#گزارش_برخط

آقای قربانی: اینکه کار نهضت تمام‌ شده یا نه را باید با توجه به مأموریتی که از طرف امام برایش تعیین شد بررسی کنیم. علاوه بر بحث بی‌سوادی، امام مأموریت دومی را تعیین می‌کنند که عبارت است از جایگزینی فرهنگی داخلی با فرهنگ خارجی. البته در طول جلورفتن، خود نهضتی‌ها هم از این مأموریت دوم غفلت می‌کنند.
در آغاز انقلاب، ما در تلاش بودیم تا یک مدل حکومت مردمی جدید تأسیس کنیم که ساز و کارهایش با نهادها و سازمانهای رایج جهان مدرن متفاوت است. با این حال، هر چه جلو می‌رویم، بیشتر به همان مدل نهادهای مدرن بازمی‌گردیم که همه چیز با قانون و تبصره پیش برود.

#گزارش_برخط

دکتر صادق‌زاده:
نگاه من به مسئله صرفا بحث جذب و استخدام معلم نیست. اساسا در نقشهٔ کلان نظام آموزشی ما، جایگاه دانشکده‌های علوم تربیتی و رابطهٔ آنها با نظام تربیت معلم باید چگونه باشد؟
البته این سوال، در نظام آموزشی ما از پیش از انقلاب مطرح بوده است. از ابتدا ارتباط میان دانشسراهای عالی و مراکز تربیت معلم با دانشگاه‌های مادر مشخص نبوده است. نباید این معضل را در سطح اکنون و الان ببینیم. مسئلهٔ دیرپایی در نظام آموزشی ماست.

#گزارش_برخط

دکتر صادق‌زاده:

مشکل عام ما این است که نظام دولتی ما اعتماد تام به نظام آموزش عالی ما ندارد. این مسئله فقط در تعلیم و تربیت نیست. می‌بینیم که بسیاری از وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها خودشان برای خود دانشگاه زده‌اند و از آنجا جذب می‌کنند. صدا و سیما دانشگاه دارد، وزارت برق دانشگاه دارد، قوهٔ قضائیه دانشگاه دارد. در حالیکه هر کدام از اینها متناظرهای قدرتمندی در نظام آموزش عالی دارد.
آیا اگر اعتمادی نیست و این فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های اصلی نمی‌توانند کار مد نظر سیستم را انجام دهند، پس چرا باید این همه هزینه خرج نظام آموزش عالی شود؟

#گزارش_برخط


دکتر صادق‌زاده:

در زمینهٔ این ارتباط مسائل و مشکلات زیادی وجود دارد. دیدگاه‌های مختلفی هم مطرح شده‌است. مثلا زمانی آقای دکتر شریعتمداری می‌گفتند که آموزش و پرورش بلد نیست معلم تربیت کند و این کار دانشگاه است. دیدگاه‌های افراطی از طرف مقابل هم بود. اما تجربهٔ تاریخی نشان داد که هم تربیت معلم بریده از وزارتخانه به جایی نمی‌رسد و هم خود آموزش و پرورش تخصص کافی برای تربیت معلم را ندارد.
یک اتفاق نامبارکی هنگام تدوین اساسنامهٔ دانشگاه فرهنگیان افتاد که این دانشگاه به عنوان تنها راه تربیت معلم مطرح شد. در مبانی نظری و سند تحول اصلا به این شکل نبود. حتی دکتر مهرمحمدی که مجری تاسیس دانشگاه فرهنگیان بود به ایدهٔ تنوع در راه‌های تربیت معلم معتقد بود. با این حال جریان غالب به سمت تحقق بی چون و چرای اساسنامه پیش رفت.

#گزارش_برخط

خانم رضایی معاون دکتر خالقی ثمرین:

مرکز منابع انسانی آموزش و پرورش مدت طولانی دچار بی‌ثباتی بود. ما در آغاز با وضعیت بسیار نابه‌سامانی مواجه بودیم و شیوه‌های جذب در این مدت به نظر خودمان هم مطلوب نبوده است، اما به هر حال باید در طول دو سال دویست هزار معلم را تامین می‌کردیم.

دکتر صالحی:

چرا در سطح وزارتخانه به دانشکده‌های علوم تربیتی بی‌اعتمادی وجود دارد؟ در مقابل، چرا متصدیان تعلیم و تربیت رسمی ما پاسخگو نیستند؟
تصور من این اسن که ما ماموریت مشخصی به دانشکده‌های علوم تربیتی نداده‌ایم و مطالبه‌ای هم نسبت به آنها نداریم.

#گزارش_برخط

دکتر جوادی‌پور:

اینکه بگویید غافلگیر شدیم خیلی ساده‌انگارانه است. نظام آموزشی ما صد سال سابقه دارد. هر معلمی که وارد می‌شود از روز اولی که وارد شدند پرونده دارد و مشخص است تا کی حضور دارد. مسئله چیز دیگری است.
اینکه بگوییم دانشجویان دانشگاه‌های دولتی شان معلمی ندارند و معلمان فرهنگیان دارند توهین است. بچه‌های کارشناسی ما در حد دانشجویان دکتری پژوهش می‌کنند و مقاله می‌نویسند.

#گزارش_برخط

دکتر حکیم‌زاده:

من در بدو ورودم به وزارتخانه دو آمار را از مراکز مرتبط گرفتم: ۱. معلمانی که در شرف بازنشستگی هستند و ۲. تعداد دانشجویان علوم تربیتی دانشگاه‌های دولتی. همان زمان به وزیر وقت پیشنهاد مشخصی در استفاده از این ظرفیت دادیم. متاسفانه چه در دولت قبل چه در این دولت از این ظرفیت استفاده نشد.
بحث انحصار دانشگاه فرهنگیان صرفا یک شعار است. همین الان آمار بگیرید که چند درصد ورودی‌های این ده سال اخیر که دانشگاه فرهنگیان خروجی داشته، از این دانشگاه بوده‌اند. بسیار درصد کمی است.

#گزارش_برخط
دکتر راحمی:
این جلسات بیشتر از اینکه قرار باشد نظریه در ان ارائه شود کارکردش این است که فهرستی از تعاملات و سوالتی که ذهن دانشجو را درگیر کرده قرار است مطرح شود، فضای گفت و گو باید مطرح شود.
یک سری از پژوهش های نظری در علوم تربیتی ممکن است مسئله ای رو در میدان پیدا کرده باشند اما رابطه منسجمی با میدان برقرار نکرده باشند

یکی از مهمترین ماموریت‌های آکادمی علمی مدلسازی است و اکادمی‌های میان رشته‌ای باید مدلسازی کنند
مدل چیست؟
تمایزی بین چارچوب نظری و چارچوب مطالعاتی و الگو و مدل

#گزارش_برخط
دکتر راحمی:
مدلی که میدان را مطالعه میکند چالش ها را در نظر میگیرد.
یک وقتایی منظور ما از مدل الگو هست.
یعنی یکی از واقعیت‌های میدان را در دست بگیریم و آنقدر خوب توسعه بدهیم که دیگران از این الگو برای کنش‌هایشان استفاده کنند.
بخش زیادی از انسان‌ها وقتی میگویند مدل ارائه کنید منظورشان همان چارچوب نظری است. مثلا توضیح بدهند که چه مبنای نظری‌ای دارد و بسطه‌های نظری را ارائه بدهند.
تلقی من این است که هیچکدام از این تعاریف نمیتواند ما را به هدف برساند چون مسئله تکثر وجود دارد. ایران ترکیب اجتماعی بسیار متکثری دارد. در زبان ها، در قومیت و …
که مدیریت آن پیچیدگی دارد. شما نمیتوانید یک الگو ارائه کنید و آن را همه جا ترویج کنید. انتظارات و نوع سبک زندگی انسان‌ها باهم متفاوت است.

#گزارش_برخط
دکتر راحمی
یک کارگروه در ارومیه هدف تاسیس یک مدرسه علوم انسانی را داشت و سراغ ما آمده‌بود.
من عرض کردم کمی درباره بومت توضیح بده.
ایشان در محله‌ای بودند که ترکیبی از شیعه و سنی و مسیحی و مسلمان بودند و به زندگی درکنار هم عادت کرده بودند اما تصور کنید بخواهیم درسی مثل تاریخ را در این مدرسه تدریس کنیم. با این تکثر قطعا دچار چالش خواهیم شد.

مدل باید آنقدر کفایت داشته باشد که وقتی به آن رسیدگی شد، به ثمر برسد و به یک نوع مانند بذر باشد.

#گزارش_برخط
دکتر راحمی:
هر اکادمی علوم انسانی باید چهار عمل را انجام دهد وگرنه اکادمی عقیمی است
۱. باید بتواند توصیف واقعی و ملموس از وضع موجود ارائه بدهد.
۲. بتواند توصیف ملموس و واقعی و معتبر از وضع مطلوب ارائه بدهد.
۳. تجویزاتی برای گذر از وضع موجود به وضع مطلوب ارائه بدهد.
۴.مجموعه توصیف ها و تجویزات را نقد کند.
اگر در چنین فرایندی موفق شد میتواند مدلسازی کند.

#گزارش_برخط
دکتر راحمی:
هروقت ما راجع به تربیت دختران حرف میزنیم به سرعت ذهنیت سمت حوزه های جنسیتی میرود مثلا فرق دختران و پسران در فلان موضوع چیست و چگونه باید تربیت کرد؟
یکی از مهمترین پیشنهادات مدلسازی تربیت دختران این است که از تمرکز صرف بر تمایزات جنسیتی پرهیز کنیم.
گاهی دیده می‌شود که بحث آنقدر تقلیل پیدا می‌کند که مسئله عکس دختران روی کتاب درسی می‌شود مرکز ثقل مسائل تمایز جنسیتی در تعلیم و تربیت. گرافیست کتاب می‌شود بزردگترین کنشگر.

#گزارش_برخط
دکتر راحمی
تقریبا همه مدارس ایران یک نوعی از گزینش را در پایه تعریف کردند.
ما معتقدیم در فرایند تربیتی دختران از زمان مواجهه کودک با بستر اجتماعی بر مبنای هویت و سبک زندگی خانواده باید یک غربال واگرا وجود داشته باشد. یعنی کودک نباید وارد محیطی بشود که سبک زندگی‌های خیلی متفاوتی در آن وجود داشته باشد.
به نسبتی که قدرت تشخیص در کودک شکل میگیرد، جامعه باید واگرا تر شود.
بعد از مقطع تثبیت هویت نباید محیط اجتماعی از محیط واقعی دور باشد.
باید تعارض را مدیریت کرد.
میتوانیم یک محیط متکثر بسازیم که مثلا معلمین متعددی وجود داشته باشد اما بحث این است که آیا آن معلم میتواند القای اندیشه نکند؟
آزاد اندیش باشد ولی القا و کتمان اندیشه نکند؟

#گزارش_برخط

صحبت‌های آقای سرخان:
افکار عمومی نشان‌دهنده تغییرات فرهنگی است. تغییرات فرهنگی تدریجی‌ست و مطالعه آن ابزار جدید و مناسبی می‌خواهد. یکی از این تغییرات، میزان شرکت در انتخابات و تغییر نگرش‌ها نسبت به آن است. با استفاده از نظرسنجی‌های آنلاین، انتخابات ۱۴۰۰ و ۱۴۰۲ دو را پیش‌بینی می‌کنیم؛ اما همچنان‌ این روش پاسخگوی نیازها نیست؛ فلذا به سراغ ابزاری تحت عنوان پانل‌ها رفتیم.
در رابطه با تفاوت نظرسنجی و پانل باید گفت که در نظرسنجی، نمونه‌ متغییر است و سیر تغییر جامعه‌ را به خوبی نمی‌شود مطالعه کرد؛ اما در پانل، نمونه ثابت‌ و واحد است، مطالعات علی و بررسی تغییرات را ممکن می‌سازد.

#گزارش_برخط

ادامهٔ صحبت‌های آقای سرخان:
ما در کنار مطالعات نظری، رصد نهادهای بین‌المللی و مهندسی معکوس در رابطه با جمع‌آوری اطلاعات فهمیدیم که فرضیه راجع به نوجوانان زیاد بوده و باید به سمت مطالعات کیفی برویم.
بدین منظور، حدود هشت جلسه گروه کانون را تشکیل دادیم و نوجوانان ۱۵ تا ۲۵ سالهٔ دختر و پسر را مطالعه کردیم تا مسائل نوجوان ایرانی و زمینهٔ بروز این مسائل را از زبان خود آنها بشنویم.
از دل این مصاحبه‌ها و گفت‌‌وگوها اطلاعاتی به دست آمد که با مطالعهٔ نظری به آنها دست پیدا نمی‌کردیم.
۱۵ تا ۲۵ ساله‌ها حدود ۱۴ میلیون از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند.

بعد از پژوهش‌ها، نتیجه گرفتیم که داده‌های میانگین اطلاعات صحیح و مناسبی به ما نمی‌دهد.
مثلا در مسئلهٔ مهاجرت، آمار می‌گوید که وضع مهاجرین ایران در منطقه خیلی بهتر از سایر کشورهای همسایه بود؛ اما وقتی همین موضوع را در برش‌های سنی مطالعه کردیم، متوجه شدیم که حدود ۶۵ درصد نوجوانان قصد مهاجرت بدون بازگشت دارند و همین زنگ خطری بود که میانگین، لزوما معرف طیف وسیعی از جامعه نیست و نباید به آن تکیه کرد.

#گزارش_برخط

جمع‌بندی صحبت‌های آقای سرخان:
در مطالعات و پژوهش‌های دانشکده‌های روانشناسی و علوم تربیتی همیشه بیشتر به کودکان توجه شده تا نوجوانان و نتیجهٔ این غفلت‌ورزی بعد از جنبش‌های سال ۱۴۰۱ خود را نشان داد و باعث شد تا مطالعات، پژوهش‌ها و... به سمت نوجوانان و مسائل آنها برود.

#گزارش_برخط

صحبت‌های آقای عبدیایی در راستای بررسی پرسشنامه‌ای که از دانش‌آموزان  گرفته شده:
به دلیل وجود نمونه‌های غیر معرف جامعه و خطاهای زیاد، اعتبار نمونه‌گیری زیر سؤال می‌رود.
بر اساس گزارش انجام شده، ایران پر از امامزاده‌ست! زیرا نمونه‌گیری‌ها تصادفی نیست؛ چون صرفا دانش‌آموزان درس‌خوان یا حرف‌گوش‌کن برای پر کردن پرسشنامه داوطلب شده و همین روی نتیجهٔ پژوهش اثر گذاشته و باعث می‌شود وضعیت آموزش و پرورش مطلوب به نظر برسد.
میانگینِ حاصل از پیمایش‌ها صرفا زنگ خطر هستند و به تنهایی مشکلی را حل نمی‌کنند.

#گزارش_برخط
استانداردهای تجهیزات آموزشی بسیار جالب و متنوع بود.
مثل ارتفاع میز و صندلی بچه دبستانی!
برای سنین مختلف صندلی‌های متفاوت و با اندازه دقیق طراحی کرده بودند.
ما فکر می‌کنیم بچه‌ای که سر کلاس نشسته انگیزه ندارد در صورتیکه صندلی او مناسب نیست و زود خسته می‌شود و این به کیفیت آموزش خدشه وارد می‌کند.

یا کشورهای مختلف در این نمایشگاه وسایل آموزشی بسیار جالبی آورده بودند که به یادگیری کمک می‌کرد مانند:
Interactive panel (Flat panel display)
تلویزیون‌ها یا پنل‌های تعاملی داشتند که امکان جستجو و ذخیره صفحه و تعویض رنگ تخته و پخش سه بعدی و استفاده زنده از خط‌کش و گونیا و... داشتند.

یا تکنولوژی دیگری بود که ماسه تعاملی داشت که کاربردهای زیادی دارد. روی یک صفحه‌ای ماسه ریخته بودند و تصویری سه بعدی روی آن انداخته بودند که افراد باید آن را حفظ می‌کردند تا روی ماسه آن را به صورت سه بعدی در یک بازه زمانی دربیارند.
استفاده همزمان از ذهن و حافظه و دست و هوش مصنوعی مهارت افراد را در دست‌ورزی و فهم جغرافیا تقویت می‌کرد.

یا تکنولوژی دیگر CNC بود که نقشه‌کشی و برنامه‌نویسی و استفاده از دست را توامان داشت. برنامه را می‌دهی و بسیار دقیق آن را در میاورد و برای دروس حرفه‌ و عملی و کاربردی بسیار مفید است، چرا که امکان تصور قطعات بود.

لینک پیوستن به جلسه:
https://meet.google.com/udo-cdws-jjb

#گزارش_برخط
تکنولوژی‌های نوین
گیمیفیکیشن (بازی‌وارسازی) در آنجا بسیار زیاد بود.
بازی‌های بود که با گرافیک بسیار خوب‌، مفاهیم کارآفرینی و رهبری و بازاریابی و اقتصاد خرد و کلان و... (سواد اقتصادی- مالی) را مرحله به مرحله به افراد آموزش می‌داد.
یا برای مشاغل مختلف اموری که نیاز به پیش‌بینی واقعیت داشت را یاد می‌داد.
خصوصا وقتی کودکان عادت به استفاده game دارند، این استفاده خوبی از تکنولوژی است که به کودکان در قالب بازی آموزش بدهیم.
استفاده از ربات در اشکال مختلف بسیار جدی بود. طرح درس‌های بسیار متعددی داشتند. شخصی‌سازی آموزش کاملاً جدی گرفته می‌شد. در آنجا Future museum وجود داشت که تکنولوژی‌های آینده در آنجا بود.
ربات‌هایی وجود داشت که طرح درس را اجرا می‌کرد و با بچه‌ها حرف می‌زد. فقط جنبه بازی و سرگرمی نداشتند، بلکه جنبه تربیتی و آموزشی دارند. حتی ربات‌ دستیار معلم وجود داشت و ضعف آموزش ضمن خدمت معلم را جبران می‌کرد و به سوالات معلم به خوبی و با جزئیات جواب می‌داد. آن ربات تعامل می‌کرد و جاهایی می‌گفت بیشتر توضیح بده... AI تخصصی در حوزه تعلیم تربیت بود.
طبق گفته کیسینجر هوش مصنوعی واقعیت سیستم‌های آموزشی را تغییر خواهد داد.

#تکنولوژی_آموزشی

#گزارش_برخط

یکی از ویژگی‌های این همایش، ایده‌های نو و نوآوری‌های گسترده‌ای بود که در قالب پنل‌ها و دورهمی‌ها و گفتگوهای گروهی در وسط نمایشگاه اجرا می‌شد و آموزش و تعامل و تبادل ایده‌ها را در برداشت.
تکنولوژی‌هایی بود که امکان تعامل با والدین و بازخورد به آن‌ها و ارائه تحلیل و ارزیابی معلمان را میسر می‌ساخت.

نمونه‌ای از ایده‌ها:
مدارس باید این عناصر Deijb را داشته باشد که مخفف این مفاهیم می‌باشد:
تنوع
برابری
دربرگیری (همه دانش‌آموزان)
عدالت
تعلق

گردآوری data باید در جهت حال خوب همه‌ی دانش‌آموزان باشد. (Reclaiming data)
به تعبیری یعنی همه دانش‌آموزان دیده و شنیده و فهمیده شوند و همه احساس تعلق و انگیزه نسبت به مدرسه داشته باشند. هر دانش‌آموزی یک پرونده زندگی داشته باشد؛ بدانیم آن دانش‌آموز چه روحیه و علایق و ویژگی‌ها و محدودیت‌هایی دارد. هر فردی منحصر به فرد است.