📌اقتصاد سیاسی اشتغال زنان (مشاغل غیررسمی و مجموع بی‌ثبات‌کاران)

✍🏽شکیبا عسگرپور

بیدارزنی: بررسی «حاشیه‌ای شدن اشتغال زنان در ایران»، گزاره‌ای متکی بر تحلیل سیاسی، تاریخی، نقش مذهب، تبعات جهانی‌سازی فقر و اقتصاد بازار آزاد بر حق معیشت و حضور زنان در اجتماع است‌.

اگر به نیمه‌ی اول دهه‌ی ۵۰ رجوع کنیم، با افزایش درآمد نفتی و سپس رکود عمیق آن مواجه خواهیم شد. طوری که سنگ‌بنای هر گونه بررسی وضعیت اشتغال (فراجنسیتی) پیش از دهه‌ی ۴۰ را درکنار مابقی وجوه «اقتصاد سرنیزه‌ای» (به تعبیر بیژن جزنی) قرار می‌دهد. افزایش چشم‌گیر مهاجرت شهر به روستا، بورژوازی کمپرادورِ حاکم و تقویت صنعتی‌سازی بدنه‌ی تولید، از عوامل تعیین کننده‌ی سیاست‌گذاری‌های «جنسیت در مشاغل زنان» در دوره‌ی پهلوی دوم است. در سال ۱۳۵۵، بالغ بر ۱۹۴،۰۰۰ نفر (۱۶ درصد) از زنان در سطوح بالای سلسله مراتب کارْ شاغل بودند که این شامل سرمایه‌داران، خرده بورژوازی مدرن و طبقه‌ی متوسط بود. مابقی بدنه‌ی یک میلیونی زنان شاغل (یعنی ۸۴ درصد) در سطوح دیگر معلمان، پرستاران، کارگران کارخانجات و «مشاغل غیررسمی» قرار می‌گرفتند، یعنی همان بدنه‌ی ۴۱ درصدی مشاغل بدون مزد و یا «زنان کارگر و کارکنان فامیلی بدون مزد».

سازمان آمار ایران، وضعیت شغلی را در شش دسته تعریف می‌کند: «کارفرمایان، کارکنان مستقل، مزد و حقوق‌بگیران بخش خصوصی، مزد و حقوق‌بگیران بخش عمومی (بنیادها)، کارکنان فامیلی بدون مزد و کسانی که وضعیت شغلی آنان نامشخص (مشاغل غیررسمی) است». متن پیش‌رو سعی در بررسی دو گزینه‌ی آخر این دسته‌بندی دارد:

«کار بی‌مزد کارگران زن در مشاغل خانوادگی و
کارگران تولیدی‌های زیر زمینی و بی‌ثبات‌کاران».

#روز_جهانی_کارگر #زنان_کارگر #اشتغال_زنان #مشاغل_غیررسمی

متن کامل این مقاله را در بیدارزنی بخوانید: https://bidarzani.com/35265

🔹🔹🔹
#کانال_معلمان_عدالت‌خواه

🆔 @edalatxah

▫️ مزد و تورم
▫️پالایش گفتمان نقد - یادداشت هفتم

✊🏼 به‌ مناسبت اول ماه مه، یازده اردیبهشت، روز جهانی کارگر

نوشته‌ی: کمال خسروی
30 آوریل 2021

🔸 سرمایه‌داران به کارگران خود توصیه می‌کنند که بهتر است مزدهای‌شان بالا نباشد و تا جایی‌که امکان دارد از آن‌چه هست بالاتر نرود. از نظر آن‌ها این توصیه نه از آن‌روست که مزدهای پائین به‌سود سرمایه‌داران است، بلکه فقط از سرِ خیرخواهی برای خودِ کارگران و بقیه‌ی قاطبه‌ی اهالی و رفاه ملت است. هم‌چنین از نظر آن‌ها، دلایل این توصیه نیز از آفتاب روشن‌تر است وکارگران هم می‌توانند هر روز این واقعیت ‌را به‌چشم خود ببینند: دلایلی «علمی»، کاملاً مستند و مستدل و قوی. مهم‌تر از همه، این دو دلیلِ خیلی روشن: اولاً، اگر مزدها بالا بروند خودبه‌خود هزینه‌ی تولید اجناس بالا می‌رود و به این ترتیب قیمت اجناس افزایش می‌یابد؛ و این طبعاً به‌سود کارگران و بقیه‌ی مردم نیست. اگر هم کارگران بخواهند بالاتررفتنِ قیمت‌ها را که تقصیر خودِ آن‌هاست بهانه کنند و مزد بیش‌تری بخواهند، این دورِ شیطانی ادامه می‌یابد و وضع بدتر و بدتر می‌شود؛ یعنی مزدها بیش‌تر می‌شوند، قیمت‌ها بالاتر می‌روند، کارگران مزد بیش‌تر طلب می‌کنند و قیمت‌ها را باز هم بیش‌تر می‌کنند. بعلاوه کسانی‌که بیکارند و «درآمد»ی ندارند یا مثل بازنشستگان مستمری‌های نسبتا ثابتی دارند، بیش از پیش تحت فشار قرار می‌گیرند؛ و بدیهی است که علت این وضع مزدهای بالا و بالارونده است. ثانیاً، از نظر این سرمایه‌داران، بقیه‌ی سرمایه‌داران مثل خودِ این‌ها لزوماً شریف و خیرخواه نیستند و می‌توانند شریر و دزد و کلاش باشند و وقتی ببینند مزدها بالا رفته و کارگران پول بیش‌تری در جیب دارند، بلافاصله قیمت اجناس‌شان را بالاتر ببرند: صاحب‌خانه اجاره‌اش را بالاتر می‌برد، نانوا و قصاب، بی آن‌که هزینه‌ی تولیدشان بیش‌تر شده باشد نان و گوشت را گران‌تر می‌فروشند. کارگران اگر منصف و معقول باشند، با چشمان خود می‌بینند که این وضع همیشه اتفاق می‌افتد و می‌توانند به آن اعتراف کنند.

🔸 این «خیرخواهی» سرمایه‌دارانِ مذکور را، که خیلی «خالصانه» و با زبانی عامه‌فهم طرح شده است، علمای ریز و درشت «علم» اقتصاد (که در این چهل‌ و چندساله‌ی گذشته، ما متأسفانه بیش‌تر ریزش را داشته‌ایم تا درشتش را) در عبارت‌ها و فرمول‌های بسیار «علمی» و البته کم‌تر عامه‌فهم صورتبندی می‌کنند، در مقالات و کتاب‌ها و رساله‌های‌شان می‌نویسند و به‌قصد تولید علمای عمدتاً ریزِ دیگر، در دانشگاه‌ها تدریسش می‌کنند...

🔸 بنابراین زیان‌بخش‌بودنِ افزایش مزدها، به دو دلیل است که درواقع ربط مستقیمی به‌هم ندارند. یکی افزایش قیمت‌ها در اثر افزایش هزینه‌ی تولید؛ دوم افزایش قیمت‌ها به‌دلیل افزایش تقاضای کل. اِشکال کار در این‌جاست که این‌دو دلیل، تا جایی‌که به سازوکار تشکیل قیمت‌ها مربوط است، در اساس متناقض‌اند؛ و با این‌که «علم» اقتصادِ عامیانه و مبتذل از دست‌کم دویست سال پیش نمی‌خواهد به این تناقض اعتراف کند، باید منصفانه گفت که ناتوانی این «علم» در اعتراف به، و حل آن، لزوماً ناشی از دانش اندک یا خرفتیِ «دانشمندان» نیست، بلکه ناشی از تناقض واقعی شیوه‌ی تولید سرمایه‌داری و برخاسته از هویت و ماهیت آن است. بدون این تناقض، اساساً سرمایه‌داری وجود ندارد. ببینیم چرا.

🔸 کالاهای درون سبد معاش، هریک ارزشی دارند و مجموع مقدارِ ارزش‌های‌شان ــ که برابر است با مقدار معینی کارِ اجتماعاً لازم ــ هم‌چنین برابر است با مقدار ارزش کالای دیگری به‌نام «نیروی کار»، که با آن مبادله می‌شود. بنابراین زمانی‌که مقدار ارزش نیروی کار وارد مقدار ارزش محصول کار، یا کالا، می‌شود، چه این مقدار بر حسب زمان کارِ اجتماعاً لازم محاسبه شود و چه بر حسب بیان پولی‌اش یا قیمت، نمی‌تواند دو بار در محاسبه‌ی مقدار ارزش محصول نقش ایفا کند. بنابراین «تورم»ی که در قیمت کالاهای سبد معاش لحاظ شده است، نمی‌تواند یک‌بارِ دیگر، این‌بار به‌مثابه مزد، نقش تورم‌آفرین داشته باشد...

🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-2aB

#روز_جهانی_کارگر
#کمال_خسروی
#مزد #پول #تورم #نقد_اقتصاد_سیاسی
👇🏽

🖋@naghd_com

🔹🔹🔹
#کانال_معلمان_عدالت‌خواه

🆔 @edalatxah

🔴 جشن #روز_جهانی_معلم

رقص تعدادی از معلم‌ها، ناظم‌ها، مدیران و مسئولین مدرسه #سن_مارک #دوبی، در روز جهانی معلم ( ۵ اکتبر، ۱۳ مهر)

🔹🔹🔹
#کانال_معلمان_عدالت‌خواه

🆔 @edalatxah

🎗 آغاز #طرح_ممکن در شبکه یاری کودکان کار

✊🏻پایان کار کودکان #ممکن است، اگر...

عادی نیست. بیایید تکرار کنیم. کار کودکان عادی نیست. استثمار و برده‌داری نوین است که در تقاطع فقر و تبعیض سیستماتیک این فاجعه انسانی را در پسِ چشمانمان عادی جلوه داده است.

در آستانه #روز_جهانی_مبارزه_با_کار_کودک ۱۶۰ میلیون کودک کار وجود دارند که نیمی از آنها در محیط‌های بسیار خطرناک کار می‌کنند و سلامت، امنیت، و رشد آنها مستقیم در خطر است. ۸ میلیون کودک تا پایان سال ۲۰۲۲ به دلیل فقر برخاسته از همه‌گیری کرونا به کار مجبور خواهند شد.

بیایید صادق باشیم. در کشور ما نه حذف کار کودک یک مطالبه است و نه نهادهای مسئول نسبت به آن پاسخگو هستند. پایان کار کودکان #ممکن نیست مگر:

▪️#حذف_کار_کودک به یک خواست فراگیر اجتماعی تبدیل شود.
▫️بدترین اشکال کار کودک از جمله زباله‌گردی و کار کارگاهی لغو شوند و با جریان‌هایی که این عرصه نفع می‌برند مبارزه شود.
▪️آموزش و سلامت، نه یک کالا، بله یک #حق (رایگان و قابل دسترس) برای تمام کودکان این سرزمین باشد.
▫️تمامی حقوق مهاجران، پناه‌جویان، و پناهندگان از جمله حقوق شهروندی، هویت و امنیت محقق شوند.
▪️شرایط واقعی اقتصادی‌اجتماعی‌فرهنگی‌حقوقی‌قانونی برای مبارزه با فقر و نابرابری در سطح کلان و افزایش رفاه اجتماعی تمامی کودکان به ویژه کودکان شرایط دشوار در کشور محیا شود.

🎗هدف #طرح_ممکن شبکه یاری کودکان کار همین است. بیایید با کنش و اراده‌ مستدام اجتماعی پایان کار کودکان را ممکن کنیم، و با زنجیر کردن دست‌هایمان از حق کودکان بر رویا، شادی، و زندگی شایسته دفاع کنیم.

از امروز با #یک_هفته_عمل شروع می‌کنیم.

#شبکه_یاری_کودکان_کار

🎗برای پیوستن بیایید از به اشتراک گذاشتن این طرح شروع کنیم.

#شبکه_یاری_کودکان_کار

@shabakehyari
🆔 @ISPVC_NGO

🔻🔻🔻
#کانال_معلمان_عدالت‌خواه

🆔 @edalatxah

💠 #بازداشت_و_احضار_فعالان_صنفی

🔴 فشار بر فعالان صنفی معلمان در آستانه ی شروع سال تحصیلی جدید و روز جهانی معلم!!

✅ #زینب_همرنگ معلم بازنشسته که به علت بیماری کرونا به مرخصی آمده بود با احضار شدن مجدد روز یکشنبه ۲۱ شهریور به زندان اوین برگشت .


#روز_جهانی_معلم
# جای_معلم_در_زندان_نیست
🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🔻🔻🔻
#کانال_معلمان_عدالت‌خواه

🆔 @edalatxah

🍃🍃
تقدیم به:

#عزیز_قاسم‌زاده

" آفتاب را صدا کن"

وقتی دیوار قد کشید و
سقف بلند شد
من آفتاب را ندیدم
سقف و دیوار بلند
دزد آفتاب‌اند

من از این دیوار و سقف بلند
بیزارم
ب ی ز ا ر م ؛ بیزار

آفتاب را می‌خوانم
و روشنایی‌اش را می‌خواهم
و کوتاهی دارها را
در قواره‌ی چوب کبریت می‌جویم

من از دیوار و سقف بلند

بیزارم _ بیزارم

✍ محبوبه فرحزادی

#پنج_اکتبر
#روز_جهانی_معلم
#جای_معلم_زندان_نیست

اتحاد بازنشستگان
@etehad_bazn

🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah

🔰5 اکتبر؛ مصادف با ۱۳ مهر، روز جهانی معلم بر همۀ معلمان گرامی باد

🔹 شعار امسال روز جهانی معلم :

Teachers at the heart of education recovery




" معلمان قلب تپنده بازیابی آموزشی "



#روز_جهانی_معلم_گرامی

#معلمان_زندانی
🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah

💠 #روز_جهانی_منع_خشونت_علیه_زنان

🔺 وقتی فقر در جامعه ای نهادینه شده
و گریبان دختران کودک را در تبعیض جنسیتی ؛ آزاری مضاعف داده و کودکان " ۱۰ تا ۱۴ "ساله
در بازار مکاره؛ ۰۰۰
با خرید و فروششان زیر لوای ازدواج ؛ به نمایش گذاشته می شوند.

🔺در آستانه #روز_جهانی_خشونت_علیه_زنان ؛
ما کودکان عروس ؛ کودک مادرانی که در آغوششان یک نوزاد و در دستان کوچکشان عروسک است را از زاویه تحصیل رایگان و اجباری ؛ حق همه کودکان است را یک آسیب اجتماعی دانسته که:
قربانیان اصلی آن کودکان دختر، ۱۰ تا۱۴ ساله" دانش آموز" است.
کودکانی که فردای ایران متاثر از آن است.

🔺 به مسئولان آموزش و پرورش و تمامی نهادهایی که در ازدواج دختران دانش آموز نقش داشته و دارند را متذکر می شویم که:
جای کودکان کلاس درس است .

🔺 نرخ آمارهای رسمی ؛ طلاق کودکان عروس دو برابر کودکان داماد است . کودکانی که قبل از چشیدن طعم کودکی مطلقه می شوند ؛
کودکان عروسی که به صرف زن بودنشان حق طلاق ندارند ولی دست های کوچکشان سند ازدواج را نقاشی می کند
و در خیابان های شهر در صف کودکان کار به انتظار مشتری می گردند.


#نه_به_ازدواج_کودکان
#جای_کودکان_کلاس_درس_است_نه_سفره_عقد
#تحصیل_رایگان_و_اجباری_حق_همه_کودکان
#بیست_و_پنج_نوامبر
#روز_جهانی_منع_خشونت_علیه_زنان #کمیته_زنان_کانون_صنفی_معلمان_ایران


https://tttttt.me/ksmtehran1/128

🔻🔻🔻🔻
لینک عضویت #کانال_معلمان_عدالت‌خواه

https://tttttt.me/joinchat/QQ_Z8ocDVbBvpIRz

🛑#روز_جهانی_آموزش

🔸آموزش یک حق انسانی، یک خیر عمومی و مسئولیتی مشترک است.


🔸مجمع عمومی سازمان ملل 24 ژانویه (برابر ۴ بهمن) را به عنوان روز جهانی آموزش اعلام کرده است؛ این کار به هدف قدردانی از نقش آموزش در راستای صلح و توسعه می‌باشد.

🔸بدون آموزش فراگیر، با کیفیت، عادلانه و فرصت‌های همیشگی برای همه، کشورها در دستیابی به برابری جنسیتی و چرخه فقر که میلیون‌ها کودک، جوان و بزرگسال را پشت سر گذاشته است، کامیاب نخواهند شد.

🔸امروز ۲۵۸ میلیون کودک و نوجوان هنوز هم به مدرسه نمی‌روند؛ ۶۱۷ میلیون کودک و نوجوان نمی‌توانند بخوانند و ریاضیات پایه را انجام دهند؛ کمتر از ۴۰ درصد دختران جنوب صحرای آفریقا دوره دبیرستان را به پایان می‌رسانند و نزدیک چهار میلیون کودک و نوجوان پناهنده از مدرسه بازمانده‌اند. حق آموزش آنان زیرپا گذاشته می‌شود و این پذیرفتنی نیست.


Education is a human right, a public good and a public responsibility.

The United Nations General Assembly proclaimed 24 January as International Day of Education(link is external), in celebration of the role of education for peace and development.

Without inclusive and equitable quality education and lifelong opportunities for all, countries will not succeed in achieving gender equality and breaking the cycle of poverty that is leaving millions of children, youth and adults behind.

Today, 258 million children and youth still do not attend school; 617 million children and adolescents cannot read and do basic math; less than 40% of girls in sub-Saharan Africa complete lower secondary school and some four million children and youth refugees are out of school. Their right to education is being violated and it is unacceptable.

https://s6.uupload.ir/files/20220124_013640_x005.jpg


🔻🔻🔻

به کانال معلمان عدالتخواه بپیوندید و از اخبار صنفی مطلع شوید
#کانال_معلمان_عدالت‌خواه

🆔 @edalatxah

https://tttttt.me/edalatxah

🛑#روز_جهانی_زن

تمام روزها، روزِ من است
روزِ من و تو
روزِ ما
روزِ همه ی انسان ها
روزِ آفریدن
روزِ ترانه خواندن
روزِ بلند بلند آرزو کردن
روز فریادهای روشن بر سرِ سکوت هایی که آن ها را شکسته ایم
ما ننشسته ایم
نشکسته ایم
و روی پاهای مان ایستاده ایم

روزیم ما
روشنیم
چشمه ایم؛
می جوشیم
رودیم؛
می خروشیم
موجیم و دریا را زنده می داریم

ما با همیم
با همه ی آنچه که زندگی ست
و نیست.

ما زنیم
زاده و زاینده ی زیبایی ها
با آنکه تمام روزها از آنِ ماست
برای تمام آرزوهای روشنِ در راه
ما هشتم مارس را برای همه فریاد می زنیم
زیرا که ما زنیم . . .
هشت مارس، روزِ ایستادگیِ جهانیِ زنان علیه ستم و تبعیض، خجسته و زنجیرهای بردگی و بی حقوقی از دست و پای شان، گسسته باد!

#8مارس


🔻🔻🔻

به کانال معلمان عدالتخواه بپیوندید و از اخبار صنفی مطلع شوید
#کانال_معلمان_عدالت‌خواه

🆔 @edalatxah

https://tttttt.me/edalatxah

🔴دشواری زن بودن

✍ مژگان باقری

🔹زن بودن در جامعه ای که مردسالاری در تار و پود ذهن تاریخی مردمانش ریشه دوانده، کاری بسیار دشوار است.
اما زن ماندن در چنین جامعه ای بسی دشوارتر است؛ در جامعه ای که ادبیاتش سرشار از واژه ها، اصطلاحات و ضرب المثل های زن ستیزانه است و معروف ترین و فعال ترین زنانش در بهترین حالت با صفت های مردانه توصیف می شوند.

🔹در کنار تمام این دشواری ها، زنِ فعالِ اجتماعی بودن، مانند راه رفتن بر روی لبه ی تیغ است. مبارزه ای بی امان و همزمان در چندین جبهه: مبارزه با خودت که آیا تا کجا می توانی به تعریفی که جامعه از "زن خوب" دارد پشت پا بزنی و برخلاف جریان آب حرکت کنی؟
مبارزه با خانواده ات که از تو می خواهند همان دختر سربه زیر و محجوب باقی بمانی و برای آنها دردسر ایجاد نکنی.
با زنانی که فکر می کنند تو موقعیت آنها را به خطر انداخته ای‌.
با مردانی که در حرف بسیار روشنفکر و در عمل به شدت مرتجعند و چون حضور تو، ناتوانی آنها را آشکار می کند سد راهت می شوند و بالاخره با حکومتی که در قاموسش "زنِ فعالِ اجتماعی" تعریف نشده است و فعلا جز انکار و تحقیر تو راهی به ذهنش نمی رسد.

🔹اما در فرهنگی که جایگاه زنان را بر اساس همسر بودن یا مادر بودن می سنجند، برای زنی که فقط یک زن است و نه همسر و مادر کسی، این مبارزه بسیار طاقت فرسا و نفسگیر است.
زنی که در طوفان سرزنش ها و سنگ اندازی ها و تحقیرها و تهمت ها هیچ تکیه گاهی جز خودش ندارد‌ و اگر به راهی که انتخاب کرده ایمان راسخ نداشته باشد با اولین فشار و تهدید یا از راهی که آمده برمی گردد و یا در دامی می افتد که حکومت و حتی مردان اطرافش برای بر زمین زدنش پهن کرده اند و دقیقا به همین دلیل است که تاثیرگذاری یک "زنِ فعالِ اجتماعی" از یک "مردِ فعالِ اجتماعی" صدها برابر بیشتر است و به همین دلیل است که حکومت از "زنِ فعالِ اجتماعی" بیشتر می ترسد چون یک زن برای رسیدن به چنین نقطه ای تمام آن دشواری ها را پشت سر گذاشته، با خودش جنگیده، تحقیرها و توهین ها را به جان خریده، برخلاف جریان آب حرکت کرده، در مقابل فشارها کوتاه نیامده، بدون پشتوانه و تکیه گاه، خودش را تا اینجا رسانده.

🔹چنین زنی دیگر فریب نمی خورد، تطمیع نمی شود، از ترس آبرو عقب نشینی نمی کند، از برچسب هایی که به او می زنند خجالت نمی کشد و صدایش را پایین نمی آورد.

🔹چنین زنانی کابوس حکومت های زن ستیز هستند.
این حکومت ها ترجیح می دهند هزاران مردِ فعالِ اجتماعی را بازداشت و زندانی کنند اما با یک زنِ فعالِ اجتماعی روبه رو نشوند.
چون هر واکنشی در واقع دیدن این زنان است و به رسمیت شناختن آنان.
این حکومت ها سرانجام محبور می شوند که دست از انکار بردارند و زنانی را ببینند که فقط در قالب همسر وفادار و مادر مهربان تعریف نمی شوند.

🔹اما مهم تر از آن، این زنان، چراغ راه سایر زنانند.
آنها تمام این دشواری ها را به جان خریده اند تا به زنان و دختران جوان بگویند برخلاف آنچه که در فرهنگ زن ستیز القا می شود مسئله ای زنان، جنگیدن با زنانگی نیست.
برعکس، آنها زنانگی را نه به عنوان یک ضعف بلکه به عنوان یک موهبت طبیعی با آغوش باز می پذیرند.
مسئله ی زنان مبارزه برای به دست آوردن حق انتخاب است.
آنها می خواهند خود انتخاب کنند که چه زمانی، چگونه و با چه کسی عشق بورزند.
می خواهند همسر شدن و مادر شدن، مانع شکوفایی استعدادهای ذاتیشان نشود.
می خواهند بعد از تشکیل خانواده نیز شخصیت مستقل خود را به عنوان یک انسان و یک شهروند حفظ کنند و اگر ازدواج، سد راه پیشرفتشان شود از آن صرفنظر می کنند چون آن را یگانه راه تکامل یک زن نمی دانند.

