ترجمه شعری از: #ائلدار_موغانلی
ترجمه: #همت_شهبازی


دلت آتشین و سوزناک
چشمانت ابرآلود.
مباد که ذوب شود آتش دلت
ابر چشمانت!
آن آتش مهربان و ملایم پر از صفا
آن تل ابر.
دلم یخ می‌بندد
چشمانم ذوب می‌شود.
مباد که درهای نگاهت بسته شود!
که بر من بسته می‌شوند
بهار ستارگان
آن ابر چشمانت
آن آتش ملایم و مهربان
آن ابر لوس و ننر
مباد که قلعه سرخ غرورت خراب شود!
که قلعه‌ام خراب می‌شود
دنیایم فرو می‌ریزد
رد پاهایم پاک و محو می‌شوند
مباد که ذوب شود آتش دلت
ابر چشمانت
آن آتش مهربان و ملایم پر از صفا
و آن گاه
نه ستارگان می‌مانند
نه بهار
و نه
نشانی از آن قلعه‌ی سرخ
دلم یخ می‌بندد
چشمانم ذوب می‌شود
و قلبم سرد و کرخت
بگذار
از ابر چشمانت
از آتش قلبت
هی بنوشم
جرعه جرعه
بنوشم
از آن آتش پر از مهر و صفا
از آن بهار پر از ستاره
از آن تل ابر

#تاریخ_ترجمه
۱۳۷۴/۱۰/۲۸ - تبریز

#تاریخ_چاپ_شعر:
#مهد_آزادی ۱۳۷۲/۱۰/۸

__________

#اولین بار است که این #ترجمه خام منتشر می‌شود. علتش هم این است که آنطور که دلم می‌خواست ترجمه نشده است. دوستانی همچون #رامیز_تاینور کمک کنند تا ترجمه پخته‌تری از این شعر ارائه شود.

https://telegram.me/dusharge