. ﷽
سوره ص، آیات ۱۱ - ۸ :
(قسمت اول)
أَ أُنْزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَيْنِنَا بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْ ذِكْرِي بَلْ لَمَّا يَذُوقُوا عَذَابِ (٨)
أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَآئِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِيزِ الْوَهَّابِ (٩)
أَمْ لَهُمْ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا فَلْيَرْتَقُوا فِي الْأَسْبَابِ (١٠)
جُنْدٌ مَا هُنَالِكَ مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزَابِ (١١)
ترجمه:
آیا از میان ما [كه دارای ثروت فراوان و مقام و قدرتیم] قرآن فقط بر او [كه فقیری یتیم بیش نیست] نازل شده است؟! [نه، قرآن دروغی ساخته شده نیست] بلكه آنها درباره قرآن من در شك هستند. نه! هنوز عذاب را نچشیده‌اند [تا از بیماری شك درآیند و به حقّانیّت آن اقرار كنند و زبان از گستاخی و جسارت ببندند.] (۸)
مگر خزانه‌های رحمت پروردگار توانا، شكست‌ناپذیر و بخشنده‌‌ی تو، نزد آنهاست! [كه منصب نبوّت را به هر كس كه دلشان خواست ببخشند؟] (۹)
یا مگر مالكیّت و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آنهاست، در اختیار آنهاست!؟ [اگر چنین است] پس [بیایند] از نردبان‌ها [ی رساننده به این مالكیّت و فرمانروایی] بالا روند [و امور را به دست گیرند و مانع نزول وحی بر محمّد صلی الله علیه و آله شوند و خود به هر كس كه بخواهند وحی كنند!] (۱۰)
آنها لشكری ناچیز و اندك [از احزاب كفر و شرك] اند كه در آنجا [كه میدان جنگ بدر است] شكست خوردنی هستند. (۱۱)
یكی از نام‌های قرآن كریم «ذكر» است. در آغاز این سوره، قرآن به ذكر توصیف شد. «الْقُرْآنِ ذِی الذِّكْرِ» در این آیه هم نزول قرآن بر پیامبر، نزولِ ذكر شمرده شده است. «أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ» در آیه‌ی ۴۸ نیز می‌خوانیم: «هذا ذِكْرٌ مُبارَكٌ» در آخر سوره نیز آمده است: «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
شك دو گونه است: طبیعی و تعمّدی. در شك طبیعی، انسان به دنبال فهم حقیقت است، امّا هنوز به علم نرسیده است. این شك، امری مثبت و لازمه‌ی تفكر انسان است؛ امّا گاهی انسان چیزی را می‌داند، ولی تظاهر به شك می‌کند و تجاهل می‌كند و دیگران را به شك می‌اندازد تا حقیقت آشكار نشود.
مراد قرآن از اینكه می‌فرماید «بَلْ هُمْ فِی شَكٍّ مِنْ ذِكْرِی» شك نوع دوم است.
حرفِ «ما» در «جُنْدٌ ما» برای تحقیر است، یعنی لشگری ناچیز و كوچك
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
فِي تَصاريفِ الدُّنيَا اعتِبارٌ
در دگرگونى هاى دنيا، عبرت‌ها نهفته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۴۵۳
#ص_11_8
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۱۱ - ۸ :
(قسمت اول)
أَ أُنْزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَيْنِنَا بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْ ذِكْرِي بَلْ لَمَّا يَذُوقُوا عَذَابِ (٨)
أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَآئِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِيزِ الْوَهَّابِ (٩)
أَمْ لَهُمْ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا فَلْيَرْتَقُوا فِي الْأَسْبَابِ (١٠)
جُنْدٌ مَا هُنَالِكَ مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزَابِ (١١)
ترجمه:
آیا از میان ما [كه دارای ثروت فراوان و مقام و قدرتیم] قرآن فقط بر او [كه فقیری یتیم بیش نیست] نازل شده است؟! [نه، قرآن دروغی ساخته شده نیست] بلكه آنها درباره قرآن من در شك هستند. نه! هنوز عذاب را نچشیده‌اند [تا از بیماری شك درآیند و به حقّانیّت آن اقرار كنند و زبان از گستاخی و جسارت ببندند.] (۸)