🔹چنین تفکری در جامعه ای که برای زن مجرد صفت "ترشیده" به کار می برد تفکری بسیار رادیکال و پیشرو است و البته بهای بسیار سنگینی دارد.
متاسفانه ما در جامعه ای زندگی می کنیم که نه فقط افراد سنتی و بی سواد، بلکه روشنفکرترین مردانش "فمنیست" ها را زنان مرد صفتی می دانند که بویی از احساسات و عواطف زنانه نبرده اند و سعی می کنند با شرکت در فعالیت های اجتماعی، کمبودها و حقارت های خود را جبران کنند، در چنین جامعه ای، زنی که با افتخار خود را "فمنیست" و برابری خواه می نامد و برای حق انتخابش می جنگد یک خط شکن است و مسیر آینده تاریخ را ترسیم می کند هر چند که بهای این خط شکنی، کل زندگی اش باشد.


#زنان
#نابرابری
#۸مارس
#روز_جهانی_زن

🔻🔻🔻

به کانال معلمان عدالتخواه بپیوندید و از اخبار صنفی مطلع شوید
#کانال_معلمان_عدالت‌خواه

🆔 @edalatxah

https://tttttt.me/edalatxah

روایت‌های زندان از ازدواج کودکان


نرگس محمدی، آتنا دائمی، عسل محمدی، عاطفه رنگریز، لیلا حسین زاده و عالیه مطلب زاده، زندانیان سیاسی، در این گزارش تصویری با توجه به تجریه‌ای که به خاطر تبعید به زندان‌های عمومی داشته‌اند از وضعیت زنان زندانی در بند‌های عمومی روایت می‌کنند که قربانی قوانین ضد زن بوده‌اند: زنان مجرم به همسرکشی ، زنانی که با انواع جرائم در نهایت قربانی کودک همسری بوده‌اند. روایت‌ها و مشاهداتی که در جامعه مدنی و رسانه کمتر به آن پرداخته شده‌ است .
ما زندانیان سیاسی، با شهادت خود به تبعات کودک‌همسری در زندان‌ها تلاش می‌کنیم، نشان دهیم با چه فاجعه بزرگی روبرو هستیم که حکومت در شکل‌گرفتن، حفظ و گسترش آن نقش اساسی داشته است.
از دیگر اعضای جامعه به‌ویژه زنانی که در برهه‌هایی در کنار زنان جرائم عمومی در زندان‌ها بوده‌اند، دعوت می‌کنیم تا آنها هم از موارد مشابه‌ای که دیده‌اند بگویند تا این فاجعه‌ی اجتماعی تبدیل به دغدغه عمومی شود و مقاومتی جمعی علیه آن شکل بگیرد.
#از_کودک_همسری_بگو
#روز_جهانی_زن

💠 #روز_جهانی_کارگر



🔷#پیام_تبریک_کانون_صنفی_معلمان_ایران ( #تهران ) به مناسبت #روز_جهانی_کارگر


به نام خداوند جان و خرد

هر ساله اول ماه می در سراسر جهان، روزجهانی کارگر ، سالروز گرامیداشت انسان هایی است که نقش موثری در سازند‌گی و پیشرفت های انسانی داشتند.
کارگران ایرانی نیز از مهمترین اقشار اجتماعی هستند که با وجود نقش موثرشان در تحولات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی تاریخ معاصر، همواره در حکومت های مختلف، از حقوق بنیادین که همان بهره مندی از حداقل های زندگی شرافتمندانه است، محروم شده اند.
با این همه در شرایط اسفناک اقتصادی امروز ایران، محرومیت از این حقوق بنیادین محدود به کارگران نیست و اقشار مختلف اجتماعی، اعم از معلمان، بازنشستگان، پرستاران، دانشجویان و ... را نیز در بر می گیرد.
بر همین اساس است که پیوند میان جنبش های مطالبه گری، معلمان، کارگران، بازنشستگان و دانشجویان ضرورت امروز برای رسیدن به زندگی بهتر و فراهم کردن بستری برای دست یابی به حداقل های زندگی شرافتمندانه برای همه مردمانی است که در این سرزمین زندگی می کنند.

کانون صنفی معلمان ایران ( تهران ) ضمن تبریک روز جهانی کار گر به همه کارگران ایرانی ، پیوند میان جنبش های مطالبه گری در راستای تقویت جامعه مدنی و ارتقا دمکراسی در کشور را نیاز اساسی جامعه ایرانی می داند.


کانون صنفی معلمان ایران ( تهران )

هفتم اردیبهشت ۱۴۰۱

🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah

🔴در آستانه روز معلم: بازداشت و بازجویی از دو فعال صنفی معلمان در یاسوج

نوروز رشیدی و قدرت قاسمی دو فعال صنفی معلمان یاسوج روز چهارشنبه ۷ اردیبهشت ماه، پس از احضار تلفنی، توسط اطلاعات سپاه این شهر بازداشت شدند. این دو شهروند شب گذشته پس از چندین ساعت بازجویی آزاد شدند.



#اعتراضات_سراسری_معلمان
#تجمع_روز_معلم
#روز_جهانی_کارگر
#معلمان_زندانی

🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah

همچنین اصول ۱۹، ۲۲ و ۳۲ قانون اساسی با اشاره به برابری همه اقوام ایرانی و هرگونه عدم تبعیض اجتماعی و فرهنگی به نوعی دیگر این حق مسلم بشری را مورد تاکید قرار داده است.
از طرف دیگر دولت ایران با الحاق چندین معاهده بین المللی از جمله کنوانسیون حقوق کودک که طبق ماده ۹ قانون مدنی در حکم قوانین مصوب مجلس شورای اسلامی به شمار می‌آیند، حق آموزش زبان مادری را بدون هیچ قید و شرطی به رسمیت شناخته است.
بر این اساس کانون صنفی معلمان ایران (تهران) ضمن تبریک مجدد روز جهانی زبان مادری به همه اقوام ایرانی، از دولت جمهوری اسلامی ایران می‌خواهد، شرایط و بستر لازم و مناسب برای آموزش به زبان مادری را برای همه قومیت‌ها فراهم کرده و از این طریق ضمن اجرای اصول معطل مانده قانون اساسی به معاهدات و میثاق‌های بین‌المللی خود پای‌بند باشد.

اول اسفند ۱۳۹۹
کانون صنفی معلمان ایران (تهران)

لینک ترجمه بیانیه به #زبان_بلوچی
https://tttttt.me/KSMtehran/350
https://tttttt.me/KSMtehran/351
لینک ترجمه بیانیه به #زبان_عربی
https://tttttt.me/KSMtehran/335
https://tttttt.me/KSMtehran/336
لینک ترجمه بیانیه به #زبان_کردی
https://tttttt.me/KSMtehran/338
https://tttttt.me/KSMtehran/340
لینک ترجمه بیانیه به #زبان_ترکی
https://tttttt.me/KSMtehran/345
https://tttttt.me/KSMtehran/349
🔹🔹🔹

#بیانیه
#روز_جهانی_زبان_مادری
#تقویم_کانون
#نابرابری_آموزشی=#نابرابری_اجتماعی

♦️♦️♦️

🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران (تهران)


🆔 @KSMtehran


https://tttttt.me/KSMtehran/329

🎧 سرود برابری

🔺کاری از: #شیرین_اردلان و #آزاده_فرامرزی

#آهنگ_شب
#موسیقی_زنان
#صدای_زن
#8_مارس
#روز_جهانی_زنان

📚کانال صنفی معلمان ایران
🔸🔸🔸
🆔 @kasenfi

▫️ جنبش انقلابی و مبارزه‌ی طبقاتی
✊🏼 به مناسبت روز جهانی کارگر

30 آوریل 2023

نوشته‌ی: کمال خسروی

🔸 در پاره‌ای از ارزیابی‌ها و واکاوی‌های جنبش انقلابی جاری جای مفاهیم طبقه‌ی اجتماعی و مبارزه‌ی طبقاتی خالی است. از منظر دو نوع نگاه و رویکرد، حتی نفسِ «جاری» و «انقلابیْ» نامیدن این جنبش دور از «واقع‌بینی» و انکار «واقعیت» تلقی می‌شود. کوشش این جستار کوتاه:
یک: واکاوی رابطه‌ی انتظار «واقع‌بینی» از یک‌سو و غیبت مفاهیم طبقه و مبارزه‌ی طبقاتی در این‌گونه از ارزیابی‌ها، از سوی دیگر؛ و
دو: طرح پرسش‌هایی پیرامون ‌نقش و جایگاه طبقه‌ی کارگر و جنبش کارگری در جنبش جاری است.

🔸 نگاه نخست، همانا رویکرد نگرورز/تماشاگر، با نگاه از پنجره‌ی اتاق کار یا خانه، از راه دور یا نزدیک، یا با نگاه از روزنه‌ی اخبار دنیای مجازی، جاری ‌بودن جنبش را انکار می‌کند. نگاه دوم، همانا رویکردِ واکاوانه/«جامعه‌شناختی»، هم در انقلابی ‌نامیدن جنبش تردید دارد و هم در جاری ‌بودن آن. نگاه نگرورز بی‌واسطه چیزی برای تماشا نمی‌یابد و بناگزیر ادعای جاری ‌بودن جنبش را گریز از «واقع‌بینی» ارزیابی می‌کند یا دست‌کم انتظار اعتراف به افول جنبش را دارد. نگاه واکاوانه‌ باواسطه چیزی برای ارزیابی و واکاوی نمی‌یابد و بناگزیر و بنا بر قیودات یا دست‌کم دغدغه‌های پدیدارشناختی، چاره‌ای جز انکار جاری‌بودن و به‌ویژه انقلابی ‌بودن جنبش نمی‌بیند.

🔸 در برابر این‌ها، رویکرد انتقادی، رویکردی از جایگاه و منظر کنش‌گر/مداخله‌گرِ فعال، می‌کوشد با واکاوی علل و زمینه‌های غیبت مفاهیم طبقه و مبارزه‌ی طبقاتی در ارزیابی جنبش، از مشروعیت جاری و انقلابی‌ بودن آن، دفاع کند. نگاه از این منظر، نگاهی از درون، نگاه جنبش به خودِ جنبش است و در هر موقعیت و وضعیت، چه تدافعی و تهاجمی و چه منتظر و فرصت‌جویانه، نمی‌تواند منکر وجود و جریانِ خودْ باشد. از منظر کارگر یا انسان تهی‌دستی که از سر فقر کلیه یا قرنیه‌ی چشمش را می‌فروشد یا از درماندگی مطلق دست به خودکشی می‌زند، از منظر دانشجو، معلم، پزشک، پرستار، نویسنده، وکیل، روزنامه‌نگار یا دگراندیشی که در سیاه‌چال‌های رژیمی سرکوب‌گر و جنایت‌پیشه زیر شکنجه است، کسی‌که یک پایش در خانه و پای دیگرش در زندان است، از منظر زنی که در مبارزه‌ی شجاعانه و روزمره برای بدیهی‌ترین خواست انسانی‌اش، همانا آزادی پوشش، باید به توهین و تعرض و تجاوز و نقص‌عضو و حتی مرگ تن دهد، و از منظر آن‌که در داغ عزیزانش شب و روز ندارد و در تب و تاب دادخواهی می‌سوزد، گواهی‌اش به جاری ‌بودن جنبشْ اعتراف به وجود خود است.

🔸 اخلال و انقطاع در فرآیند تولید و تحقق ارزش صریحاً و دقیقاً به معنای به‌هم‌ریختن نظم سرمایه‌دارانه‌ی شیوه‌ی تولید و بازتولیدِ اجتماعی است و حتی اگر آگاهانه برای واژگونی این شیوه از زندگی صورت نگرفته باشد، بی‌گمان شرط انکار و اجتناب‌ناپذیرِ انقلابی اجتماعی است که می‌تواند به سپری‌کردن این شیوه‌ی تولید و بازتولید و این شیوه از زندگی راه ببرد. اینک پرسش این است: در شرایطی که سازمان‌یابی سیاسی و صورت‌بندی‌های کمابیش روشنِ هویت سیاسی در جنبش کارگری هنوز قوام و دوام و انسجام و قدرت لازم و کافی را ندارد، آیا می‌توان گفت که جنبش کارگری، چه از دید پیشروان فعال، باتجربه و آگاه آن و چه بنا بر «غریزه»ی توده‌وار طبقاتی‌اش، آماده و متمایل به شرکت فعال در جنبشی انقلابی نیست که هژمونی جنبش کارگری در آن به صراحت تأمین نشده است؟ به‌عبارت دیگر، آیا این هوشیاریِ تجربی، آگاهانه و طبقاتی کارگران نیست که از قربانی‌شدنِ کارگران برای چشم‌اندازها، برنامه‌ها و آمال طبقات دیگر، و در شرایط کنونی، برای ایدئولوژی «طبقه‌ی متوسط»، پرهیز می‌کند؟ آیا چنین نیست که جنبش کارگری نمی‌خواهد هموارکننده‌ی راه بندبازان و شیادان سیاسی داخل و خارج برای استقرار سازوکار استثماریِ دیگری با برچسب‌های «شیک» و «مدرن» باشد، در حالی‌که هنوز دست‌کم امکان در دست گرفتن مهار کار را ندارد؟ آیا حرکت‌هایی درون‌پو و طبقاتی برای تدارک آن قوام و دوام و انسجام و قدرت لازم و کافی، دست ‌اندرکار نیستند؟ آیا پیش‌قدمیِ جنبش معلمان در تدوین و انتشار «منشور بیست» و عدم تمایل یا آمادگی برخی از گروه‌ها و نهادهای دیگر در همراهی با آن ــ هر چند نه لزوماً سراسر سنجیده و بدون فرصت کافی برای بحث و بررسی‌های درونی ــ ناشی از یک‌دستْ نبودنِ جنبش معلمان و دغدغه‌ی کم‌ترِ بخش‌هایی از آن در عطف به هویت طبقاتی خود، به‌لحاظ اقتصادی، سیاسی و ایدئولوژیک، نیست؟...

🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-3ty

#کمال_خسروی #روز_جهانی_کارگر #یکم_می
#قیام_ژینا #مبارزه_طبقاتی
👇🏽

🖋@naghd_com

🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah