🔴 بیانیه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران در حمایت از مطالبات کارگران و دانشجویان
🔻در حالی که این روزها بسیاری از اصناف ، از کارگران تا معلمان و از پرستاران تا رانندگان، خود با مشکلات عدیده اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند به همراه دانشجویان، بعنوان وجدان بیدار جامعه، حمایت شایسته ای از مطالبات فرهنگیان داشته اند.
🔻شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران ضمن قدردانی از حمایت های کارگران، دانشجویان و سایر اقشار اجتماعی، وظیفه خود می داند از مطالبات تمام اقشار جامعه بخصوص کارگران و دانشجویان حمایت نماید.
🔻ما معلمان وقتی مطالبه #آموزش_رایگان و عادلانه را مطرح می کنیم در اصل از حقوق فرزندان کارگران دفاع می کنیم چرا که معلمان به واسطه ارتباط مستمر با دانش آموزان که اکثریت آنان متعلق به طبقه کارگر هستند به وضوح می بینند وضعیت زندگی و معاش طبقه کارگر در این یک سال نه تنها بهبود پیدا نکرده بلکه نسبت به سال های پیش دچار افول نیز شده است تا جایی که می توان گفت از دی ماه 96 تاکنون کمتر روزی بوده است که یک یا چند واحد کارگری نسبت به وضعیت خود معترض نباشند.
🔻بی شک تورم و گرانی افسارگسیخته و عدم پرداخت به موقع دستمزد کارگران در کنار سیاست های "خصوصی سازی" و "ارزان سازی نیروی کار" در بخش های صنعتی و تولیدی باعث بینواسازی گسترده کارگران و کاهش امنیت شغلی آنان شده است. فقیرسازی کارگران در کنار پولی سازی آموزش از جمله عوامل مهم در ترک تحصیل دانش آموزان است.
🔻با آگاهی طبقه کارگر، واکنش کارگران از هپکو اراک تا معدن آق دره و ... به شرایط موجود، اعتراض گسترده به این روند ظالمانه بوده اما متاسفانه تاکنون دولت و قوه قضاییه به این مطالبات با مشت آهنین پاسخ داده و عملا بعنوان ابزار سرکوب کارفرما عمل نموده اند. در چنین شرایطی است که کارگران نیشکر هفت تپه و گروه ملی فولاد اهواز حدود یک ماه است در اعتصاب و اعتراض به سر می برند و ضمن تاکید بر قطع دست "مافیا" و دریافت "معوقات مزدی"، بصورت جدی خواهان برچیده شدن "خصوصی سازی" هستند.
در روزهای اخیر شاهد تلاش نیروهای امنیتی از طریق احضار و تهدید گسترده برای به شکست کشاندن اعتصاب در هفت تپه بودیم که با ایستادگی کارگران پیشرو هنوز به اهداف خود نرسیده اند شیوه ای از سرکوب و ارعاب که ما معلمان آن را بارها تجربه کرده و باور داریم حتی اگر هفت تپه را وادار به عقب نشینی کنند اعتراضات فردا در فولاد اهواز و روزهای دیگر در سایر کارخانه ها ادامه خواهد داشت.
🔻شورای هماهنگی ضمن حمایت از مطالبات برحق و قانونی تمام کارگران و زحمتکشان ایران خواستار توقف "خصوصی سازی" در هفت تپه و فولاد اهواز است و از مشارکت کارگران در مدیریت و اداره کارخانه حمایت می کند و خط سرکوب تشکل های مستقل، هر نوع تشکل ، سندیکاسازی موازی و وابسته و بازداشت فعالان کارگری بخصوص بازداشت #اسماعیل_بخشی و #علی_نجاتی را به شدت محکوم می کند.
🔻همچنین شورای هماهنگی در آستانه روز 16 آذر ، روز "مبارزه با استبداد و استعمار" ، روز دانشجو را به تمام دانشجویان عزیز تبریک می گوید. همانگونه که دانشجویان در حمایت از کارگران و معلمان شعار دادند "فرزند کارگرانیم /معلمانیم ، کنارشان می مانیم" . معلمان نیز از دانش آموزان دیروز خود حمایت می کنند. اگر چه بخاطر فقدان سیاست های درست و راهبردی متاسفانه بین مدرسه و دانشگاه پیوندی ارگانیک وجود ندارد اما دانشجویان و معلمان وقتی از عدالت آموزشی، نفی پولی سازی آموزش و استقلال نهاد دانشگاه و مدرسه از قدرت سخن می گویند جنس مطالباتشان یکی است.
🔻شورای هماهنگی با تاکید بر این نکته که دانشگاه مکمل مدرسه است و بایستی عرصه آموزش عاری از سیاست های انحصاری صاحبان قدرت باشد بر حق تشکل یابی مستقل دانشجویان تاکید کرده از شوراهای صنفی دانشجویی حمایت می کند.
شورای هماهنگی خواهان توقف روند کالایی سازی آموزش عالی است و تاکید می کند روند سرکوب فعالان دانشجویی باید متوقف گردد و برای دهها دانشجویی که در یک سال گذشته زندانی و به حبس های سنگین محکوم شده اند باید حکم منع تعقیب صادر گردد.
🔻در پایان تاکید می کنیم اگر چه کارگران ، دانشجویان و معلمان به تناسب حرفه و جایگاه خود مطالبات جداگانه ای دارند اما برخی مطالبات نیز مشترک است بعنوان مثال "برخورداری از حقوق و دستمزد بالای خط فقر" از مطالبات مشترک کارگران و معلمان است و اینک "توقف خصوصی سازی"، "آزادی فعالان صنفی" و "تشکل یابی مستقل" و "آموزش همگانی رایگان و کیفی و عادلانه" از جمله مطالبات مشترک جنبش معلمان، دانشجویان و کارگران است. پس ضروری است کارگران ، معلمان و دانشجویان ضمن پیگیری مطالبات حوزه خود، مطالبات مشترک را نقطه پیوند اجتماعی قرار داده و برای رفع تبعیض از جامعه ، بسط آزادی و عدالت اجتماعی در کنار هم تلاش نمایند.
✍️شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران
🆔@edalatxah
🔻در حالی که این روزها بسیاری از اصناف ، از کارگران تا معلمان و از پرستاران تا رانندگان، خود با مشکلات عدیده اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند به همراه دانشجویان، بعنوان وجدان بیدار جامعه، حمایت شایسته ای از مطالبات فرهنگیان داشته اند.
🔻شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران ضمن قدردانی از حمایت های کارگران، دانشجویان و سایر اقشار اجتماعی، وظیفه خود می داند از مطالبات تمام اقشار جامعه بخصوص کارگران و دانشجویان حمایت نماید.
🔻ما معلمان وقتی مطالبه #آموزش_رایگان و عادلانه را مطرح می کنیم در اصل از حقوق فرزندان کارگران دفاع می کنیم چرا که معلمان به واسطه ارتباط مستمر با دانش آموزان که اکثریت آنان متعلق به طبقه کارگر هستند به وضوح می بینند وضعیت زندگی و معاش طبقه کارگر در این یک سال نه تنها بهبود پیدا نکرده بلکه نسبت به سال های پیش دچار افول نیز شده است تا جایی که می توان گفت از دی ماه 96 تاکنون کمتر روزی بوده است که یک یا چند واحد کارگری نسبت به وضعیت خود معترض نباشند.
🔻بی شک تورم و گرانی افسارگسیخته و عدم پرداخت به موقع دستمزد کارگران در کنار سیاست های "خصوصی سازی" و "ارزان سازی نیروی کار" در بخش های صنعتی و تولیدی باعث بینواسازی گسترده کارگران و کاهش امنیت شغلی آنان شده است. فقیرسازی کارگران در کنار پولی سازی آموزش از جمله عوامل مهم در ترک تحصیل دانش آموزان است.
🔻با آگاهی طبقه کارگر، واکنش کارگران از هپکو اراک تا معدن آق دره و ... به شرایط موجود، اعتراض گسترده به این روند ظالمانه بوده اما متاسفانه تاکنون دولت و قوه قضاییه به این مطالبات با مشت آهنین پاسخ داده و عملا بعنوان ابزار سرکوب کارفرما عمل نموده اند. در چنین شرایطی است که کارگران نیشکر هفت تپه و گروه ملی فولاد اهواز حدود یک ماه است در اعتصاب و اعتراض به سر می برند و ضمن تاکید بر قطع دست "مافیا" و دریافت "معوقات مزدی"، بصورت جدی خواهان برچیده شدن "خصوصی سازی" هستند.
در روزهای اخیر شاهد تلاش نیروهای امنیتی از طریق احضار و تهدید گسترده برای به شکست کشاندن اعتصاب در هفت تپه بودیم که با ایستادگی کارگران پیشرو هنوز به اهداف خود نرسیده اند شیوه ای از سرکوب و ارعاب که ما معلمان آن را بارها تجربه کرده و باور داریم حتی اگر هفت تپه را وادار به عقب نشینی کنند اعتراضات فردا در فولاد اهواز و روزهای دیگر در سایر کارخانه ها ادامه خواهد داشت.
🔻شورای هماهنگی ضمن حمایت از مطالبات برحق و قانونی تمام کارگران و زحمتکشان ایران خواستار توقف "خصوصی سازی" در هفت تپه و فولاد اهواز است و از مشارکت کارگران در مدیریت و اداره کارخانه حمایت می کند و خط سرکوب تشکل های مستقل، هر نوع تشکل ، سندیکاسازی موازی و وابسته و بازداشت فعالان کارگری بخصوص بازداشت #اسماعیل_بخشی و #علی_نجاتی را به شدت محکوم می کند.
🔻همچنین شورای هماهنگی در آستانه روز 16 آذر ، روز "مبارزه با استبداد و استعمار" ، روز دانشجو را به تمام دانشجویان عزیز تبریک می گوید. همانگونه که دانشجویان در حمایت از کارگران و معلمان شعار دادند "فرزند کارگرانیم /معلمانیم ، کنارشان می مانیم" . معلمان نیز از دانش آموزان دیروز خود حمایت می کنند. اگر چه بخاطر فقدان سیاست های درست و راهبردی متاسفانه بین مدرسه و دانشگاه پیوندی ارگانیک وجود ندارد اما دانشجویان و معلمان وقتی از عدالت آموزشی، نفی پولی سازی آموزش و استقلال نهاد دانشگاه و مدرسه از قدرت سخن می گویند جنس مطالباتشان یکی است.
🔻شورای هماهنگی با تاکید بر این نکته که دانشگاه مکمل مدرسه است و بایستی عرصه آموزش عاری از سیاست های انحصاری صاحبان قدرت باشد بر حق تشکل یابی مستقل دانشجویان تاکید کرده از شوراهای صنفی دانشجویی حمایت می کند.
شورای هماهنگی خواهان توقف روند کالایی سازی آموزش عالی است و تاکید می کند روند سرکوب فعالان دانشجویی باید متوقف گردد و برای دهها دانشجویی که در یک سال گذشته زندانی و به حبس های سنگین محکوم شده اند باید حکم منع تعقیب صادر گردد.
🔻در پایان تاکید می کنیم اگر چه کارگران ، دانشجویان و معلمان به تناسب حرفه و جایگاه خود مطالبات جداگانه ای دارند اما برخی مطالبات نیز مشترک است بعنوان مثال "برخورداری از حقوق و دستمزد بالای خط فقر" از مطالبات مشترک کارگران و معلمان است و اینک "توقف خصوصی سازی"، "آزادی فعالان صنفی" و "تشکل یابی مستقل" و "آموزش همگانی رایگان و کیفی و عادلانه" از جمله مطالبات مشترک جنبش معلمان، دانشجویان و کارگران است. پس ضروری است کارگران ، معلمان و دانشجویان ضمن پیگیری مطالبات حوزه خود، مطالبات مشترک را نقطه پیوند اجتماعی قرار داده و برای رفع تبعیض از جامعه ، بسط آزادی و عدالت اجتماعی در کنار هم تلاش نمایند.
✍️شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران
🆔@edalatxah
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔴 همبستگی دانشجویان دانشگاه علامه با کارگران با سر دادن شعارهای زندانی سیاسی آزاد گردد و #اسماعیل_بخشی آزاد بايد گردد.
#روز_دانشجو
🆔 @edalatxah
#روز_دانشجو
🆔 @edalatxah
⭕️ به بهانه آزادی #اسماعیل_بخشی و #فعالین_صنفی_فرهنگیان_با_قرار_وثیقه_سنگین
✍ محمود صدیقی پور عضو هیئت مدیره کانون صنفی فرهنگیان گیلان:
روند دستگیریها و متعاقب آن آزاد شدن کنشگران صنفی، با وثیقه های کلان، شگردی است که حاکمیت هوشیارانه بکار گرفته است. از یک طرف تهور و جسارت زندانی و فشار رسانه ای و کانونهای حقوق بشری و بدنه جامعه و... ،حاکمیت را در تنگنا قرار داده و علاقه ای ندارد با موقعیت سیاسی اِمروزش در جهان و بحران هر روزه داخلی آمار زندانیانش بالا رود پس چاره ای جز بیرون کردن زندانی از زندان برایش باقی نمی ماند و از طرف دیگر با این ترفند زندانی را پرونده دار میکند و با شمشیر داموکلس وثیقه و حکمهای تعلیقی، در سر بزنگاه و در وقت مناسب وقتیکه آبها از آسیاب افتاد، فشار خود را بر کنشگران بیشتر میکند.
پیشنهاد میشود چالشی براه انداخته شود زمانیکه فعالین صنفی بازداشت میشوند از پذیرفتن وثیقه خودداری نمایند و اگر این چالش همه گیر شود قاضی و نیروهای امنیتی را وادار به نرمش بیشتر خواهد کرد. چنین تجربه ای را بعضی از کنشگران در تاریخ کنشگری خود آموخته اند. بطور مصداقی در یک حرکت میدانی صنفی پس از دستگیری تعدادی از اعضای هیئت مدیره یک استان، قاضی پرونده پس از یک محاکمه چند دقیقه ای برای آنها وثیقه های سنگین برید، در نتیجه مقاومت و نپذیرفتن، آخرالامر قاضی ناگزیر شد با ارائه یک فیش حقوقی توسط یکی از همکاران، همه آنهارا بدون وثیقه آزاد کند. البته شاید شرایط زمانی و سیاسی آنروز با امروز فرق داشته باشد و همچنین بستگی به نوع پرونده داشته باشد، اما اگر این کنش همه گیر و سراسری شود حتما موفقیت آمیز خواهد بود. و حداقل از دست و دل بازی قاضی پرونده در صدور حکمهای با وثیقه بالا جلو گیری خواهد کرد.
🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah
✍ محمود صدیقی پور عضو هیئت مدیره کانون صنفی فرهنگیان گیلان:
روند دستگیریها و متعاقب آن آزاد شدن کنشگران صنفی، با وثیقه های کلان، شگردی است که حاکمیت هوشیارانه بکار گرفته است. از یک طرف تهور و جسارت زندانی و فشار رسانه ای و کانونهای حقوق بشری و بدنه جامعه و... ،حاکمیت را در تنگنا قرار داده و علاقه ای ندارد با موقعیت سیاسی اِمروزش در جهان و بحران هر روزه داخلی آمار زندانیانش بالا رود پس چاره ای جز بیرون کردن زندانی از زندان برایش باقی نمی ماند و از طرف دیگر با این ترفند زندانی را پرونده دار میکند و با شمشیر داموکلس وثیقه و حکمهای تعلیقی، در سر بزنگاه و در وقت مناسب وقتیکه آبها از آسیاب افتاد، فشار خود را بر کنشگران بیشتر میکند.
پیشنهاد میشود چالشی براه انداخته شود زمانیکه فعالین صنفی بازداشت میشوند از پذیرفتن وثیقه خودداری نمایند و اگر این چالش همه گیر شود قاضی و نیروهای امنیتی را وادار به نرمش بیشتر خواهد کرد. چنین تجربه ای را بعضی از کنشگران در تاریخ کنشگری خود آموخته اند. بطور مصداقی در یک حرکت میدانی صنفی پس از دستگیری تعدادی از اعضای هیئت مدیره یک استان، قاضی پرونده پس از یک محاکمه چند دقیقه ای برای آنها وثیقه های سنگین برید، در نتیجه مقاومت و نپذیرفتن، آخرالامر قاضی ناگزیر شد با ارائه یک فیش حقوقی توسط یکی از همکاران، همه آنهارا بدون وثیقه آزاد کند. البته شاید شرایط زمانی و سیاسی آنروز با امروز فرق داشته باشد و همچنین بستگی به نوع پرونده داشته باشد، اما اگر این کنش همه گیر و سراسری شود حتما موفقیت آمیز خواهد بود. و حداقل از دست و دل بازی قاضی پرونده در صدور حکمهای با وثیقه بالا جلو گیری خواهد کرد.
🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah
🔴متن #اسماعیل_بخشی در اینستاگرام
🔹دعوت از حجت الاسلام علوی وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی به مناظره در یک برنامه زنده تلویزیونی
جناب آقای علوی در 25 روزی که ناعادلانه در بازداشت وزارت اطلاعات بودم مصائب و رنج هایی بر من تحمیل شد که هنوز از شرّ آنها خلاص نشدم و برای رهایی از آن ها به داروهای اعصاب و روان پناه آورده ام، اما در این مدت دو پرسش اساسی مثل خُره مغز مرا درگیر خود کرده است که پاسخ دهنده ی اصلی آنها فقط شخص شما میباشید و این حق بنده و ملت شریف ایران است که پاسخ این پرسش ها را بدانیم.
اول اینکه در روزهای اول بدون دلیل یا هیچ حرفی تا سر حد مرگ مرا شکنجه و زیر مشت و لگد گرفتند که تا 72 ساعت در سلولم از جایم نمیتوانستم تکان بخورم و آنقدر زده بودند که حتی از تاب درد خوابیدن هم برایم زجز آور بود و امروز پس از گذشت تقریبا دوماه از آن روز سخت در دنده های شکسته ام، کلیه ها، گوش چپم و بیضه هایم احساس درد میکنم جالب اینکه شکنجه گران خود را سرباز گمنام امام زمان مینامیدند اما به بنده و خانم قلیان انواع اقسام فحش های رکیک جنسی میدادند و ایشان راهم کتک میزدند اما از شکنجه ی جسمی بدتر، شکنجه های روانی بود، نمیدانم چه بر سرم آوردند که مثل موش آب کشیده شده بودم و هنوز دستهایم میلرزد، منی که زمین زیر پایم میلرزید تحقیر شدم و به شخصیت دیگری بدل شده بودم و هنوز با وجود قرص های اعصاب و روان گاهی دچار حمله های شدید عصبی روحی و روانی می شوم، اکنون از جنابعالی بعنوان وزیر اطلاعات و کسی که خودش یک روحانی مذهبی ست این پرسش را دارم : از نظر اخلاقی، حقوق بشری و بخصوص دین اسلام حکم شکنجه ی یک بازداشتی چیست؟ آیا رواست؟ اگر رواست به چه میزان؟
مسئله دوم که برای من و خانواده ام بسیار بسیار مهمتر از شکنجه های جسمی و روحی ست بحث «شنودِ» مکالمات تلفنی بنده و خانواده ام توسط دستگاه اطلاعاتی شماست، بازجویم میگفت ما از همه چیز تو خبر داریم حتی میدانیم همسرت چند بار بخاطر مبارزاتت با تو دعوا کرده است گفتم از کجا میدانید گفت مدت ها تماس های تو «شنود» می شد که باعث عصبانیت شدید من حین بازجویی شد حال پرسش بنده و خانواده ام از شما بعنوان وزیر اطلاعات و یک شخصیت روحانی و مذهبی این است که : آیا «شنود» خصوصی ترین مکالمات انسانها از نظر اخلاقی، حقوق بشری و دین اسلام رواست؟ به چه حقی مکالمات تلفنی خصوصی بنده و همسر عزیزم را دستگاه اطلاعاتی شما باید «شنود» کند؟؟؟
لذا جناب آقای علوی اینجانب اسماعیل بخشی برای شنیدن پاسخ هایتان شما را به یک مناظره در یک برنامه زنده تلویزیونی دعوت میکنم
اسماعیل بخشی
14 دی 97
🆔 @edalatxah
🔹دعوت از حجت الاسلام علوی وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی به مناظره در یک برنامه زنده تلویزیونی
جناب آقای علوی در 25 روزی که ناعادلانه در بازداشت وزارت اطلاعات بودم مصائب و رنج هایی بر من تحمیل شد که هنوز از شرّ آنها خلاص نشدم و برای رهایی از آن ها به داروهای اعصاب و روان پناه آورده ام، اما در این مدت دو پرسش اساسی مثل خُره مغز مرا درگیر خود کرده است که پاسخ دهنده ی اصلی آنها فقط شخص شما میباشید و این حق بنده و ملت شریف ایران است که پاسخ این پرسش ها را بدانیم.
اول اینکه در روزهای اول بدون دلیل یا هیچ حرفی تا سر حد مرگ مرا شکنجه و زیر مشت و لگد گرفتند که تا 72 ساعت در سلولم از جایم نمیتوانستم تکان بخورم و آنقدر زده بودند که حتی از تاب درد خوابیدن هم برایم زجز آور بود و امروز پس از گذشت تقریبا دوماه از آن روز سخت در دنده های شکسته ام، کلیه ها، گوش چپم و بیضه هایم احساس درد میکنم جالب اینکه شکنجه گران خود را سرباز گمنام امام زمان مینامیدند اما به بنده و خانم قلیان انواع اقسام فحش های رکیک جنسی میدادند و ایشان راهم کتک میزدند اما از شکنجه ی جسمی بدتر، شکنجه های روانی بود، نمیدانم چه بر سرم آوردند که مثل موش آب کشیده شده بودم و هنوز دستهایم میلرزد، منی که زمین زیر پایم میلرزید تحقیر شدم و به شخصیت دیگری بدل شده بودم و هنوز با وجود قرص های اعصاب و روان گاهی دچار حمله های شدید عصبی روحی و روانی می شوم، اکنون از جنابعالی بعنوان وزیر اطلاعات و کسی که خودش یک روحانی مذهبی ست این پرسش را دارم : از نظر اخلاقی، حقوق بشری و بخصوص دین اسلام حکم شکنجه ی یک بازداشتی چیست؟ آیا رواست؟ اگر رواست به چه میزان؟
مسئله دوم که برای من و خانواده ام بسیار بسیار مهمتر از شکنجه های جسمی و روحی ست بحث «شنودِ» مکالمات تلفنی بنده و خانواده ام توسط دستگاه اطلاعاتی شماست، بازجویم میگفت ما از همه چیز تو خبر داریم حتی میدانیم همسرت چند بار بخاطر مبارزاتت با تو دعوا کرده است گفتم از کجا میدانید گفت مدت ها تماس های تو «شنود» می شد که باعث عصبانیت شدید من حین بازجویی شد حال پرسش بنده و خانواده ام از شما بعنوان وزیر اطلاعات و یک شخصیت روحانی و مذهبی این است که : آیا «شنود» خصوصی ترین مکالمات انسانها از نظر اخلاقی، حقوق بشری و دین اسلام رواست؟ به چه حقی مکالمات تلفنی خصوصی بنده و همسر عزیزم را دستگاه اطلاعاتی شما باید «شنود» کند؟؟؟
لذا جناب آقای علوی اینجانب اسماعیل بخشی برای شنیدن پاسخ هایتان شما را به یک مناظره در یک برنامه زنده تلویزیونی دعوت میکنم
اسماعیل بخشی
14 دی 97
🆔 @edalatxah