزخ علاوه بر آتش، شكنجه‌های روحی و تحقیر نیز هست. «یُنادَوْنَ لَمَقْتُ اللَّهِ أَكْبَرُ»
۲. اگر امروز كفر ورزیم، فردا علیه خود غضب می‌كنیم. «مَقْتِكُمْ أَنْفُسَكُمْ»
۳. خداوند اتمام حجّت می‌كند. «إِذْ تُدْعَوْنَ إِلَی الْإِیمانِ»
۴. منشأ كیفر دوزخیان، كفر است. «فَتَكْفُرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُن مَشغُولاً بِما أنتَ عَنهُ مَسئُولٌ
به كارى بپرداز، كه نسبت به آن مسئولی.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۱۴۳
#غافر_10
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیه ۱۱ :
قَالُوا رَبَّنَآ أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَ أَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَىٰ خُرُوجٍ مِنْ سَبِيلٍ
ترجمه:
در آن حال كافران گویند: پروردگارا! تو ما را دو بار میراندی و باز زنده كردی (یك بار در دنیا میراندی و در قبر و عالم برزخ زنده كردی؛ بار دوم در قبر میراندی و به قیامت زنده كردی) و ما به گناهان خود اعتراف كردیم. آیا اکنون ما را راهی هست كه از این عذاب دوزخ خارج شویم؟
مراد از دو بار مردن، ظاهراً مرگ در پایان عمر و مرگ در پایان برزخ است و مراد از دو بار زنده شدن، زنده شدن در برزخ و زنده شدن در قیامت است؛ اگرچه بعضی گفته‌اند که مراد از دو مرگ، یكی قبل از پیدایش انسان و یكی پایان عمر اوست و مراد از دو بار زنده شدن، زمان پیدایش انسان در دنیا و زمان قیامت است و دلیل حرف خود را آیه‌ی «كُنْتُمْ أَمْواتاً فَأَحْیاكُمْ ثُمَّ یُمِیتُكُمْ ثُمَّ یُحْیِیكُمْ» (بقره، ۲۸) آورده‌اند، لیكن آنچه گفتیم بهتر است، زیرا در آیه مبارکه، میراندن مطرح است نه مرده بودن قبل از تولّد.
آرزوی جانسوز دوزخیان برای بازگشت به دنیا، بارها در قرآن مطرح شده است:
گاه می‌گویند: آیا راه بازگشتی وجود دارد؟
گاهی آرزو می‌كنند كاش به دنیا باز می‌گشتند و نیكوكار می‌شدند و گاه عاجزانه می‌گویند: پروردگارا! ما را به دنیا بازگردان تا عمل صالح انجام دهیم. آیات ذیل، این حقایق را بیان می‌كند:
«هَلْ إِلی مَرَدٍّ مِنْ سَبِیلٍ» (شوری،۴۴) آیا راهی برای بازگشت هست؟
«لَوْ أَنَّ لِی كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِینَ» (زمر، ۵۸) ای كاش عمری دیگر بود تا از نیكوكاران می‌شدم.
«رَبَّنا أَخْرِجْنا مِنْها فَإِنْ عُدْنا فَإِنَّا ظالِمُونَ» (مؤمنون،۱۰۷) پروردگارا! ما را از اینجا خارج كن، اگر دوباره بازگشتیم ستمكاریم.
«رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلِّی أَعْمَلُ صالِحاً» (مؤمنون، ۱۰۰) پروردگارا! مرا بازگردان تا عمل نیك انجام دهم.
«فَارْجِعْنا نَعْمَلْ صالِحاً» (سجده،۱۲) ما را بازگردان تا كار نیك انجام دهیم.
پیام آیه شریفه:
۱. تكرار كلمه‌ی «اثْنَتَیْنِ» در كنار آرزوی خروج از آتش، نشانه‌ی آن است كه كافران می‌گویند: پروردگارا! تو ما را بارها زنده كرده و میرانده‌ای، یك بار دیگر نیز ما را زنده كن و نجات ده. «أَمَتَّنَا اثْنَتَیْنِ وَ أَحْیَیْتَنَا اثْنَتَیْنِ»
۲. كفّار، روزی به قدرت الهی ایمان می‌آورند. كسانی كه می‌گفتند: «ما یُهْلِكُنا إِلَّا الدَّهْرُ» (جاثیه،۲۴) امروز می‌گویند: «أَمَتَّنَا اثْنَتَیْنِ وَ أَحْیَیْتَنَا اثْنَتَیْنِ»
۳. در دادگاه‌های دنیوی، گاهی اعتراف زمینه‌ی تخفیف مجازات است، امّا در آخرت چنین نیست. «فَاعْتَرَفْنا بِذُنُوبِنا فَهَلْ إِلی خُرُوجٍ مِنْ سَبِیلٍ»
۴. اگر توبه، قبل از مرگ و به موقع باشد، دعای فرشتگان و لطف خدا را در پی دارد «فَاغْفِرْ لِلَّذِینَ تابُوا ...» ولی اگر هنگام مرگ یا پس از آن باشد، بی‌اثر است و مجرم پاسخ مثبتی دریافت نمی‌كند. «فَهَلْ إِلی خُرُوجٍ مِنْ سَبِیلٍ»
۵. عجز و نیاز دوزخیان به قدری است كه برای نجات خود به لحظه‌ای خروج از دوزخ قانع‌اند. «فَهَلْ إِلی خُرُوجٍ مِنْ سَبِیلٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُن بَعيدَ الهِمَمِ إذا طَلَبتَ، كَريمَ الظَّفَرِ إذا غَلَبتَ
هرگاه در پى چيزى هستى، بلندْ همّت باش و آن گاه كه چيره شدى؛ در پيروزى كريم باش.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۱۶۱
#غافر_11
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیه ۱۱ :
قَالُوا رَبَّنَآ أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَ أَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَىٰ خُرُوجٍ مِنْ سَبِيلٍ
ترجمه:
در آن حال كافران گویند: پروردگارا! تو ما را دو بار میراندی و باز زنده كردی (یك بار در دنیا میراندی و در قبر و عالم برزخ زنده كردی؛ بار دوم در قبر میراندی و به قیامت زنده كردی) و ما به گناهان خود اعتراف كردیم. آیا اکنون ما را راهی هست كه از این عذاب دوزخ خارج شویم؟
مراد از دو بار مردن، ظاهراً مرگ در پایان عمر و مرگ در پایان برزخ است و مراد از دو بار زنده شدن، زنده شدن در برزخ و زنده شدن در قیامت است؛ اگرچه بعضی گفته‌اند که مراد از دو مرگ، یكی قبل از پیدایش انسان و یكی پایان عمر اوست و مراد از دو بار زنده شدن، زمان پیدایش انسان در دنیا و زمان قیامت است و دلیل حرف خود را آیه‌ی «كُنْتُمْ أَمْواتاً فَأَحْیاكُمْ ثُمَّ یُمِیتُكُمْ ثُمَّ یُحْیِیكُمْ» (بقره، ۲۸) آورده‌اند، لیكن آنچه گفتیم بهتر است، زیرا در آیه مبارکه، میراندن مطرح است نه مرده بودن قبل از تولّد.
آرزوی جانسوز دوزخیان برای بازگشت به دنیا، بارها در قرآن مطرح شده است:
گاه می‌گویند: آیا راه بازگشتی وجود دارد؟
گاهی آرزو می‌كنند كاش به دنیا باز می‌گشتند و نیكوكار می‌شدند و گاه عاجزانه می‌گویند: پروردگارا! ما را به دنیا بازگردان تا عمل صالح انجام دهیم. آیات ذیل، این حقایق را بیان می‌كند:
«هَلْ إِلی مَرَدٍّ مِنْ سَبِیلٍ» (شوری،۴۴) آیا راهی برای بازگشت هست؟
«لَوْ أَنَّ لِی كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِینَ» (زمر، ۵۸) ای كاش عمری دیگر بود تا از نیكوكاران می‌شدم.
«رَبَّنا أَخْرِجْنا مِنْها فَإِنْ عُدْنا فَإِنَّا ظالِمُونَ» (مؤمنون،۱۰۷) پروردگارا! ما را از اینجا خارج كن، اگر دوباره بازگشتیم ستمكاریم.
«رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلِّی أَعْمَلُ صالِحاً» (مؤمنون، ۱۰۰) پروردگارا! مرا بازگردان تا عمل نیك انجام دهم.
«فَارْجِعْنا نَعْمَلْ صالِحاً» (سجده،۱۲) ما را بازگردان تا كار نیك انجام دهیم.
پیام آیه شریفه:
۱. تكرار كلمه‌ی «اثْنَتَیْنِ» در كنار آرزوی خروج از آتش، نشانه‌ی آن است كه كافران می‌گویند: پروردگارا! تو ما را بارها زنده كرده و میرانده‌ای، یك بار دیگر نیز ما را زنده كن و نجات ده. «أَمَتَّنَا اثْنَتَیْنِ وَ أَحْیَیْتَنَا اثْنَتَیْنِ»
۲. كفّار، روزی به قدرت الهی ایمان می‌آورند. كسانی كه می‌گفتند: «ما یُهْلِكُنا إِلَّا الدَّهْرُ» (جاثیه،۲۴) امروز می‌گویند: «أَمَتَّنَا اثْنَتَیْنِ وَ أَحْیَیْتَنَا اثْنَتَیْنِ»
۳. در دادگاه‌های دنیوی، گاهی اعتراف زمینه‌ی تخفیف مجازات است، امّا در آخرت چنین نیست. «فَاعْتَرَفْنا بِذُنُوبِنا فَهَلْ إِلی خُرُوجٍ مِنْ سَبِیلٍ»
۴. اگر توبه، قبل از مرگ و به موقع باشد، دعای فرشتگان و لطف خدا را در پی دارد «فَاغْفِرْ لِلَّذِینَ تابُوا ...» ولی اگر هنگام مرگ یا پس از آن باشد، بی‌اثر است و مجرم پاسخ مثبتی دریافت نمی‌كند. «فَهَلْ إِلی خُرُوجٍ مِنْ سَبِیلٍ»
۵. عجز و نیاز دوزخیان به قدری است كه برای نجات خود به لحظه‌ای خروج از دوزخ قانع‌اند. «فَهَلْ إِلی خُرُوجٍ مِنْ سَبِیلٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُن بَعيدَ الهِمَمِ إذا طَلَبتَ، كَريمَ الظَّفَرِ إذا غَلَبتَ
هرگاه در پى چيزى هستى، بلندْ همّت باش و آن گاه كه چيره شدى؛ در پيروزى كريم باش.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۱۶۱
#غافر_11
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیه ۱۲ :
ذَٰلِكُمْ بِأَنَّهُٓ إِذَا دُعِيَ اللهُ وَحْدَهُ كَفَرْتُمْ وَ إِنْ يُشْرَكْ بِهِ تُؤْمِنُوا فَالْحُكْمُ لِلهِ الْعَلِيِّ الْكَبِيرِ
ترجمه:
(به آنها گویند) این عذاب برای آن است كه چون خدا به یكتایی یاد می‌شد، شما به او كافر می‌شدید و اگر بر او شریك می‌گرفتند ایمان می‌آوردید. پس (آگاه باشید که) اینك حكمِ (عفو و عقوبت شما) با خدای متعال بزرگوار است.
بسیارند كسانی كه مؤمن خالص نیستند و در كنار اسلام و ایمان، به قدرت‌ها نیز دل بسته‌اند. در گفتار و رفتار خود ضمن پذیرفتن اسلام، به جلب رضای این و آن و مراعات حال دیگران توجّه دارند و در مجالس آنها، نوعی ضعف، حقارت، تنهایی و خجالت بر آنها سایه می‌افكند و گاهی كار به جایی می‌رسد كه به خاطر حضور در یك جلسه یا میهمانی، نماز نمی‌خوانند!؟
پیام آیه شریفه:
۱. به هنگام مجازات مجرمان، دلیل سقوط آنها و علت قهر خود را بیان كنید. «ذلِكُمْ بِأَنَّهُ إِذا ...»
۲. كفر، دلیل عذاب دائمی است. «فَهَلْ إِلی خُرُوجٍ مِنْ سَبِیلٍ ذلِكُمْ بِأَنَّهُ ... كَفَرْتُمْ»
۳. شرك، كفر است. «دُعِیَ اللَّهُ وَحْدَهُ كَفَرْتُمْ»
۴. داوری در قیامت از آنِ خداست. «فَالْحُكْمُ لِلهِ»
۵. موجوداتی را كه شریك او می‌دانید، هرگز قابل مقایسه با او نیستند، زیرا او «الْعَلِیِّ الْكَبِیرِ» است.
۶. فكر نكنید شرك به خدا ضرری می‌زند. «إِنَّ الشِّرْكَ ... فَالْحُكْمُ لِلَّهِ الْعَلِیِّ الْكَبِیرِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُن بِأسرارِكَ بَخيلاً وَ لا تُذِع سِرّاً اُودِعتَهُ فَإنَّ الإذاعَةَ خِيانَةٌ
بخيلِ رازهاى خود باش و رازى را كه به تو سپرده شده است افشا مكن، كه افشاى راز خيانت است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۱۷۵
#غافر_12
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیه ۱۲ :
ذَٰلِكُمْ بِأَنَّهُٓ إِذَا دُعِيَ اللهُ وَحْدَهُ كَفَرْتُمْ وَ إِنْ يُشْرَكْ بِهِ تُؤْمِنُوا فَالْحُكْمُ لِلهِ الْعَلِيِّ الْكَبِيرِ
ترجمه:
(به آنها گویند) این عذاب برای آن است كه چون خدا به یكتایی یاد می‌شد، شما به او كافر می‌شدید و اگر بر او شریك می‌گرفتند ایمان می‌آوردید. پس (آگاه باشید که) اینك حكمِ (عفو و عقوبت شما) با خدای متعال بزرگوار است.
بسیارند كسانی كه مؤمن خالص نیستند و در كنار اسلام و ایمان، به قدرت‌ها نیز دل بسته‌اند. در گفتار و رفتار خود ضمن پذیرفتن اسلام، به جلب رضای این و آن و مراعات حال دیگران توجّه دارند و در مجالس آنها، نوعی ضعف، حقارت، تنهایی و خجالت بر آنها سایه می‌افكند و گاهی كار به جایی می‌رسد كه به خاطر حضور در یك جلسه یا میهمانی، نماز نمی‌خوانند!؟
پیام آیه شریفه:
۱. به هنگام مجازات مجرمان، دلیل سقوط آنها و علت قهر خود را بیان كنید. «ذلِكُمْ بِأَنَّهُ إِذا ...»
۲. كفر، دلیل عذاب دائمی است. «فَهَلْ إِلی خُرُوجٍ مِنْ سَبِیلٍ ذلِكُمْ بِأَنَّهُ ... كَفَرْتُمْ»
۳. شرك، كفر است. «دُعِیَ اللَّهُ وَحْدَهُ كَفَرْتُمْ»
۴. داوری در قیامت از آنِ خداست. «فَالْحُكْمُ لِلهِ»
۵. موجوداتی را كه شریك او می‌دانید، هرگز قابل مقایسه با او نیستند، زیرا او «الْعَلِیِّ الْكَبِیرِ» است.
۶. فكر نكنید شرك به خدا ضرری می‌زند. «إِنَّ الشِّرْكَ ... فَالْحُكْمُ لِلَّهِ الْعَلِیِّ الْكَبِیرِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُن بِأسرارِكَ بَخيلاً وَ لا تُذِع سِرّاً اُودِعتَهُ فَإنَّ الإذاعَةَ خِيانَةٌ
بخيلِ رازهاى خود باش و رازى را كه به تو سپرده شده است افشا مكن، كه افشاى راز خيانت است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۱۷۵
#غافر_12
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیات ۱۴- ۱۳:
هُوَ الَّذِي يُرِيكُمْ آيَاتِهِ وَ يُنَزِّلُ لَكُمْ مِنَ السَّمَآءِ رِزْقًا وَ مَا يَتَذَكَّرُ إِلَّا مَنْ يُنِيبُ (١٣)
فَادْعُوا اللهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ (١٤)
ترجمه:
اوست خدایی كه آیات (قدرت) خود را (در عالم آفاق و انفس) به شما نشان می‌دهد و از آسمان (به وسیله برف و باران) برای شما روزی می‌فرستد و (البته) غیر از كسانی كه دایم رو به درگاه خدا می‌آورند؛ متذكر این معنی نمی‌شوند. (۱۳)
پس خدا را بخوانید، در حالی كه دین را برای او خالص كرده‌اید، اگرچه كافران ناخشنود باشند. (۱۴)
آیات قبل، از شرك و كیفر آن سخن گفت و این آیه مردم را به توحید دعوت می‌كند.
در این آیه می‌فرماید: تنها اهل انابه متذكّر می‌شوند و در آیه‌ی ۱۹ سوره‌ی رعد فرمود:
تنها خردمندان متذكّر می‌شوند: «إِنَّما یَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ» بنابراین خردمندان واقعی همان انابه كنندگان‌اند و انابه كنندگان واقعی همان خردمندان‌اند. آری، اشك باید بر اساس معرفت باشد. «تَری أَعْیُنَهُمْ تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ» (مائده، ۸۳)
در قرآن سه بار جمله‌ی «وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ» و دوبار جمله‌ی «وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ» و «وَ لَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ» به چشم می‌خورد و این نشان آن است كه ما در گام برداشتن در راه حق، نباید به فكر جلب رضایتِ كافران، مشركان و مجرمان باشیم و به خاطر مخالفت و ناخوشایندی آنها، از انجام وظیفه‌ی خود دست نكشیم.
پیام آیه شریفه:
۱. هستی پر از نشانه‌های توحید است، چرا به سراغ دیگران برویم. «وَ إِنْ یُشْرَكْ بِهِ تُؤْمِنُوا ... هُوَ الَّذِی یُرِیكُمْ آیاتِهِ»
۲. خداوند پیوسته از طریق نشان دادن آیات خود و نزول باران؛ مردم را به قدرت، حكمت و علم خود توجه می‌دهد و اتمام حجّت می‌كند. «یُرِیكُمْ آیاتِهِ ... یُنَزِّلُ»
۳. سرچشمه‌ی رزق، آسمان است. خورشید، ابر و جوّ، تأمین كننده نور، گرما، باران و اكسیژنِ مورد نیاز برای حیات هستند. «مِنَ السَّماءِ رِزْقاً»
۴. اول زمینه را آماده؛ سپس دعوت كنید. «یُرِیكُمْ آیاتِهِ ... فَادْعُوا اللهَ»
۵. اول شناخت، سپس عمل. «یُرِیكُمْ آیاتِهِ ... فَادْعُوا ...»
۶. دعا و اظهار نیاز خالصانه‌ی شما، سبب رشد شماست، نه بزرگی خدا. «الْعَلِیِّ الْكَبِیرِ هُوَ الَّذِی یُرِیكُمْ ... فَادْعُوا اللهَ مُخْلِصِینَ»
۷. وسایل مهم نیست، تصمیم و اراده مهم است. (آیات الهی وسیله‌ی معرفت‌اند، امّا اگر انسانِ كوردل نخواهد، نمی‌فهمد. آری انابه زمینه ساز درك آیات الهی و تأثیر پذیری است.) «وَ ما یَتَذَكَّرُ إِلَّا مَنْ یُنِیبُ»
۸. هیچ گونه نظریه، قانون، سلیقه، تمایل، عادات و رسوم و رفتار نیاكان و دیگران و هرگونه تهدید، تبلیغ و تطمیع؛ نباید در آیین توحیدی شما اثر كند. «مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ»
۹. تنها خداوند شایسته دعا و نیایش است. «فَادْعُوا اللهَ»
۱۰. اخلاص، شرط قبول شدن دعاست. «فَادْعُوا اللهَ مُخْلِصِینَ»
۱۱. به فكر راضی كردن كفّار و دگراندیشان نباشیم. «وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلَّما كَثُرَ خُزّانُ الأسرارِ كَثُرَ ضِياعُها
هر چه بر خزانه‌داران رازها افزوده شود، رازها بيشتر ضايع شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۱۹۷
#غافر_14_13
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیات ۱۴- ۱۳:
هُوَ الَّذِي يُرِيكُمْ آيَاتِهِ وَ يُنَزِّلُ لَكُمْ مِنَ السَّمَآءِ رِزْقًا وَ مَا يَتَذَكَّرُ إِلَّا مَنْ يُنِيبُ (١٣)
فَادْعُوا اللهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ (١٤)
ترجمه:
اوست خدایی كه آیات (قدرت) خود را (در عالم آفاق و انفس) به شما نشان می‌دهد و از آسمان (به وسیله برف و باران) برای شما روزی می‌فرستد و (البته) غیر از كسانی كه دایم رو به درگاه خدا می‌آورند؛ متذكر این معنی نمی‌شوند. (۱۳)
پس خدا را بخوانید، در حالی كه دین را برای او خالص كرده‌اید، اگرچه كافران ناخشنود باشند. (۱۴)
آیات قبل، از شرك و كیفر آن سخن گفت و این آیه مردم را به توحید دعوت می‌كند.
در این آیه می‌فرماید: تنها اهل انابه متذكّر می‌شوند و در آیه‌ی ۱۹ سوره‌ی رعد فرمود:
تنها خردمندان متذكّر می‌شوند: «إِنَّما یَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ» بنابراین خردمندان واقعی همان انابه كنندگان‌اند و انابه كنندگان واقعی همان خردمندان‌اند. آری، اشك باید بر اساس معرفت باشد. «تَری أَعْیُنَهُمْ تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ» (مائده، ۸۳)
در قرآن سه بار جمله‌ی «وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ» و دوبار جمله‌ی «وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ» و «وَ لَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ» به چشم می‌خورد و این نشان آن است كه ما در گام برداشتن در راه حق، نباید به فكر جلب رضایتِ كافران، مشركان و مجرمان باشیم و به خاطر مخالفت و ناخوشایندی آنها، از انجام وظیفه‌ی خود دست نكشیم.
پیام آیه شریفه:
۱. هستی پر از نشانه‌های توحید است، چرا به سراغ دیگران برویم. «وَ إِنْ یُشْرَكْ بِهِ تُؤْمِنُوا ... هُوَ الَّذِی یُرِیكُمْ آیاتِهِ»
۲. خداوند پیوسته از طریق نشان دادن آیات خود و نزول باران؛ مردم را به قدرت، حكمت و علم خود توجه می‌دهد و اتمام حجّت می‌كند. «یُرِیكُمْ آیاتِهِ ... یُنَزِّلُ»
۳. سرچشمه‌ی رزق، آسمان است. خورشید، ابر و جوّ، تأمین كننده نور، گرما، باران و اكسیژنِ مورد نیاز برای حیات هستند. «مِنَ السَّماءِ رِزْقاً»
۴. اول زمینه را آماده؛ سپس دعوت كنید. «یُرِیكُمْ آیاتِهِ ... فَادْعُوا اللهَ»
۵. اول شناخت، سپس عمل. «یُرِیكُمْ آیاتِهِ ... فَادْعُوا ...»
۶. دعا و اظهار نیاز خالصانه‌ی شما، سبب رشد شماست، نه بزرگی خدا. «الْعَلِیِّ الْكَبِیرِ هُوَ الَّذِی یُرِیكُمْ ... فَادْعُوا اللهَ مُخْلِصِینَ»
۷. وسایل مهم نیست، تصمیم و اراده مهم است. (آیات الهی وسیله‌ی معرفت‌اند، امّا اگر انسانِ كوردل نخواهد، نمی‌فهمد. آری انابه زمینه ساز درك آیات الهی و تأثیر پذیری است.) «وَ ما یَتَذَكَّرُ إِلَّا مَنْ یُنِیبُ»
۸. هیچ گونه نظریه، قانون، سلیقه، تمایل، عادات و رسوم و رفتار نیاكان و دیگران و هرگونه تهدید، تبلیغ و تطمیع؛ نباید در آیین توحیدی شما اثر كند. «مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ»
۹. تنها خداوند شایسته دعا و نیایش است. «فَادْعُوا اللهَ»
۱۰. اخلاص، شرط قبول شدن دعاست. «فَادْعُوا اللهَ مُخْلِصِینَ»
۱۱. به فكر راضی كردن كفّار و دگراندیشان نباشیم. «وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلَّما كَثُرَ خُزّانُ الأسرارِ كَثُرَ ضِياعُها
هر چه بر خزانه‌داران رازها افزوده شود، رازها بيشتر ضايع شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۱۹۷
#غافر_14_13
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیات ۱۶-۱۵:
(قسمت اول)
رَفِيعُ الدَّرَجَاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلَىٰ مَنْ يَشَآءُ مِنْ عِبَادِهِ لِيُنْذِرَ يَوْمَ التَّلَاقِ (١٥)
يَوْمَ هُمْ بَارِزُونَ لَا يَخْفَىٰ عَلَى اللهِ مِنْهُمْ شَيْءٌ لِمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ للهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ (١٦)
ترجمه:
كه او دارای شئون و مراتب رفیع و صاحب عرش (عظیم) است، روح (همان فرشته جان بخش) را از امر خود بر هر کدام از بندگانش بخواهد می‌فرستد، تا خلق را از روز ملاقات (ثواب و عقاب) بترساند. (۱۵)
همان روزی كه همه خلق پدیدار شوند (و نیك و بدشان آشكار شود.) هیچ كرده آنها بر خدا پنهان نباشد. در آن روز سلطنت عالم با كیست؟ با خدای یكتای بسیار قاهر منتقم است.(۱۶)
رفعت و بزرگی دو نوع است:
الف) مكانی، نظیر آیه‌ی «یَرْفَعُ إِبْراهِیمُ الْقَواعِدَ» (بقره، ۱۲۷) كه بالا بردن پایه‌های كعبه، مكانی است.
ب) مقامی، نظیر «یَرْفَعِ اللهُ الَّذِینَ آمَنُوا ... دَرَجاتٍ» (مجادله، ۱۱)
«رَفِیعُ الدَّرَجاتِ» را دو گونه می‌توان معنا كرد:
یكی آنكه خداوند دارای درجات و منزلت بلند و برترین مقام است.
دیگر آنكه خداوند درجات مردم را بر حسب لیاقت آنها بالا می‌برد، نظیر آیه «یَرْفَعِ اللهُ الَّذِینَ آمَنُوا» و آیه «رَفَعَ بَعْضَكُمْ فَوْقَ بَعْضٍ» (انعام، ۱۶۵) كه به معنای آن است كه خداوند بعضی را بر بعضی، به خاطر عملكردی كه دارند برتری می‌دهد.
مراد از روح، یا خود وحی است كه سبب حیات معنوی جامعه می‌شود؛ یا فرشته‌ی مأمور وحی. در موارد دیگر می‌خوانیم: «وَ كَذلِكَ أَوْحَیْنا إِلَیْكَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا» (شوری، ۲۵) و «یُنَزِّلُ الْمَلائِكَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلی مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ أَنْ أَنْذِرُوا» (نحل، ۲)
از اینكه قرآن و وحی، به روح نامگذاری شده است «یُلْقِی الرُّوحَ» معلوم می‌شود كه وحی سبب حیات مردم است و پیامبران، مردم را برای حیات معنوی دعوت می‌كنند. «دَعاكُمْ لِما یُحْیِیكُمْ» (انفال، ۲۴)
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: روز قیامت روز ملاقات اهل آسمان‌ها با اهل زمین است.
فرستنده‌ی وحی، خداوندِ صاحب عرش است.
گیرنده‌ی وحی، بندگان خالصی هستند كه خدای حكیم بر می‌گزیند. «مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ»
هدف و موضوع وحی، هشدار است. «لِیُنْذِرَ»
واسطه‌ی وحی، فرشته‌ای مخصوص است. «یُلْقِی الرُّوحَ»
سؤالِ «لِمَنِ الْمُلْكُ» از سوی خداوند و پاسخِ «للهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ» از سوی انبیا و اولیای الهی است.
بُروز و ظهور مردم در قیامت و حضور آنها در پیشگاه الهی، به نحوی كه هیچ نقطه‌ی ابهامی برای قضاوت عادلانه باقی نگذارد؛ به خاطر اموری است:
الف) هموار شدن زمین و حذف كوه‌ها. «قاعاً صَفْصَفاً» (طه، ۱۰۶)
ب) خروج همه از قبرها. «وَ إِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ» (انفطار،۴) «وَ أَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقالَها» (زلزله، ۲)
ج) گشوده شدن نامه‌ی اعمال. «وَ إِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ» (تكویر، ۱۰)
د) تجسم اعمال. «یَنْظُرُ الْمَرْءُ ما قَدَّمَتْ یَداهُ» (نباء،۴۰)
ه) كشف مسایل مخفی. «بَدا لَهُمْ ما كانُوا یُخْفُونَ مِنْ قَبْلُ» (انعام، ۲۸)
و) گواهی اعضای بدن. «تَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ» (یس، ۶۵)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَما تَدينُ تُدانُ
از هر دست بدهى، با همان دست پس مى گيرى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۲۰۸
#غافر_16_15
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیات ۱۶-۱۵:
(قسمت اول)
رَفِيعُ الدَّرَجَاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلَىٰ مَنْ يَشَآءُ مِنْ عِبَادِهِ لِيُنْذِرَ يَوْمَ التَّلَاقِ (١٥)
يَوْمَ هُمْ بَارِزُونَ لَا يَخْفَىٰ عَلَى اللهِ مِنْهُمْ شَيْءٌ لِمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ للهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ (١٦)
ترجمه:
كه او دارای شئون و مراتب رفیع و صاحب عرش (عظیم) است، روح (همان فرشته جان بخش) را از امر خود بر هر کدام از بندگانش بخواهد می‌فرستد، تا خلق را از روز ملاقات (ثواب و عقاب) بترساند. (۱۵)
همان روزی كه همه خلق پدیدار شوند (و نیك و بدشان آشكار شود.) هیچ كرده آنها بر خدا پنهان نباشد. در آن روز سلطنت عالم با كیست؟ با خدای یكتای بسیار قاهر منتقم است.(۱۶)
رفعت و بزرگی دو نوع است:
الف) مكانی، نظیر آیه‌ی «یَرْفَعُ إِبْراهِیمُ الْقَواعِدَ» (بقره، ۱۲۷) كه بالا بردن پایه‌های كعبه، مكانی است.
ب) مقامی، نظیر «یَرْفَعِ اللهُ الَّذِینَ آمَنُوا ... دَرَجاتٍ» (مجادله، ۱۱)
«رَفِیعُ الدَّرَجاتِ» را دو گونه می‌توان معنا كرد:
یكی آنكه خداوند دارای درجات و منزلت بلند و برترین مقام است.
دیگر آنكه خداوند درجات مردم را بر حسب لیاقت آنها بالا می‌برد، نظیر آیه «یَرْفَعِ اللهُ الَّذِینَ آمَنُوا» و آیه «رَفَعَ بَعْضَكُمْ فَوْقَ بَعْضٍ» (انعام، ۱۶۵) كه به معنای آن است كه خداوند بعضی را بر بعضی، به خاطر عملكردی كه دارند برتری می‌دهد.
مراد از روح، یا خود وحی است كه سبب حیات معنوی جامعه می‌شود؛ یا فرشته‌ی مأمور وحی. در موارد دیگر می‌خوانیم: «وَ كَذلِكَ أَوْحَیْنا إِلَیْكَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا» (شوری، ۲۵) و «یُنَزِّلُ الْمَلائِكَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلی مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ أَنْ أَنْذِرُوا» (نحل، ۲)
از اینكه قرآن و وحی، به روح نامگذاری شده است «یُلْقِی الرُّوحَ» معلوم می‌شود كه وحی سبب حیات مردم است و پیامبران، مردم را برای حیات معنوی دعوت می‌كنند. «دَعاكُمْ لِما یُحْیِیكُمْ» (انفال، ۲۴)
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: روز قیامت روز ملاقات اهل آسمان‌ها با اهل زمین است.
فرستنده‌ی وحی، خداوندِ صاحب عرش است.
گیرنده‌ی وحی، بندگان خالصی هستند كه خدای حكیم بر می‌گزیند. «مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ»
هدف و موضوع وحی، هشدار است. «لِیُنْذِرَ»
واسطه‌ی وحی، فرشته‌ای مخصوص است. «یُلْقِی الرُّوحَ»
سؤالِ «لِمَنِ الْمُلْكُ» از سوی خداوند و پاسخِ «للهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ» از سوی انبیا و اولیای الهی است.
بُروز و ظهور مردم در قیامت و حضور آنها در پیشگاه الهی، به نحوی كه هیچ نقطه‌ی ابهامی برای قضاوت عادلانه باقی نگذارد؛ به خاطر اموری است:
الف) هموار شدن زمین و حذف كوه‌ها. «قاعاً صَفْصَفاً» (طه، ۱۰۶)
ب) خروج همه از قبرها. «وَ إِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ» (انفطار،۴) «وَ أَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقالَها» (زلزله، ۲)
ج) گشوده شدن نامه‌ی اعمال. «وَ إِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ» (تكویر، ۱۰)
د) تجسم اعمال. «یَنْظُرُ الْمَرْءُ ما قَدَّمَتْ یَداهُ» (نباء،۴۰)
ه) كشف مسایل مخفی. «بَدا لَهُمْ ما كانُوا یُخْفُونَ مِنْ قَبْلُ» (انعام، ۲۸)
و) گواهی اعضای بدن. «تَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ» (یس، ۶۵)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَما تَدينُ تُدانُ
از هر دست بدهى، با همان دست پس مى گيرى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۲۰۸
#غافر_16_15
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیات ۱۶-۱۵:
(قسمت دوم)
رَفِيعُ الدَّرَجَاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلَىٰ مَنْ يَشَآءُ مِنْ عِبَادِهِ لِيُنْذِرَ يَوْمَ التَّلَاقِ (١٥)
يَوْمَ هُمْ بَارِزُونَ لَا يَخْفَىٰ عَلَى اللهِ مِنْهُمْ شَيْءٌ لِمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ للهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ (١٦)
ترجمه:
كه او دارای شئون و مراتب رفیع و صاحب عرش (عظیم) است، روح (همان فرشته جان بخش) را از امر خود بر هر کدام از بندگانش بخواهد می‌فرستد، تا خلق را از روز ملاقات (ثواب و عقاب) بترساند. (۱۵)
همان روزی كه همه خلق پدیدار شوند (و نیك و بدشان آشكار شود.) هیچ كرده آنها بر خدا پنهان نباشد. در آن روز سلطنت عالم با كیست؟ با خدای یكتای بسیار قاهر منتقم است.(۱۶)
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند است که انسان‌های لایق را به كمال می‌رساند. «رَفِیعُ الدَّرَجاتِ»
۲. اخلاص، زمینه‌ی ارتقای درجه است. «مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ ... رَفِیعُ الدَّرَجاتِ»
۳. اعطای درجات از سوی حاكم مطلق جهان ارزش دارد. «رَفِیعُ الدَّرَجاتِ ذُو الْعَرْشِ»
۴. نزول وحی توسط فرشته‌ی مخصوص، با اراده‌ی خداست. «مِنْ أَمْرِهِ»
۵. گزینش پیامبران برای دریافت وحی، وابسته به اراده اوست. «مَنْ یَشاءُ»
۶. شرط دریافت وحی، بندگی خداست. «مِنْ عِبادِهِ»
۷. وظیفه اصلی پیامبران، انذار است. «لِیُنْذِرَ»
۸. قیامت روز ملاقات است. «یَوْمَ التَّلاقِ»
ملاقات با پروردگار. «مُلاقُوا رَبِّهِمْ» (هود، ۲۹)
۹. آشنا شدن مردم با معاد و باور داشتن آن؛ از اهداف نزول وحی است. «یُلْقِی الرُّوحَ ... لِیُنْذِرَ یَوْمَ التَّلاقِ»
۱۰. روز قیامت تمام اسرار و حقایق مردم كشف می‌شود و جایی برای انكار باقی نمی‌ماند. «هُمْ بارِزُونَ»
۱۱. در قیامت، نژاد، زبان، قبیله، مقام، سرمایه و ... همه محو می‌شود و فقط انسانیّت مطرح است. «هُمْ بارِزُونَ»
۱۲. در قیامت، قدرت، علم و قهاریّت خداوند برای همه ملموس است و همه به آن اعتراف می‌كنند. «... لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ»
۱۳. قدرت، در سایه‌ی وحدانیّت است. «الْواحِدِ الْقَهَّارِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَما تَزرَعُ تَحصُدُ
آن گونه كه مى كارى، مى دروى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۲۱۵
#غافر_16_15
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیات ۱۶-۱۵:
(قسمت دوم)
رَفِيعُ الدَّرَجَاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلَىٰ مَنْ يَشَآءُ مِنْ عِبَادِهِ لِيُنْذِرَ يَوْمَ التَّلَاقِ (١٥)
يَوْمَ هُمْ بَارِزُونَ لَا يَخْفَىٰ عَلَى اللهِ مِنْهُمْ شَيْءٌ لِمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ للهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ (١٦)
ترجمه:
كه او دارای شئون و مراتب رفیع و صاحب عرش (عظیم) است، روح (همان فرشته جان بخش) را از امر خود بر هر کدام از بندگانش بخواهد می‌فرستد، تا خلق را از روز ملاقات (ثواب و عقاب) بترساند. (۱۵)
همان روزی كه همه خلق پدیدار شوند (و نیك و بدشان آشكار شود.) هیچ كرده آنها بر خدا پنهان نباشد. در آن روز سلطنت عالم با كیست؟ با خدای یكتای بسیار قاهر منتقم است.(۱۶)
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند است که انسان‌های لایق را به كمال می‌رساند. «رَفِیعُ الدَّرَجاتِ»
۲. اخلاص، زمینه‌ی ارتقای درجه است. «مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ ... رَفِیعُ الدَّرَجاتِ»
۳. اعطای درجات از سوی حاكم مطلق جهان ارزش دارد. «رَفِیعُ الدَّرَجاتِ ذُو الْعَرْشِ»
۴. نزول وحی توسط فرشته‌ی مخصوص، با اراده‌ی خداست. «مِنْ أَمْرِهِ»
۵. گزینش پیامبران برای دریافت وحی، وابسته به اراده اوست. «مَنْ یَشاءُ»
۶. شرط دریافت وحی، بندگی خداست. «مِنْ عِبادِهِ»
۷. وظیفه اصلی پیامبران، انذار است. «لِیُنْذِرَ»
۸. قیامت روز ملاقات است. «یَوْمَ التَّلاقِ»
ملاقات با پروردگار. «مُلاقُوا رَبِّهِمْ» (هود، ۲۹)
۹. آشنا شدن مردم با معاد و باور داشتن آن؛ از اهداف نزول وحی است. «یُلْقِی الرُّوحَ ... لِیُنْذِرَ یَوْمَ التَّلاقِ»
۱۰. روز قیامت تمام اسرار و حقایق مردم كشف می‌شود و جایی برای انكار باقی نمی‌ماند. «هُمْ بارِزُونَ»
۱۱. در قیامت، نژاد، زبان، قبیله، مقام، سرمایه و ... همه محو می‌شود و فقط انسانیّت مطرح است. «هُمْ بارِزُونَ»
۱۲. در قیامت، قدرت، علم و قهاریّت خداوند برای همه ملموس است و همه به آن اعتراف می‌كنند. «... لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ»
۱۳. قدرت، در سایه‌ی وحدانیّت است. «الْواحِدِ الْقَهَّارِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَما تَزرَعُ تَحصُدُ
آن گونه كه مى كارى، مى دروى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۲۱۵
#غافر_16_15
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر آیه ۱۷:
الْيَوْمَ تُجْزَىٰ كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ لَا ظُلْمَ الْيَوْمَ إِنَّ اللهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ
ترجمه:
آن روز هر کس به آنچه كرده جزا خواهد یافت. آن روز بر هیچ كس ستم نخواهد شد. همانا خدا (ی عادل) حساب خلق به یك لحظه می‌كند.
در آیه‌ی قبل و این آیه، شش نكته درباره‌ی قیامت مطرح شده است:
الف) حضور همه‌ی مردم. «هُمْ بارِزُونَ»
ب) كشف همه‌ی اعمال و افكار. «لا یَخْفی عَلَی اللهِ مِنْهُمْ شَیْ‌ءٌ»
ج) جلوه‌ی قدرت حقّ. «لِمَنِ الْمُلْكُ الْیَوْمَ للهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ»
د) رسیدن هر كس به جزای خویش. «تُجْزی كُلُّ نَفْسٍ»
ه) عدالت مطلق. «لا ظُلْمَ الْیَوْمَ»
و) سرعت حساب. «سَرِیعُ الْحِسابِ»
قیامت روز بسیار مهمی است. در این آیه و آیه‌ی قبل چهار بار كلمه‌ی «یوم» آمده است:
«یَوْمَ هُمْ بارِزُونَ»، «لِمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ»، «الْیَوْمَ تُجْزی»، «لا ظُلْمَ الْیَوْمَ»
ظلم، جلوه‌هایی دارد:
الف) نادیده گرفتن حقوق مادی و معنوی افراد.
ب) كم دادن پاداش.
ج) كیفر مجرم بیش از حقّش.
د) حذف فیزیکی بی دلیل افراد
و در قیامت هیچ یك از اینها نیست و به كسی ظلم نمی‌شود. «لا ظُلْمَ الْیَوْمَ»
در روایات می‌خوانیم كه مراد از جمله‌ی «لا ظُلْمَ الْیَوْمَ» آن است كه در قیامت تقاص مظلوم را از ظالم خواهیم گرفت.
طولانی شدن دوره‌ی دادرسی در دنیا، به چند دلیل است:
یا به خاطر انكار مجرم و پوشاندن جرم است كه در قیامت، زمین و زمان و اعضای بدن، فرشتگان و نامه‌های اعمال؛ همه گواهند و جایی برای انكار و مخفی کردن جرم نیست.
یا به خاطر دفاع مجرم از خود است، كه آن روز همه به خلاف‌های خود اعتراف می‌کنند و دفاعی ندارند.
یا به خاطر احضار افراد و پرونده‌هاست، كه در قیامت همه حاضرند و پرونده‌ها باز است.
یا به خاطر تأمل قاضی و تجدید نظر است، كه چیزی بر خداوند پوشیده نیست.
یا به خاطر ظرفیّت نداشتن زندان‌هاست كه در آن روز، جهنّم پر نمی‌شود.
یا به خاطر كارشكنی‌هایی است كه طرفداران مجرم در دادگاه دارند، كه در آن جا چنین نیست و هر کس خودش باید پاسخگوی اعمالش باشد..
بنابراین در قیامت خداوند به حساب‌ها زود رسیدگی می‌كند. «إِنَّ اللهَ سَرِیعُ الْحِسابِ»
پیام آیه شریفه:
۱. در قیامت هیچ كس از حساب و كتاب مستثنی نیست. «تُجْزی كُلُّ نَفْسٍ ...»
۲. كیفر و پاداش بر اساس عملكرد است. «تُجْزی ... بِما كَسَبَتْ»
۳. خلاف‌هایی كیفر دارد كه آگاهانه و عمدی باشد. «كَسَبَتْ»
۴. معمولًا قدرت‌های تك محور ستمگرند، امّا خداوند با این كه یگانه قدرت قهار است، ظلم نمی‌كند. (قهّاریّت او همراه عدالت است.) «الْواحِدِ الْقَهَّارِ ... لا ظُلْمَ الْیَوْمَ»
۵. معمولًا ازدحام و شلوغی دادگاه، یا زمینه‌ی كند شدن كار قضاوت می‌شود كه او «سَرِیعُ الْحِسابِ» است؛ یا حقوق مردم به درستی ایفا نمی‌شود، كه «لا ظُلْمَ الْیَوْمَ» در آن روز ظلمی وجود ندارد.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُفرانُ النِّعَمِ يُزِلُّ القَدَمَ وَ يَسلُبُ النِّعَمَ
كفران نعمت، پاى را مى لغزانَد و نعمت را سلب مى‌کند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۲۳۹
#غافر_17
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر آیه ۱۷:
الْيَوْمَ تُجْزَىٰ كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ لَا ظُلْمَ الْيَوْمَ إِنَّ اللهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ
ترجمه:
آن روز هر کس به آنچه كرده جزا خواهد یافت. آن روز بر هیچ كس ستم نخواهد شد. همانا خدا (ی عادل) حساب خلق به یك لحظه می‌كند.
در آیه‌ی قبل و این آیه، شش نكته درباره‌ی قیامت مطرح شده است:
الف) حضور همه‌ی مردم. «هُمْ بارِزُونَ»
ب) كشف همه‌ی اعمال و افكار. «لا یَخْفی عَلَی اللهِ مِنْهُمْ شَیْ‌ءٌ»
ج) جلوه‌ی قدرت حقّ. «لِمَنِ الْمُلْكُ الْیَوْمَ للهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ»
د) رسیدن هر كس به جزای خویش. «تُجْزی كُلُّ نَفْسٍ»
ه) عدالت مطلق. «لا ظُلْمَ الْیَوْمَ»
و) سرعت حساب. «سَرِیعُ الْحِسابِ»
قیامت روز بسیار مهمی است. در این آیه و آیه‌ی قبل چهار بار كلمه‌ی «یوم» آمده است:
«یَوْمَ هُمْ بارِزُونَ»، «لِمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ»، «الْیَوْمَ تُجْزی»، «لا ظُلْمَ الْیَوْمَ»
ظلم، جلوه‌هایی دارد:
الف) نادیده گرفتن حقوق مادی و معنوی افراد.
ب) كم دادن پاداش.
ج) كیفر مجرم بیش از حقّش.
د) حذف فیزیکی بی دلیل افراد
و در قیامت هیچ یك از اینها نیست و به كسی ظلم نمی‌شود. «لا ظُلْمَ الْیَوْمَ»
در روایات می‌خوانیم كه مراد از جمله‌ی «لا ظُلْمَ الْیَوْمَ» آن است كه در قیامت تقاص مظلوم را از ظالم خواهیم گرفت.
طولانی شدن دوره‌ی دادرسی در دنیا، به چند دلیل است:
یا به خاطر انكار مجرم و پوشاندن جرم است كه در قیامت، زمین و زمان و اعضای بدن، فرشتگان و نامه‌های اعمال؛ همه گواهند و جایی برای انكار و مخفی کردن جرم نیست.
یا به خاطر دفاع مجرم از خود است، كه آن روز همه به خلاف‌های خود اعتراف می‌کنند و دفاعی ندارند.
یا به خاطر احضار افراد و پرونده‌هاست، كه در قیامت همه حاضرند و پرونده‌ها باز است.
یا به خاطر تأمل قاضی و تجدید نظر است، كه چیزی بر خداوند پوشیده نیست.
یا به خاطر ظرفیّت نداشتن زندان‌هاست كه در آن روز، جهنّم پر نمی‌شود.
یا به خاطر كارشكنی‌هایی است كه طرفداران مجرم در دادگاه دارند، كه در آن جا چنین نیست و هر کس خودش باید پاسخگوی اعمالش باشد..
بنابراین در قیامت خداوند به حساب‌ها زود رسیدگی می‌كند. «إِنَّ اللهَ سَرِیعُ الْحِسابِ»
پیام آیه شریفه:
۱. در قیامت هیچ كس از حساب و كتاب مستثنی نیست. «تُجْزی كُلُّ نَفْسٍ ...»
۲. كیفر و پاداش بر اساس عملكرد است. «تُجْزی ... بِما كَسَبَتْ»
۳. خلاف‌هایی كیفر دارد كه آگاهانه و عمدی باشد. «كَسَبَتْ»
۴. معمولًا قدرت‌های تك محور ستمگرند، امّا خداوند با این كه یگانه قدرت قهار است، ظلم نمی‌كند. (قهّاریّت او همراه عدالت است.) «الْواحِدِ الْقَهَّارِ ... لا ظُلْمَ الْیَوْمَ»
۵. معمولًا ازدحام و شلوغی دادگاه، یا زمینه‌ی كند شدن كار قضاوت می‌شود كه او «سَرِیعُ الْحِسابِ» است؛ یا حقوق مردم به درستی ایفا نمی‌شود، كه «لا ظُلْمَ الْیَوْمَ» در آن روز ظلمی وجود ندارد.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُفرانُ النِّعَمِ يُزِلُّ القَدَمَ وَ يَسلُبُ النِّعَمَ
كفران نعمت، پاى را مى لغزانَد و نعمت را سلب مى‌کند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۲۳۹
#غافر_17
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیات ۱۹-۱۸:
وَ أَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْآزِفَةِ إِذِ الْقُلُوبُ لَدَى الْحَنَاجِرِ كَاظِمِينَ مَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ حَمِيمٍ وَ لَا شَفِيعٍ يُطَاعُ (١٨)
يَعْلَمُ خَآئِنَةَ الْأَعْيُنِ وَ مَا تُخْفِي الصُّدُورُ (١٩)
ترجمه:
و (ای رسول!) امت را نسبت به روز نزدیك (قیامت) هشدار ده؛ زماني كه (از هول و ترس) آن روز، جان‌ها به گلو می‌رسد و از بیم آن؛ حزن و خشم خود فرو می‌برند و ستمكاران هیچ یار گرم، دلسوز و یاوری كه شفاعتش پذیرفته شود ندارند. (۱۸)
خداوند بر چشم‌های خیانتکار و اندیشه‌های نهانی دلها (ی مردم) آگاه است. (۱۹)
«أزفة» به معنای نزدیك شونده است و مراد از روزِ نزدیك، روز قیامت است، چنانكه در جای دیگری نیز می‌فرماید: «إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیداً وَ نَراهُ قَرِیباً» (معارج، ۶ و ۷)
«كاظِمِینَ» از «كظم» به معنای بستن در مشك است و «كاظم» به كسی گویند كه از درون ناراحت است، ولی لب فرو می‌بندد و خشم و ناراحتی خود را كنترل می‌كند.
نگاه به نامحرم، نگاه تحقیرآمیز به دیگران و نگاه برای تشویق به فساد؛ از نمونه‌های خیانت چشم است.
از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام درباره آیه «یَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْیُنِ» پرسیدند، حضرت فرمودند: مراد نگاه‌های زیر چشمی است. «یَنظُرُ اِلی الشَّی‌ءِ وَ كَاَنَّهُ لا یَنظُرُ فَذَلِكَ خَآئِنَةَ الْأَعْيُنِ»
حضرت امام موسی كاظم علیه السلام فرمود: هیچ مؤمنی نیست كه بعد از گناه ناراحت نشود و اگر ناراحت نشد، مؤمن نیست و شفاعت برای او نیست و او ظالم است. سپس این آیه (ما لِلظَّالِمِینَ مِنْ حَمِیمٍ وَ لا شَفِیعٍ یُطاعُ) را تلاوت فرمودند.
پیام آیه شریفه:
۱. مرگ و قیامت نزدیك است، خود را آماده كنیم. «یَوْمَ الْآزِفَةِ»
۲. در قیامت مجرم نه می‌میرد، نه راحت می‌شود. «إِذِ الْقُلُوبُ لَدَی الْحَناجِرِ» [در جای دیگر می‌خوانیم: «وَ یَأْتِیهِ الْمَوْتُ مِنْ كُلِّ مَكانٍ وَ ما هُوَ بِمَیِّتٍ» (ابراهیم، ۱۷) مرگ از هر سو به سراغش می‌آید، ولی نمی‌میرد.]
۳. در قیامت، وجود مجرمان پر از حسرت و اندوه است ولی نمی‌توانند اظهار كنند. «كاظِمِینَ»
۴. مجرم در قیامت تنهاست. (نه دوست صمیمی دارد، نه واسطه‌ی صاحب نفوذ) «ما لِلظَّالِمِینَ مِنْ حَمِیمٍ وَ لا شَفِیعٍ»
۵. ارزش‌ها بر اساس انگیزه‌هاست. یك نگاه با انگیزه‌های متفاوت؛ می‌تواند عبادت باشد، یا خیانت. «خائِنَةَ الْأَعْیُنِ»
۶. ایمان به اینكه خداوند باطن همه چیز را می‌داند؛ انسان را از ظلم باز می‌دارد. «ما لِلظَّالِمِینَ مِنْ حَمِیمٍ ... یَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْیُنِ»
۷. علم خداوند فقط به ظاهر نیست، او باطن را هم می‌داند. «خائِنَةَ الْأَعْیُنِ وَ ما تُخْفِی الصُّدُورُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِكُلِّ ضَيقٍ مَخرَجٌ
هر تنگنايى را راه برون رفتی هست.
غررالحکم حدیث شماره ۷۲۶۶
#غافر_19_18
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیات ۱۹-۱۸:
وَ أَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْآزِفَةِ إِذِ الْقُلُوبُ لَدَى الْحَنَاجِرِ كَاظِمِينَ مَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ حَمِيمٍ وَ لَا شَفِيعٍ يُطَاعُ (١٨)
يَعْلَمُ خَآئِنَةَ الْأَعْيُنِ وَ مَا تُخْفِي الصُّدُورُ (١٩)
ترجمه:
و (ای رسول!) امت را نسبت به روز نزدیك (قیامت) هشدار ده؛ زماني كه (از هول و ترس) آن روز، جان‌ها به گلو می‌رسد و از بیم آن؛ حزن و خشم خود فرو می‌برند و ستمكاران هیچ یار گرم، دلسوز و یاوری كه شفاعتش پذیرفته شود ندارند. (۱۸)
خداوند بر چشم‌های خیانتکار و اندیشه‌های نهانی دلها (ی مردم) آگاه است. (۱۹)
«أزفة» به معنای نزدیك شونده است و مراد از روزِ نزدیك، روز قیامت است، چنانكه در جای دیگری نیز می‌فرماید: «إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیداً وَ نَراهُ قَرِیباً» (معارج، ۶ و ۷)
«كاظِمِینَ» از «كظم» به معنای بستن در مشك است و «كاظم» به كسی گویند كه از درون ناراحت است، ولی لب فرو می‌بندد و خشم و ناراحتی خود را كنترل می‌كند.
نگاه به نامحرم، نگاه تحقیرآمیز به دیگران و نگاه برای تشویق به فساد؛ از نمونه‌های خیانت چشم است.
از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام درباره آیه «یَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْیُنِ» پرسیدند، حضرت فرمودند: مراد نگاه‌های زیر چشمی است. «یَنظُرُ اِلی الشَّی‌ءِ وَ كَاَنَّهُ لا یَنظُرُ فَذَلِكَ خَآئِنَةَ الْأَعْيُنِ»
حضرت امام موسی كاظم علیه السلام فرمود: هیچ مؤمنی نیست كه بعد از گناه ناراحت نشود و اگر ناراحت نشد، مؤمن نیست و شفاعت برای او نیست و او ظالم است. سپس این آیه (ما لِلظَّالِمِینَ مِنْ حَمِیمٍ وَ لا شَفِیعٍ یُطاعُ) را تلاوت فرمودند.
پیام آیه شریفه:
۱. مرگ و قیامت نزدیك است، خود را آماده كنیم. «یَوْمَ الْآزِفَةِ»
۲. در قیامت مجرم نه می‌میرد، نه راحت می‌شود. «إِذِ الْقُلُوبُ لَدَی الْحَناجِرِ» [در جای دیگر می‌خوانیم: «وَ یَأْتِیهِ الْمَوْتُ مِنْ كُلِّ مَكانٍ وَ ما هُوَ بِمَیِّتٍ» (ابراهیم، ۱۷) مرگ از هر سو به سراغش می‌آید، ولی نمی‌میرد.]
۳. در قیامت، وجود مجرمان پر از حسرت و اندوه است ولی نمی‌توانند اظهار كنند. «كاظِمِینَ»
۴. مجرم در قیامت تنهاست. (نه دوست صمیمی دارد، نه واسطه‌ی صاحب نفوذ) «ما لِلظَّالِمِینَ مِنْ حَمِیمٍ وَ لا شَفِیعٍ»
۵. ارزش‌ها بر اساس انگیزه‌هاست. یك نگاه با انگیزه‌های متفاوت؛ می‌تواند عبادت باشد، یا خیانت. «خائِنَةَ الْأَعْیُنِ»
۶. ایمان به اینكه خداوند باطن همه چیز را می‌داند؛ انسان را از ظلم باز می‌دارد. «ما لِلظَّالِمِینَ مِنْ حَمِیمٍ ... یَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْیُنِ»
۷. علم خداوند فقط به ظاهر نیست، او باطن را هم می‌داند. «خائِنَةَ الْأَعْیُنِ وَ ما تُخْفِی الصُّدُورُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِكُلِّ ضَيقٍ مَخرَجٌ
هر تنگنايى را راه برون رفتی هست.
غررالحکم حدیث شماره ۷۲۶۶
#غافر_19_18
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیه ۲۰:
وَ اللهُ يَقْضِي بِالْحَقِّ وَ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لَا يَقْضُونَ بِشَيْءٍ إِنَّ اللهَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ
ترجمه:
و خدا به حق حكم می‌كند و (اما) جز او آنچه را به خدایی می‌خوانند، هیچ حكم (و اثری) در جهان نتوانند داشت. خداست كه (دعای خلق را) شنوا و (به احوال بندگان) بیناست.
پیام آیه شریفه:
۱. داوری به حقّ، از شئون الهی است. «وَ اللهُ یَقْضِی بِالْحَقِّ»
۲. لازمه‌ی داوری، آگاهی است. «یَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْیُنِ ... وَ اللهُ یَقْضِی بِالْحَقِّ»
۳. داور برحقّ، باید بینا و شنوا باشد. «یَقْضِی ... هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ»
۴. معبودهای غیر خدایی، یا قدرت داوری ندارند، یا به حقّ داوری نمی‌كنند. «وَ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لا یَقْضُونَ بِشَیْ‌ءٍ»
۵. شنوا و بینای حقیقی فقط اوست. «إِنَّ اللهَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِكُلِّ مَقامِ مَقالٌ
هر جايگاهى را سخنى است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۲۹۳
#غافر_20
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیه ۲۰:
وَ اللهُ يَقْضِي بِالْحَقِّ وَ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لَا يَقْضُونَ بِشَيْءٍ إِنَّ اللهَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ
ترجمه:
و خدا به حق حكم می‌كند و (اما) جز او آنچه را به خدایی می‌خوانند، هیچ حكم (و اثری) در جهان نتوانند داشت. خداست كه (دعای خلق را) شنوا و (به احوال بندگان) بیناست.
پیام آیه شریفه:
۱. داوری به حقّ، از شئون الهی است. «وَ اللهُ یَقْضِی بِالْحَقِّ»
۲. لازمه‌ی داوری، آگاهی است. «یَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْیُنِ ... وَ اللهُ یَقْضِی بِالْحَقِّ»
۳. داور برحقّ، باید بینا و شنوا باشد. «یَقْضِی ... هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ»
۴. معبودهای غیر خدایی، یا قدرت داوری ندارند، یا به حقّ داوری نمی‌كنند. «وَ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لا یَقْضُونَ بِشَیْ‌ءٍ»
۵. شنوا و بینای حقیقی فقط اوست. «إِنَّ اللهَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِكُلِّ مَقامِ مَقالٌ
هر جايگاهى را سخنى است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۲۹۳
#غافر_20
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیه ۲۱:
أَ وَ لَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ كَانُوا مِنْ قَبْلِهِمْ كَانُوا هُمْ أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَ آثَارًا فِي الْأَرْضِ فَأَخَذَهُمُ اللهُ بِذُنُوبِهِمْ وَ مَا كَانَ لَهُمْ مِنَ اللهِ مِنْ وَاقٍ
ترجمه:
آیا (مردم) در روی زمین سیر و سفر نكردند، تا عاقبت كار پیشینیان‌شان را ببینند كه آنها با آنكه خیلی از اینها قوی‌تر و آثار وجودی‌شان در روی زمین بیشتر بود؛ سرانجام خداوند آنها را به كیفر گناهان‌شان بگرفت (و همه را هلاك کرد) و هیچکس از (قهر و انتقام) خدا نگهدارشان نبود.
در آیه‌ی قبل سخن از قضاوت به حقّ بود و در این آیه می‌فرماید: نمونه‌ی داوری به حقّ، قهر الهی نسبت به مجرمان تاریخ است.
پیام آیه شریفه:
۱. سیر و سفر و گردش‌گری، باید هدفدار باشد. «أَ وَ لَمْ یَسِیرُوا ... فَیَنْظُرُوا»
۲. تجربه و علم، به سیر و سفر نیاز دارد. «یَسِیرُوا ... فَیَنْظُرُوا»
۳. یکی از منابع شناخت و معرفت، تاریخ است. «أَ وَ لَمْ یَسِیرُوا ...»
۴. دلیل مخالفت كفّار با پیامبر اسلام، فریفتگی آنها نسبت به قدرت خویش بوده است، لذا قرآن می‌فرماید: ما مقتدرتر از شما را نابود كردیم. «أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً»
۵. حفظ آثار باستانی، برای عبرت آیندگان لازم است. «فَیَنْظُرُوا ... آثاراً فِی الْأَرْضِ»
۶. از تاریخ عبرت بگیریم. «كَیْفَ كانَ عاقِبَةُ الَّذِینَ ...»
۷. امروز را نبینیم، عاقبت را ببینیم. «عاقِبَةُ ...»
۸. به قدرت و آثار خود نبالیم. «كانُوا هُمْ أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَ آثاراً»
۹. قدرت‌های طاغوتی، مانع قهر الهی نیست. «أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً ... فَأَخَذَهُمُ اللهُ»
۱۰. قدرت و امكانات، ملاك رستگاری نیست. «أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً ... فَأَخَذَهُمُ اللهُ»
۱۱. گناه، عامل قهر الهی است. «فَأَخَذَهُمُ اللهُ بِذُنُوبِهِمْ» (زوال تمدن‌ها و سقوط ملّت‌ها، كیفر گناه و كفر آنهاست.)
۱۲. با آمدن قهر الهی، هیچ گونه دفاعی از هیچ منبعی مؤثّر نیست. «مِنْ واقٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِكُلِّ شَيءٍ زَكاةٌ وَ زَكاةُ العَقلِ احتِمالُ الجُهّالِ
براى هر چيز زكاتى است و زكات خِرَد، تحمّل نادانان است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۳۰۱
#غافر_21
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیه ۲۱:
أَ وَ لَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ كَانُوا مِنْ قَبْلِهِمْ كَانُوا هُمْ أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَ آثَارًا فِي الْأَرْضِ فَأَخَذَهُمُ اللهُ بِذُنُوبِهِمْ وَ مَا كَانَ لَهُمْ مِنَ اللهِ مِنْ وَاقٍ
ترجمه:
آیا (مردم) در روی زمین سیر و سفر نكردند، تا عاقبت كار پیشینیان‌شان را ببینند كه آنها با آنكه خیلی از اینها قوی‌تر و آثار وجودی‌شان در روی زمین بیشتر بود؛ سرانجام خداوند آنها را به كیفر گناهان‌شان بگرفت (و همه را هلاك کرد) و هیچکس از (قهر و انتقام) خدا نگهدارشان نبود.
در آیه‌ی قبل سخن از قضاوت به حقّ بود و در این آیه می‌فرماید: نمونه‌ی داوری به حقّ، قهر الهی نسبت به مجرمان تاریخ است.
پیام آیه شریفه:
۱. سیر و سفر و گردش‌گری، باید هدفدار باشد. «أَ وَ لَمْ یَسِیرُوا ... فَیَنْظُرُوا»
۲. تجربه و علم، به سیر و سفر نیاز دارد. «یَسِیرُوا ... فَیَنْظُرُوا»
۳. یکی از منابع شناخت و معرفت، تاریخ است. «أَ وَ لَمْ یَسِیرُوا ...»
۴. دلیل مخالفت كفّار با پیامبر اسلام، فریفتگی آنها نسبت به قدرت خویش بوده است، لذا قرآن می‌فرماید: ما مقتدرتر از شما را نابود كردیم. «أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً»
۵. حفظ آثار باستانی، برای عبرت آیندگان لازم است. «فَیَنْظُرُوا ... آثاراً فِی الْأَرْضِ»
۶. از تاریخ عبرت بگیریم. «كَیْفَ كانَ عاقِبَةُ الَّذِینَ ...»
۷. امروز را نبینیم، عاقبت را ببینیم. «عاقِبَةُ ...»
۸. به قدرت و آثار خود نبالیم. «كانُوا هُمْ أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَ آثاراً»
۹. قدرت‌های طاغوتی، مانع قهر الهی نیست. «أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً ... فَأَخَذَهُمُ اللهُ»
۱۰. قدرت و امكانات، ملاك رستگاری نیست. «أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً ... فَأَخَذَهُمُ اللهُ»
۱۱. گناه، عامل قهر الهی است. «فَأَخَذَهُمُ اللهُ بِذُنُوبِهِمْ» (زوال تمدن‌ها و سقوط ملّت‌ها، كیفر گناه و كفر آنهاست.)
۱۲. با آمدن قهر الهی، هیچ گونه دفاعی از هیچ منبعی مؤثّر نیست. «مِنْ واقٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِكُلِّ شَيءٍ زَكاةٌ وَ زَكاةُ العَقلِ احتِمالُ الجُهّالِ
براى هر چيز زكاتى است و زكات خِرَد، تحمّل نادانان است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۳۰۱
#غافر_21
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیه ۲۲:
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانَتْ تَأْتِيهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَكَفَرُوا فَأَخَذَهُمُ اللهُ إِنَّهُ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقَابِ
ترجمه:
این هلاكت پیشینیان بدین سبب بود كه پیمبران‌شان با آیات و ادلّه روشن به سوی آنها می‌آمدند و آنها (از جهل و عناد) كافر شدند، بنابراین خداوند آنها را (به عقوبت) گرفت. به یقین خدا بسیار مقتدر و سخت كیفر است.
پیام آیه شریفه:
۱. فرستادن انبیا، یك سنّت الهی در تاریخ است. «كانَتْ تَأْتِیهِمْ رُسُلُهُمْ ...»
۲. انبیا به سراغ مردم می‌رفتند، نه اینكه منتظر باشند مردم به سراغ آنها بیایند. «تَأْتِیهِمْ رُسُلُهُمْ»
۳. خداوند تا وقتی که اتمام حجّت نكند، قوم یا فردی را مؤاخذه نمی‌كند. «تَأْتِیهِمْ رُسُلُهُمْ ... فَكَفَرُوا ... فَأَخَذَهُمُ اللهُ»
۴. همه‌ی انبیا معجزه داشته‌اند و در دلیل و اعجاز آنها هیچ نقطه ابهامی نبوده است. «تَأْتِیهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ»
۵. كفر و سركشی، زمینه سقوط و فروپاشی تمدن‌هاست. «فَكَفَرُوا ... فَأَخَذَهُمُ اللهُ»
۶. سركوبی و نابود كردن كفّار، برای خداوند آسان است. «إِنَّهُ قَوِیٌّ شَدِیدُ الْعِقابِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِطالِبِ العِلمِ عِزُّ الدُّنيا وَ فَوزُ الآخِرَةِ
جوينده دانش را، عزّت دنيا و رستگارى آخرت است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۳۴۹
#غافر_22
—---------------------------
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیه ۲۲:
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانَتْ تَأْتِيهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَكَفَرُوا فَأَخَذَهُمُ اللهُ إِنَّهُ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقَابِ
ترجمه:
این هلاكت پیشینیان بدین سبب بود كه پیمبران‌شان با آیات و ادلّه روشن به سوی آنها می‌آمدند و آنها (از جهل و عناد) كافر شدند، بنابراین خداوند آنها را (به عقوبت) گرفت. به یقین خدا بسیار مقتدر و سخت كیفر است.
پیام آیه شریفه:
۱. فرستادن انبیا، یك سنّت الهی در تاریخ است. «كانَتْ تَأْتِیهِمْ رُسُلُهُمْ ...»
۲. انبیا به سراغ مردم می‌رفتند، نه اینكه منتظر باشند مردم به سراغ آنها بیایند. «تَأْتِیهِمْ رُسُلُهُمْ»
۳. خداوند تا وقتی که اتمام حجّت نكند، قوم یا فردی را مؤاخذه نمی‌كند. «تَأْتِیهِمْ رُسُلُهُمْ ... فَكَفَرُوا ... فَأَخَذَهُمُ اللهُ»
۴. همه‌ی انبیا معجزه داشته‌اند و در دلیل و اعجاز آنها هیچ نقطه ابهامی نبوده است. «تَأْتِیهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ»
۵. كفر و سركشی، زمینه سقوط و فروپاشی تمدن‌هاست. «فَكَفَرُوا ... فَأَخَذَهُمُ اللهُ»
۶. سركوبی و نابود كردن كفّار، برای خداوند آسان است. «إِنَّهُ قَوِیٌّ شَدِیدُ الْعِقابِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِطالِبِ العِلمِ عِزُّ الدُّنيا وَ فَوزُ الآخِرَةِ
جوينده دانش را، عزّت دنيا و رستگارى آخرت است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۳۴۹
#غافر_22
—---------------------------
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیات ۲۵-۲۳:
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا وَ سُلْطَانٍ مُبِينٍ (٢٣)
إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَ هَامَانَ وَ قَارُونَ فَقَالُوا سَاحِرٌ كَذَّابٌ (٢٤)
فَلَمَّا جَآءَهُمْ بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِنَا قَالُوا اقْتُلُوٓا أَبْنَآءَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ وَ اسْتَحْيُوا نِسَآءَهُمْ وَ مَا كَيْدُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ (٢٥)
ترجمه:
همانا موسی را با آیات، معجزات و حجّت آشكار فرستادیم (۲۳)
به سوی فرعون و هامان و قارون و آنها گفتند: او ساحر بسیار دروغگویی است! (۲۴)
و هنگامی كه او از جانب ما به حق به سوی آنها آمد (فرعون و قومش به مردم) گفتند: بروید پسران آنها را كه به موسی ایمان آوردند، بكشید و زنان‌شان را زنده گذارید (تا نسل‌شان از بین برود؛ ولی به عكس، ما آنها را قوی كردیم.) آری مكر و تدبیر كافران جز در ضلالت (و خسران‌شان) به كار نیاید. (۲۵)
در آیات قبل خواندیم كه چرا در زمین سیر نمی‌كنند، تا عاقبت کار ستمكاران را ببینند و عبرت بگیرند. در این آیه به عنوان نمونه، سركوب فرعون، هامان و قارون را بیان می‌كند.
با این كه قرآن ماجرای حضرت موسی و حضرت هارون علیهما السلام و فرعون را بارها تكرار كرده است، لیكن در هر مرحله نکته تازه ای از ماجرا را بیان می‌كند. در این سوره به نقش مفید و مؤثّر كسی اشاره شده است كه در دربار فرعون بود، ولی ایمانش را كتمان می‌كرد و در حالت تقیّه، نقش خود را به خوبی ایفا می‌كرد.
بعد از بیان كلّی قرآن در مورد آمدن انبیا و كفر مردم، این آیات نمونه‌ای روشن از آن را در ماجرای حضرت موسی علیه السلام و مخالفانش بیان می‌کند.
كلمات «آیات» و «سُلْطانٍ» هر كدام به تنهایی در مواردی در قرآن آمده است، ولی هر كجا این دو كلمه با هم باشند، در مورد موسی و فرعون است، یعنی حضرت موسی علیه السلام؛ هم معجزاتی عرضه کرد، هم با دلیل و برهان با فرعون سخن گفت.
پیام آیه شریفه:
۱. راه یافتن و نفوذ در مراكز قدرت، برای تبلیغ دین و دفاع از حقّ لازم است. «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسی ... إِلی فِرْعَوْنَ»
۲. پیامبران، در برابر طاغوت‌ها دو سلاح مهم داشتند: یكی معجزه «بِآیاتِنا» و دیگری منطق روشن. «سُلْطانٍ مُبِینٍ»
۳. مبنای گرایش مردم متفاوت است، گروهی با معجزه ایمان می‌آورند و گروهی با منطق. انبیا هر دو را داشته‌اند. «بِآیاتِنا وَ سُلْطانٍ مُبِینٍ»
۴. سرلوحه‌ی رسالت انبیا، مبارزه با رهبران فساد و كفر است؛ خواه در قالب زور، حكومت و قدرت سیاسی «فِرْعَوْنَ»؛ خواه در قالب تدبیر، تدارك، شیطنت و قدرت فرهنگی «هامانَ» و خواه در قالب سرمایه، ثروت و قدرت اقتصادی «قارُونَ»
۵. محتوای دعوت انبیا، مبارزه با استكبار است.«أَرْسَلْنا مُوسی ... إِلی فِرْعَوْنَ وَ ...»
۶. انبیا شهامت داشتند و در برابر همه‌ی قدرت‌ها می‌ایستادند. «إِلی فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ قارُونَ»
۷. چهره‌های شناخته شده فساد را به مردم معرّفی كنید. «فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ قارُونَ»
۸. مخالفان انبیا، معجزه را سحر و پیامبران را دروغگو می‌خواندند. «فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ قارُونَ فَقالُوا ساحِرٌ كَذَّابٌ»
۹. گوهر دین، حقّ و حقیقت است. «جاءَهُمْ بِالْحَقِّ»
۱۰. انسان در شناخت راه حقّ، به وحی و نبوت و لطف الهی نیاز دارد. «بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِنا»
۱۱. مخالفان انبیا؛ هم با زبان، ترور شخصیّت می‌كنند. «فَقالُوا ساحِرٌ كَذَّابٌ»؛ هم عملًا بر ضد آنها اقدام می‌كنند. «ااقْتُلُوا ...»
۱۲. كشتن طرفداران حقّ، شیوه‌ی همه مستكبران تاریخ است. «ااقْتُلُوا ...»
۱۳. اگرچه دشمن از ایمان مردم به انبیا ناراحت است، ولی آنچه او را بیشنر عصبانی می‌كند، همراهی عملی مردم با انبیاست. «آمَنُوا مَعَهُ»
۱۴. دشمن، جوانان و زنان را هدف می‌گیرد. «ااقْتُلُوا أَبْناءَ ... وَ اسْتَحْیُوا نِساءَهُمْ»
۱۵. كافران كید می‌كنند، ولی به مقصود نمی‌رسند و نقشه‌ی آنها نقش بر آب می‌شود. «وَ ما كَیْدُ الْكافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلالٍ»
۱۶. خداوند با بیان داستان خنثی كردن توطئه‌های فرعونی؛ به پیامبر و مؤمنان دلداری می‌دهد. «وَ ما كَیْدُ الْكافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلالٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِيَكُن أبغَضُ النّاسِ إلَيكَ وَ أبعَدُهُم مِنكَ أطلَبَهُم لِمَعايِبِ النّاسِ
بايد مبغوض ترينِ مردم و دورترينِ آنها از تو، كسى باشد كه بيش از همه از مردم عيب جويى مى كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۳۷۸
#عافر_25_23
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیات ۲۵-۲۳:
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا وَ سُلْطَانٍ مُبِينٍ (٢٣)
إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَ هَامَانَ وَ قَارُونَ فَقَالُوا سَاحِرٌ كَذَّابٌ (٢٤)
فَلَمَّا جَآءَهُمْ بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِنَا قَالُوا اقْتُلُوٓا أَبْنَآءَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ وَ اسْتَحْيُوا نِسَآءَهُمْ وَ مَا كَيْدُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ (٢٥)
ترجمه:
همانا موسی را با آیات، معجزات و حجّت آشكار فرستادیم (۲۳)
به سوی فرعون و هامان و قارون و آنها گفتند: او ساحر بسیار دروغگویی است! (۲۴)
و هنگامی كه او از جانب ما به حق به سوی آنها آمد (فرعون و قومش به مردم) گفتند: بروید پسران آنها را كه به موسی ایمان آوردند، بكشید و زنان‌شان را زنده گذارید (تا نسل‌شان از بین برود؛ ولی به عكس، ما آنها را قوی كردیم.) آری مكر و تدبیر كافران جز در ضلالت (و خسران‌شان) به كار نیاید. (۲۵)
در آیات قبل خواندیم كه چرا در زمین سیر نمی‌كنند، تا عاقبت کار ستمكاران را ببینند و عبرت بگیرند. در این آیه به عنوان نمونه، سركوب فرعون، هامان و قارون را بیان می‌كند.
با این كه قرآن ماجرای حضرت موسی و حضرت هارون علیهما السلام و فرعون را بارها تكرار كرده است، لیكن در هر مرحله نکته تازه ای از ماجرا را بیان می‌كند. در این سوره به نقش مفید و مؤثّر كسی اشاره شده است كه در دربار فرعون بود، ولی ایمانش را كتمان می‌كرد و در حالت تقیّه، نقش خود را به خوبی ایفا می‌كرد.
بعد از بیان كلّی قرآن در مورد آمدن انبیا و كفر مردم، این آیات نمونه‌ای روشن از آن را در ماجرای حضرت موسی علیه السلام و مخالفانش بیان می‌کند.
كلمات «آیات» و «سُلْطانٍ» هر كدام به تنهایی در مواردی در قرآن آمده است، ولی هر كجا این دو كلمه با هم باشند، در مورد موسی و فرعون است، یعنی حضرت موسی علیه السلام؛ هم معجزاتی عرضه کرد، هم با دلیل و برهان با فرعون سخن گفت.
پیام آیه شریفه:
۱. راه یافتن و نفوذ در مراكز قدرت، برای تبلیغ دین و دفاع از حقّ لازم است. «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسی ... إِلی فِرْعَوْنَ»
۲. پیامبران، در برابر طاغوت‌ها دو سلاح مهم داشتند: یكی معجزه «بِآیاتِنا» و دیگری منطق روشن. «سُلْطانٍ مُبِینٍ»
۳. مبنای گرایش مردم متفاوت است، گروهی با معجزه ایمان می‌آورند و گروهی با منطق. انبیا هر دو را داشته‌اند. «بِآیاتِنا وَ سُلْطانٍ مُبِینٍ»
۴. سرلوحه‌ی رسالت انبیا، مبارزه با رهبران فساد و كفر است؛ خواه در قالب زور، حكومت و قدرت سیاسی «فِرْعَوْنَ»؛ خواه در قالب تدبیر، تدارك، شیطنت و قدرت فرهنگی «هامانَ» و خواه در قالب سرمایه، ثروت و قدرت اقتصادی «قارُونَ»
۵. محتوای دعوت انبیا، مبارزه با استكبار است.«أَرْسَلْنا مُوسی ... إِلی فِرْعَوْنَ وَ ...»
۶. انبیا شهامت داشتند و در برابر همه‌ی قدرت‌ها می‌ایستادند. «إِلی فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ قارُونَ»
۷. چهره‌های شناخته شده فساد را به مردم معرّفی كنید. «فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ قارُونَ»
۸. مخالفان انبیا، معجزه را سحر و پیامبران را دروغگو می‌خواندند. «فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ قارُونَ فَقالُوا ساحِرٌ كَذَّابٌ»
۹. گوهر دین، حقّ و حقیقت است. «جاءَهُمْ بِالْحَقِّ»
۱۰. انسان در شناخت راه حقّ، به وحی و نبوت و لطف الهی نیاز دارد. «بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِنا»
۱۱. مخالفان انبیا؛ هم با زبان، ترور شخصیّت می‌كنند. «فَقالُوا ساحِرٌ كَذَّابٌ»؛ هم عملًا بر ضد آنها اقدام می‌كنند. «ااقْتُلُوا ...»
۱۲. كشتن طرفداران حقّ، شیوه‌ی همه مستكبران تاریخ است. «ااقْتُلُوا ...»
۱۳. اگرچه دشمن از ایمان مردم به انبیا ناراحت است، ولی آنچه او را بیشنر عصبانی می‌كند، همراهی عملی مردم با انبیاست. «آمَنُوا مَعَهُ»
۱۴. دشمن، جوانان و زنان را هدف می‌گیرد. «ااقْتُلُوا أَبْناءَ ... وَ اسْتَحْیُوا نِساءَهُمْ»
۱۵. كافران كید می‌كنند، ولی به مقصود نمی‌رسند و نقشه‌ی آنها نقش بر آب می‌شود. «وَ ما كَیْدُ الْكافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلالٍ»
۱۶. خداوند با بیان داستان خنثی كردن توطئه‌های فرعونی؛ به پیامبر و مؤمنان دلداری می‌دهد. «وَ ما كَیْدُ الْكافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلالٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِيَكُن أبغَضُ النّاسِ إلَيكَ وَ أبعَدُهُم مِنكَ أطلَبَهُم لِمَعايِبِ النّاسِ
بايد مبغوض ترينِ مردم و دورترينِ آنها از تو، كسى باشد كه بيش از همه از مردم عيب جويى مى كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۳۷۸
#عافر_25_23
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیه ۲۶:
وَ قَالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونِيٓ أَقْتُلْ مُوسَىٰ وَلْيَدْعُ رَبَّهُٓ إِنِّيٓ أَخَافُ أَنْ يُبَدِّلَ دِينَكُمْ أَوْ أَنْ يُظْهِرَ فِي الْأَرْضِ الْفَسَادَ
ترجمه:
و فرعون (به درباریانش) گفت: بگذارید تا من موسی را به قتل رسانم و او خدای خود را به یاری طلبد. به يقين من می‌ترسم كه او آیین شما را تغییر دهد، یا در زمین فتنه و فسادی ایجاد کند.
در آیه قبل، سخن از كشتن جوانان بنی‌اسرائیل بود كه گویا از نظر فرعون، این کار كافی نبود و او كانون اصلی خطر را خود حضرت موسی علیه السلام می‌دانست، لذا قرآن کریم در این آیه موضوع كشتن حضرت موسی را مطرح می‌كند.
كشتن حضرت موسی؛ بازتاب زیادی در افكار عمومی داشت، لذا فرعون با مشاوران و درباریانش به مشورت و رایزنی پرداخت. این كه فرعون می‌گوید: «ذَرُونِی» مرا رها كنید، نشانه آن است كه مشاوران او به قتل حضرت موسی علیه السلام رضایت نمی‌دادند.
پیام آیه شریفه:
۱. منطق طاغوت‌ها، كشتن رهبران حقّ است. «قالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونِی أَقْتُلْ مُوسی»
۲. شیوه‌ی مستكبران، یا تكذیب است «فَقالُوا ساحِرٌ كَذَّابٌ»؛ یا تهدید است «ذَرُونِی أَقْتُلْ مُوسی»؛ یا تحقیر. «وَ لْیَدْعُ رَبَّهُ»
۳. حكومت فرعون، حكومتی استبدادی، خودكامه و بی قانون بود. «أَقْتُلْ مُوسی»
۴. مجرم، جنایت خود را توجیه می‌كند. (فرعون، دلیل قتل او را، ترس از تغییر دین مردم ذکر می‌کند!) «أَقْتُلْ ... إِنِّی أَخافُ»
۵. طاغوت‌ها، خود را دوستدار مردم نشان می‌دهند. «إِنِّی أَخافُ أَنْ یُبَدِّلَ دِینَكُمْ»
۶. طاغوت‌ها هر كجا حكومت خود را در خطر ببینند؛ خود را حامی مردم، طرفدار دین و اصلاح طلب معرّفی می‌كنند. «إِنِّی أَخافُ أَنْ یُبَدِّلَ دِینَكُمْ أَوْ أَنْ یُظْهِرَ ... الْفَسادَ»
۷. در قرائت فرعونی، دین به معنای تسلیم در برابر طاغوت است. «یُبَدِّلَ دِینَكُمْ»
۸. برقراری آرمش و امنیّت، دستاویز طاغوت‌ها برای سركوب حركت‌های دینی و اصلاحی است. «أَقْتُلْ مُوسی ... أَخافُ أَنْ یُبَدِّلَ دِینَكُمْ أَوْ أَنْ یُظْهِرَ ... الْفَسادَ»
۹. طاغوت‌ها، مصلحان تاریخ را مفسد معرّفی می‌كنند. «یُظْهِرَ فِی الْأَرْضِ الْفَسادَ»
۱۰. طاغوت‌ها بقای خود را در حفظ وضع موجود می‌دانند و با هر حركت اصلاحی برخورد می‌كنند. «إِنِّی أَخافُ أَنْ یُبَدِّلَ دِینَكُمْ»
۱۱. انبیا در مسائل سیاسی و اجتماعی دخالت می‌كردند، لذا مورد اذیّت و آزار طاغوت‌ها قرار می‌گرفتند. «یُبَدِّلَ دِینَكُمْ أَوْ أَنْ یُظْهِرَ فِی الْأَرْضِ الْفَسادَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَن يَفُوزَ بِالجَنَّةِ إلاَّ السّاعِي لَها
به بهشت نخواهد رسيد، جز كسى كه براى آن بكوشد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۴۰۴
#غافر_26
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیه ۲۶:
وَ قَالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونِيٓ أَقْتُلْ مُوسَىٰ وَلْيَدْعُ رَبَّهُٓ إِنِّيٓ أَخَافُ أَنْ يُبَدِّلَ دِينَكُمْ أَوْ أَنْ يُظْهِرَ فِي الْأَرْضِ الْفَسَادَ
ترجمه:
و فرعون (به درباریانش) گفت: بگذارید تا من موسی را به قتل رسانم و او خدای خود را به یاری طلبد. به يقين من می‌ترسم كه او آیین شما را تغییر دهد، یا در زمین فتنه و فسادی ایجاد کند.
در آیه قبل، سخن از كشتن جوانان بنی‌اسرائیل بود كه گویا از نظر فرعون، این کار كافی نبود و او كانون اصلی خطر را خود حضرت موسی علیه السلام می‌دانست، لذا قرآن کریم در این آیه موضوع كشتن حضرت موسی را مطرح می‌كند.
كشتن حضرت موسی؛ بازتاب زیادی در افكار عمومی داشت، لذا فرعون با مشاوران و درباریانش به مشورت و رایزنی پرداخت. این كه فرعون می‌گوید: «ذَرُونِی» مرا رها كنید، نشانه آن است كه مشاوران او به قتل حضرت موسی علیه السلام رضایت نمی‌دادند.
پیام آیه شریفه:
۱. منطق طاغوت‌ها، كشتن رهبران حقّ است. «قالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونِی أَقْتُلْ مُوسی»
۲. شیوه‌ی مستكبران، یا تكذیب است «فَقالُوا ساحِرٌ كَذَّابٌ»؛ یا تهدید است «ذَرُونِی أَقْتُلْ مُوسی»؛ یا تحقیر. «وَ لْیَدْعُ رَبَّهُ»
۳. حكومت فرعون، حكومتی استبدادی، خودكامه و بی قانون بود. «أَقْتُلْ مُوسی»
۴. مجرم، جنایت خود را توجیه می‌كند. (فرعون، دلیل قتل او را، ترس از تغییر دین مردم ذکر می‌کند!) «أَقْتُلْ ... إِنِّی أَخافُ»
۵. طاغوت‌ها، خود را دوستدار مردم نشان می‌دهند. «إِنِّی أَخافُ أَنْ یُبَدِّلَ دِینَكُمْ»
۶. طاغوت‌ها هر كجا حكومت خود را در خطر ببینند؛ خود را حامی مردم، طرفدار دین و اصلاح طلب معرّفی می‌كنند. «إِنِّی أَخافُ أَنْ یُبَدِّلَ دِینَكُمْ أَوْ أَنْ یُظْهِرَ ... الْفَسادَ»
۷. در قرائت فرعونی، دین به معنای تسلیم در برابر طاغوت است. «یُبَدِّلَ دِینَكُمْ»
۸. برقراری آرمش و امنیّت، دستاویز طاغوت‌ها برای سركوب حركت‌های دینی و اصلاحی است. «أَقْتُلْ مُوسی ... أَخافُ أَنْ یُبَدِّلَ دِینَكُمْ أَوْ أَنْ یُظْهِرَ ... الْفَسادَ»
۹. طاغوت‌ها، مصلحان تاریخ را مفسد معرّفی می‌كنند. «یُظْهِرَ فِی الْأَرْضِ الْفَسادَ»
۱۰. طاغوت‌ها بقای خود را در حفظ وضع موجود می‌دانند و با هر حركت اصلاحی برخورد می‌كنند. «إِنِّی أَخافُ أَنْ یُبَدِّلَ دِینَكُمْ»
۱۱. انبیا در مسائل سیاسی و اجتماعی دخالت می‌كردند، لذا مورد اذیّت و آزار طاغوت‌ها قرار می‌گرفتند. «یُبَدِّلَ دِینَكُمْ أَوْ أَنْ یُظْهِرَ فِی الْأَرْضِ الْفَسادَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَن يَفُوزَ بِالجَنَّةِ إلاَّ السّاعِي لَها
به بهشت نخواهد رسيد، جز كسى كه براى آن بكوشد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۴۰۴
#غافر_26
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیه ۲۷:
وَ قَالَ مُوسَىٰٓ إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَ رَبِّكُمْ مِنْ كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لَا يُؤْمِنُ بِيَوْمِ الْحِسَابِ
ترجمه:
و موسی گفت: من از شرّ هر (كافر) متكبری كه به روز حساب ایمان نمی‌آورد؛ به خدای آفریننده خودم و شما (و همه عالم) پناه می‌برم.
حضرت موسی علیه السلام با گفتنِ «عُذْتُ بِرَبِّی وَ رَبِّكُمْ» ضمن اعلام پناهندگی خود به خدا، به مردم گفت: فرعون خدای شما نیست.
ضرب‌المثل «هر كجا نمك خوردی، نمكدان مشكن» همه جا درست نیست، زیرا حضرت موسی علیه السلام سال‌ها سرسفره‌ی فرعون بود، ولی چون فرعون حقّ را نپذیرفت، عاقبت به قهر الهی گرفتارش كرد.
پیام آیه شریفه:
۱. در برابر تهدیدهای دشمن، به خدا پناه ببریم. «إِنِّی عُذْتُ بِرَبِّی»
۲. به كسی پناه ببریم كه امور همه‌ی ما به دست اوست و همه تحت ربوبیّت او هستیم. «بِرَبِّی»
۳. شخص فرعون مهم نیست، خصلت فرعونی مهم است كه تكبّر باشد و باید از آن به خدا پناه برد. «كُلِّ مُتَكَبِّرٍ»
۴. انبیا شجاع بودند. حضرت موسی علیه السلام در برابر تهدید قتل فرعون، به او گفت: تو متكبّر هستی. «مُتَكَبِّرٍ»
۵. ایمان نداشتن به حساب و كتاب، انسان را متكبّر می‌كند. «مُتَكَبِّرٍ لا یُؤْمِنُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَن يُجدِيَ القَولُ حَتّى يَتَّصِلَ بِالفِعلِ
گفتار سودى ندارد، مگر آن كه با كردار همراه شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۳۱۳
#غافر_27
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیه ۲۷:
وَ قَالَ مُوسَىٰٓ إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَ رَبِّكُمْ مِنْ كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لَا يُؤْمِنُ بِيَوْمِ الْحِسَابِ
ترجمه:
و موسی گفت: من از شرّ هر (كافر) متكبری كه به روز حساب ایمان نمی‌آورد؛ به خدای آفریننده خودم و شما (و همه عالم) پناه می‌برم.
حضرت موسی علیه السلام با گفتنِ «عُذْتُ بِرَبِّی وَ رَبِّكُمْ» ضمن اعلام پناهندگی خود به خدا، به مردم گفت: فرعون خدای شما نیست.
ضرب‌المثل «هر كجا نمك خوردی، نمكدان مشكن» همه جا درست نیست، زیرا حضرت موسی علیه السلام سال‌ها سرسفره‌ی فرعون بود، ولی چون فرعون حقّ را نپذیرفت، عاقبت به قهر الهی گرفتارش كرد.
پیام آیه شریفه:
۱. در برابر تهدیدهای دشمن، به خدا پناه ببریم. «إِنِّی عُذْتُ بِرَبِّی»
۲. به كسی پناه ببریم كه امور همه‌ی ما به دست اوست و همه تحت ربوبیّت او هستیم. «بِرَبِّی»
۳. شخص فرعون مهم نیست، خصلت فرعونی مهم است كه تكبّر باشد و باید از آن به خدا پناه برد. «كُلِّ مُتَكَبِّرٍ»
۴. انبیا شجاع بودند. حضرت موسی علیه السلام در برابر تهدید قتل فرعون، به او گفت: تو متكبّر هستی. «مُتَكَبِّرٍ»
۵. ایمان نداشتن به حساب و كتاب، انسان را متكبّر می‌كند. «مُتَكَبِّرٍ لا یُؤْمِنُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَن يُجدِيَ القَولُ حَتّى يَتَّصِلَ بِالفِعلِ
گفتار سودى ندارد، مگر آن كه با كردار همراه شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۳۱۳
#غافر_27
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیه ۲۸ :
وَ قَالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمَانَهُٓ أَتَقْتُلُونَ رَجُلاً أَنْ يَقُولَ رَبِّيَ اللهُ وَ قَدْ جَآءَكُمْ بِالْبَيِّنَاتِ مِنْ رَبِّكُمْ وَ إِنْ يَكُ كَاذِباً فَعَلَيْهِ كَذِبُهُ وَ إِنْ يَكُ صَادِقاً يُصِبْكُمْ بَعْضُ الَّذِي يَعِدُكُمْ إِنَّ اللهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ
ترجمه:
و مرد با ایمانی از آل فرعون كه ایمانش را پنهان می‌داشت (به فرعونیان) گفت: آیا مردی را به جرم اینكه می‌گوید پروردگار من خداست، میكشید؛ در صورتی كه با معجزه و ادلّه روشن از جانب خدایتان برای (هدایت) شما آمده است. اگر او دروغگوست، که گناه دروغش بر خود اوست، اما اگر راستگو باشد؛ بعضی از (عذاب‌های) وعده داده شده‌ی او، به شما برسد (و همه هلاك خواهید شد) كه خدا البته مردم مسرف (ستمكار) و دروغگو را هرگز هدایت نمی‌کند.
داستان مؤمن آل فرعون، فقط در این سوره مطرح شده است. او شخصی از بستگان فرعون بود كه مخفیانه به حضرت موسی علیه السلام ایمان آورده بود، ولی ایمان خود را پنهان می‌كرد، تا به موقع به نفع حضرت موسی علیه السلام سخن بگوید، یا برای او كاری انجام دهد.
این شخص، غیر از همسر فرعون و غیر از آن شخصی است كه با سرعت از نقطه‌ی دور شهر خود را به حضرت موسی علیه السلام رساند و خبر توطئه‌ی دستگیریش را به او داد.
در تفاسیر آمده است که او از درباریان و رئیس پلیس فرعون بوده است.
بر اساس یک حدیث؛ صدّیقون سه نفرند:
حبیب نجّار (مؤمن آل یس)
مؤمن آل فرعون
و علیّ بن ابی طالب علیه السلام، كه برترین آنهاست.
مؤمن آل فرعون، به جای استفاده از القاب بزرگ در مورد موسی، او را مردی ناشناس خواند و گفت «رَجُلاً» تا فرعون به ایمان او پی نبرد.
«اسراف» به هر نوع تجاوز از حدّ گفته می‌شود، خواه تجاوز در مصرف باشد، خواه تجاوز در برخورد و اخلاق.
كسی كه دلایل و معجزات انبیا را نادیده بگیرد، مسرف است.
در متون اسلامی، ابوطالب پدر حضرت علی علیهما السلام، در چگونگی ایمانش؛ به مؤمن آل فرعون تشبیه شده است.
پیام آیه شریفه:
۱. یكی از جلوه‌های امداد الهی كه در اثر پناه بردن به او حاصل می‌شود؛ پیدا شدن طرفداران در میان مخالفان است. «عُذْتُ بِرَبِّی ... قالَ رَجُلٌ»
۲. خاطره‌ی مجادلات و استدلال‌های تاریخی را زنده نگاه دارید. (قرآن شیوه‌ی جدال مؤمن آل فرعون را بیان می‌كند). «وَ قالَ رَجُلٌ ...»
۳. در نقل تاریخ، به عناصر اصلی توجّه كنیم، نه نام‌ها و القاب. «رَجُلٌ مُؤْمِنٌ»
۴. كار كردن در دستگاه ظلم، برای انجام مأموریّتی مهم‌تر؛ اشکالی ندارد. «رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ»
۵. نظام، تشكیلات، جامعه و محیط فاسد؛ دلیل اجبار انسان بر ارتكاب جرم نیست. (در نظام فرعونی نیز افراد مؤمن پیدا می‌شوند.) «وَ قالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ»
۶. گاهی تقیه و كتمان عقیده، برای انجام كارهای مهم و رسیدن به اهداف بالاتر، لازم است. «یَكْتُمُ إِیمانَهُ»
۷. بركات نهی از منكر تا آن جاست كه پیامبری را از كشته شدن نجات می‌دهد و او نیز جامعه‌ای را نجات می‌دهد. «أَ تَقْتُلُونَ رَجُلاً»
۸. مؤمن، بی تفاوت نیست؛ حامی مظلوم است و علیه ظالم فریاد می‌كشد. «أَ تَقْتُلُونَ رَجُلاً»
۹. وجدان‌های خفته را از طریق سؤال بیدار كنید. «أَ تَقْتُلُونَ ...»
۱۰. در نظام طاغوتی، تبلیغ نام خداوند نیز جرم است. «أَ تَقْتُلُونَ رَجُلاً أَنْ یَقُولَ رَبِّیَ اللهُ»
۱۱. مؤمن با منطق دفاع می‌كند. «أَ تَقْتُلُونَ ... جاءَكُمْ بِالْبَیِّناتِ»
۱۲. در تبلیغ، تعصّب را كنار بگذاریم. (مؤمن آل فرعون گفت: موسی یا راست می‌گوید یا دروغ، اگر راست بگوید كه آنچه وعده می‌دهد پیش می‌آید و اگر دروغ بگوید، به عهده‌ی خودش.) «إِنْ یَكُ كاذِباً ... وَ إِنْ یَكُ صادِقاً»
۱۳. زیان دروغ، به خود دروغگو برمی‌گردد. «إِنْ یَكُ كاذِباً فَعَلَیْهِ كَذِبُهُ»
۱۴. اسراف و تكذیب، دو مانع برای هدایت‌اند. «لا یَهْدِی مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَن تُدرِكَ الكَمالَ حَتّى تَرقى عَنِ النَّقصِ
كمال را در نمى يابى، تا آنكه نقصان را پشت سر گذارى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۴۲۳
#غافر_28
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیه ۲۸ :
وَ قَالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمَانَهُٓ أَتَقْتُلُونَ رَجُلاً أَنْ يَقُولَ رَبِّيَ اللهُ وَ قَدْ جَآءَكُمْ بِالْبَيِّنَاتِ مِنْ رَبِّكُمْ وَ إِنْ يَكُ كَاذِباً فَعَلَيْهِ كَذِبُهُ وَ إِنْ يَكُ صَادِقاً يُصِبْكُمْ بَعْضُ الَّذِي يَعِدُكُمْ إِنَّ اللهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ
ترجمه:
و مرد با ایمانی از آل فرعون كه ایمانش را پنهان می‌داشت (به فرعونیان) گفت: آیا مردی را به جرم اینكه می‌گوید پروردگار من خداست، میكشید؛ در صورتی كه با معجزه و ادلّه روشن از جانب خدایتان برای (هدایت) شما آمده است. اگر او دروغگوست، که گناه دروغش بر خود اوست، اما اگر راستگو باشد؛ بعضی از (عذاب‌های) وعده داده شده‌ی او، به شما برسد (و همه هلاك خواهید شد) كه خدا البته مردم مسرف (ستمكار) و دروغگو را هرگز هدایت نمی‌کند.
داستان مؤمن آل فرعون، فقط در این سوره مطرح شده است. او شخصی از بستگان فرعون بود كه مخفیانه به حضرت موسی علیه السلام ایمان آورده بود، ولی ایمان خود را پنهان می‌كرد، تا به موقع به نفع حضرت موسی علیه السلام سخن بگوید، یا برای او كاری انجام دهد.
این شخص، غیر از همسر فرعون و غیر از آن شخصی است كه با سرعت از نقطه‌ی دور شهر خود را به حضرت موسی علیه السلام رساند و خبر توطئه‌ی دستگیریش را به او داد.
در تفاسیر آمده است که او از درباریان و رئیس پلیس فرعون بوده است.
بر اساس یک حدیث؛ صدّیقون سه نفرند:
حبیب نجّار (مؤمن آل یس)
مؤمن آل فرعون
و علیّ بن ابی طالب علیه السلام، كه برترین آنهاست.
مؤمن آل فرعون، به جای استفاده از القاب بزرگ در مورد موسی، او را مردی ناشناس خواند و گفت «رَجُلاً» تا فرعون به ایمان او پی نبرد.
«اسراف» به هر نوع تجاوز از حدّ گفته می‌شود، خواه تجاوز در مصرف باشد، خواه تجاوز در برخورد و اخلاق.
كسی كه دلایل و معجزات انبیا را نادیده بگیرد، مسرف است.
در متون اسلامی، ابوطالب پدر حضرت علی علیهما السلام، در چگونگی ایمانش؛ به مؤمن آل فرعون تشبیه شده است.
پیام آیه شریفه:
۱. یكی از جلوه‌های امداد الهی كه در اثر پناه بردن به او حاصل می‌شود؛ پیدا شدن طرفداران در میان مخالفان است. «عُذْتُ بِرَبِّی ... قالَ رَجُلٌ»
۲. خاطره‌ی مجادلات و استدلال‌های تاریخی را زنده نگاه دارید. (قرآن شیوه‌ی جدال مؤمن آل فرعون را بیان می‌كند). «وَ قالَ رَجُلٌ ...»
۳. در نقل تاریخ، به عناصر اصلی توجّه كنیم، نه نام‌ها و القاب. «رَجُلٌ مُؤْمِنٌ»
۴. كار كردن در دستگاه ظلم، برای انجام مأموریّتی مهم‌تر؛ اشکالی ندارد. «رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ»
۵. نظام، تشكیلات، جامعه و محیط فاسد؛ دلیل اجبار انسان بر ارتكاب جرم نیست. (در نظام فرعونی نیز افراد مؤمن پیدا می‌شوند.) «وَ قالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ»
۶. گاهی تقیه و كتمان عقیده، برای انجام كارهای مهم و رسیدن به اهداف بالاتر، لازم است. «یَكْتُمُ إِیمانَهُ»
۷. بركات نهی از منكر تا آن جاست كه پیامبری را از كشته شدن نجات می‌دهد و او نیز جامعه‌ای را نجات می‌دهد. «أَ تَقْتُلُونَ رَجُلاً»
۸. مؤمن، بی تفاوت نیست؛ حامی مظلوم است و علیه ظالم فریاد می‌كشد. «أَ تَقْتُلُونَ رَجُلاً»
۹. وجدان‌های خفته را از طریق سؤال بیدار كنید. «أَ تَقْتُلُونَ ...»
۱۰. در نظام طاغوتی، تبلیغ نام خداوند نیز جرم است. «أَ تَقْتُلُونَ رَجُلاً أَنْ یَقُولَ رَبِّیَ اللهُ»
۱۱. مؤمن با منطق دفاع می‌كند. «أَ تَقْتُلُونَ ... جاءَكُمْ بِالْبَیِّناتِ»
۱۲. در تبلیغ، تعصّب را كنار بگذاریم. (مؤمن آل فرعون گفت: موسی یا راست می‌گوید یا دروغ، اگر راست بگوید كه آنچه وعده می‌دهد پیش می‌آید و اگر دروغ بگوید، به عهده‌ی خودش.) «إِنْ یَكُ كاذِباً ... وَ إِنْ یَكُ صادِقاً»
۱۳. زیان دروغ، به خود دروغگو برمی‌گردد. «إِنْ یَكُ كاذِباً فَعَلَیْهِ كَذِبُهُ»
۱۴. اسراف و تكذیب، دو مانع برای هدایت‌اند. «لا یَهْدِی مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَن تُدرِكَ الكَمالَ حَتّى تَرقى عَنِ النَّقصِ
كمال را در نمى يابى، تا آنكه نقصان را پشت سر گذارى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۴۲۳
#غافر_28
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره غافر، آیه ۲۹ :
يَا قَوْمِ لَكُمُ الْمُلْكُ الْيَوْمَ ظَاهِرِينَ فِي الْأَرْضِ فَمَنْ يَنْصُرُنَا مِنْ بَأْسِ اللهِ إِنْ جَآءَنَا قَالَ فِرْعَوْنُ مَآ أُرِيكُمْ إِلَّا مَآ أَرَىٰ وَ مَآ أَهْدِيكُمْ إِلَّا سَبِيلَ الرَّشَادِ
ترجمه:
ای قوم! امروز ملك و سلطنت و چیرگی بر زمین (مصر) با شماست، لیكن اگر قهر و انتقام خدا بر ما برسد؛ كیست كه ما را از آن نجات تواند داد؟ فرعون باز گفت: جز آن كه رأی (به قتل موسی) دادم رأی دیگر نمی‌دهم (و جز این صلاح نمی‌دانم) و شما را جز به راه صواب دلالت نمی‌كنم.
پیام آیه شریفه:
۱. مؤمن، دلسوز مردم است. (تعبیر «یا قَوْمِ» شش مرتبه در آیات ۲۹ تا ۴۱ تكرار شده است.)
۲. در تبلیغ، از عنصر عاطفه كمك بگیریم. «یا قَوْمِ»
۳. نشانه‌ی مؤمن حتّی در رژیم كفر، تلاش و حضور در صحنه است، نه انزوا و گوشه‌گیری. «یَكْتُمُ إِیمانَهُ ... یا قَوْمِ ...»
۴. به قدرت خود تكیه نكنیم، كه امروز به دست ماست. «لَكُمُ الْمُلْكُ الْیَوْمَ»
۵. در نظام فرعونی، ایمان‌ها پنهان است و طغیان‌ها جلوه دارند. «یَكْتُمُ إِیمانَهُ ... ظاهِرِینَ فِی الْأَرْضِ»
۶. برای افراد سرمست از قدرت؛ هشدار لازم است. «فَمَنْ یَنْصُرُنا مِنْ بَأْسِ اللهِ»
۷. بی توجّهی به دعوت انبیا، قهر الهی را به دنبال دارد. «فَمَنْ یَنْصُرُنا مِنْ بَأْسِ اللهِ إِنْ جاءَنا»
۸. برای هشدار دادن، بیان احتمال خطر كافی است. «بَأْسِ اللهِ إِنْ جاءَنا»
۹. در کار تبلیغ و هشدار به مردم، خود را نیز در معرض خطر تصور كنیم. «جاءَنا» به جای «جاءكم»
۱۰. طاغوت‌ها به هشدارها توجّه نمی‌كنند. «یا قَوْمِ ... قالَ فِرْعَوْنُ ما أُرِیكُمْ ...»
۱۱. «مَا» گفتن‌های پی در پی، از نشانه‌های طاغوت است. «مَآ أَهْدِیكُمْ ... مَآ أُرِیكُمْ ... ما أَری»
۱۲. طاغوت‌ها جز خود، برای هیچ كس حقّ اظهار نظر قایل نیستند. «ما أُرِیكُمْ إِلَّا ما أَری»
۱۳. طاغوت‌ها مدّعی هدایت مردم به راه درست و صلاح جامعه هستند. «ما أَهْدِیكُمْ إِلَّا سَبِیلَ الرَّشادِ»
۱۴. انسان به صورت فطری، خواهان سعادت، رشد و هدایت است و طاغوت‌ها از همین انگیزه‌ی فطری سوء استفاده می‌كنند. «إِلَّا سَبِیلَ الرَّشادِ»
۱۵. طاغوت‌ها از مذهب علیه مذهب استفاده می‌كنند. (فرعون كلمه‌ی «رشاد» را كه بار مكتبی دارد به كار می‌بُرد.)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَيسَ مَعَ قَطيعَةِ الرَّحِمِ نَماءٌ
با بُريدن از خويشان، افزايشى [در عمر و مال] نيست.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۴۵۵
#غافر_29
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره غافر، آیه ۲۹ :
يَا قَوْمِ لَكُمُ الْمُلْكُ الْيَوْمَ ظَاهِرِينَ فِي الْأَرْضِ فَمَنْ يَنْصُرُنَا مِنْ بَأْسِ اللهِ إِنْ جَآءَنَا قَالَ فِرْعَوْنُ مَآ أُرِيكُمْ إِلَّا مَآ أَرَىٰ وَ مَآ أَهْدِيكُمْ إِلَّا سَبِيلَ الرَّشَادِ
ترجمه:
ای قوم! امروز ملك و سلطنت و چیرگی بر زمین (مصر) با شماست، لیكن اگر قهر و انتقام خدا بر ما برسد؛ كیست كه ما را از آن نجات تواند داد؟ فرعون باز گفت: جز آن كه رأی (به قتل موسی) دادم رأی دیگر نمی‌دهم (و جز این صلاح نمی‌دانم) و شما را جز به راه صواب دلالت نمی‌كنم.
پیام آیه شریفه:
۱. مؤمن، دلسوز مردم است. (تعبیر «یا قَوْمِ» شش مرتبه در آیات ۲۹ تا ۴۱ تكرار شده است.)
۲. در تبلیغ، از عنصر عاطفه كمك بگیریم. «یا قَوْمِ»
۳. نشانه‌ی مؤمن حتّی در رژیم كفر، تلاش و حضور در صحنه است، نه انزوا و گوشه‌گیری. «یَكْتُمُ إِیمانَهُ ... یا قَوْمِ ...»
۴. به قدرت خود تكیه نكنیم، كه امروز به دست ماست. «لَكُمُ الْمُلْكُ الْیَوْمَ»
۵. در نظام فرعونی، ایمان‌ها پنهان است و طغیان‌ها جلوه دارند. «یَكْتُمُ إِیمانَهُ ... ظاهِرِینَ فِی الْأَرْضِ»
۶. برای افراد سرمست از قدرت؛ هشدار لازم است. «فَمَنْ یَنْصُرُنا مِنْ بَأْسِ اللهِ»
۷. بی توجّهی به دعوت انبیا، قهر الهی را به دنبال دارد. «فَمَنْ یَنْصُرُنا مِنْ بَأْسِ اللهِ إِنْ جاءَنا»
۸. برای هشدار دادن، بیان احتمال خطر كافی است. «بَأْسِ اللهِ إِنْ جاءَنا»
۹. در کار تبلیغ و هشدار به مردم، خود را نیز در معرض خطر تصور كنیم. «جاءَنا» به جای «جاءكم»
۱۰. طاغوت‌ها به هشدارها توجّه نمی‌كنند. «یا قَوْمِ ... قالَ فِرْعَوْنُ ما أُرِیكُمْ ...»
۱۱. «مَا» گفتن‌های پی در پی، از نشانه‌های طاغوت است. «مَآ أَهْدِیكُمْ ... مَآ أُرِیكُمْ ... ما أَری»
۱۲. طاغوت‌ها جز خود، برای هیچ كس حقّ اظهار نظر قایل نیستند. «ما أُرِیكُمْ إِلَّا ما أَری»
۱۳. طاغوت‌ها مدّعی هدایت مردم به راه درست و صلاح جامعه هستند. «ما أَهْدِیكُمْ إِلَّا سَبِیلَ الرَّشادِ»
۱۴. انسان به صورت فطری، خواهان سعادت، رشد و هدایت است و طاغوت‌ها از همین انگیزه‌ی فطری سوء استفاده می‌كنند. «إِلَّا سَبِیلَ الرَّشادِ»
۱۵. طاغوت‌ها از مذهب علیه مذهب استفاده می‌كنند. (فرعون كلمه‌ی «رشاد» را كه بار مكتبی دارد به كار می‌بُرد.)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَيسَ مَعَ قَطيعَةِ الرَّحِمِ نَماءٌ
با بُريدن از خويشان، افزايشى [در عمر و مال] نيست.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۴۵۵
#غافر_29
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian