‍ وقتی فهیمانه دل از هر جا و هر چیز بَر کَنی، وقتی ذهنت را از آنها #خالی و رواناً رهایشان کنی، تازه #خدا را یافته ای. تازه خدا می آید. تا وقتی هنوز امیدت به این و آن است و پشتت به #دیگران گرم است و نگاهت به این چیز و آن چیز دوخته شده است، خداشناسی ات فقط یک حرف است و اصالت ندارد. آن کس که بر هیچ بودن خود #آگاه شده، آن کس که روان خود را از داشتن ها و نداشتن ها خلاص نموده، آن کس که تمامیّت فقر خویش را فهمیده، بی شبهه خدا نزد اوست. "مَعَ الله" محقق شده است. و او دیگر صفر نیست، همه چیز است. چنین کسی تبدیل به کل هستی شده است، زیرا خدا نزد اوست. و عجب حکیمانه است