مگر خزانه‌های رحمت پروردگار توانا، شكست‌ناپذیر و بخشنده‌‌ی تو، نزد آنهاست! [كه منصب نبوّت را به هر كس كه دلشان خواست ببخشند؟] (۹)
یا مگر مالكیّت و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آنهاست، در اختیار آنهاست!؟ [اگر چنین است] پس [بیایند] از نردبان‌ها [ی رساننده به این مالكیّت و فرمانروایی] بالا روند [و امور را به دست گیرند و مانع نزول وحی بر محمّد صلی الله علیه و آله شوند و خود به هر كس كه بخواهند وحی كنند!] (۱۰)
آنها لشكری ناچیز و اندك [از احزاب كفر و شرك] اند كه در آنجا [كه میدان جنگ بدر است] شكست خوردنی هستند. (۱۱)
یكی از نام‌های قرآن كریم «ذكر» است. در آغاز این سوره، قرآن به ذكر توصیف شد. «الْقُرْآنِ ذِی الذِّكْرِ» در این آیه هم نزول قرآن بر پیامبر، نزولِ ذكر شمرده شده است. «أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ» در آیه‌ی ۴۸ نیز می‌خوانیم: «هذا ذِكْرٌ مُبارَكٌ» در آخر سوره نیز آمده است: «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِینَ»
شك دو گونه است: طبیعی و تعمّدی. در شك طبیعی، انسان به دنبال فهم حقیقت است، امّا هنوز به علم نرسیده است. این شك، امری مثبت و لازمه‌ی تفكر انسان است؛ امّا گاهی انسان چیزی را می‌داند، ولی تظاهر به شك می‌کند و تجاهل می‌كند و دیگران را به شك می‌اندازد تا حقیقت آشكار نشود.
مراد قرآن از اینكه می‌فرماید «بَلْ هُمْ فِی شَكٍّ مِنْ ذِكْرِی» شك نوع دوم است.
حرفِ «ما» در «جُنْدٌ ما» برای تحقیر است، یعنی لشگری ناچیز و كوچك
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
فِي تَصاريفِ الدُّنيَا اعتِبارٌ
در دگرگونى هاى دنيا، عبرت‌ها نهفته است.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۴۵۳
#ص_11_8
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره ص، آیات ۱۱ - ۸ :
(قسمت دوم)
أَ أُنْزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَيْنِنَا بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْ ذِكْرِي بَلْ لَمَّا يَذُوقُوا عَذَابِ (٨)
أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَآئِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِيزِ الْوَهَّابِ (٩)
أَمْ لَهُمْ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا فَلْيَرْتَقُوا فِي الْأَسْبَابِ (١٠)
جُنْدٌ مَا هُنَالِكَ مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزَابِ (١١)
ترجمه:
آیا از میان ما [كه دارای ثروت فراوان و مقام و قدرتیم] قرآن فقط بر او [كه فقیری یتیم بیش نیست] نازل شده است؟! [نه، قرآن دروغی ساخته شده نیست] بلكه آنها درباره قرآن من در شك هستند. نه! هنوز عذاب را نچشیده‌اند [تا از بیماری شك درآیند و به حقّانیّت آن اقرار كنند و زبان از گستاخی و جسارت ببندند.] (۸)
مگر خزانه‌های رحمت پروردگار توانا، شكست‌ناپذیر و بخشنده‌‌ی تو، نزد آنهاست! [كه منصب نبوّت را به هر كس كه دلشان خواست ببخشند؟] (۹)
یا مگر مالكیّت و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آنهاست، در اختیار آنهاست!؟ [اگر چنین است] پس [بیایند] از نردبان‌ها [ی رساننده به این مالكیّت و فرمانروایی] بالا روند [و امور را به دست گیرند و مانع نزول وحی بر محمّد صلی الله علیه و آله شوند و خود به هر كس كه بخواهند وحی كنند!] (۱۰)
آنها لشكری ناچیز و اندك [از احزاب كفر و شرك] اند كه در آنجا [كه میدان جنگ بدر است] شكست خوردنی هستند. (۱۱)
پیام آیه شریفه:
۱. شك برخی كفّار در رسالت پیامبر اسلام، برخاسته از شك آنها در اصل امكان نزول وحی است. "أَ أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ ... بَلْ هُمْ فِی شَكٍّ مِنْ ذِكْرِی"
۲. برخی كسانی كه به احكام دین ایراد می‌گیرند؛ در حقیقت اصل دین را قبول ندارند. "أَ أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَیْنِنا بَلْ هُمْ فِی شَكٍ ..."
۳. ریشه‌ی برخی انكارها، حجاب حسادت است. (چرا او پیامبر شد و ما نشدیم!) «أَ أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَیْنِنا»
۴. كسانی كه رهبر و مكتب الهی را تحقیر می‌كنند؛ باید تحقیر شوند. در پاسخ كسانی كه می‌گویند: «أَ أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَیْنِنا» چگونه شد كه او پیامبر شد؛ قرآن می‌فرماید: شما چه كاره‌اید؟ مگرخزانه‌های رحمت خدا دست شماست، یا حكومت آسمان‌ها به دست شماست!؟ شما یك گروه شكست خورده‌ای بیش نیستند. "أَمْ عِنْدَهُمْ ... أَمْ لَهُمْ ..."
۵. شك اگر طبیعی باشد قهر و عذابی در پی ندارد، به این شرط که می‌توانسته آن را برطرف كند و یقین حاصل كند و در این امر كوتاهی نكرده باشد؛ اما اگر تشكیك برخاسته از غرور، تحقیر و تضعیف دیگران باشد؛ تهدید، قهر و عذاب به دنبال دارد. «بَلْ هُمْ فِی شَكٍّ مِنْ ذِكْرِی بَلْ لَمَّا یَذُوقُوا عَذابِ»
۶. كافران تا عذاب نشوند و آتش را به چشم خود نبینند؛ حق را باور نمی‌کنند.
۷. بعثت پیامبران برای هدایت مردم، جلوه‌ای از رحمت، عزّت و بخشندگی خداست. «أَمْ عِنْدَهُمْ خَزائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِیزِ الْوَهَّابِ»
۸. خداوند در مورد تربیت مردم، بخشنده است «الْوَهَّابِ» ولی نسبت به تمایلات نامعقول و نامشروع مردم، نفوذ ناپذیر است. «الْعَزِیزِ»
۹.انتخاب رهبر و قانون، باید به دست خدایی باشد كه هم نظام هستی به دست اوست «مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» هم نظام تربیتی مردم از اوست «رَبِّكَ» هم رحمت او بی‌نهایت است «خَزائِنُ رَحْمَةِ» (لذا مردم حقّ ندارند بگویند چرا از میان ما، او پیامبر شد و دیگری نشد.)
۱۰. عالمِ بالا، اسباب تدبیر عالمِ پایین است. «فَلْیَرْتَقُوا فِی الْأَسْبابِ»
۱۱. اگرچه دشمنان، ارتش و تشكیلاتی دارند؛ امّا در مقابل حقّ، نه عددی هستند «جُنْدٌ ما» نه قدرتی دارند «مَهْزُومٌ» و نه حزب و گروهشان منحصر به فرد است «من احزاب»
۱۲. احزاب غیر الهی محكوم به شكست و انقراض‌اند. «مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزابِ»
۱۳. خداوند از غیب و آینده‌ی كفّار خبر می‌دهد. (همین مكّه كه محل چنین ایراداتی بر نبوّت پیامبر است؛ روزی شاهد شكست آنها در فتح مكّه خواهد بود.) «مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزابِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
فِي تَصاريفِ الأحوالِ تُعرَفُ جَواهِرُ الرِّجالِ
در دگرگونى‌های احوال و زمانه، جوهر مردان شناخته مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۴۷۰
#ص_11_8
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
(قسمت دوم)
أَ أُنْزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَيْنِنَا بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْ ذِكْرِي بَلْ لَمَّا يَذُوقُوا عَذَابِ (٨)
أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَآئِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِيزِ الْوَهَّابِ (٩)
أَمْ لَهُمْ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا فَلْيَرْتَقُوا فِي الْأَسْبَابِ (١٠)
جُنْدٌ مَا هُنَالِكَ مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزَابِ (١١)
ترجمه:
آیا از میان ما [كه دارای ثروت فراوان و مقام و قدرتیم] قرآن فقط بر او [كه فقیری یتیم بیش نیست] نازل شده است؟! [نه، قرآن دروغی ساخته شده نیست] بلكه آنها درباره قرآن من در شك هستند. نه! هنوز عذاب را نچشیده‌اند [تا از بیماری شك درآیند و به حقّانیّت آن اقرار كنند و زبان از گستاخی و جسارت ببندند.] (۸)
مگر خزانه‌های رحمت پروردگار توانا، شكست‌ناپذیر و بخشنده‌‌ی تو، نزد آنهاست! [كه منصب نبوّت را به هر كس كه دلشان خواست ببخشند؟] (۹)
یا مگر مالكیّت و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آنهاست، در اختیار آنهاست!؟ [اگر چنین است] پس [بیایند] از نردبان‌ها [ی رساننده به این مالكیّت و فرمانروایی] بالا روند [و امور را به دست گیرند و مانع نزول وحی بر محمّد صلی الله علیه و آله شوند و خود به هر كس كه بخواهند وحی كنند!] (۱۰)
آنها لشكری ناچیز و اندك [از احزاب كفر و شرك] اند كه در آنجا [كه میدان جنگ بدر است] شكست خوردنی هستند. (۱۱)
پیام آیه شریفه:
۱. شك برخی كفّار در رسالت پیامبر اسلام، برخاسته از شك آنها در اصل امكان نزول وحی است. "أَ أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ ... بَلْ هُمْ فِی شَكٍّ مِنْ ذِكْرِی"
۲. برخی كسانی كه به احكام دین ایراد می‌گیرند؛ در حقیقت اصل دین را قبول ندارند. "أَ أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَیْنِنا بَلْ هُمْ فِی شَكٍ ..."
۳. ریشه‌ی برخی انكارها، حجاب حسادت است. (چرا او پیامبر شد و ما نشدیم!) «أَ أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَیْنِنا»
۴. كسانی كه رهبر و مكتب الهی را تحقیر می‌كنند؛ باید تحقیر شوند. در پاسخ كسانی كه می‌گویند: «أَ أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَیْنِنا» چگونه شد كه او پیامبر شد؛ قرآن می‌فرماید: شما چه كاره‌اید؟ مگرخزانه‌های رحمت خدا دست شماست، یا حكومت آسمان‌ها به دست شماست!؟ شما یك گروه شكست خورده‌ای بیش نیستند. "أَمْ عِنْدَهُمْ ... أَمْ لَهُمْ ..."
۵. شك اگر طبیعی باشد قهر و عذابی در پی ندارد، به این شرط که می‌توانسته آن را برطرف كند و یقین حاصل كند و در این امر كوتاهی نكرده باشد؛ اما اگر تشكیك برخاسته از غرور، تحقیر و تضعیف دیگران باشد؛ تهدید، قهر و عذاب به دنبال دارد. «بَلْ هُمْ فِی شَكٍّ مِنْ ذِكْرِی بَلْ لَمَّا یَذُوقُوا عَذابِ»
۶. كافران تا عذاب نشوند و آتش را به چشم خود نبینند؛ حق را باور نمی‌کنند.
۷. بعثت پیامبران برای هدایت مردم، جلوه‌ای از رحمت، عزّت و بخشندگی خداست. «أَمْ عِنْدَهُمْ خَزائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِیزِ الْوَهَّابِ»
۸. خداوند در مورد تربیت مردم، بخشنده است «الْوَهَّابِ» ولی نسبت به تمایلات نامعقول و نامشروع مردم، نفوذ ناپذیر است. «الْعَزِیزِ»
۹.انتخاب رهبر و قانون، باید به دست خدایی باشد كه هم نظام هستی به دست اوست «مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» هم نظام تربیتی مردم از اوست «رَبِّكَ» هم رحمت او بی‌نهایت است «خَزائِنُ رَحْمَةِ» (لذا مردم حقّ ندارند بگویند چرا از میان ما، او پیامبر شد و دیگری نشد.)
۱۰. عالمِ بالا، اسباب تدبیر عالمِ پایین است. «فَلْیَرْتَقُوا فِی الْأَسْبابِ»
۱۱. اگرچه دشمنان، ارتش و تشكیلاتی دارند؛ امّا در مقابل حقّ، نه عددی هستند «جُنْدٌ ما» نه قدرتی دارند «مَهْزُومٌ» و نه حزب و گروهشان منحصر به فرد است «من احزاب»
۱۲. احزاب غیر الهی محكوم به شكست و انقراض‌اند. «مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزابِ»
۱۳. خداوند از غیب و آینده‌ی كفّار خبر می‌دهد. (همین مكّه كه محل چنین ایراداتی بر نبوّت پیامبر است؛ روزی شاهد شكست آنها در فتح مكّه خواهد بود.) «مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزابِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
فِي تَصاريفِ الأحوالِ تُعرَفُ جَواهِرُ الرِّجالِ
در دگرگونى‌های احوال و زمانه، جوهر مردان شناخته مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۴۷۰
#ص_11_8
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian