. ﷽
سوره زُمَر، آیه ۲۱ :
أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَسَلَكَهُ يَنَابِيعَ فِي الْأَرْضِ ثُمَّ يُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَجْعَلُهُ حُطَامًا إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكْرَىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ
ترجمه:
آیا ندانسته‌ای كه خدا از آسمان آبی نازل كرد، پس آن را به صورت چشمه‌هایی در زمین درآورد، آن گاه به وسیله آن زراعتی را كه رنگ‌هایش گوناگون است بیرون می‌آورد، سپس [آن زراعت] خشك می‌شود، در نتیجه آن را به رنگ زرد می‌بینی، پس آن را ریز ریز و در هم شكسته می‌كند. بی‌شک در این [دگرگونی‌ها] برای خردمندانْ هشدار و عبرتی است.
«سَلَكَ» از «سُلوك» به معنای دخول و نفوذ است.
«یَنابِیع» جمع «یَنبُوع» به معنای چشمه است.
«یَهِیجُ» از هیجان به معنای حركت تند و با جوش و خروش است. این كلمه هرگاه به كشت و نبات نسبت داده شود، به معنای آغاز خشك شدن است.
«حطام» به معنای خرده‌های گیاه خشك شده و كاه است.
«ألباب» جمع «لب» به معنای مغز و عقل است.
پیام آیه شریفه:
۱. از كنار پدیده‌های طبیعت غافلانه نگذریم. «أَ لَمْ تَرَ»
۲. یكی از راه‌های خداشناسی، دقّت در پدیده‌هاست. «أَ لَمْ تَرَ»
۳. باران آسمان، منبع چشمه سارها و آب‌های زیر زمینی است. «أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسَلَكَهُ یَنابِیعَ»
۶. عوامل طبیعی، بستر و مجرای اراده خداوند است. (رویاندن گیاهان كار خداست، ولی از طریق آب.) «یُخْرِجُ بِهِ زَرْعاً»
۵. رنگ‌های گوناگون گیاهان، میوه‌ها و گلها كه از یك آب و خاك می‌روید؛ نشانه‌ی قدرت خداست. «زَرْعاً مُخْتَلِفاً أَلْوانُهُ»
۶. آفرینش همه‌ی پدیده‌ها به اراده‌ی الهی است. «فَسَلَكَهُ ... یُخْرِجُ ... یَجْعَلُهُ»
۷. پندپذیری نشانه‌ی عقل است و كسانی كه به سرچشمه‌ی هستی و هدف آن نمی‌اندیشند، بی‌خردند. «لَذِكْری لِأُولِی الْأَلْبابِ»
۸. مؤمن خردمند است و كافر، لجوج و بی‌خرد. «لَذِكْری لِأُولِی الْأَلْبابِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلَّما كَثُرَ خُزّانُ الأسرارِ كَثُرَ ضِياعُها
هر چه بر خزانه داران رازها افزوده شود، رازها بيشتر ضايع شود (از حالت راز خارج شود.)
غررالحکم، حدیث شماره ۷۱۹۷
#زمر_21
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیه ۲۱ :
أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَسَلَكَهُ يَنَابِيعَ فِي الْأَرْضِ ثُمَّ يُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَجْعَلُهُ حُطَامًا إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكْرَىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ
ترجمه:
آیا ندانسته‌ای كه خدا از آسمان آبی نازل كرد، پس آن را به صورت چشمه‌هایی در زمین درآورد، آن گاه به وسیله آن زراعتی را كه رنگ‌هایش گوناگون است بیرون می‌آورد، سپس [آن زراعت] خشك می‌شود، در نتیجه آن را به رنگ زرد می‌بینی، پس آن را ریز ریز و در هم شكسته می‌كند. بی‌شک در این [دگرگونی‌ها] برای خردمندانْ هشدار و عبرتی است.
«سَلَكَ» از «سُلوك» به معنای دخول و نفوذ است.
«یَنابِیع» جمع «یَنبُوع» به معنای چشمه است.
«یَهِیجُ» از هیجان به معنای حركت تند و با جوش و خروش است. این كلمه هرگاه به كشت و نبات نسبت داده شود، به معنای آغاز خشك شدن است.
«حطام» به معنای خرده‌های گیاه خشك شده و كاه است.
«ألباب» جمع «لب» به معنای مغز و عقل است.
پیام آیه شریفه:
۱. از كنار پدیده‌های طبیعت غافلانه نگذریم. «أَ لَمْ تَرَ»
۲. یكی از راه‌های خداشناسی، دقّت در پدیده‌هاست. «أَ لَمْ تَرَ»
۳. باران آسمان، منبع چشمه سارها و آب‌های زیر زمینی است. «أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسَلَكَهُ یَنابِیعَ»
۶. عوامل طبیعی، بستر و مجرای اراده خداوند است. (رویاندن گیاهان كار خداست، ولی از طریق آب.) «یُخْرِجُ بِهِ زَرْعاً»
۵. رنگ‌های گوناگون گیاهان، میوه‌ها و گلها كه از یك آب و خاك می‌روید؛ نشانه‌ی قدرت خداست. «زَرْعاً مُخْتَلِفاً أَلْوانُهُ»
۶. آفرینش همه‌ی پدیده‌ها به اراده‌ی الهی است. «فَسَلَكَهُ ... یُخْرِجُ ... یَجْعَلُهُ»
۷. پندپذیری نشانه‌ی عقل است و كسانی كه به سرچشمه‌ی هستی و هدف آن نمی‌اندیشند، بی‌خردند. «لَذِكْری لِأُولِی الْأَلْبابِ»
۸. مؤمن خردمند است و كافر، لجوج و بی‌خرد. «لَذِكْری لِأُولِی الْأَلْبابِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُلَّما كَثُرَ خُزّانُ الأسرارِ كَثُرَ ضِياعُها
هر چه بر خزانه داران رازها افزوده شود، رازها بيشتر ضايع شود (از حالت راز خارج شود.)
غررالحکم، حدیث شماره ۷۱۹۷
#زمر_21
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیه ۲۲ :
أَفَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَىٰ نُورٍ مِنْ رَبِّهِ فَوَيْلٌ لِلْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ أُولَٰٓئِكَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ
ترجمه:
آیا كسی كه خدا سینه‌اش را برای [پذیرفتن] اسلام گشاده و بهره‌مند از نوری از سوی پروردگار خویش است [مانند كسی است كه سینه‌اش از پذیرفتن اسلام تنگ است!؟] پس وای بر سنگدلان در برابر ذكر خدا [كه همان اسلام و فرهنگ ملكوتی اوست.] آنها در گمراهی آشكار‌ی هستند.
در روایات آمده است كه چون پیامبر اكرم حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم این آیه را تلاوت فرمودند، برای درمان قساوت قلب از حضرت پرسیدند: نشانه‌ی ورود نور در دل چیست؟ حضرت چنین فرمودند: «اَلَتَّجَافِی عَن دَارِ الغُرُورِ وَ اَلْإِنَابَةُ إِلَی دَارِ اَلْخُلُودِ وَ اَلاِسْتِعْدادُ لِلْمَوْتِ قَبلَ نُزولِ المَوتِ»
دل نبستن به سرای پر فریب دنیا و توجّه به سرای جاودان آخرت و آمادگی برای مرگ، پیش از فرا رسیدن آن.
پیام آیه شریفه:
۱. مقتضای ربوبیّت الهی، هدایت افراد حقّ‌پذیر و دارای سعه‌ی صدر است. «فَهُوَ عَلی نُورٍ مِنْ رَبِّهِ»
۲. دین باوری و تسلیم بودن در برابر حقّ، به روحی بلند نیاز دارد كه هدیه‌ای الهی است. «شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ»
۳. كسی كه شرح صدر دارد، با نور الهی حقّ و باطل را تشخیص می‌دهد. «فَهُوَ عَلی نُورٍ مِنْ رَبِّهِ»
۴. قساوت قلب، مانع تابش نور الهی بر قلب است. «الْقاسِیَةِ قُلُوبُهُمْ» (به جای تنگدلی كه تناسب بیشتری با سعه‌ی صدر دارد، به سنگدلی تعبیر نمود، زیرا ظرف تنگ كمی نفوذپذیر است اما سنگدلی هرگز نفوذپذیر نیست.)
۵. اهل تسلیم، همگی یك هدف و یك راه دارند، ولی منحرفان هر كدام هدفی دارند. (كلمه «صدر» به صورت مفرد و «قُلُوبُهُمْ» به صورت جمع آمده است.)
۶. نور دل و سعه‌ی صدر از خداست. «شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ فَهُوَ عَلی نُورٍ مِنْ رَبِّهِ» ولی گمراهی را خود انسان به وجود می‌آورد. «لِلْقاسِیَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَما تَدينُ تُدانُ
از هر دست بدهى، با همان دست پس مى گيرى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۲۰۸
#زمر_22
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیه ۲۲ :
أَفَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَىٰ نُورٍ مِنْ رَبِّهِ فَوَيْلٌ لِلْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ أُولَٰٓئِكَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ
ترجمه:
آیا كسی كه خدا سینه‌اش را برای [پذیرفتن] اسلام گشاده و بهره‌مند از نوری از سوی پروردگار خویش است [مانند كسی است كه سینه‌اش از پذیرفتن اسلام تنگ است!؟] پس وای بر سنگدلان در برابر ذكر خدا [كه همان اسلام و فرهنگ ملكوتی اوست.] آنها در گمراهی آشكار‌ی هستند.
در روایات آمده است كه چون پیامبر اكرم حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم این آیه را تلاوت فرمودند، برای درمان قساوت قلب از حضرت پرسیدند: نشانه‌ی ورود نور در دل چیست؟ حضرت چنین فرمودند: «اَلَتَّجَافِی عَن دَارِ الغُرُورِ وَ اَلْإِنَابَةُ إِلَی دَارِ اَلْخُلُودِ وَ اَلاِسْتِعْدادُ لِلْمَوْتِ قَبلَ نُزولِ المَوتِ»
دل نبستن به سرای پر فریب دنیا و توجّه به سرای جاودان آخرت و آمادگی برای مرگ، پیش از فرا رسیدن آن.
پیام آیه شریفه:
۱. مقتضای ربوبیّت الهی، هدایت افراد حقّ‌پذیر و دارای سعه‌ی صدر است. «فَهُوَ عَلی نُورٍ مِنْ رَبِّهِ»
۲. دین باوری و تسلیم بودن در برابر حقّ، به روحی بلند نیاز دارد كه هدیه‌ای الهی است. «شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ»
۳. كسی كه شرح صدر دارد، با نور الهی حقّ و باطل را تشخیص می‌دهد. «فَهُوَ عَلی نُورٍ مِنْ رَبِّهِ»
۴. قساوت قلب، مانع تابش نور الهی بر قلب است. «الْقاسِیَةِ قُلُوبُهُمْ» (به جای تنگدلی كه تناسب بیشتری با سعه‌ی صدر دارد، به سنگدلی تعبیر نمود، زیرا ظرف تنگ كمی نفوذپذیر است اما سنگدلی هرگز نفوذپذیر نیست.)
۵. اهل تسلیم، همگی یك هدف و یك راه دارند، ولی منحرفان هر كدام هدفی دارند. (كلمه «صدر» به صورت مفرد و «قُلُوبُهُمْ» به صورت جمع آمده است.)
۶. نور دل و سعه‌ی صدر از خداست. «شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ فَهُوَ عَلی نُورٍ مِنْ رَبِّهِ» ولی گمراهی را خود انسان به وجود می‌آورد. «لِلْقاسِیَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَما تَدينُ تُدانُ
از هر دست بدهى، با همان دست پس مى گيرى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۲۰۸
#زمر_22
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیه ۲۳ :
اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتَابًا مُتَشَابِهًا مَثَانِيَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلَىٰ ذِكْرِ اللهِ ذَٰلِكَ هُدَى اللهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشَآءُ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ
ترجمه :
خداوند نیكوترین سخن را نازل كرد، كتابی كه [آیاتش در نظم، زیبایی، فصاحت، بلاغت و عمق محتوا] شبیه یكدیگر است، مشتمل بر داستان‌های پندآموز [و امر و نهی، وعده و وعید، حلال و حرام] است. از شنیدن آیاتش پوست كسانی كه از پروردگارشان می‌هراسند، به هم جمع می‌شود؛ آن گاه پوست‌شان و دلشان به یاد خدا نرم می‌شود و آرامش می‌یابد. این هدایت خداست كه هر كه را بخواهد به آن راهنمایی می‌كند و هر كه را خدا [به كیفر كفر و عنادش] گمراه كند، او را هیچ هدایت‌كننده‌ای نخواهد بود.
«حدیث» به معنای سخن و گفتار است و مراد از حدیث در این آیه، قرآن است و «احسن الحدیث» بودن قرآن به خاطر جامعیّت، حقّانیّت، استواری، فصاحت و بلاغت قرآن است.
خود كلمه‌ی «مُتَشابِه» نیز متشابه است، یعنی چند معنا دارد. یك معنای آن چند وجهی بودن برخی آیات قرآن است، در برابر آیات محكم و روشن، كه در این معنا متشابه، صفت بعضی آیات است. «هُنَّ أُمُّ الْكِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ» (آل‌عمران، ۷) لكن متشابه در این آیه به معنای شباهت آیات به یكدیگر است كه بنابراین صفت تمام آیات است.
«مَثانِیَ» جمع مثنی به معنای گرایش است، یعنی آیات قرآن به یكدیگر گرایش دارند و بعض آیات، بعضی دیگر را تفسیر می‌كنند و به تعبیری دیگر، یك مفهوم را در قالب الفاظی متفاوت تكرار می‌كنند.
پیام آیه شریفه:
۱. قرآن بهترین گفتارهاست. «أَحْسَنَ الْحَدِیثِ» (زیرا صادق‌ترین سخن‌هاست. «وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللهِ حَدِیثاً» (نساء، ۸۷) و حرف آخر و فصل الخطاب است. «فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ» (اعراف، ۱۸۵)
۲. تمام آیات قرآن به یكدیگر شباهت دارند و هیچ ناهماهنگی و تضادّی در آنها نیست. «مُتَشابِهاً»
۳. خداترسی، در ظاهر جسم و بدنِ مؤمنان نمایان است و صورت آنها بیانگر سیرت آنهاست. «تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ»
۴. مؤمن با شنیدن آیات عذاب، خوف دارد «تَقْشَعِرُّ» و با شنیدن آیات رحمت، امیدوار می‌شود. «ثُمَّ تَلِینُ جُلُودُهُمْ»
۵. قرآن كتاب هدایت الهی است. "كِتاباً ... ذلِكَ هُدَی اللهِ"
۶. خداوند اسباب هدایت را برای همه فراهم كرده است، امّا فقط بخشی از مردم این هدایت را می‌پذیرند. "ذلِكَ هُدَی اللهِ ... یَهْدِی ... یُضْلِلِ"
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
كَما تَزرَعُ تَحصُدُ
آن گونه كه مى‌كارى، مى‌دروى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۲۱۵
#زمر_23
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیه ۲۳ :
اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتَابًا مُتَشَابِهًا مَثَانِيَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلَىٰ ذِكْرِ اللهِ ذَٰلِكَ هُدَى اللهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشَآءُ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ
ترجمه :
خداوند نیكوترین سخن را نازل كرد، كتابی كه [آیاتش در نظم، زیبایی، فصاحت، بلاغت و عمق محتوا] شبیه یكدیگر است، مشتمل بر داستان‌های پندآموز [و امر و نهی، وعده و وعید، حلال و حرام] است. از شنیدن آیاتش پوست كسانی كه از پروردگارشان می‌هراسند، به هم جمع می‌شود؛ آن گاه پوست‌شان و دلشان به یاد خدا نرم می‌شود و آرامش می‌یابد. این هدایت خداست كه هر كه را بخواهد به آن راهنمایی می‌كند و هر كه را خدا [به كیفر كفر و عنادش] گمراه كند، او را هیچ هدایت‌كننده‌ای نخواهد بود.
«حدیث» به معنای سخن و گفتار است و مراد از حدیث در این آیه، قرآن است و «احسن الحدیث» بودن قرآن به خاطر جامعیّت، حقّانیّت، استواری، فصاحت و بلاغت قرآن است.
خود كلمه‌ی «مُتَشابِه» نیز متشابه است، یعنی چند معنا دارد. یك معنای آن چند وجهی بودن برخی آیات قرآن است، در برابر آیات محكم و روشن، كه در این معنا متشابه، صفت بعضی آیات است. «هُنَّ أُمُّ الْكِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ» (آل‌عمران، ۷) لكن متشابه در این آیه به معنای شباهت آیات به یكدیگر است كه بنابراین صفت تمام آیات است.
«مَثانِیَ» جمع مثنی به معنای گرایش است، یعنی آیات قرآن به یكدیگر گرایش دارند و بعض آیات، بعضی دیگر را تفسیر می‌كنند و به تعبیری دیگر، یك مفهوم را در قالب الفاظی متفاوت تكرار می‌كنند.
پیام آیه شریفه:
۱. قرآن بهترین گفتارهاست. «أَحْسَنَ الْحَدِیثِ» (زیرا صادق‌ترین سخن‌هاست. «وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللهِ حَدِیثاً» (نساء، ۸۷) و حرف آخر و فصل الخطاب است. «فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ» (اعراف، ۱۸۵)
۲. تمام آیات قرآن به یكدیگر شباهت دارند و هیچ ناهماهنگی و تضادّی در آنها نیست. «مُتَشابِهاً»
۳. خداترسی، در ظاهر جسم و بدنِ مؤمنان نمایان است و صورت آنها بیانگر سیرت آنهاست. «تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ»
۴. مؤمن با شنیدن آیات عذاب، خوف دارد «تَقْشَعِرُّ» و با شنیدن آیات رحمت، امیدوار می‌شود. «ثُمَّ تَلِینُ جُلُودُهُمْ»
۵. قرآن كتاب هدایت الهی است. "كِتاباً ... ذلِكَ هُدَی اللهِ"
۶. خداوند اسباب هدایت را برای همه فراهم كرده است، امّا فقط بخشی از مردم این هدایت را می‌پذیرند. "ذلِكَ هُدَی اللهِ ... یَهْدِی ... یُضْلِلِ"
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
كَما تَزرَعُ تَحصُدُ
آن گونه كه مى‌كارى، مى‌دروى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۲۱۵
#زمر_23
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیات ۲۶ - ۲۴ :
أَفَمَنْ يَتَّقِي بِوَجْهِهِ سُوٓءَ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ قِيلَ لِلظَّالِمِينَ ذُوقُوا مَا كُنْتُمْ تَكْسِبُونَ (٢٤)
كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (٢٥)
فَأَذَاقَهُمُ اللَّهُ الْخِزْيَ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ لَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (٢٦)
ترجمه:
آیا كسی كه روز قیامت [به خاطر بسته بودن دست‌هایش می‌كوشد كه] با صورت خود گزند عذاب را دفع كند [مانند كسی است كه ایمن از عذاب است!؟] به ستمكاران گفته می‌شود: آنچه را کسب می‌کردید، بچشید. (۲۴)
كسانی [هم] كه پیش از آنها بودند [آیات خدا را] تكذیب كردند، سرانجام از جایی كه گمان نمی‌كردند، عذاب به سوی آنها آمد. (۲۵)
بنابراین خداوند در زندگی دنیا، خواری و رسوایی را به آنها چشانید و اگر معرفت داشتند [توجه می‌كردند كه] عذاب آخرت بزرگ‌تر است. (۲۶)
كلمه «وجه» در «بِوَجْهِهِ» به معنای صورت است، ولی شاید در این آیه به معنای طریق و راه باشد، نظیر آیه «وَ لِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّیها» (بقره، ۱۴۸) كه به معنای صورت نیست. منظور این است که هر كس با وجهه و امكانات و قدرتی كه دارد، راه خود را از بدی‌ها جدا كرده و از خود رفع خطر كند.
پیام آیه شریفه:
۱. نتیجه‌ی تقوای الهی در این جهان، دور ماندن از قهر الهی در قیامت است. «یَتَّقِی بِوَجْهِهِ»
۲. یكی از شكنجه‌های مجرمان در قیامت، شنیدن سخنان تحقیرآمیز است. «قِیلَ لِلظَّالِمِینَ»
۳. آنچه انسان را در قیامت گرفتار می‌كند، گناهانی است كه آگاهانه انجام داده است. «تَكْسِبُونَ»
۴. تاریخ پر عبرت كفّار و طاغوت‌های گذشته، درس عبرتی برای آیندگان است. «مِنْ قَبْلِهِمْ»
۵. دست خداوند در كیفر مجرمان باز است و می‌تواند آنها را از راه‌های پیش بینی نشده عذاب كند. «مِنْ حَیْثُ لا یَشْعُرُونَ»
۶. همه‌ی كیفرها به قیامت موكول نمی‌شود. «الْخِزْیَ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا»
۷. عذاب قیامت سخت‌تر و مداوم‌تر است. «لَعَذابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ»
۸. كفّار و تكذیب كنندگان، سختی قیامت را نمی‌دانند كه چنین عمل می‌كنند. «لَوْ كانُوا یَعْلَمُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُفرانُ النِّعَمِ يُزِلُّ القَدَمَ وَ يَسلُبُ النِّعَمَ
كفران نعمت، پاى را مى‌لغزانَد و نعمت را از انسان سلب مى‌کند .
غررالحکم، حدیث شماره ۷۲۳۹
#زمر_26_24
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیات ۲۶ - ۲۴ :
أَفَمَنْ يَتَّقِي بِوَجْهِهِ سُوٓءَ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ قِيلَ لِلظَّالِمِينَ ذُوقُوا مَا كُنْتُمْ تَكْسِبُونَ (٢٤)
كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (٢٥)
فَأَذَاقَهُمُ اللَّهُ الْخِزْيَ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ لَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (٢٦)
ترجمه:
آیا كسی كه روز قیامت [به خاطر بسته بودن دست‌هایش می‌كوشد كه] با صورت خود گزند عذاب را دفع كند [مانند كسی است كه ایمن از عذاب است!؟] به ستمكاران گفته می‌شود: آنچه را کسب می‌کردید، بچشید. (۲۴)
كسانی [هم] كه پیش از آنها بودند [آیات خدا را] تكذیب كردند، سرانجام از جایی كه گمان نمی‌كردند، عذاب به سوی آنها آمد. (۲۵)
بنابراین خداوند در زندگی دنیا، خواری و رسوایی را به آنها چشانید و اگر معرفت داشتند [توجه می‌كردند كه] عذاب آخرت بزرگ‌تر است. (۲۶)
كلمه «وجه» در «بِوَجْهِهِ» به معنای صورت است، ولی شاید در این آیه به معنای طریق و راه باشد، نظیر آیه «وَ لِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّیها» (بقره، ۱۴۸) كه به معنای صورت نیست. منظور این است که هر كس با وجهه و امكانات و قدرتی كه دارد، راه خود را از بدی‌ها جدا كرده و از خود رفع خطر كند.
پیام آیه شریفه:
۱. نتیجه‌ی تقوای الهی در این جهان، دور ماندن از قهر الهی در قیامت است. «یَتَّقِی بِوَجْهِهِ»
۲. یكی از شكنجه‌های مجرمان در قیامت، شنیدن سخنان تحقیرآمیز است. «قِیلَ لِلظَّالِمِینَ»
۳. آنچه انسان را در قیامت گرفتار می‌كند، گناهانی است كه آگاهانه انجام داده است. «تَكْسِبُونَ»
۴. تاریخ پر عبرت كفّار و طاغوت‌های گذشته، درس عبرتی برای آیندگان است. «مِنْ قَبْلِهِمْ»
۵. دست خداوند در كیفر مجرمان باز است و می‌تواند آنها را از راه‌های پیش بینی نشده عذاب كند. «مِنْ حَیْثُ لا یَشْعُرُونَ»
۶. همه‌ی كیفرها به قیامت موكول نمی‌شود. «الْخِزْیَ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا»
۷. عذاب قیامت سخت‌تر و مداوم‌تر است. «لَعَذابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ»
۸. كفّار و تكذیب كنندگان، سختی قیامت را نمی‌دانند كه چنین عمل می‌كنند. «لَوْ كانُوا یَعْلَمُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كُفرانُ النِّعَمِ يُزِلُّ القَدَمَ وَ يَسلُبُ النِّعَمَ
كفران نعمت، پاى را مى‌لغزانَد و نعمت را از انسان سلب مى‌کند .
غررالحکم، حدیث شماره ۷۲۳۹
#زمر_26_24
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیات ۲۸ - ۲۷ :
وَ لَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا الْقُرْآنِ مِنْ كُلِّ مَثَلٍ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (٢٧)
قُرْآنًا عَرَبِيًّا غَيْرَ ذِي عِوَجٍ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (٢٨)
ترجمه:
ما در این قرآن برای مردم از هر گونه مثل و سرگذشت عبرت‌آموزی بیان كرده‌ایم، باشد كه متذكّر شوند. (۲۷)
قرآنی است عربی (گویا و روشن) بدون هر گونه انحراف و كژی، باشد که [در سایه تعالیمش از شرك، عصیان و فساد] بپرهیزند. (۲۸)
پیام آیه شریفه:
۱. آن چه مهم است، راهنمایی و تذكّر دادن به انسان‌هاست، خواه با استدلال باشد، یا با مَثَل. "ضَرَبْنا لِلنَّاسِ ... مِنْ كُلِّ مَثَلٍ"
۲. تأثیر مثال در عموم مردم، از استدلال بیش‌تر است. «لِلنَّاسِ»
۳. در قرآن هر نوع مثالی كه برای تذكّر به انسان و غفلت زدایی از اوست، آمده است. «كُلِّ مَثَلٍ ... یَتَذَكَّرُونَ»
۴. انسان دارای فطرت پاك و باورهای درونی است، ولی از آنها غافل می‌شود، لذا غفلت زدایی ضروری است. «یَتَذَكَّرُونَ»
۵. تكرار كلمه‌ی قرآن در دو آیه پی در پی، رمز آن است كه قرآن كتابی خواندنی، پندآموز و نجات‌بخش است. "هذَا الْقُرْآنِ ... قُرْآناً عَرَبِیًّا"
۶. با توجّه به آیه‌ی بیست و سوّم، كه قرآن را احسن الحدیث نامید؛ معلوم می‌شود یكی از نشانه‌های بهترین سخن، داشتن مثال روشنگر و به دور از انحراف است. «كُلِّ مَثَلٍ ... قُرْآناً عَرَبِیًّا ... غَیْرَ ذِی عِوَجٍ»
۷. هر نوشته‌ای قابل تغییر و نیازمند تكامل است و دیر یا زود اشكالات آن ظاهر می‌شود (لذا همه نویسندگان عالی مقام در مقدّمه‌ی كتابشان از نقاط ضعف آن عذر خواهی می‌کنند) مگر قرآن كه كامل و بی‌اشكال است. «غَیْرَ ذِی عِوَجٍ»
۸. تقوا، در گرو توجّه و تذكّر دائمی است. "لَعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُونَ ... لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ"
۹. در تلاش‌های فرهنگی و دینی؛ احتمال اثر داشتن كافی است و لازم نیست به تأثیر كار یقین صد در صد داشته باشیم. «لَعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِكُلِّ ضَيقٍ مَخرَجٌ
هر تنگنايى را راه برون رفتی هست .
غررالحکم، حدیث شماره ۷۲۶۶
#زمر_28_27
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیات ۲۸ - ۲۷ :
وَ لَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا الْقُرْآنِ مِنْ كُلِّ مَثَلٍ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (٢٧)
قُرْآنًا عَرَبِيًّا غَيْرَ ذِي عِوَجٍ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (٢٨)
ترجمه:
ما در این قرآن برای مردم از هر گونه مثل و سرگذشت عبرت‌آموزی بیان كرده‌ایم، باشد كه متذكّر شوند. (۲۷)
قرآنی است عربی (گویا و روشن) بدون هر گونه انحراف و كژی، باشد که [در سایه تعالیمش از شرك، عصیان و فساد] بپرهیزند. (۲۸)
پیام آیه شریفه:
۱. آن چه مهم است، راهنمایی و تذكّر دادن به انسان‌هاست، خواه با استدلال باشد، یا با مَثَل. "ضَرَبْنا لِلنَّاسِ ... مِنْ كُلِّ مَثَلٍ"
۲. تأثیر مثال در عموم مردم، از استدلال بیش‌تر است. «لِلنَّاسِ»
۳. در قرآن هر نوع مثالی كه برای تذكّر به انسان و غفلت زدایی از اوست، آمده است. «كُلِّ مَثَلٍ ... یَتَذَكَّرُونَ»
۴. انسان دارای فطرت پاك و باورهای درونی است، ولی از آنها غافل می‌شود، لذا غفلت زدایی ضروری است. «یَتَذَكَّرُونَ»
۵. تكرار كلمه‌ی قرآن در دو آیه پی در پی، رمز آن است كه قرآن كتابی خواندنی، پندآموز و نجات‌بخش است. "هذَا الْقُرْآنِ ... قُرْآناً عَرَبِیًّا"
۶. با توجّه به آیه‌ی بیست و سوّم، كه قرآن را احسن الحدیث نامید؛ معلوم می‌شود یكی از نشانه‌های بهترین سخن، داشتن مثال روشنگر و به دور از انحراف است. «كُلِّ مَثَلٍ ... قُرْآناً عَرَبِیًّا ... غَیْرَ ذِی عِوَجٍ»
۷. هر نوشته‌ای قابل تغییر و نیازمند تكامل است و دیر یا زود اشكالات آن ظاهر می‌شود (لذا همه نویسندگان عالی مقام در مقدّمه‌ی كتابشان از نقاط ضعف آن عذر خواهی می‌کنند) مگر قرآن كه كامل و بی‌اشكال است. «غَیْرَ ذِی عِوَجٍ»
۸. تقوا، در گرو توجّه و تذكّر دائمی است. "لَعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُونَ ... لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ"
۹. در تلاش‌های فرهنگی و دینی؛ احتمال اثر داشتن كافی است و لازم نیست به تأثیر كار یقین صد در صد داشته باشیم. «لَعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِكُلِّ ضَيقٍ مَخرَجٌ
هر تنگنايى را راه برون رفتی هست .
غررالحکم، حدیث شماره ۷۲۶۶
#زمر_28_27
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیه ۲۹:
ضَرَبَ اللهُ مَثَلَاً رَجُلَاً فِيهِ شُرَكَآءُ مُتَشَاكِسُونَ وَ رَجُلَاً سَلَمَاً لِرَجُلٍ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلَاً الْحَمْدُ لِله بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
ترجمه:
خداوند [برای فهماندن حقیقت توحید و شرك] مثلی زده است: مردی را كه اربابانی ناسازگار و بداخلاق در [مالكیّت] او شریك‌اند و مردی كه فقط برده یك مالك است. آیا این دو برده (از جهت فرمان گرفتن و فرمان بردن) با هم یكسان‌اند؟ [موحدان كه بنده خدای یكتا هستند؛ دارای زندگی منظم و پاك؛ و آخرتی آبادند و مشركان كه فرمان‌بران اربابان گوناگون‌اند، دارای زندگی پریشان و آخرتی خراب‌اند.]
همه ستایش‌ها مخصوص خداست؛ بلكه بیشترشان [به آثار و منافع بندگی خدا] آگاهی ندارند.
در آیات قبل فرمود: ما در قرآن از هر مثالی آورده‌ایم تا مردم متذكّر شوند. این آیه، یكی از بهترین مثال‌هایی كه سیمای مشركان سرگردان را نشان می‌دهد، بیان می‌کند.
مثالِ این آیه نظیر مثالی است كه حضرت یوسف علیه السلام برای مشركان زندانی زد و گفت:
«أَ أَرْبابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَیْرٌ أَمِ اللهُ الْواحِدُ الْقَهَّارُ» (یوسف،۳۹) آیا پذیرش اربابانِ متعدّد بهتر است؛ یا تسلیم بودن در برابر خدای یكتا!؟
«مُتَشاكِسُونَ» به معنای شریك‌های بد اخلاقی است كه همیشه با هم مشاجره دارند.
پیام آیه شریفه:
۱. موحّد تنها در فكر رضایت خدای یگانه است، ولی مشرك هر لحظه به فكر راضی كردن چند نفر است. «فِیهِ شُرَكاءُ ... سَلَماً لِرَجُلٍ»
۲. در مباحث دینی، مثال زدن در مورد خدا مانعی ندارد، چنانكه در این آیه تسلیم بودن در برابر خدا، به تسلیم بودن بنده در برابر ارباب تشبیه شده است. «سَلَماً لِرَجُلٍ»
۳. جز خدا و راه خدا، همه افراد و راهها به تضادّ و تزاحم می‌انجامد، زیرا خواسته‌ها و سلیقه‌ها بسیار متفاوت است. «شُرَكاءُ مُتَشاكِسُونَ»
۴. یكی از موارد لزوم شكر، روشن شدن حقایق است. «هَلْ یَسْتَوِیانِ ... الْحَمْدُ لِله»
۵. تفاوت آرامش مؤمن و تحیّر مشرك، نزد عقل و فطرت روشن است. «هَلْ یَسْتَوِیانِ»
۶. اكثر مردم از آفات شرك ناآگاهند. «بَلْ أَكْثَرُهُمْ لا یَعْلَمُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِكُلِّ مَقامِ مَقالٌ
برای هر جايگاهى سخنى است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۲۹۳
#زمر_29
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیه ۲۹:
ضَرَبَ اللهُ مَثَلَاً رَجُلَاً فِيهِ شُرَكَآءُ مُتَشَاكِسُونَ وَ رَجُلَاً سَلَمَاً لِرَجُلٍ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلَاً الْحَمْدُ لِله بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
ترجمه:
خداوند [برای فهماندن حقیقت توحید و شرك] مثلی زده است: مردی را كه اربابانی ناسازگار و بداخلاق در [مالكیّت] او شریك‌اند و مردی كه فقط برده یك مالك است. آیا این دو برده (از جهت فرمان گرفتن و فرمان بردن) با هم یكسان‌اند؟ [موحدان كه بنده خدای یكتا هستند؛ دارای زندگی منظم و پاك؛ و آخرتی آبادند و مشركان كه فرمان‌بران اربابان گوناگون‌اند، دارای زندگی پریشان و آخرتی خراب‌اند.]
همه ستایش‌ها مخصوص خداست؛ بلكه بیشترشان [به آثار و منافع بندگی خدا] آگاهی ندارند.
در آیات قبل فرمود: ما در قرآن از هر مثالی آورده‌ایم تا مردم متذكّر شوند. این آیه، یكی از بهترین مثال‌هایی كه سیمای مشركان سرگردان را نشان می‌دهد، بیان می‌کند.
مثالِ این آیه نظیر مثالی است كه حضرت یوسف علیه السلام برای مشركان زندانی زد و گفت:
«أَ أَرْبابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَیْرٌ أَمِ اللهُ الْواحِدُ الْقَهَّارُ» (یوسف،۳۹) آیا پذیرش اربابانِ متعدّد بهتر است؛ یا تسلیم بودن در برابر خدای یكتا!؟
«مُتَشاكِسُونَ» به معنای شریك‌های بد اخلاقی است كه همیشه با هم مشاجره دارند.
پیام آیه شریفه:
۱. موحّد تنها در فكر رضایت خدای یگانه است، ولی مشرك هر لحظه به فكر راضی كردن چند نفر است. «فِیهِ شُرَكاءُ ... سَلَماً لِرَجُلٍ»
۲. در مباحث دینی، مثال زدن در مورد خدا مانعی ندارد، چنانكه در این آیه تسلیم بودن در برابر خدا، به تسلیم بودن بنده در برابر ارباب تشبیه شده است. «سَلَماً لِرَجُلٍ»
۳. جز خدا و راه خدا، همه افراد و راهها به تضادّ و تزاحم می‌انجامد، زیرا خواسته‌ها و سلیقه‌ها بسیار متفاوت است. «شُرَكاءُ مُتَشاكِسُونَ»
۴. یكی از موارد لزوم شكر، روشن شدن حقایق است. «هَلْ یَسْتَوِیانِ ... الْحَمْدُ لِله»
۵. تفاوت آرامش مؤمن و تحیّر مشرك، نزد عقل و فطرت روشن است. «هَلْ یَسْتَوِیانِ»
۶. اكثر مردم از آفات شرك ناآگاهند. «بَلْ أَكْثَرُهُمْ لا یَعْلَمُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِكُلِّ مَقامِ مَقالٌ
برای هر جايگاهى سخنى است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۲۹۳
#زمر_29
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیات ۳۱ - ۳۰ :
إِنَّكَ مَيِّتٌ وَ إِنَّهُمْ مَيِّتُونَ (٣٠)
ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عِنْدَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ (٣١)
ترجمه :
بی‌تردید تو روزی می‌میری و حتما آنها هم روزی می‌میرند. (۳۰)
سپس شما روز قیامت نزد پروردگارتان [در امر دین] مجادله می‌کنید [كه ما موحدان، در دنیا حقّانیّت توحید را ثابت كردیم و بطلان بت‌پرستی را روشن کردیم، ولی كبرِ شما مانع از هدایت شما شد.] (۳۱)
یك نمونه از مخاصمه‌ی مردم در قیامت:
مستضعفانِ گمراه، به مستكبران می‌گویند: «لَوْ لا أَنْتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِینَ» (سبأ، ۳۱) اگر شما نبودید، ما ایمان می‌آوردیم. رهبران كفر به گمراهان می‌گویند: «قالُوا بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِینَ» (صافّات، ۲۹) شما خود اهل ایمان نبودید.
و نیز می‌گویند: «أَ نَحْنُ صَدَدْناكُمْ عَنِ الْهُدی» (سبأ، ۳۲) آیا ما شما را از هدایت باز داشتیم؟
پیام آیه شریفه:
۱. محبوبیّت افراد، مانع اجرای سنّت‌های الهی كه یكی از آنها مرگ است نمی‌شود. «إِنَّكَ مَیِّتٌ»
۲. پیامبران در زندگی عادی، مثل دیگرانند. «إِنَّكَ مَیِّتٌ»
۳. با عزیزان نیز با صراحت صحبت كنید. «إِنَّكَ مَیِّتٌ»
۴. برای بیان پیام‌های تلخ و تند، اول از خودی‌ها شروع كنید. «إِنَّكَ مَیِّتٌ وَ إِنَّهُمْ مَیِّتُونَ»
۵. در قیامت مراحل مختلفی هست:
در یك مرحله مردم با هم مخاصمه می‌كنند. «تَخْتَصِمُونَ»
در مرحله دیگر خطاب می‌رسد: «لا تَخْتَصِمُوا لَدَیَّ» (ق، ۲۸) نزد من مخاصمه نكنید.
و در مرحله‌ی دیگر بر لب‌ها مهر می‌خورد. «نَخْتِمُ عَلی أَفْواهِهِمْ» (یس، ۶۵)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِكُلِّ شَيءٍ زَكاةٌ وَ زَكاةُ العَقلِ احتِمالُ الجُهّالِ
براى هر چيزی زكاتى است و زكات خِرَد، تحمّل افراد نادان است .
غررالحکم، حدیث شماره ۷۳۰۱
#زمر_31_30
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیات ۳۱ - ۳۰ :
إِنَّكَ مَيِّتٌ وَ إِنَّهُمْ مَيِّتُونَ (٣٠)
ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عِنْدَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ (٣١)
ترجمه :
بی‌تردید تو روزی می‌میری و حتما آنها هم روزی می‌میرند. (۳۰)
سپس شما روز قیامت نزد پروردگارتان [در امر دین] مجادله می‌کنید [كه ما موحدان، در دنیا حقّانیّت توحید را ثابت كردیم و بطلان بت‌پرستی را روشن کردیم، ولی كبرِ شما مانع از هدایت شما شد.] (۳۱)
یك نمونه از مخاصمه‌ی مردم در قیامت:
مستضعفانِ گمراه، به مستكبران می‌گویند: «لَوْ لا أَنْتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِینَ» (سبأ، ۳۱) اگر شما نبودید، ما ایمان می‌آوردیم. رهبران كفر به گمراهان می‌گویند: «قالُوا بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِینَ» (صافّات، ۲۹) شما خود اهل ایمان نبودید.
و نیز می‌گویند: «أَ نَحْنُ صَدَدْناكُمْ عَنِ الْهُدی» (سبأ، ۳۲) آیا ما شما را از هدایت باز داشتیم؟
پیام آیه شریفه:
۱. محبوبیّت افراد، مانع اجرای سنّت‌های الهی كه یكی از آنها مرگ است نمی‌شود. «إِنَّكَ مَیِّتٌ»
۲. پیامبران در زندگی عادی، مثل دیگرانند. «إِنَّكَ مَیِّتٌ»
۳. با عزیزان نیز با صراحت صحبت كنید. «إِنَّكَ مَیِّتٌ»
۴. برای بیان پیام‌های تلخ و تند، اول از خودی‌ها شروع كنید. «إِنَّكَ مَیِّتٌ وَ إِنَّهُمْ مَیِّتُونَ»
۵. در قیامت مراحل مختلفی هست:
در یك مرحله مردم با هم مخاصمه می‌كنند. «تَخْتَصِمُونَ»
در مرحله دیگر خطاب می‌رسد: «لا تَخْتَصِمُوا لَدَیَّ» (ق، ۲۸) نزد من مخاصمه نكنید.
و در مرحله‌ی دیگر بر لب‌ها مهر می‌خورد. «نَخْتِمُ عَلی أَفْواهِهِمْ» (یس، ۶۵)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِكُلِّ شَيءٍ زَكاةٌ وَ زَكاةُ العَقلِ احتِمالُ الجُهّالِ
براى هر چيزی زكاتى است و زكات خِرَد، تحمّل افراد نادان است .
غررالحکم، حدیث شماره ۷۳۰۱
#زمر_31_30
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیه ۳۲ :
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَبَ عَلَى اللهِ وَ كَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جَآءَهُٓ أَ لَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْكَافِرِينَ
ترجمه:
بنابراین چه كسی ستمكارتر از آن كسی است که بر خدا دروغ بندد و چون گفتار صادقانه به سوی او آمد، تكذیب كند؟ آیا دوزخ جایگاهی برای كافران نیست؟
مراد از «صِدق» در این آیه شریفه، سخن خداوند است كه بر پیامبر وحی شده و به صورت قرآن به مردم عرضه شده است.
كلمه «مَثْوَی» از «ثَواء» به معنای محل اقامت دائمی است.
پیام آیه شریفه:
۱. ظلم به فكر و فرهنگ جامعه، بدترین ظلم‌هاست. «فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَبَ عَلَی اللَّهِ»
۲. كافران بدون هیچ درنگ و تأمّلی، در همان لحظه كه حرف حقّ را می‌شنیدند آن را تكذیب می‌كردند! "كَذَبَ ... إِذْ جاءَهُ"
۳. در شیوه‌ی تبلیغ، وجدان‌ها را با سوال بیدار كنید. «فَمَنْ أَظْلَمُ ... أَ لَیْسَ فِی جَهَنَّمَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِطالِبِ العِلمِ عِزُّ الدُّنيا وَ فَوزُ الآخِرَةِ
جوينده دانش را عزّت دنيا و رستگارى آخرت نصیب شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۳۴۹
#زمر_32
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیه ۳۲ :
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَبَ عَلَى اللهِ وَ كَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جَآءَهُٓ أَ لَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْكَافِرِينَ
ترجمه:
بنابراین چه كسی ستمكارتر از آن كسی است که بر خدا دروغ بندد و چون گفتار صادقانه به سوی او آمد، تكذیب كند؟ آیا دوزخ جایگاهی برای كافران نیست؟
مراد از «صِدق» در این آیه شریفه، سخن خداوند است كه بر پیامبر وحی شده و به صورت قرآن به مردم عرضه شده است.
كلمه «مَثْوَی» از «ثَواء» به معنای محل اقامت دائمی است.
پیام آیه شریفه:
۱. ظلم به فكر و فرهنگ جامعه، بدترین ظلم‌هاست. «فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَبَ عَلَی اللَّهِ»
۲. كافران بدون هیچ درنگ و تأمّلی، در همان لحظه كه حرف حقّ را می‌شنیدند آن را تكذیب می‌كردند! "كَذَبَ ... إِذْ جاءَهُ"
۳. در شیوه‌ی تبلیغ، وجدان‌ها را با سوال بیدار كنید. «فَمَنْ أَظْلَمُ ... أَ لَیْسَ فِی جَهَنَّمَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِطالِبِ العِلمِ عِزُّ الدُّنيا وَ فَوزُ الآخِرَةِ
جوينده دانش را عزّت دنيا و رستگارى آخرت نصیب شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۳۴۹
#زمر_32
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیات ۳۴ - ۳۳ :
وَ الَّذِي جَآءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِٓ أُولَٰٓئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ (٣٣)
لَهُمْ مَا يَشَآءُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذَٰلِكَ جَزَآءُ الْمُحْسِنِينَ (٣٤)
ترجمه:
و کسی که گفتار صادقانه آورد و كسانی كه آن را باور كردند، همان‌ها هستند كه پرهیزكارند. (۳۳)
برای آنها نزد پروردگارشان هرچه بخواهند فراهم است. این است پاداش نیكوكاران. (۳۴)
صدق و راستی دارای ابعادی است:
صدق در گفتار: «جاءَ بِالصِّدْقِ» (آیه‌ی مورد بحث)
صدق در وعده: «إِنَّهُ كانَ صادِقَ الْوَعْدِ» (مریم، ۵۴)
صدق در عهد: «صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ» (احزاب،۲۳)
صدق در عمل: «أُولئِكَ الَّذِینَ صَدَقُوا» (بقره، ۱۷۷)
و كسی كه در همه‌ی مراحل صداقت لازم را داشته باشد، «صِدّیق» است.
پیام آیه شریفه:
۱. مبلّغ دین آنگاه مورد ستایش است، كه خود نیز به آن چه می‌گوید عمل كند. «جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ»
۲. تبلیغ دین مخصوص پیامبر نیست. "جاءَ بِالصِّدْقِ ... أُولئِكَ" (كلمه‌ی «أُولئِكَ» آمده، نه «هو») چنانكه در جای دیگر می‌فرماید: «أَدْعُوا إِلَی اللَّهِ عَلی بَصِیرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِی» (یوسف، ۱۰۸) من و هركس از من تبعیت كند، با بینایی به سوی خدا می‌خوانم.
۳. یكی از نشانه‌های متّقین، تبلیغ پیام الهی است. "جاءَ بِالصِّدْقِ ... الْمُتَّقُونَ"
۴. وسیله‌ی دریافت نعمت‌ها در بهشت، اراده و خواست بهشتیان است. «لَهُمْ ما یَشاؤُنَ»
۵. الطاف الهی در بهشت، محدودیّت ندارد. «لَهُمْ ما یَشاؤُنَ»
۶. متّقین همان نیكوكاران‌اند. «هُمُ الْمُتَّقُونَ ... الْمُحْسِنِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِلمُؤمِنِ ثَلاثُ ساعاتٍ:
ساعَةٌ يُناجي فيها رَبَّهُ وَ ساعَةٌ يُحاسِبُ فِيها نَفسَهُ وَ ساعَةٌ يُخَلِّي بَينَ نَفسِهِ وَ لَذَّتِها فِيما يَحِلُّ وَ يَجمُلُ
مؤمن را سه وقت است:
وقتى كه با پروردگارش مناجات مى كند.
وقتى كه نفسش را به حساب مى كشد.
وقتى كه با خود و لذّت هاى حلال و زيبا خلوت مى كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۳۷۰
#زمر_34_33
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیات ۳۴ - ۳۳ :
وَ الَّذِي جَآءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِٓ أُولَٰٓئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ (٣٣)
لَهُمْ مَا يَشَآءُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذَٰلِكَ جَزَآءُ الْمُحْسِنِينَ (٣٤)
ترجمه:
و کسی که گفتار صادقانه آورد و كسانی كه آن را باور كردند، همان‌ها هستند كه پرهیزكارند. (۳۳)
برای آنها نزد پروردگارشان هرچه بخواهند فراهم است. این است پاداش نیكوكاران. (۳۴)
صدق و راستی دارای ابعادی است:
صدق در گفتار: «جاءَ بِالصِّدْقِ» (آیه‌ی مورد بحث)
صدق در وعده: «إِنَّهُ كانَ صادِقَ الْوَعْدِ» (مریم، ۵۴)
صدق در عهد: «صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ» (احزاب،۲۳)
صدق در عمل: «أُولئِكَ الَّذِینَ صَدَقُوا» (بقره، ۱۷۷)
و كسی كه در همه‌ی مراحل صداقت لازم را داشته باشد، «صِدّیق» است.
پیام آیه شریفه:
۱. مبلّغ دین آنگاه مورد ستایش است، كه خود نیز به آن چه می‌گوید عمل كند. «جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ»
۲. تبلیغ دین مخصوص پیامبر نیست. "جاءَ بِالصِّدْقِ ... أُولئِكَ" (كلمه‌ی «أُولئِكَ» آمده، نه «هو») چنانكه در جای دیگر می‌فرماید: «أَدْعُوا إِلَی اللَّهِ عَلی بَصِیرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِی» (یوسف، ۱۰۸) من و هركس از من تبعیت كند، با بینایی به سوی خدا می‌خوانم.
۳. یكی از نشانه‌های متّقین، تبلیغ پیام الهی است. "جاءَ بِالصِّدْقِ ... الْمُتَّقُونَ"
۴. وسیله‌ی دریافت نعمت‌ها در بهشت، اراده و خواست بهشتیان است. «لَهُمْ ما یَشاؤُنَ»
۵. الطاف الهی در بهشت، محدودیّت ندارد. «لَهُمْ ما یَشاؤُنَ»
۶. متّقین همان نیكوكاران‌اند. «هُمُ الْمُتَّقُونَ ... الْمُحْسِنِینَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِلمُؤمِنِ ثَلاثُ ساعاتٍ:
ساعَةٌ يُناجي فيها رَبَّهُ وَ ساعَةٌ يُحاسِبُ فِيها نَفسَهُ وَ ساعَةٌ يُخَلِّي بَينَ نَفسِهِ وَ لَذَّتِها فِيما يَحِلُّ وَ يَجمُلُ
مؤمن را سه وقت است:
وقتى كه با پروردگارش مناجات مى كند.
وقتى كه نفسش را به حساب مى كشد.
وقتى كه با خود و لذّت هاى حلال و زيبا خلوت مى كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۳۷۰
#زمر_34_33
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیه ۳۵ :
لِيُكَفِّرَ اللَّهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي عَمِلُوا وَ يَجْزِيَهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ
ترجمه:
تا خداوند [به رحمتش] زشت‌ترین اعمالی را كه انجام داده‌اند، از آنها محو كند و آنها را بر پایه بهترین عملی كه همواره انجام می‌دادند، پاداش دهد.
پیام آیه شریفه:
۱. یكی از پاداش‌های مبلّغان دین، عفو الهی و گذشت از لغزش‌های آنهاست. "جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ ... لِیُكَفِّرَ اللَّهُ عَنْهُمْ"
۲. مقام تقوا و احسان، با ارتکاب بعض كارهای ناپسند منافاتی ندارد. (ضمیر «عَنْهُمْ» به همان متّقین و محسنین در آیه قبل بر می‌گردد.) «لِیُكَفِّرَ اللَّهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ الَّذِی عَمِلُوا»
۳. از لطف بزرگ الهی همین بس كه بدترین گناهان را می‌پوشاند و به بهترین کار، به نحو احسن پاداش می‌دهد. «لِیُكَفِّرَ اللَّهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ ... یَجْزِیَهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ»
۴. پاك شدن از گناه و آثار آن، مقدّمه‌ی دریافت الطاف الهی است. (اول «لِیُكَفِّرَ» بعد «یَجْزِیَهُمْ»)
۵. خداوند پاداش متّقین و محسنین را مطابق بهترین كارشان می‌دهد. (پاداش كار متوسط آنها را هم مطابق بهترین كارشان می‌دهد.) "بِأَحْسَنِ الَّذِی ..."
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِيَكُن أبغَضُ النّاسِ إلَيكَ وَ أبعَدُهُم مِنكَ أطلَبَهُم لِمَعايِبِ النّاسِ
بايد مبغوض ترينِ مردم نزد تو و دورترينِ آنها از تو، كسى باشد كه بيش از همه از مردم عيب جويى مى كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۳۷۸
#زمر_35
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیه ۳۵ :
لِيُكَفِّرَ اللَّهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي عَمِلُوا وَ يَجْزِيَهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ
ترجمه:
تا خداوند [به رحمتش] زشت‌ترین اعمالی را كه انجام داده‌اند، از آنها محو كند و آنها را بر پایه بهترین عملی كه همواره انجام می‌دادند، پاداش دهد.
پیام آیه شریفه:
۱. یكی از پاداش‌های مبلّغان دین، عفو الهی و گذشت از لغزش‌های آنهاست. "جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ ... لِیُكَفِّرَ اللَّهُ عَنْهُمْ"
۲. مقام تقوا و احسان، با ارتکاب بعض كارهای ناپسند منافاتی ندارد. (ضمیر «عَنْهُمْ» به همان متّقین و محسنین در آیه قبل بر می‌گردد.) «لِیُكَفِّرَ اللَّهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ الَّذِی عَمِلُوا»
۳. از لطف بزرگ الهی همین بس كه بدترین گناهان را می‌پوشاند و به بهترین کار، به نحو احسن پاداش می‌دهد. «لِیُكَفِّرَ اللَّهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ ... یَجْزِیَهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ»
۴. پاك شدن از گناه و آثار آن، مقدّمه‌ی دریافت الطاف الهی است. (اول «لِیُكَفِّرَ» بعد «یَجْزِیَهُمْ»)
۵. خداوند پاداش متّقین و محسنین را مطابق بهترین كارشان می‌دهد. (پاداش كار متوسط آنها را هم مطابق بهترین كارشان می‌دهد.) "بِأَحْسَنِ الَّذِی ..."
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِيَكُن أبغَضُ النّاسِ إلَيكَ وَ أبعَدُهُم مِنكَ أطلَبَهُم لِمَعايِبِ النّاسِ
بايد مبغوض ترينِ مردم نزد تو و دورترينِ آنها از تو، كسى باشد كه بيش از همه از مردم عيب جويى مى كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۳۷۸
#زمر_35
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیات ۳۷ - ۳۶:
أَ لَيْسَ اللهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ وَ يُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِنْ دُونِهِ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ (٣٦)
وَ مَنْ يَهْدِ اللهُ فَمَا لَهُ مِنْ مُضِلٍّ أَلَيْسَ اللهُ بِعَزِيزٍ ذِي انْتِقَامٍ (٣٧)
ترجمه:
آیا خدا برای بنده‌اش [در همه امور] کافی نیست؟ مشركان [به پندار خود] تو را از غیر خدا می‌ترسانند و خداوند هر که را به كیفر [كفر و عنادش] گمراه كند، هیچ هدایت كننده‌ای برای او نخواهد بود (۳۶)
و هر كه را خدا هدایت كند؛ هیچ گمراه‌كننده‌ای برای او نخواهد بود. آیا خداوند، توانای شكست‌ناپذیر و صاحب انتقام نیست؟ (۳۷)
بت پرستان به پیامبر اسلام می‌گفتند: اگر بت‌های ما را تحقیر كنی، به تو بلا و آزار می‌رسد. این آیه نازل شد و به حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم دلداری داد كه: «أَ لَیْسَ اللَّهُ بِكافٍ عَبْدَهُ»
قرآن کریم، با تعبیرهای گوناگون، مصونیّت پیامبر اكرم حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم را از انواع توطئه‌ها بیان كرده است؛ نظیر آیه‌ی «وَ اللَّهُ یَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ» (مائده، ۶۷) و «إِنَّا كَفَیْناكَ الْمُسْتَهْزِئِینَ» (حجر، ۹۵) چنانكه خداوند حضرت نوح علیه السلام را از غرق شدن؛ حضرت ابراهیم علیه السلام را از آتش؛ حضرت موسی علیه السلام را از خطر فرعون و حضرت عیسی علیه السلام را از به دار آویخته شدن، مصون داشت.
وظیفه‌ی ما در هر شرایطی بندگی خداست. در حدیث می‌خوانیم: «مَن أصبَحَ وَ هُمُومُهُ هَمُّ واحِد كَفاهُ اللهُ هُمُومَ الدُّنیا وَ الآخِرَة» كسی كه همه‌ی تلاش و همتش بندگی خدا باشد؛ خداوند خواسته‌های دنیا و آخرتش را برآورده می‌كند.
پیام آیه شریفه:
۱. اگر انسان بنده‌ی خدا شد، بیمه می‌شود و خداوند امور او را كفایت و كفالت می‌كند. «أَ لَیْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ»
۲. در برابر تهدیدهای دشمنان، با یاد امداد و تكفّل الهی، خود را آرام كنیم. «أَ لَیْسَ اللَّهُ بِكافٍ عَبْدَهُ وَ یُخَوِّفُونَكَ»
۳. ابزار كافران، ایجاد محیط رعب و وحشت است. «یُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِینَ مِنْ دُونِهِ»
۴. هدایت و ضلالت به دست خداست، «یُضْلِلِ اللهُ ... یَهْدِ اللهُ» لكن مقدّمات دریافت هدایت یا محروم شدن از آن، به دست انسان است، چنانكه در آیات دیگر می‌خوانیم:
«یَهْدِی إِلَیْهِ مَنْ یُنِیبُ» (شوری،۱۳)
«لا یَهْدِی مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ» (غافر، ۲۸)
۵. از كمی تعداد و امكانات نترسید، از این بترسید كه از مدار بندگی خدا بیرون روید، كه اگر بنده‌ی او باشید هیچ قدرتی شما را نمی‌شكند. «فَما لَهُ مِنْ مُضِلٍّ»
۶. انسان موجودی است كه در سنگدلی به جایی می‌رسد كه هیچ هدایتی در او مؤثّر نیست. «فَما لَهُ مِنْ هادٍ» و در ایمان به جایی می‌رسد كه هیچ حادثه‌ای او را منحرف نمی‌كند. «فَما لَهُ مِنْ مُضِلٍّ»
۷. گمراه شدن انسان از سوی خداوند بی مقدّمه نیست، این كیفر عملكرد خود انسان است. «ذِی انْتِقامٍ»
۸. حمایت خداوند گاهی در قالب تكفل بنده است و گاه در قالب انتقام از مخالفان. «ذِی انْتِقامٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَن يَفُوزَ بِالجَنَّةِ إلاَّ السّاعِي لَها
به بهشت نخواهد رسيد، جز كسى كه براى آن تلاش کند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۴۰۴
#زمر_37_36
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیات ۳۷ - ۳۶:
أَ لَيْسَ اللهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ وَ يُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِنْ دُونِهِ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ (٣٦)
وَ مَنْ يَهْدِ اللهُ فَمَا لَهُ مِنْ مُضِلٍّ أَلَيْسَ اللهُ بِعَزِيزٍ ذِي انْتِقَامٍ (٣٧)
ترجمه:
آیا خدا برای بنده‌اش [در همه امور] کافی نیست؟ مشركان [به پندار خود] تو را از غیر خدا می‌ترسانند و خداوند هر که را به كیفر [كفر و عنادش] گمراه كند، هیچ هدایت كننده‌ای برای او نخواهد بود (۳۶)
و هر كه را خدا هدایت كند؛ هیچ گمراه‌كننده‌ای برای او نخواهد بود. آیا خداوند، توانای شكست‌ناپذیر و صاحب انتقام نیست؟ (۳۷)
بت پرستان به پیامبر اسلام می‌گفتند: اگر بت‌های ما را تحقیر كنی، به تو بلا و آزار می‌رسد. این آیه نازل شد و به حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم دلداری داد كه: «أَ لَیْسَ اللَّهُ بِكافٍ عَبْدَهُ»
قرآن کریم، با تعبیرهای گوناگون، مصونیّت پیامبر اكرم حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم را از انواع توطئه‌ها بیان كرده است؛ نظیر آیه‌ی «وَ اللَّهُ یَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ» (مائده، ۶۷) و «إِنَّا كَفَیْناكَ الْمُسْتَهْزِئِینَ» (حجر، ۹۵) چنانكه خداوند حضرت نوح علیه السلام را از غرق شدن؛ حضرت ابراهیم علیه السلام را از آتش؛ حضرت موسی علیه السلام را از خطر فرعون و حضرت عیسی علیه السلام را از به دار آویخته شدن، مصون داشت.
وظیفه‌ی ما در هر شرایطی بندگی خداست. در حدیث می‌خوانیم: «مَن أصبَحَ وَ هُمُومُهُ هَمُّ واحِد كَفاهُ اللهُ هُمُومَ الدُّنیا وَ الآخِرَة» كسی كه همه‌ی تلاش و همتش بندگی خدا باشد؛ خداوند خواسته‌های دنیا و آخرتش را برآورده می‌كند.
پیام آیه شریفه:
۱. اگر انسان بنده‌ی خدا شد، بیمه می‌شود و خداوند امور او را كفایت و كفالت می‌كند. «أَ لَیْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ»
۲. در برابر تهدیدهای دشمنان، با یاد امداد و تكفّل الهی، خود را آرام كنیم. «أَ لَیْسَ اللَّهُ بِكافٍ عَبْدَهُ وَ یُخَوِّفُونَكَ»
۳. ابزار كافران، ایجاد محیط رعب و وحشت است. «یُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِینَ مِنْ دُونِهِ»
۴. هدایت و ضلالت به دست خداست، «یُضْلِلِ اللهُ ... یَهْدِ اللهُ» لكن مقدّمات دریافت هدایت یا محروم شدن از آن، به دست انسان است، چنانكه در آیات دیگر می‌خوانیم:
«یَهْدِی إِلَیْهِ مَنْ یُنِیبُ» (شوری،۱۳)
«لا یَهْدِی مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ» (غافر، ۲۸)
۵. از كمی تعداد و امكانات نترسید، از این بترسید كه از مدار بندگی خدا بیرون روید، كه اگر بنده‌ی او باشید هیچ قدرتی شما را نمی‌شكند. «فَما لَهُ مِنْ مُضِلٍّ»
۶. انسان موجودی است كه در سنگدلی به جایی می‌رسد كه هیچ هدایتی در او مؤثّر نیست. «فَما لَهُ مِنْ هادٍ» و در ایمان به جایی می‌رسد كه هیچ حادثه‌ای او را منحرف نمی‌كند. «فَما لَهُ مِنْ مُضِلٍّ»
۷. گمراه شدن انسان از سوی خداوند بی مقدّمه نیست، این كیفر عملكرد خود انسان است. «ذِی انْتِقامٍ»
۸. حمایت خداوند گاهی در قالب تكفل بنده است و گاه در قالب انتقام از مخالفان. «ذِی انْتِقامٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَن يَفُوزَ بِالجَنَّةِ إلاَّ السّاعِي لَها
به بهشت نخواهد رسيد، جز كسى كه براى آن تلاش کند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۴۰۴
#زمر_37_36
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیه ۳۸:
وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللهُ علیه قُلْ أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللهِ إِنْ أَرَادَنِيَ اللهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كَاشِفَاتُ ضُرِّهِٓ أَوْ أَرَادَنِي بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكَاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِيَ اللهُ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ
ترجمه:
اگر از آنها بپرسی چه كسی آسمان‌ها و زمین را آفرید؛ حتما می‌گویند: خدا. بگو: پس آیا هیچ درباره معبودانی كه به جای خدا می‌پرستید، نظر کردید، كه اگر خدا آسیبی را برای من بخواهد، آیا آنها می‌توانند آسیب او را از من برطرف كنند!؟ یا اگر رحمتی را برای من بخواهد، آیا آنها می‌توانند رحمتش را باز دارند!؟ بگو: خدا مرا بس است. توكل كنندگان فقط بر او توكل می‌كنند.
در قرآن بارها از اعتقاد مشركان به خالق بودن خداوند سخن به میان آمده است. علاوه بر آیه‌ی مورد بحث، بنگرید به:
> سوره‌ی عنكبوت، آیات ۶۱ تا ۶۳
> سوره‌ی لقمان، آیه‌ی۲۴
> سوره‌ی زخرف آیات ۹ و ۸۷
كلمه‌ی «ضُرّ» در برابر رحمت، به معنای هر گونه گرفتاری است.
ضمیر «هُنَّ» برای مؤنث است و در این جا برای بتها به كار رفته است، زیرا عرب‌ها بت‌های بزرگ را به نام مؤنث می‌خواندند. نظیر: «لاتَ»، «مَناةَ»، «عُزّیٰ»
پیام آیه شریفه:
۱. بت پرستان خالقیّت خداوند را قبول داشتند (لكن برای بتها نقش ربوبیّت و شفاعت قائل بودند.) «لَیَقُولُنَّ اللهُ»
۲. بتها هیچ نقشی در برابر اراده‌ی خداوند ندارند. «هَلْ هُنَّ كاشِفاتُ ... هَلْ هُنَّ مُمْسِكاتُ»
۳. كسی لایق پرستش است كه قدرتِ رساندن سود و دفع زیان داشته باشد. «هَلْ هُنَّ كاشِفاتُ ... هَلْ هُنَّ مُمْسِكاتُ»
۴. دفع ضرر مهم‌تر از جلب منفعت است. ( «كاشِفاتُ ضُرِّهِ» قبل از «مُمْسِكاتُ رَحْمَتِهِ» آمده است.)
۵. توكّل فقط بر خدا جایز است. (كلمه‌ی «عَلَیْهِ» قبل از «یَتَوَكَّلُ» آمده كه بیانگر انحصار است.)
۶. خداوند از هر جهت پیامبرش را تكفّل و كفایت می‌كند. «حَسْبِیَ اللهُ» (كلمه «حَسْبِیَ» مطلق آمده است، كه شامل همه چیز می‌شود.)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَن يُجدِيَ القَولُ حَتّى يَتَّصِلَ بِالفِعلِ
گفتار سودى ندارد، مگر آن كه با كردار همراه شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۴۱۳
#زمر_38
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیه ۳۸:
وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللهُ علیه قُلْ أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللهِ إِنْ أَرَادَنِيَ اللهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كَاشِفَاتُ ضُرِّهِٓ أَوْ أَرَادَنِي بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكَاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِيَ اللهُ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ
ترجمه:
اگر از آنها بپرسی چه كسی آسمان‌ها و زمین را آفرید؛ حتما می‌گویند: خدا. بگو: پس آیا هیچ درباره معبودانی كه به جای خدا می‌پرستید، نظر کردید، كه اگر خدا آسیبی را برای من بخواهد، آیا آنها می‌توانند آسیب او را از من برطرف كنند!؟ یا اگر رحمتی را برای من بخواهد، آیا آنها می‌توانند رحمتش را باز دارند!؟ بگو: خدا مرا بس است. توكل كنندگان فقط بر او توكل می‌كنند.
در قرآن بارها از اعتقاد مشركان به خالق بودن خداوند سخن به میان آمده است. علاوه بر آیه‌ی مورد بحث، بنگرید به:
> سوره‌ی عنكبوت، آیات ۶۱ تا ۶۳
> سوره‌ی لقمان، آیه‌ی۲۴
> سوره‌ی زخرف آیات ۹ و ۸۷
كلمه‌ی «ضُرّ» در برابر رحمت، به معنای هر گونه گرفتاری است.
ضمیر «هُنَّ» برای مؤنث است و در این جا برای بتها به كار رفته است، زیرا عرب‌ها بت‌های بزرگ را به نام مؤنث می‌خواندند. نظیر: «لاتَ»، «مَناةَ»، «عُزّیٰ»
پیام آیه شریفه:
۱. بت پرستان خالقیّت خداوند را قبول داشتند (لكن برای بتها نقش ربوبیّت و شفاعت قائل بودند.) «لَیَقُولُنَّ اللهُ»
۲. بتها هیچ نقشی در برابر اراده‌ی خداوند ندارند. «هَلْ هُنَّ كاشِفاتُ ... هَلْ هُنَّ مُمْسِكاتُ»
۳. كسی لایق پرستش است كه قدرتِ رساندن سود و دفع زیان داشته باشد. «هَلْ هُنَّ كاشِفاتُ ... هَلْ هُنَّ مُمْسِكاتُ»
۴. دفع ضرر مهم‌تر از جلب منفعت است. ( «كاشِفاتُ ضُرِّهِ» قبل از «مُمْسِكاتُ رَحْمَتِهِ» آمده است.)
۵. توكّل فقط بر خدا جایز است. (كلمه‌ی «عَلَیْهِ» قبل از «یَتَوَكَّلُ» آمده كه بیانگر انحصار است.)
۶. خداوند از هر جهت پیامبرش را تكفّل و كفایت می‌كند. «حَسْبِیَ اللهُ» (كلمه «حَسْبِیَ» مطلق آمده است، كه شامل همه چیز می‌شود.)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَن يُجدِيَ القَولُ حَتّى يَتَّصِلَ بِالفِعلِ
گفتار سودى ندارد، مگر آن كه با كردار همراه شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۴۱۳
#زمر_38
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیات ۴۰-۳۹:
قُلْ يَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (٣٩)
مَنْ يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَ يَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُقِيمٌ (٤٠)
ترجمه:
بگو: ای قوم من! شما بر همین حالت (كفر و عنادی) كه هستید عمل كنید، من نیز [بر پایه ایمان و اخلاصم] عمل می‌كنم، پس در آینده خواهید دانست (۳۹)
كه [در دنیا] به چه كسی عذابی خوار كننده برسد و [در آخرت هم] عذابی جاودانه بر او فرود آید. (۴۰)
از جمله‌ی «فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ» استفاده می‌شود كه فرمان «اعْمَلُوا» نشانه تهدید و برای توبیخ است، نه ترخیص و اجازه.
«مَكانَت» به معنای مقام و منزلت است كه در امور غیر حسّی به كار می‌رود، همان گونه كه كلمه‌ی «مكان» در مورد محسوسات به كار می‌رود. البتّه ممكن است از «مُكنت» به معنای توانایی و قدرت هم باشد.
مراد از «عَذابٌ یُخْزِیهِ» عذاب دنیا و مراد از «عَذابٌ مُقِیمٌ» عذاب آخرت است.
پیام آیه شریفه:
۱. رهبر الهی در عین محبت، برخورد قاطع دارد. («یا قَوْمِ» نشانه محبت و «فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ» نشانه قاطعیّت است.)
۲. ایمان و توكّل بر خدا، پشتوانه موضع‌گیری در برابر دشمنان است. "حَسْبِیَ اللَّهُ عَلَیْهِ یَتَوَكَّلُ ... فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ"
۳. هر كس متکی به عمل خویش است. «اعْمَلُوا ... إِنِّی عامِلٌ»
۴. رهبران الهی ذره‌ای عقب نشینی نداشتند و كفّار را از سازش مأیوس می‌كردند. «إِنِّی عامِلٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
لَن تُدرِكَ الكَمالَ حَتّى تَرقى عَنِ النَّقصِ
كمال را در نمى يابى، تا وقتی كه نقصان را پشت سر گذارى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۴۲۳
#زمر_40_39
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیات ۴۰-۳۹:
قُلْ يَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (٣٩)
مَنْ يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَ يَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُقِيمٌ (٤٠)
ترجمه:
بگو: ای قوم من! شما بر همین حالت (كفر و عنادی) كه هستید عمل كنید، من نیز [بر پایه ایمان و اخلاصم] عمل می‌كنم، پس در آینده خواهید دانست (۳۹)
كه [در دنیا] به چه كسی عذابی خوار كننده برسد و [در آخرت هم] عذابی جاودانه بر او فرود آید. (۴۰)
از جمله‌ی «فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ» استفاده می‌شود كه فرمان «اعْمَلُوا» نشانه تهدید و برای توبیخ است، نه ترخیص و اجازه.
«مَكانَت» به معنای مقام و منزلت است كه در امور غیر حسّی به كار می‌رود، همان گونه كه كلمه‌ی «مكان» در مورد محسوسات به كار می‌رود. البتّه ممكن است از «مُكنت» به معنای توانایی و قدرت هم باشد.
مراد از «عَذابٌ یُخْزِیهِ» عذاب دنیا و مراد از «عَذابٌ مُقِیمٌ» عذاب آخرت است.
پیام آیه شریفه:
۱. رهبر الهی در عین محبت، برخورد قاطع دارد. («یا قَوْمِ» نشانه محبت و «فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ» نشانه قاطعیّت است.)
۲. ایمان و توكّل بر خدا، پشتوانه موضع‌گیری در برابر دشمنان است. "حَسْبِیَ اللَّهُ عَلَیْهِ یَتَوَكَّلُ ... فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ"
۳. هر كس متکی به عمل خویش است. «اعْمَلُوا ... إِنِّی عامِلٌ»
۴. رهبران الهی ذره‌ای عقب نشینی نداشتند و كفّار را از سازش مأیوس می‌كردند. «إِنِّی عامِلٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
لَن تُدرِكَ الكَمالَ حَتّى تَرقى عَنِ النَّقصِ
كمال را در نمى يابى، تا وقتی كه نقصان را پشت سر گذارى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۴۲۳
#زمر_40_39
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیه ۴۱ :
إِنَّآ أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا وَ مَآ أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيل
ترجمه:
ما این كتاب را برای [هدایت] مردم بر اساس حقّ بر تو نازل كردیم؛ پس هر كه هدایت یافت به سود خود هدایت یافته و هر كه گمراه شد، فقط به زیان خود گمراه می‌شود و تو بر آنها كارساز نیستی.
بر خلاف كسانی كه گمان می‌كنند مطالبی بر پیامبر اسلام القا می‌شد و آن حضرت آن مطالب را با عبارات خود به مردم القا می‌كرد، قرآن کریم عین كلماتِ كتاب را نازل شده از غیب می‌داند. «إِنَّا أَنْزَلْنا عَلَیْكَ الْكِتابَ»
پیام آیه شریفه:
۱. قرآن در زمان پیامبر به صورت كتاب بوده است. «أَنْزَلْنا عَلَیْكَ الْكِتابَ»
۲. نزول كتاب برای همه مردم است. «لِلنَّاسِ»
۳. هم مطالب قرآن سراپا حقّ است و هیچ گونه تحریف و باطلی در آن راه نیافته است؛ هم نزول چنین كتابی لازم، سزاوار و حقّ است. «بِالْحَقِّ»
۴. انسان در انتخاب راه آزاد است. «فَمَنِ اهْتَدی ... مَنْ ضَلَّ»
۵. خدا و رسول به ایمان ما نیازی ندارند. "فَمَنِ اهْتَدی فَلِنَفْسِهِ ..."
۶. وظیفه‌ی پیامبر ابلاغ است، نه اجبار. (حتّی انبیا حقّ تحمیل عقیده ندارند.) «وَ ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیلٍ»
۷. هدایت واقعی و كامل، فقط در سایه كتاب آسمانی ممکن است. "إِنَّا أَنْزَلْنا عَلَیْكَ الْكِتابَ ... فَمَنِ اهْتَدی"
۸. خداوند پیامبرش را در برابر سرسختی كفّار، دلداری و تسلّی می‌دهد. «وَ ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیلٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَيسَ مَعَ قَطيعَةِ الرَّحِمِ نَماء
با بُريدن از خويشان، افزايشى [در عمر و مال] نيست.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۴۵۵
#زمر_41
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیه ۴۱ :
إِنَّآ أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا وَ مَآ أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيل
ترجمه:
ما این كتاب را برای [هدایت] مردم بر اساس حقّ بر تو نازل كردیم؛ پس هر كه هدایت یافت به سود خود هدایت یافته و هر كه گمراه شد، فقط به زیان خود گمراه می‌شود و تو بر آنها كارساز نیستی.
بر خلاف كسانی كه گمان می‌كنند مطالبی بر پیامبر اسلام القا می‌شد و آن حضرت آن مطالب را با عبارات خود به مردم القا می‌كرد، قرآن کریم عین كلماتِ كتاب را نازل شده از غیب می‌داند. «إِنَّا أَنْزَلْنا عَلَیْكَ الْكِتابَ»
پیام آیه شریفه:
۱. قرآن در زمان پیامبر به صورت كتاب بوده است. «أَنْزَلْنا عَلَیْكَ الْكِتابَ»
۲. نزول كتاب برای همه مردم است. «لِلنَّاسِ»
۳. هم مطالب قرآن سراپا حقّ است و هیچ گونه تحریف و باطلی در آن راه نیافته است؛ هم نزول چنین كتابی لازم، سزاوار و حقّ است. «بِالْحَقِّ»
۴. انسان در انتخاب راه آزاد است. «فَمَنِ اهْتَدی ... مَنْ ضَلَّ»
۵. خدا و رسول به ایمان ما نیازی ندارند. "فَمَنِ اهْتَدی فَلِنَفْسِهِ ..."
۶. وظیفه‌ی پیامبر ابلاغ است، نه اجبار. (حتّی انبیا حقّ تحمیل عقیده ندارند.) «وَ ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیلٍ»
۷. هدایت واقعی و كامل، فقط در سایه كتاب آسمانی ممکن است. "إِنَّا أَنْزَلْنا عَلَیْكَ الْكِتابَ ... فَمَنِ اهْتَدی"
۸. خداوند پیامبرش را در برابر سرسختی كفّار، دلداری و تسلّی می‌دهد. «وَ ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیلٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَيسَ مَعَ قَطيعَةِ الرَّحِمِ نَماء
با بُريدن از خويشان، افزايشى [در عمر و مال] نيست.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۴۵۵
#زمر_41
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زمر آیه ۴۲ :
اللَّهُ يَتَوَفَّى الْأَنْفُسَ حِينَ مَوْتِهَا وَالَّتِي لَمْ تَمُتْ فِي مَنَامِهَا فَيُمْسِكُ الَّتِي قَضَىٰ عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَيُرْسِلُ الْأُخْرَىٰٓ إِلَىٰٓ أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ
ترجمه :
و خداست كه روح [مردم] را هنگام مرگشان به طور كامل می‌گیرد، و روحی را كه [صاحبش] نمرده است نیز به هنگام خوابش [می‌گیرد]، پس روح كسی كه مرگ را بر او حكم كرده نگه می‌دارد، [و به بدن باز نمی‌گرداند] و دیگر روح را تا سرآمدی معین باز می‌فرستد؛ مسلماً در این [واقعیت] برای مردمی كه می‌اندیشند، نشانه‌هایی [بر قدرت خدا] ست.
«یَتَوَفَّی» از «وفی» به معنای دریافت كامل امری است و در مورد مرگ به معنای گرفتن جان به طور كامل است.
سؤال: در آیه‌ی ۶۱ سوره‌ی انعام می‌فرماید: «تَوَفَّتْهُ رُسُلُنا» فرشتگان ما جان را می‌گیرند و در آیه‌ی ۱۱ سوره‌ی سجده می‌فرماید: «یَتَوَفَّاكُمْ مَلَكُ الْمَوْتِ» ملك الموت جان شما را می‌گیرد و این آیه می‌فرماید: خدا جان‌ها را می‌گیرد، كدام صحیح است؟
پاسخ: حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: خداوند برای عزرائیل «مَلَكُ الْمَوْتِ» یاورانی از فرشتگان قرار داده است كه جان مردم را می‌گیرند و تحویل او می‌دهند و او جان‌ها را با آنچه شخصاً قبض كرده به خدا تحویل می‌دهد.
در حدیث می‌خوانیم: به هنگام خواب روح در بدن می‌ماند ولی نفس به آسمان می‌رود و رابطه میان نفس و روح مثل رابطه خورشید و شعاع خورشید است. اگر خدا بخواهد و مرگش رسیده باشد روح نیز از بدن جدا و به نفس می‌پیوندد وگرنه نفس از آسمان نازل و به روح ملحق می‌شود.
سؤال: هنگام مرگ كه روح از بدن جدا می‌شود كجا می‌رود؟
پاسخ: هنگام مرگ، روح به بدنی مثل همین بدن كه نامش قالب مثالی است ملحق و در برزخ با آن بدن، كامیاب یا عذاب می‌شود و در خواب نیز، روح با همان بدن سبك و قالب مثالی رؤیا می‌بیند و به اطراف می‌رود.
جسم انسان در حكم یك اتومبیل و روح در حكم راننده‌ی آن است؛
گاهی هم ماشین روشن است و هم راننده پشت فرمان، كه این، حالت بیداری است.
گاهی ماشین روشن است ولی راننده پیاده می‌شود و می‌رود كه این حالت خواب است. زیرا قلب و معده و كلیه كار می‌كنند ولی روح جدا می‌شود و به بَدَنی مشابه ملحق شده و به اطراف می‌رود. این همان بدنی است كه ما در رؤیاهای خود با آن سیر و سفر می‌كنیم و قالب مثالی نام گذاری شده و به قدری سبك و چابك است كه بدون واسطه می‌تواند در آسمان‌ها پرواز و در اقیانوس‌ها شنا و در یك لحظه به اطراف دنیا برود.
گاهی هم ماشین خاموش و هم راننده جدا می‌شود كه این حالت مرگ است.
در سخنان پیشوایان دینی نیز مرگ و قیامت، به خواب و بیداری مثال زده شده است. در حدیث می‌خوانیم: «كما تنومون تموتون» همان گونه كه می‌خوابید می‌میرید و همان گونه كه بیدار می‌شوید زنده می‌گردید.
لقمانِ حكیم به فرزندش می‌گفت: اگر قدرت داشتی خواب و بیداری را از خود دور كنی خواهی توانست مرگ و معاد را هم از خود دور نمایی!
پیام آیه شریفه:
۱. جسم و روح، دو حقیقت مستقل هستند و به هنگام مرگ یا خواب از هم جدا می‌شوند و روح پس از مرگ باقی می‌ماند. «اللَّهُ یَتَوَفَّی الْأَنْفُسَ»
۲. مرگ و خواب، برادر یكدیگرند. «حِینَ مَوْتِها- فِی مَنامِها»
۳. اگر بدانیم كه هر شب جان می‌دهیم، از غرور و غفلت و گناه فاصله می‌گیریم. «وَ الَّتِی لَمْ تَمُتْ فِی مَنامِها»
۴. مرگ و حیاتِ ما به دست خداست. اللَّهُ یَتَوَفَّی- قَضی عَلَیْهَا الْمَوْتَ- یُرْسِلُ ...
۵. هیچ كس برای همیشه زنده نمی‌ماند. «یُرْسِلُ الْأُخْری إِلی أَجَلٍ مُسَمًّی»
۶. خواب و بیداری برای همه‌ی انسان‌هاست، ولی تنها اهل فكر از آن درس می‌گیرند. «لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
لَيسَ لأِنفُسِكُم ثَمَنٌ اِلاَّ الجَنَّةُ فَلا تَبيعُوها إلاّبِها
جان شما را بهايى جز بهشت نيست ؛ آن را جز به بهشت نفروشيد .
غررالحکم حدیث شماره ۷۴۹۲
#زمر_42
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زمر آیه ۴۲ :
اللَّهُ يَتَوَفَّى الْأَنْفُسَ حِينَ مَوْتِهَا وَالَّتِي لَمْ تَمُتْ فِي مَنَامِهَا فَيُمْسِكُ الَّتِي قَضَىٰ عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَيُرْسِلُ الْأُخْرَىٰٓ إِلَىٰٓ أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ
ترجمه :
و خداست كه روح [مردم] را هنگام مرگشان به طور كامل می‌گیرد، و روحی را كه [صاحبش] نمرده است نیز به هنگام خوابش [می‌گیرد]، پس روح كسی كه مرگ را بر او حكم كرده نگه می‌دارد، [و به بدن باز نمی‌گرداند] و دیگر روح را تا سرآمدی معین باز می‌فرستد؛ مسلماً در این [واقعیت] برای مردمی كه می‌اندیشند، نشانه‌هایی [بر قدرت خدا] ست.
«یَتَوَفَّی» از «وفی» به معنای دریافت كامل امری است و در مورد مرگ به معنای گرفتن جان به طور كامل است.
سؤال: در آیه‌ی ۶۱ سوره‌ی انعام می‌فرماید: «تَوَفَّتْهُ رُسُلُنا» فرشتگان ما جان را می‌گیرند و در آیه‌ی ۱۱ سوره‌ی سجده می‌فرماید: «یَتَوَفَّاكُمْ مَلَكُ الْمَوْتِ» ملك الموت جان شما را می‌گیرد و این آیه می‌فرماید: خدا جان‌ها را می‌گیرد، كدام صحیح است؟
پاسخ: حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: خداوند برای عزرائیل «مَلَكُ الْمَوْتِ» یاورانی از فرشتگان قرار داده است كه جان مردم را می‌گیرند و تحویل او می‌دهند و او جان‌ها را با آنچه شخصاً قبض كرده به خدا تحویل می‌دهد.
در حدیث می‌خوانیم: به هنگام خواب روح در بدن می‌ماند ولی نفس به آسمان می‌رود و رابطه میان نفس و روح مثل رابطه خورشید و شعاع خورشید است. اگر خدا بخواهد و مرگش رسیده باشد روح نیز از بدن جدا و به نفس می‌پیوندد وگرنه نفس از آسمان نازل و به روح ملحق می‌شود.
سؤال: هنگام مرگ كه روح از بدن جدا می‌شود كجا می‌رود؟
پاسخ: هنگام مرگ، روح به بدنی مثل همین بدن كه نامش قالب مثالی است ملحق و در برزخ با آن بدن، كامیاب یا عذاب می‌شود و در خواب نیز، روح با همان بدن سبك و قالب مثالی رؤیا می‌بیند و به اطراف می‌رود.
جسم انسان در حكم یك اتومبیل و روح در حكم راننده‌ی آن است؛
گاهی هم ماشین روشن است و هم راننده پشت فرمان، كه این، حالت بیداری است.
گاهی ماشین روشن است ولی راننده پیاده می‌شود و می‌رود كه این حالت خواب است. زیرا قلب و معده و كلیه كار می‌كنند ولی روح جدا می‌شود و به بَدَنی مشابه ملحق شده و به اطراف می‌رود. این همان بدنی است كه ما در رؤیاهای خود با آن سیر و سفر می‌كنیم و قالب مثالی نام گذاری شده و به قدری سبك و چابك است كه بدون واسطه می‌تواند در آسمان‌ها پرواز و در اقیانوس‌ها شنا و در یك لحظه به اطراف دنیا برود.
گاهی هم ماشین خاموش و هم راننده جدا می‌شود كه این حالت مرگ است.
در سخنان پیشوایان دینی نیز مرگ و قیامت، به خواب و بیداری مثال زده شده است. در حدیث می‌خوانیم: «كما تنومون تموتون» همان گونه كه می‌خوابید می‌میرید و همان گونه كه بیدار می‌شوید زنده می‌گردید.
لقمانِ حكیم به فرزندش می‌گفت: اگر قدرت داشتی خواب و بیداری را از خود دور كنی خواهی توانست مرگ و معاد را هم از خود دور نمایی!
پیام آیه شریفه:
۱. جسم و روح، دو حقیقت مستقل هستند و به هنگام مرگ یا خواب از هم جدا می‌شوند و روح پس از مرگ باقی می‌ماند. «اللَّهُ یَتَوَفَّی الْأَنْفُسَ»
۲. مرگ و خواب، برادر یكدیگرند. «حِینَ مَوْتِها- فِی مَنامِها»
۳. اگر بدانیم كه هر شب جان می‌دهیم، از غرور و غفلت و گناه فاصله می‌گیریم. «وَ الَّتِی لَمْ تَمُتْ فِی مَنامِها»
۴. مرگ و حیاتِ ما به دست خداست. اللَّهُ یَتَوَفَّی- قَضی عَلَیْهَا الْمَوْتَ- یُرْسِلُ ...
۵. هیچ كس برای همیشه زنده نمی‌ماند. «یُرْسِلُ الْأُخْری إِلی أَجَلٍ مُسَمًّی»
۶. خواب و بیداری برای همه‌ی انسان‌هاست، ولی تنها اهل فكر از آن درس می‌گیرند. «لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
لَيسَ لأِنفُسِكُم ثَمَنٌ اِلاَّ الجَنَّةُ فَلا تَبيعُوها إلاّبِها
جان شما را بهايى جز بهشت نيست ؛ آن را جز به بهشت نفروشيد .
غررالحکم حدیث شماره ۷۴۹۲
#زمر_42
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زمر، آیه ۴۳ :
أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللهِ شُفَعَآءَ قُلْ أَ وَ لَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَ لَا يَعْقِلُونَ
ترجمه:
[نه اینكه بی‌خبران درباره قدرت خدا نمی‌اندیشند] بلكه به جای خدا، شفیعانی (از بتها) برای خود گرفته‌اند. بگو: آیا [از آنها شفاعت می‌خواهید] هر چند مالك چیزی [و اختیاردار شفاعتی] نباشند و اهل عقل نباشند [و پرستندگان خود را نشناسند!؟]
شفیع باید برای شفاعت، از جانب خدا اجازه داشته باشد «مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ» امّا بتها چه اجازه‌ای دارند؟ شفیع باید محبوب و مورد رضای خدا باشد و بتها نه محبوبند، نه مورد رضایت الهی.
در آیه ۱۸ سوره‌ی یونس می‌خوانیم كه مشركان می‌گویند: «هؤُلاءِ شُفَعاؤُنا» این بتها شفیعان ما هستند و در آیه ۳ همین سوره خواندیم كه می‌گویند: «ما نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونا إِلَی اللَّهِ زُلْفی» پرستش بتها به خاطر آن است كه بتها ما را به خدا نزدیك كنند و شفیعان ما باشند. این آیه می‌فرماید: شما از موجوداتی كه نه عقل دارند، نه قدرت، چگونه انتظار كمك دارید!؟ «كانُوا لا یَمْلِكُونَ شَیْئاً وَ لا یَعْقِلُونَ»
ما كه به امامان معصوم علیهم السلام متوسّل می‌شویم و از آن بزرگواران استمداد و شفاعت می‌طلبیم؛ به خاطر آن است كه از آیات و روایاتی كه حیات برزخی را برای اولیای خدا ثابت می‌كند، به فهم و درك آنها پی برده و با دیدن هزاران نمونه‌ی عملی در استجابت دعا، معجزات و كرامات، قدرت آنها را باور كرده‌ایم.
پیام آیه شریفه:
۱. برخی مشركان بتها را خدا نمی‌دانستند، بلكه شفیع و واسطه‌ی درگاه خدا می‌شمردند. «اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللهِ شُفَعاءَ»
۲. واسطه‌ی میان انسان و خدا، باید نیاز را بفهمد و قدرت كمك كردن داشته باشد، اما بتها هیچ‌كدام را ندارند. «لا یَمْلِكُونَ ... لا یَعْقِلُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَيسَ لَكَ بِأخٍ مَنِ احتَجتَ إلى مُداراتِهِ
برادر تو نيست، كسی كه نيازمند مداراى با او باشى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۰۳
#زمر_43
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زمر، آیه ۴۳ :
أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللهِ شُفَعَآءَ قُلْ أَ وَ لَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَ لَا يَعْقِلُونَ
ترجمه:
[نه اینكه بی‌خبران درباره قدرت خدا نمی‌اندیشند] بلكه به جای خدا، شفیعانی (از بتها) برای خود گرفته‌اند. بگو: آیا [از آنها شفاعت می‌خواهید] هر چند مالك چیزی [و اختیاردار شفاعتی] نباشند و اهل عقل نباشند [و پرستندگان خود را نشناسند!؟]
شفیع باید برای شفاعت، از جانب خدا اجازه داشته باشد «مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ» امّا بتها چه اجازه‌ای دارند؟ شفیع باید محبوب و مورد رضای خدا باشد و بتها نه محبوبند، نه مورد رضایت الهی.
در آیه ۱۸ سوره‌ی یونس می‌خوانیم كه مشركان می‌گویند: «هؤُلاءِ شُفَعاؤُنا» این بتها شفیعان ما هستند و در آیه ۳ همین سوره خواندیم كه می‌گویند: «ما نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونا إِلَی اللَّهِ زُلْفی» پرستش بتها به خاطر آن است كه بتها ما را به خدا نزدیك كنند و شفیعان ما باشند. این آیه می‌فرماید: شما از موجوداتی كه نه عقل دارند، نه قدرت، چگونه انتظار كمك دارید!؟ «كانُوا لا یَمْلِكُونَ شَیْئاً وَ لا یَعْقِلُونَ»
ما كه به امامان معصوم علیهم السلام متوسّل می‌شویم و از آن بزرگواران استمداد و شفاعت می‌طلبیم؛ به خاطر آن است كه از آیات و روایاتی كه حیات برزخی را برای اولیای خدا ثابت می‌كند، به فهم و درك آنها پی برده و با دیدن هزاران نمونه‌ی عملی در استجابت دعا، معجزات و كرامات، قدرت آنها را باور كرده‌ایم.
پیام آیه شریفه:
۱. برخی مشركان بتها را خدا نمی‌دانستند، بلكه شفیع و واسطه‌ی درگاه خدا می‌شمردند. «اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللهِ شُفَعاءَ»
۲. واسطه‌ی میان انسان و خدا، باید نیاز را بفهمد و قدرت كمك كردن داشته باشد، اما بتها هیچ‌كدام را ندارند. «لا یَمْلِكُونَ ... لا یَعْقِلُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَيسَ لَكَ بِأخٍ مَنِ احتَجتَ إلى مُداراتِهِ
برادر تو نيست، كسی كه نيازمند مداراى با او باشى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۰۳
#زمر_43
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زمر آیه، ۴۴ :
قُلْ لِله الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
ترجمه:
بگو: شفاعت تماما مخصوص خداست. فرمانروایی آسمان‌ها و زمین در سیطره اوست، سپس شما را به سوی او بازمی‌گردانند.
سؤال: مگر مهر و محبّت دیگران بیش از خداوند است كه خداوند اراده‌ی عذاب كند، ولی شفاعت كنندگان مانند دایه‌ی مهربان‌تر از مادر، شفاعت نمایند؟
پاسخ: این آیه می‌فرماید: همه‌ی شفاعت‌ها مخصوص خداست و اگر پیامبر و امامی شفاعت و دلسوزی و مهربانی می‌كند، سرچشمه‌ی همه‌ی لطف‌ها و مهرها از ذات مقدّس او و به اذن اوست. «قُلْ لِله الشَّفاعَةُ جَمِیعاً» و مسیر آن لطف‌ها از طریق اولیای الهی است. «ما مِنْ شَفِیعٍ إِلَّا مِنْ بَعْدِ إِذْنِهِ» (یونس،۱۰)
پیام آیه شریفه:
۱. روش تربیتی قرآن آن است كه تمام انگیزه‌های فاسد را از بین ببرد و همه‌ی انگیزه‌ها را در خداجویی متمركز كند، لذا به كسانی كه دور و بر این و آن می‌روند تا عزیز شوند، می‌فرماید: «إِنَّ الْعِزَّةَ لِله جَمِیعاً» (یونس، ۶۵) تمام عزّت‌ها هم از آنِ خداست، چرا گرد دیگری می‌گردید؟!
و به كسانی كه اطراف این و آن می‌روند تا قدرتی پیدا كنند، می‌فرماید: «أَنَّ الْقُوَّةَ لِله جَمِیعاً» (بقره، ۱۶۵)
و به كسانی كه اطراف این و آن می‌روند تا آنها برایشان واسطه‌ای باشند، می‌فرماید: «قُلْ لِله الشَّفاعَةُ جَمِیعاً»
۲. هستی و همه‌ی عوامل دخیل در آن به دست خداست. لِله الشَّفاعَةُ ... لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَيسَ لَكَ بِأخٍ مَن أحوَجَكَ إلى حاكِمٍ بَينَكَ وَ بَينَهُ
برادر تو نيست آن كس كه تو را به یک داور بين تو و خودش نيازمند كند (فرد سومى را به عنوان قاضى قرار دهد.)
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۰۵
#زمر_44
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زمر آیه، ۴۴ :
قُلْ لِله الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
ترجمه:
بگو: شفاعت تماما مخصوص خداست. فرمانروایی آسمان‌ها و زمین در سیطره اوست، سپس شما را به سوی او بازمی‌گردانند.
سؤال: مگر مهر و محبّت دیگران بیش از خداوند است كه خداوند اراده‌ی عذاب كند، ولی شفاعت كنندگان مانند دایه‌ی مهربان‌تر از مادر، شفاعت نمایند؟
پاسخ: این آیه می‌فرماید: همه‌ی شفاعت‌ها مخصوص خداست و اگر پیامبر و امامی شفاعت و دلسوزی و مهربانی می‌كند، سرچشمه‌ی همه‌ی لطف‌ها و مهرها از ذات مقدّس او و به اذن اوست. «قُلْ لِله الشَّفاعَةُ جَمِیعاً» و مسیر آن لطف‌ها از طریق اولیای الهی است. «ما مِنْ شَفِیعٍ إِلَّا مِنْ بَعْدِ إِذْنِهِ» (یونس،۱۰)
پیام آیه شریفه:
۱. روش تربیتی قرآن آن است كه تمام انگیزه‌های فاسد را از بین ببرد و همه‌ی انگیزه‌ها را در خداجویی متمركز كند، لذا به كسانی كه دور و بر این و آن می‌روند تا عزیز شوند، می‌فرماید: «إِنَّ الْعِزَّةَ لِله جَمِیعاً» (یونس، ۶۵) تمام عزّت‌ها هم از آنِ خداست، چرا گرد دیگری می‌گردید؟!
و به كسانی كه اطراف این و آن می‌روند تا قدرتی پیدا كنند، می‌فرماید: «أَنَّ الْقُوَّةَ لِله جَمِیعاً» (بقره، ۱۶۵)
و به كسانی كه اطراف این و آن می‌روند تا آنها برایشان واسطه‌ای باشند، می‌فرماید: «قُلْ لِله الشَّفاعَةُ جَمِیعاً»
۲. هستی و همه‌ی عوامل دخیل در آن به دست خداست. لِله الشَّفاعَةُ ... لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَيسَ لَكَ بِأخٍ مَن أحوَجَكَ إلى حاكِمٍ بَينَكَ وَ بَينَهُ
برادر تو نيست آن كس كه تو را به یک داور بين تو و خودش نيازمند كند (فرد سومى را به عنوان قاضى قرار دهد.)
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۰۵
#زمر_44
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زمر، آیه ۴۵:
وَ إِذَا ذُكِرَ اللهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَ إِذَا ذُكِرَ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ
ترجمه:
هنگامی كه خدا به یگانگی یاد می‌شود [و نامی از معبودان‌شان به میان نمی‌آید] دل‌های كسانی كه به آخرت ایمان ندارند، نفرت پیدا می‌كند و چون یادی از معبودان دیگر به میان می‌آید، آنگاه مسرور و شاد می‌شوند!
اگرچه مخاطبان این آیه كسانی هستند كه به آخرت ایمان ندارند، امّا در میان مسلمین نیز افرادی هستند كه از اسلام ناب نگرانی و تنفّر دارند، همین كه می‌گوییم: «قصاص، قانون الهی است» چهره‌شان درهم می‌شود، ولی همین كه می‌گوییم: «حقوق بین الملل» لبخند می‌زنند. هرگاه به نماز می‌ایستد كه تنها مخاطبش خداست؛ روح او آرامش ندارد و لذت معنوی نمی‌برد، ولی هرگاه سخنرانی یا تدریس می‌كند كه مخاطبش غیر خداست، با تمام توجّه و نشاط سخن می‌گوید!
در آیه ۴۶ سوره‌ی اسراء نیز مشابه این آیه آمده است: «وَ إِذا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِی الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلی أَدْبارِهِمْ نُفُوراً» هنگامی كه پروردگارت را در قرآن به یگانگی یاد می‌كنی، آنها پشت می‌كنند و از تو روی بر می‌گردانند.
پیام آیه شریفه:
۱. مقدار باور و ایمان خود را نسبت به آخرت، از طریق کم توجهی، بی توجهی، تنفّر یا به عکس توجّه و علاقه خود نسبت به احكام خداوند بیازماییم. "اشْمَأَزَّتْ ... یَسْتَبْشِرُونَ"
۲. میان توحید و معاد رابطه‌‌ای تنگاتنگ است. "ذُكِرَ اللهُ ... اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ
۳. ذكر خدا كه مایه‌ی آرامش دل‌هاست "أَلاَ بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ" برای گروهی مایه‌ی آزار و اذیّت است. «اشْمَأَزَّتْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَيسَ لِلعاقِلِ أن يَكُونَ شاخِصا إلاّ فِي ثَلاثٍ: خُطوَةٍ في مَعادٍ أو مَرَمَّةٍ لِمَعاشٍ أو لَذَّةٍ في غَيرِ مُحَرَّمٍ
عاقل را روا نيست جز آنکه در پىِ يكى از سه(كار) باشد: گام برداشتن در راه معاد، بهبود وضع زندگى، لذّت حلال.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۲۴
#زمر_45
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زمر، آیه ۴۵:
وَ إِذَا ذُكِرَ اللهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَ إِذَا ذُكِرَ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ
ترجمه:
هنگامی كه خدا به یگانگی یاد می‌شود [و نامی از معبودان‌شان به میان نمی‌آید] دل‌های كسانی كه به آخرت ایمان ندارند، نفرت پیدا می‌كند و چون یادی از معبودان دیگر به میان می‌آید، آنگاه مسرور و شاد می‌شوند!
اگرچه مخاطبان این آیه كسانی هستند كه به آخرت ایمان ندارند، امّا در میان مسلمین نیز افرادی هستند كه از اسلام ناب نگرانی و تنفّر دارند، همین كه می‌گوییم: «قصاص، قانون الهی است» چهره‌شان درهم می‌شود، ولی همین كه می‌گوییم: «حقوق بین الملل» لبخند می‌زنند. هرگاه به نماز می‌ایستد كه تنها مخاطبش خداست؛ روح او آرامش ندارد و لذت معنوی نمی‌برد، ولی هرگاه سخنرانی یا تدریس می‌كند كه مخاطبش غیر خداست، با تمام توجّه و نشاط سخن می‌گوید!
در آیه ۴۶ سوره‌ی اسراء نیز مشابه این آیه آمده است: «وَ إِذا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِی الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلی أَدْبارِهِمْ نُفُوراً» هنگامی كه پروردگارت را در قرآن به یگانگی یاد می‌كنی، آنها پشت می‌كنند و از تو روی بر می‌گردانند.
پیام آیه شریفه:
۱. مقدار باور و ایمان خود را نسبت به آخرت، از طریق کم توجهی، بی توجهی، تنفّر یا به عکس توجّه و علاقه خود نسبت به احكام خداوند بیازماییم. "اشْمَأَزَّتْ ... یَسْتَبْشِرُونَ"
۲. میان توحید و معاد رابطه‌‌ای تنگاتنگ است. "ذُكِرَ اللهُ ... اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ
۳. ذكر خدا كه مایه‌ی آرامش دل‌هاست "أَلاَ بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ" برای گروهی مایه‌ی آزار و اذیّت است. «اشْمَأَزَّتْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَيسَ لِلعاقِلِ أن يَكُونَ شاخِصا إلاّ فِي ثَلاثٍ: خُطوَةٍ في مَعادٍ أو مَرَمَّةٍ لِمَعاشٍ أو لَذَّةٍ في غَيرِ مُحَرَّمٍ
عاقل را روا نيست جز آنکه در پىِ يكى از سه(كار) باشد: گام برداشتن در راه معاد، بهبود وضع زندگى، لذّت حلال.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۲۴
#زمر_45
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیه ۴۶:
قُلِ اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ عَالِمَ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ أَنْتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِي مَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ
ترجمه:
[وقتی از ایمان آوردن‌شان ناامید شدی] بگو: خدایا! ای آفریننده آسمان‌ها و زمین! [ای] دانای نهان و آشكار! تو خود در میان بندگانت بر سر آنچه [از عقاید و عبادات] اختلاف می‌كردند، داوری خواهی كرد.
پیام آیه شریفه:
۱. مبلّغان دین و رهبران الهی كه در برابر كفّار سرسخت قرار می‌گیرند، باید همواره با یاد خدا از او استمداد بطلبند. «قُلِ اللَّهُمَّ»
۲. در برابر افرادی كه به غیر خدا دل سپرده و از بردن نام خدا تنفر دارند؛ به خدا توجّه كنیم. «قُلِ اللَّهُمَّ»
۳. آغاز و پایان هستی از اوست، چرا بعضی به غیر او دلشادند؟ «مِنْ دُونِهِ إِذا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ ... فاطِرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»
۴. داوری خداوند در قیامت، بر اساس علم او به آشكار و نهان است. "عالِمَ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ ... تَحْكُمُ بَیْنَ عِبادِكَ"
۵. آفرینش آسمان‌ها مهم‌تر از آفرینش زمین است. (همیشه نام آسمان قبل از نام زمین برده شده است.) «السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»
۶. علم خداوند به غیب و شهود یكسان است. «عالِمَ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ»
۷. مردم با همه‌ی اختلافاتی كه دارند، بنده‌ی او هستند. «عِبادِكَ فِی ما كانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ»
۸. اختلاف میان مشركان و موحدان همیشه خواهد بود. «كانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَم يَعقِل مَن وَلِهَ بِاللَّعِبِ وَ استُهتِرَ بِاللَّهوِ وَ الطَّرَبِ
خردمندى را درنيافته، آن كه شيفته بازيچه شده و به بيهودگى و شادخوارى حريص شده است.
غررالحکم حدیث شماره ۷۵۶۸
#زمر_46
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیه ۴۶:
قُلِ اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ عَالِمَ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ أَنْتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِي مَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ
ترجمه:
[وقتی از ایمان آوردن‌شان ناامید شدی] بگو: خدایا! ای آفریننده آسمان‌ها و زمین! [ای] دانای نهان و آشكار! تو خود در میان بندگانت بر سر آنچه [از عقاید و عبادات] اختلاف می‌كردند، داوری خواهی كرد.
پیام آیه شریفه:
۱. مبلّغان دین و رهبران الهی كه در برابر كفّار سرسخت قرار می‌گیرند، باید همواره با یاد خدا از او استمداد بطلبند. «قُلِ اللَّهُمَّ»
۲. در برابر افرادی كه به غیر خدا دل سپرده و از بردن نام خدا تنفر دارند؛ به خدا توجّه كنیم. «قُلِ اللَّهُمَّ»
۳. آغاز و پایان هستی از اوست، چرا بعضی به غیر او دلشادند؟ «مِنْ دُونِهِ إِذا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ ... فاطِرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»
۴. داوری خداوند در قیامت، بر اساس علم او به آشكار و نهان است. "عالِمَ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ ... تَحْكُمُ بَیْنَ عِبادِكَ"
۵. آفرینش آسمان‌ها مهم‌تر از آفرینش زمین است. (همیشه نام آسمان قبل از نام زمین برده شده است.) «السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»
۶. علم خداوند به غیب و شهود یكسان است. «عالِمَ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ»
۷. مردم با همه‌ی اختلافاتی كه دارند، بنده‌ی او هستند. «عِبادِكَ فِی ما كانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ»
۸. اختلاف میان مشركان و موحدان همیشه خواهد بود. «كانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَم يَعقِل مَن وَلِهَ بِاللَّعِبِ وَ استُهتِرَ بِاللَّهوِ وَ الطَّرَبِ
خردمندى را درنيافته، آن كه شيفته بازيچه شده و به بيهودگى و شادخوارى حريص شده است.
غررالحکم حدیث شماره ۷۵۶۸
#زمر_46
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره زُمَر، آیه ۴۷:
وَ لَوْ أَنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَ مِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ مِنْ سُوٓءِ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ بَدَا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَحْتَسِبُونَ
ترجمه:
اگر برای كسانی كه [به آیات خدا] ستم ورزیدند، همه آنچه در زمین است و مانندش با آن باشد، بی‌تردید حاضرند آن را برای رهایی خود از عذاب سخت روز قیامت عوض دهند و از سوی خدا آنچه را كه [از عذاب‌های گوناگون] نمی‌پنداشتند، آشكار می‌شود.
در قیامت، برای مؤمنان سحرخیز پاداش‌هایی ظاهر می‌شود كه احَدی بر آن آگاه نیست «فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْیُنٍ» (سجده، ۱۷) و برای ستمكاران نیز مسایلی ظاهر می‌شود كه هرگز فكرش را نمی‌كردند. «وَ بَدا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ ما لَمْ یَكُونُوا یَحْتَسِبُونَ» و در آن روز به انسان گفته می‌شود:
"لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هَٰذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ"(ق،٢٢)
تو غافل بودی و امروز پرده را برداشته‌ایم و تیزبین شده‌ای.
پیام آیه شریفه:
۱. در قیامت هیچ كس صاحب مال و ثروتی برای نجات خود نیست. «لَوْ»
۲. در دادگاه الهی، هیچ چیز مانع محكومیّت مجرمان نیست. "تَحْكُمُ بَیْنَ عِبادِكَ ... لَوْ أَنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا ..."
۳. غریزه‌ی حبّ ذات، بر حبّ مال غالب است. "ما فِی الْأَرْضِ ... لَافْتَدَوْا بِهِ"
۴. اگر امروز برای یك درهم خلاف می‌كنیم، بدانیم كه فردا دو برابر تمام سرمایه‌های زمین هم برای نجات ما كارساز نیست. «وَ مِثْلَهُ مَعَهُ»
۵. داوری خداوند همراه با ظاهر كردن لغزش‌ها، برای خود انسان است؛ تا جایی برای انكار نباشد. "تَحْكُمُ بَیْنَ عِبادِكَ ... وَ بَدا لَهُمْ"
۶. محاسبات انسان جامع و واقع‌گرا نیست. «بَدا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ ما لَمْ یَكُونُوا یَحْتَسِبُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَم يَعقِل مَواعِظَ الزَّمانِ مَن سَكَنَ إلى حُسنِ الظَّنِّ بِالأيّامِ
كسى كه با خوش گمانى به روزگارْ آرام گرفته؛ پندهاى زمانه را در نمى يابد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۴۹
#زمر_47
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره زُمَر، آیه ۴۷:
وَ لَوْ أَنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَ مِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ مِنْ سُوٓءِ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ بَدَا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَحْتَسِبُونَ
ترجمه:
اگر برای كسانی كه [به آیات خدا] ستم ورزیدند، همه آنچه در زمین است و مانندش با آن باشد، بی‌تردید حاضرند آن را برای رهایی خود از عذاب سخت روز قیامت عوض دهند و از سوی خدا آنچه را كه [از عذاب‌های گوناگون] نمی‌پنداشتند، آشكار می‌شود.
در قیامت، برای مؤمنان سحرخیز پاداش‌هایی ظاهر می‌شود كه احَدی بر آن آگاه نیست «فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْیُنٍ» (سجده، ۱۷) و برای ستمكاران نیز مسایلی ظاهر می‌شود كه هرگز فكرش را نمی‌كردند. «وَ بَدا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ ما لَمْ یَكُونُوا یَحْتَسِبُونَ» و در آن روز به انسان گفته می‌شود:
"لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هَٰذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ"(ق،٢٢)
تو غافل بودی و امروز پرده را برداشته‌ایم و تیزبین شده‌ای.
پیام آیه شریفه:
۱. در قیامت هیچ كس صاحب مال و ثروتی برای نجات خود نیست. «لَوْ»
۲. در دادگاه الهی، هیچ چیز مانع محكومیّت مجرمان نیست. "تَحْكُمُ بَیْنَ عِبادِكَ ... لَوْ أَنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا ..."
۳. غریزه‌ی حبّ ذات، بر حبّ مال غالب است. "ما فِی الْأَرْضِ ... لَافْتَدَوْا بِهِ"
۴. اگر امروز برای یك درهم خلاف می‌كنیم، بدانیم كه فردا دو برابر تمام سرمایه‌های زمین هم برای نجات ما كارساز نیست. «وَ مِثْلَهُ مَعَهُ»
۵. داوری خداوند همراه با ظاهر كردن لغزش‌ها، برای خود انسان است؛ تا جایی برای انكار نباشد. "تَحْكُمُ بَیْنَ عِبادِكَ ... وَ بَدا لَهُمْ"
۶. محاسبات انسان جامع و واقع‌گرا نیست. «بَدا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ ما لَمْ یَكُونُوا یَحْتَسِبُونَ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَم يَعقِل مَواعِظَ الزَّمانِ مَن سَكَنَ إلى حُسنِ الظَّنِّ بِالأيّامِ
كسى كه با خوش گمانى به روزگارْ آرام گرفته؛ پندهاى زمانه را در نمى يابد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۵۴۹
#زمر_47
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian