اسفیدان تماشا
🏊♀تابستان و آبتنی در (گُول های) رودخانه اسفیدان ✅اسفیدان تماشا 🆔 @Esfidan_Tamasha
تابستان و آبتنی در گول های رودخانه
🏊♀تابستان سالهای نه چندان دور برای ما بچه های آن دورانی که نه از تکنولوژی و امکانات فعلی خبری بود و نه از گوشی های هوشمند که کل زندگی مان درگیر و وابسته آن باشد.؛ سرشار از خاطرات شیرین و دوران خوشی بود که هر کدام از نسل های دهه های ۵۰ و ۶۰ و ۷۰ هنوز طعم شیرین آن دوران را در گوشه ذهن خودمان مرور میکنیم و با یک یادش بخیر یاد ان دوران را گرامی میداریم🥰
یکی از تفریحات بچه های آن سالهایی که جمیعت اسفیدان زیاد بود، و در هر کوی و برزن انبوهی از کودکان ریز و درشت مشغول گذراندن اوقات فراغت خود بودند #آبتنی در رودخانه اسفیدان بود.😊
آبتنی در رودخانه خروشان و پاک و عاری از بوی ماهی و خالی از زباله های امروزی و بدون آلودگی آن سالها که پای ثابت تفریحات بچه های اسفیدان بود و چقدر با همین آبتنی و شنا در آب رودخانه قانع بودیم و احساس خوشبختی میکردیم.😄
آن سالها برای اینکه بتوانند آب رودخانه را به میزان لازم برای شنا کردند برسانند، اقدام به ساختن آب بند و مانع در جلوی آب میکردند که به "گول" معروف بود.
گول ها را غالبا با سنگ درست میکردند و لابه لای سنگها را به دلیل اینکه از امکانات امروزی مانند پارچه و پلاستیک و... خبری نبود با گیاهان و علف های داخل رودخانه مانند پونه و ... و گاهی با خاک درزهای میان سنگها گرفته میشد تا آب به اندازه کافی در پشت سنگها جمع شود و گودال مورد نظری که برای شنا کردن درست میشد، به حد کفایت برسد.😃😍
گول هایی که درست میشد، بعضی ها بزرگ و عمیق بودند که اگر اندکی بی احتیاطی صورت میگرفت چه بسا باعث خفگی فرد شنا گر می شد و خیلی اوقات کودکان کم سن و سال در قسمت ابتدایی گول که عمق کمتری نسبت جاهای دیگر گول داشت اقدام به آبتنی میکردند.😊
گول هایی که با تلاش بچه ها برای چند ساعت خوشی و گذراندن اوقات گرم تابستانی ساخته میشد، همیشه ماندگار نبودند و گاهی با ناراحتی صاحبان باغ های اطراف گول برای جلوگیری از شلوغی و تعرض به باغ هایشان 🤨 و گاهی به دست میرآب ها 😢و گاهی توسط خود بچه هایی که نمیذاشتند شنا کنند تخریب می شد🤔 و دوباره روز دیگر افرادی که قصد شنا کردند داشتند باید ساعاتی را برای ترمیم گول اختصاص میدادند.😕
ان سالها همه کودکان و نوجوانان باید در ساخت گول همکاری میکردند و اگر کسی از فرامین بچه های بزرگتر که مسئول ساخت گول بودند سرپیچی میکرد، و با دیگران همکاری نمیکرد، حق آبتنی را نداشت و باید قید شنا و آبتنی را میزد و یا هم برای اینکه بتواند یک بدنی به آب بزند و با سایرین لحظات خوشی را تجربه کند باید در ساخت گول همکاری میکرد.😍😢
شنا کردن و فرار از گرمای تابستان مختص کودکان؛ نوجوانان وجوانان نبود و گاهی افراد مسن نیز، در کنار بچه ها پا به گودال می گذاشتند و اندکی فارغ از هَم و غم دنیا لحظاتی را با کودکان سر میکردند و آبی به سر و بدن میزدند☺️☺️
به جزء رودخانه اسفیدان تعدادی استخر نیز در باغ ها برای آبتنی وجود داشت که اکثرا صاحبان آنها اجازه این کار را نمیدادند و گاهی خیلی از بچه ها چشمه گرو را برای آبتنی و فرار از گرمای داغ تابستان انتخاب میکردند. که همان رفت و آمد به چشمه گرو که در فاصله ۵ کیلومتری از روستا قرار داشت و در نبود امکانات امروزی غالبا با پای پیاده طی میشد مصیبت های خودش را داشت که بچه های ان دوران برای لحظه ای آبتنی و خوشی زحمات رفت و آمد به این چشمه را به جان میخریدند👍😊
مطالبی که عنوان شد بخشی از خاطرات بچه های اسفیدان در تابستان ان سال ها بود، سال هایی که روستایمان اسفیدان، حس و حال واقعی یک آبادی را داشت و هنوز مانند الان درگیر مدرنیت و تکنولوژی نبود.
روزگاری که آب رودخانه پاک بود و زلال، روزگاری که کوچه باغ هایش عاری از صدای و دود ماشین بود و روزگاری که مردمان آن فارغ از چشم و هم چشمی های و رقابت های امروزی؛ سادگی و صداقت بخشی از زندگیشان بود...
و چه حیف که آن سالها گذشت و حسرت آن نوع زندگی بر دلهای ما ماند و فراموش نکنیم اگر آن سالها آسایش الان فراهم نبود اما آرامش بود و ما به آسایش دست پیدا کردیم و آرامش از زندگی هایمان رفت....😔
✍محسن احمدی
🗓تیر ماه ۱۴۰۱
✅اسفیدان تماشا
🆔 @Esfidan_Tamasha
🏊♀تابستان سالهای نه چندان دور برای ما بچه های آن دورانی که نه از تکنولوژی و امکانات فعلی خبری بود و نه از گوشی های هوشمند که کل زندگی مان درگیر و وابسته آن باشد.؛ سرشار از خاطرات شیرین و دوران خوشی بود که هر کدام از نسل های دهه های ۵۰ و ۶۰ و ۷۰ هنوز طعم شیرین آن دوران را در گوشه ذهن خودمان مرور میکنیم و با یک یادش بخیر یاد ان دوران را گرامی میداریم🥰
یکی از تفریحات بچه های آن سالهایی که جمیعت اسفیدان زیاد بود، و در هر کوی و برزن انبوهی از کودکان ریز و درشت مشغول گذراندن اوقات فراغت خود بودند #آبتنی در رودخانه اسفیدان بود.😊
آبتنی در رودخانه خروشان و پاک و عاری از بوی ماهی و خالی از زباله های امروزی و بدون آلودگی آن سالها که پای ثابت تفریحات بچه های اسفیدان بود و چقدر با همین آبتنی و شنا در آب رودخانه قانع بودیم و احساس خوشبختی میکردیم.😄
آن سالها برای اینکه بتوانند آب رودخانه را به میزان لازم برای شنا کردند برسانند، اقدام به ساختن آب بند و مانع در جلوی آب میکردند که به "گول" معروف بود.
گول ها را غالبا با سنگ درست میکردند و لابه لای سنگها را به دلیل اینکه از امکانات امروزی مانند پارچه و پلاستیک و... خبری نبود با گیاهان و علف های داخل رودخانه مانند پونه و ... و گاهی با خاک درزهای میان سنگها گرفته میشد تا آب به اندازه کافی در پشت سنگها جمع شود و گودال مورد نظری که برای شنا کردن درست میشد، به حد کفایت برسد.😃😍
گول هایی که درست میشد، بعضی ها بزرگ و عمیق بودند که اگر اندکی بی احتیاطی صورت میگرفت چه بسا باعث خفگی فرد شنا گر می شد و خیلی اوقات کودکان کم سن و سال در قسمت ابتدایی گول که عمق کمتری نسبت جاهای دیگر گول داشت اقدام به آبتنی میکردند.😊
گول هایی که با تلاش بچه ها برای چند ساعت خوشی و گذراندن اوقات گرم تابستانی ساخته میشد، همیشه ماندگار نبودند و گاهی با ناراحتی صاحبان باغ های اطراف گول برای جلوگیری از شلوغی و تعرض به باغ هایشان 🤨 و گاهی به دست میرآب ها 😢و گاهی توسط خود بچه هایی که نمیذاشتند شنا کنند تخریب می شد🤔 و دوباره روز دیگر افرادی که قصد شنا کردند داشتند باید ساعاتی را برای ترمیم گول اختصاص میدادند.😕
ان سالها همه کودکان و نوجوانان باید در ساخت گول همکاری میکردند و اگر کسی از فرامین بچه های بزرگتر که مسئول ساخت گول بودند سرپیچی میکرد، و با دیگران همکاری نمیکرد، حق آبتنی را نداشت و باید قید شنا و آبتنی را میزد و یا هم برای اینکه بتواند یک بدنی به آب بزند و با سایرین لحظات خوشی را تجربه کند باید در ساخت گول همکاری میکرد.😍😢
شنا کردن و فرار از گرمای تابستان مختص کودکان؛ نوجوانان وجوانان نبود و گاهی افراد مسن نیز، در کنار بچه ها پا به گودال می گذاشتند و اندکی فارغ از هَم و غم دنیا لحظاتی را با کودکان سر میکردند و آبی به سر و بدن میزدند☺️☺️
به جزء رودخانه اسفیدان تعدادی استخر نیز در باغ ها برای آبتنی وجود داشت که اکثرا صاحبان آنها اجازه این کار را نمیدادند و گاهی خیلی از بچه ها چشمه گرو را برای آبتنی و فرار از گرمای داغ تابستان انتخاب میکردند. که همان رفت و آمد به چشمه گرو که در فاصله ۵ کیلومتری از روستا قرار داشت و در نبود امکانات امروزی غالبا با پای پیاده طی میشد مصیبت های خودش را داشت که بچه های ان دوران برای لحظه ای آبتنی و خوشی زحمات رفت و آمد به این چشمه را به جان میخریدند👍😊
مطالبی که عنوان شد بخشی از خاطرات بچه های اسفیدان در تابستان ان سال ها بود، سال هایی که روستایمان اسفیدان، حس و حال واقعی یک آبادی را داشت و هنوز مانند الان درگیر مدرنیت و تکنولوژی نبود.
روزگاری که آب رودخانه پاک بود و زلال، روزگاری که کوچه باغ هایش عاری از صدای و دود ماشین بود و روزگاری که مردمان آن فارغ از چشم و هم چشمی های و رقابت های امروزی؛ سادگی و صداقت بخشی از زندگیشان بود...
و چه حیف که آن سالها گذشت و حسرت آن نوع زندگی بر دلهای ما ماند و فراموش نکنیم اگر آن سالها آسایش الان فراهم نبود اما آرامش بود و ما به آسایش دست پیدا کردیم و آرامش از زندگی هایمان رفت....😔
✍محسن احمدی
🗓تیر ماه ۱۴۰۱
✅اسفیدان تماشا
🆔 @Esfidan_Tamasha