🔴افزایش فشار بر بازداشت شدگان نشریه گام
بیش از ۱۰۰ روز از بازداشت #ساناز_الهیاری، #امیرحسین_محمدی‌فرد و #امیر_امیرقلی می‌گذرد و ۹۰ روز بلاتکلیفی که به دلیل ناهماهنگی میان اداره اطلاعات تهران و شوش روی داد. در حالی که قریب به ۹۰ روز است که بدون بازجویی رها شده اند.
پس از پیگیری های مداوم، هیچ پاسخ مشخصی به خانواده و آشنایان آنان داده نشده است.
همچنین مطلع شده‌ایم که اخیرا در ملاقات بین امیرحسین و ساناز اخلال ایجاد کرده‌اند و مانع از آن میشوند.
شنیده‌های دیگر حاکی از آن است که وزارت اطلاعات با وجود تنها ۱۵ روز بازجویی از این دو برای آنها درخواست سنگین ترین احکام را کرده است که تاکنون پاسخی روشن در خصوص اتهامات آنها نیز داده نشده است.
همچنین افزایش فشارهای روانی و روحی برای درهم شکستن مقاومت آنان اعمال میشود و آنان تحت فشار شدید روحی و روانی هستند
از سویی دیگر امیرقلی که بیش از دو ماه در قرنطینه زندان شیبان اهواز به سر میبرد، به دلیل شرایط غیر بهداشتی زندان و زخم های ناشی از گزش ساس که با توجه به ابتلای وی به دیابت و عدم رسیدگی پزشکی و فقدان امکانات درمانی، نگرانی ها از سلامتی او را به شدت بالا برده است.
در همین راستا،
از همه انسانهای آزادیخواه و برابری‌طلب، به ویژه نیروهای چپ و فعالین کارگری درخواست حمایت گسترده داریم و از آنان میخواهیم صدای اعتراض نشریه گام را منعکس کنند.
نشریه‌گام🚩
🆔 @edalatxah
بیش از ۱۰۰ روز از بازداشت #ساناز_الهیاری، #امیرحسین_محمدی‌فرد و #امیر_امیرقلی می‌گذرد و ۹۰ روز بلاتکلیفی که به دلیل ناهماهنگی میان اداره اطلاعات تهران و شوش روی داد. در حالی که قریب به ۹۰ روز است که بدون بازجویی رها شده اند.
پس از پیگیری های مداوم، هیچ پاسخ مشخصی به خانواده و آشنایان آنان داده نشده است.
همچنین مطلع شده‌ایم که اخیرا در ملاقات بین امیرحسین و ساناز اخلال ایجاد کرده‌اند و مانع از آن میشوند.
شنیده‌های دیگر حاکی از آن است که وزارت اطلاعات با وجود تنها ۱۵ روز بازجویی از این دو برای آنها درخواست سنگین ترین احکام را کرده است که تاکنون پاسخی روشن در خصوص اتهامات آنها نیز داده نشده است.
همچنین افزایش فشارهای روانی و روحی برای درهم شکستن مقاومت آنان اعمال میشود و آنان تحت فشار شدید روحی و روانی هستند
از سویی دیگر امیرقلی که بیش از دو ماه در قرنطینه زندان شیبان اهواز به سر میبرد، به دلیل شرایط غیر بهداشتی زندان و زخم های ناشی از گزش ساس که با توجه به ابتلای وی به دیابت و عدم رسیدگی پزشکی و فقدان امکانات درمانی، نگرانی ها از سلامتی او را به شدت بالا برده است.
در همین راستا،
از همه انسانهای آزادیخواه و برابری‌طلب، به ویژه نیروهای چپ و فعالین کارگری درخواست حمایت گسترده داریم و از آنان میخواهیم صدای اعتراض نشریه گام را منعکس کنند.
نشریه‌گام🚩
🆔 @edalatxah
🔴گزارشی از آخرین وضعیت امیرحسین محمدی فر و ساناز الهیاری
#امیرحسین_محمدی_فرد، سردبیر و #ساناز_الهیاری، عضو هیات تحریریه نشریه #گام، زوجی که از دیماه سال گذشته در بازداشت بسر می برند، حدود یک هفته پیش از بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین به بند عمومی این زندان منتقل شدند. پرونده آنها در شعبه ۷ دادسرای شهید مقدس تهران با طرح اتهام “مشارکت در تشکیل گروه و اداره آن، با هدف برهم زدن امنیت کشور” در حال بررسی است. این زوج تاکنون از داشتن وکیل محروم بوده و از شرایط سخت ناشی از بازداشت موقت طولانی رنج می برند.
به گزارش خبرگزاری هرانا امیرحسین محمدی فر و ساناز الهیاری زوج بازداشتی و از اعضای نشریه گام، یک هفته است که از بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین به بند عمومی منتقل شده اند.
یک منبع مطلع در این خصوص به گزارشگر هرانا گفت: “این زوج که از مدتها قبل به دفاع از حقوق صنفی و قانونی کارگران مشغول بودند، پس از اعتراضات صنفی کارگران نیشکر #هفت_تپه و گروه ملی فولاد، به اتهام واهی “مشارکت در تشکیل گروه و اداره آن، با هدف برهم زدن امنیت کشور” دستگیر شدند”.
این منبع در ادامه گفت: ” پرونده های قضایی آنها نیز در شعبه ۷ دادسرای شهید مقدس تهران به ریاست بازپرس شاه محمدی در حال رسیدگی است و از یک هفته پیش این زوج از بند امنیتی ۲۰۹ تحت کنترل وزارت اطلاعات به بند عمومی زندان اوین تحت کنترل سازمان زندانها منتقل شده اند. آنها تاکنون از داشتن وکیل محروم بوده و در شرایط سخت روحی ناشی از بازداشت موقت طولانی به سر برده و در رنج هستند از جمله اینکه از ملاقات آنها ممانعت به عمل می آید”.
این دو شهروند اندکی پیش از امیر امیرقلی دیگر عضو هیات تحریریه نشریه گام، در تاریخ ۱۹ دی ماه ۹۷، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بودند. این افراد طی سال گذشته در حمایت از کارگران و به ویژه تجمعات اعتراضی کارگران شرکت ملی فولاد اهواز و مجتمع کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه در این نشریه مطالبی نوشته بودند.
منبع:هرانا
🆔 @edalatxah
#امیرحسین_محمدی_فرد، سردبیر و #ساناز_الهیاری، عضو هیات تحریریه نشریه #گام، زوجی که از دیماه سال گذشته در بازداشت بسر می برند، حدود یک هفته پیش از بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین به بند عمومی این زندان منتقل شدند. پرونده آنها در شعبه ۷ دادسرای شهید مقدس تهران با طرح اتهام “مشارکت در تشکیل گروه و اداره آن، با هدف برهم زدن امنیت کشور” در حال بررسی است. این زوج تاکنون از داشتن وکیل محروم بوده و از شرایط سخت ناشی از بازداشت موقت طولانی رنج می برند.
به گزارش خبرگزاری هرانا امیرحسین محمدی فر و ساناز الهیاری زوج بازداشتی و از اعضای نشریه گام، یک هفته است که از بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین به بند عمومی منتقل شده اند.
یک منبع مطلع در این خصوص به گزارشگر هرانا گفت: “این زوج که از مدتها قبل به دفاع از حقوق صنفی و قانونی کارگران مشغول بودند، پس از اعتراضات صنفی کارگران نیشکر #هفت_تپه و گروه ملی فولاد، به اتهام واهی “مشارکت در تشکیل گروه و اداره آن، با هدف برهم زدن امنیت کشور” دستگیر شدند”.
این منبع در ادامه گفت: ” پرونده های قضایی آنها نیز در شعبه ۷ دادسرای شهید مقدس تهران به ریاست بازپرس شاه محمدی در حال رسیدگی است و از یک هفته پیش این زوج از بند امنیتی ۲۰۹ تحت کنترل وزارت اطلاعات به بند عمومی زندان اوین تحت کنترل سازمان زندانها منتقل شده اند. آنها تاکنون از داشتن وکیل محروم بوده و در شرایط سخت روحی ناشی از بازداشت موقت طولانی به سر برده و در رنج هستند از جمله اینکه از ملاقات آنها ممانعت به عمل می آید”.
این دو شهروند اندکی پیش از امیر امیرقلی دیگر عضو هیات تحریریه نشریه گام، در تاریخ ۱۹ دی ماه ۹۷، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بودند. این افراد طی سال گذشته در حمایت از کارگران و به ویژه تجمعات اعتراضی کارگران شرکت ملی فولاد اهواز و مجتمع کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه در این نشریه مطالبی نوشته بودند.
منبع:هرانا
🆔 @edalatxah
🔴در پی اعلام اعتصاب غذای #ساناز_الهیاری و #امیرحسین_محمدی‌فرد؛تلفن‌ها و ملاقات بین این زوج زندانی قطع شد.
دو روز از اعتصاب غذای خشک امیرحسین محمدی‌فرد و ساناز الهیاری نسبت به شرایط سخت بازداشت زندانیان هفت‌تپه و عدم تبدیل قرار بازداشت به وثیقه تا زمان قطعی شدن حکم می‌گذرد. تنها اقدام مسئولان زندان برای رسیدگی به درخواست آنها؛قطع تلفن‌ها و تماس‌های این زوج زندانی باهم بوده.درحالیکه ۲۲ خرداد ماه امیرحسین محمدی فرد، ساناز الهیاری، سپیده قلیان و اسماعیل بخشی به شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب برای ابلاغ کیفرخواست منتقل شده‌اند، هنوز خبری از آزادی نیست.
شش ماه فشار به بازداشتی‌های هفت‌تپه و خانواده‌هایشان سبب شد تا امیرحسین محمدی فرد برای بار سوم دست به اعتصاب غذا بزند. اعتصابی که تنها سلاح و صدای زندانیان در هجوم فشارها است.
شش ماه است که دیوارها بالا آمده و میان ما و آنها فاصله انداخته اما این فواصلِ دوری، نزدیکیِ صدایی را نوید می‌دهد که از کارخانه آغاز شده است. روزهای بازداشت، روزهای اعتراف‌گیری اجباری، اجبار برای نفی شکنجه روحی و فیزیکی، بازجویی و احضار خانواده زندانیان و فشار برای عدم اطلاع‌رسانی از وضعیت عزیزانشان است. روزهای تحت فشار قرار دادن خانواده سپیده قلیان و اسماعیل بخشی و تهدید و فشار بر کارگران هفت‌تپه به خاطر حمایت از بازداشتی‌هاست.
روزهای تلخی و ایستادن عزیزانی که بعد از پنج ماه اتمام بازجویی‌ها و تحقیقات هنوز قرارشان به وثیقه تبدیل نشده و در بندند.
بارها نسبت به نگهداری زندانیان سیاسی در کنار زندانیان جرایم دیگر، عدم دسترسی به وکیل و تحلیل رفتن جسمی و روحی و عدم دسترسی به ملاقات کابینی با خانواده اعتراض کرده‌اند. فشارها تا سر حد لغو قرارداد کاریِ اسماعیل هم رسیده است. با این وجود سه عضو نشریه گام، سپیده و اسماعیل مصمم‌تر شده‌اند.
از طرفی اتهامات «اخلال در نظم عمومی» و «نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» به اتهامات اسماعیل بخشی و سپیده قلیان اضافه شده و از طرف دیگر به اتهامات عسل محمدی و علی نجاتی علاوه بر «اجتماع و تبانی» و «تلاش برای برهم زدن امنیت ملی»، اتهام «همکاری با جریان‌های معاند نظام» نیز افزوده شده است. اتهامات بی‌اساسی که تماماً از سوی بازداشتی‌ها رد شده است.
به نظر می‌رسد در دستگاه فکری قوه قضاییه، بار معنایی کلماتی چون «امنیت»، «نظم عمومی» و «اکاذیب» به کل با واقعیت جامعه فاصله چند فرسخی دارد؛ به نظر می‌رسد سقوط معنادار دستمزد کارگران در ایران طی همین یک سالی که آقایان با تعجیل در حال فشار بر فعالان برابری‌طلب و ترقی‌خواه بودند، به قعر جدول مزدی کارگران جهان کمترین جایی در معنای این واژه‌ها ندارد و گویا دولت آشکارا صف خود را کنار امثال اسدبیگی‌ها، فرخزادها، ژائله‌ها انتخاب کرده است. این مسئله البته بر ما روشن بود، به ویژه بر کارگرانی که چهل روز در خیابان شعار دادند «اینهمه اختلاسگر، زندونه سهم کارگر»
قرار نبود کارگر شوربختی‌اش را با هویت مستقل خودش فریاد بزند. نهایتاً از نظر بورژوازی می‌توانست شوربختی و نارضایتی کارگر سوخت‌بار تاختن بخشی از بورژوازی به بخشی دیگر برای امتیازگیری بیشتر باشد. مسئله جایی غیر قابل تحمل شد که هفت تپه در هفت تپه نماند. در زمانه خبرنگاری روابط عمومی‌چی ابزار فراهم بود تا هفت تپه نتواند صدایش را از شوش آنطرف‌تر ببرد. اما جنبش‌ها همراهان خود را می‌یابند و همراهان خود را می‌سازند.
البته که رفقای طبقه‌ای که روز به روز کم‌مقدارترین دستمایه‌های حق و حقوقش را از دست می‌دهد، دشمن شماست. طبعاً اختلاسگران، کیسه‌دوزانِ حاصل کارِ کارگران بر آشفته شدند و این برای ما ذره‌ای جای تعلل ندارد. دفاع ما از کمپین حمایت از بازداشت‌شدگان هفت‌تپه و ترقی‌خواهان جانانه‌تر است؛ چرا که اطمینان داریم «هر ویرانه نشان از غیاب انسانی است.
@zendani7tapeh
🆔 @edalatxah
دو روز از اعتصاب غذای خشک امیرحسین محمدی‌فرد و ساناز الهیاری نسبت به شرایط سخت بازداشت زندانیان هفت‌تپه و عدم تبدیل قرار بازداشت به وثیقه تا زمان قطعی شدن حکم می‌گذرد. تنها اقدام مسئولان زندان برای رسیدگی به درخواست آنها؛قطع تلفن‌ها و تماس‌های این زوج زندانی باهم بوده.درحالیکه ۲۲ خرداد ماه امیرحسین محمدی فرد، ساناز الهیاری، سپیده قلیان و اسماعیل بخشی به شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب برای ابلاغ کیفرخواست منتقل شده‌اند، هنوز خبری از آزادی نیست.
شش ماه فشار به بازداشتی‌های هفت‌تپه و خانواده‌هایشان سبب شد تا امیرحسین محمدی فرد برای بار سوم دست به اعتصاب غذا بزند. اعتصابی که تنها سلاح و صدای زندانیان در هجوم فشارها است.
شش ماه است که دیوارها بالا آمده و میان ما و آنها فاصله انداخته اما این فواصلِ دوری، نزدیکیِ صدایی را نوید می‌دهد که از کارخانه آغاز شده است. روزهای بازداشت، روزهای اعتراف‌گیری اجباری، اجبار برای نفی شکنجه روحی و فیزیکی، بازجویی و احضار خانواده زندانیان و فشار برای عدم اطلاع‌رسانی از وضعیت عزیزانشان است. روزهای تحت فشار قرار دادن خانواده سپیده قلیان و اسماعیل بخشی و تهدید و فشار بر کارگران هفت‌تپه به خاطر حمایت از بازداشتی‌هاست.
روزهای تلخی و ایستادن عزیزانی که بعد از پنج ماه اتمام بازجویی‌ها و تحقیقات هنوز قرارشان به وثیقه تبدیل نشده و در بندند.
بارها نسبت به نگهداری زندانیان سیاسی در کنار زندانیان جرایم دیگر، عدم دسترسی به وکیل و تحلیل رفتن جسمی و روحی و عدم دسترسی به ملاقات کابینی با خانواده اعتراض کرده‌اند. فشارها تا سر حد لغو قرارداد کاریِ اسماعیل هم رسیده است. با این وجود سه عضو نشریه گام، سپیده و اسماعیل مصمم‌تر شده‌اند.
از طرفی اتهامات «اخلال در نظم عمومی» و «نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» به اتهامات اسماعیل بخشی و سپیده قلیان اضافه شده و از طرف دیگر به اتهامات عسل محمدی و علی نجاتی علاوه بر «اجتماع و تبانی» و «تلاش برای برهم زدن امنیت ملی»، اتهام «همکاری با جریان‌های معاند نظام» نیز افزوده شده است. اتهامات بی‌اساسی که تماماً از سوی بازداشتی‌ها رد شده است.
به نظر می‌رسد در دستگاه فکری قوه قضاییه، بار معنایی کلماتی چون «امنیت»، «نظم عمومی» و «اکاذیب» به کل با واقعیت جامعه فاصله چند فرسخی دارد؛ به نظر می‌رسد سقوط معنادار دستمزد کارگران در ایران طی همین یک سالی که آقایان با تعجیل در حال فشار بر فعالان برابری‌طلب و ترقی‌خواه بودند، به قعر جدول مزدی کارگران جهان کمترین جایی در معنای این واژه‌ها ندارد و گویا دولت آشکارا صف خود را کنار امثال اسدبیگی‌ها، فرخزادها، ژائله‌ها انتخاب کرده است. این مسئله البته بر ما روشن بود، به ویژه بر کارگرانی که چهل روز در خیابان شعار دادند «اینهمه اختلاسگر، زندونه سهم کارگر»
قرار نبود کارگر شوربختی‌اش را با هویت مستقل خودش فریاد بزند. نهایتاً از نظر بورژوازی می‌توانست شوربختی و نارضایتی کارگر سوخت‌بار تاختن بخشی از بورژوازی به بخشی دیگر برای امتیازگیری بیشتر باشد. مسئله جایی غیر قابل تحمل شد که هفت تپه در هفت تپه نماند. در زمانه خبرنگاری روابط عمومی‌چی ابزار فراهم بود تا هفت تپه نتواند صدایش را از شوش آنطرف‌تر ببرد. اما جنبش‌ها همراهان خود را می‌یابند و همراهان خود را می‌سازند.
البته که رفقای طبقه‌ای که روز به روز کم‌مقدارترین دستمایه‌های حق و حقوقش را از دست می‌دهد، دشمن شماست. طبعاً اختلاسگران، کیسه‌دوزانِ حاصل کارِ کارگران بر آشفته شدند و این برای ما ذره‌ای جای تعلل ندارد. دفاع ما از کمپین حمایت از بازداشت‌شدگان هفت‌تپه و ترقی‌خواهان جانانه‌تر است؛ چرا که اطمینان داریم «هر ویرانه نشان از غیاب انسانی است.
@zendani7tapeh
🆔 @edalatxah