Айрилиқ

Йигит телефонда "Aлвидо" деди-ю, кечагина кесилган оёғининг жароҳатини ёпди...

Азиз

Драбллар | обуначилардан

Кўзгудаги акс

— Нима етишмайди сенга? Устингда энг яхши кийим-бош, еганинг олдингда. Қанча сўрасанг берсак, нега дўстингнинг пулини ўғриладинг?
— …
— Жим турма, гапир!
— …
— Афтағфируллоҳ, кимга тортган-а бу?!
Менга қара, агар яна шу иш такрорланса оёғингдан осаман, бола! Менга ўғри бола керак эмас!

Тўсатдан эшик тақиллади. Туриб эшикни очди. Таниш одам унга сумка тутқазди.
— Ҳеч ким сезмадими?
— Ҳеч ким, хўжайин. Юкларни заводдан кечда чиқариб улгургандик. Ўт ўчирувчилар келганда сохта моллар ёниб бўлганди…
— Яхши. Бор энди. Бу атрофда кўп ўралашма.

Бола сумкада пул борлигини биларди. У бир дадасига, бир таниш амакининг оғзига қараб ҳаммасини зўр қизиқиш билан кузатарди…

Аржумандбегим

@drabllar — қисқа ҳикоялар

Уят бўлади

Саттор кўчадан шошиб уйга кирди.
— Хотин, қаердасан?
— Вой, тинчликми, дадаси, мунча ҳовлиқмасангиз, ит қувяптими?
— Кўп гапирмагин-да, анави шишаларни кўздан йўқот. Дўстларим қўярда-қўймай уйингга кирамиз дейишяпти, Саттор Ҳожи деган номимиз бор ахир. Кўриб қолишса уят бўлади.

Аржумандбегим

@drabllar | қисқа ҳикоялар

Хато

Азалия белида кучли оғриқ турганидан телефонини қўлига олди-ю таниш рақамларни терди. Бирдан унинг “Менга уйдалигимда қўнғироқ қилма” деган сўзлари эсига тушиб телефонини отиб юборди. Оилали эркак билан яшаётганидан буён у ота-она, ака-укасига ҳам бегона бўлган эди.
Азалия оғриқ зўрлигидан ва чорасизлигидан хўрлиги келиб ерни муштлаганча йиғлаб юборди:
“Хотиним билан фақат болаларим учун яшайман, сени севаман дегандинг, шумиди севгинг, номард?!”

Аржумандбегим

@drabllar — қисқа ҳикоялар

***

Наргиза катта-катта қадамлар билан асабий телефонда гаплашиб келарди:
— Эрталаб кир ювадиган машинадан кийимларни олишни унутибман. Ишга келиб эсласам бўладими. Палакат!
Аксига олгандай бугун ишим кеч тугади, боғчага келсам, уйдагилари олиб кетишди деди, эрим мендан олдин ишдан чиққан, шекилли. Ҳозир борсам овқат тайёр эмаслигини баҳона қилиб яна жанжал чиқаради.
— Уйда қайнонанг йўқми?
— Э, сўрама. Ўтган кун қизиникига кетганди. Шу кампир ҳам менга ортиқча даҳмаза. Катта ўғил алоҳида яшайди деб теккандим, қаёқда… Бўпти, дугонажон, яна телефон қиламан. Уйга кеп қолдим.

Алоқа узилди. Наргиза эрининг ғазабига қарши айтадиган гапларини ўйлаб бироз секинлашди, қараса уй олдида эрининг машинаси кўринмади. Уйга кирса кир машинада қолиб кетган кийимлари дорда илинган, болалари ҳовлида копток тепишарди. Ошхона томондан чиқаётган паловнинг ҳиди эса бутун ҳовлига тарқаб улгурган эди.

Аржумандбегим

@drabllar | қисқа ҳикоялар

САБОҚ

Ҳаётидан яхшилик изламайдиган бир қизга отаси сабоқ бериш учун ошхонага чорлади. Уч хил идишдаги қайнаган сувга картошка, тухум ва қаҳва доналарини солди. Йигирма дақиқадан сўнг барини идишга бўшатиб, қизига юзланди:
— Қандай ўзгариш юз берди?
Қиз картошка юмшаганини, тухум қаттиқлашганини, қаҳва эса хуштаъм шарбатга айланганини айтди.
— Лекин бу билан нима демоқчилигингизни тушунмадим?
— Ҳаёт машаққатдан иборат. Машаққатлар исканжасида картошкадай эзилиб қоласанми ё қалбинг тухум каби қаттиқлашадими, ё бўлмасам,
қаҳва доначаларидек, ғамга бўйин бермай ўзингни комиллаштириб, ҳаётингга айрича таъм ҳадя этасанми?
Қиз ўзининг ношукрлигидан уялиб қолди. Шунда ота қизининг бошини силаб:
— Ҳаёт ҳикмат излаб яшаш учун берилган. Унга кулиб боқсанг, ҳаёт ҳам сенга кулиб боқади, — деди.

Леч Макдональд

@drabllar | қисқа ҳикоялар

Оталар ва болалар

У оддий одам эди. Ҳаммолчилик қиларди. Тўрт қиз, уч ўғилни оёққа турғазди. Ўғилларини уйлантирди. Қизларини чиқарди. Ҳаммасини уйли-жойли қилди.
Кўз юмаётганида «ҳаммаларингдан мингдан-минг розиман», деди...
Қарашса, кафанлиги йўқ экан...

Ўткир Ҳошимов

@drabllar | қисқа ҳикоялар

Сабоқ

Умрининг сўнгги кунларини бедаво дард билан бир сония бўлса ҳам яшаш илинжида ўтказаётган беморнинг ёнига келган янги хонадош унинг ҳолатини нурсиз нигоҳидан бир зум ҳис қилди-ю, ўзидан уялиб кийимининг ёқаси билан бўйнида қолган арқон изларини беркитди...

Aлима

@drabllar | обуначилардан

ҲАҚИҚИЙ ИШҚ

Хушрўй, хушбичим аёл пиёдалар йўлакчасидан аста-аста қадам ташлаб борарди.
Ортидан бир эркак яқинлашди ва:
— Ғоят сулувсиз, вафодорим бўлинг, — деди.
Аёл бошини чайқаб, майин табассум билан:
— Мендан сизга ёр чиқмайди. Ортимиздан келаётган аёл мендан кўра сизга кўпроқ муносиб. У ҳам сулувликда кўплардан қолишмайди, — деди.
Эркак ортига ўгирилди ва бадбашара бир аёлга кўзи тушди.
— Йўқ! — рад этди у дарҳол. — Кўнглим ёлғиз сизни дейди.
Хоним жавоб берди:
— Агар ишқингиз чинданам менга тушганида, ортга ўгирилмасдингиз!

Сейж Романо

Драбллар | қисқа ҳикоялар

КУЁВ

— У ақлдан озибди, - дейишди қўни қўшнилар.
— Жиннимисан, калланг ишлайдими? Бор йўғингдан айриласанку, деб танбеҳ беришди яқинлари.
Унинг жинни бўлганлиги ва ақлдан озганлигини гапирмаган одам қолмади, қишлоқда. Чунки у олтмишга ҳам бормай ёлғиз қолган қайнотасига маҳрам қидираётганди.

Шарифа Мадраҳимова

Драбллар | обуначилардан

Надомат

Бола жуда эркатой ўсди. Мактабда ўқиб юрган кезлари ҳам унинг зўравонлиги дастидан онаси ҳар куни қўшнилардан дакки эшитарди.
      Кекса онанинг бу оғир хаёлларини судянинг "қарор" деган сўзи бўлди...

Исломбек Мирзақулов

@drabllar | обуначилардан

Тарбия

Мактаб рўпарасидаги уй. Ота энди тили чиққан боласига сўз ўргатарди:
— Битта сўк болам, ойингни битта сўккин...
Орадан анча йил ўтди. Мактаб рўпарасидаги ўша уйда ота ўғлига танбеҳ берарди:
— Aҳмоқ, онани ҳам сўкиб бўладими...

Темурмалик Ўктамов

@drabllar — қисқа ҳикоялар

Юпанч

Телефонига келган хабар жаранггидан опасининг ўқишга киролмаганлиги ташвиши билан ёрилай деб турган хона деворлари ҳам қулоққа айланиб унга тикилди. Шу тобда опасининг кўзлари йиғидан қизариб кетган, отасининг сочларида оқ кўпайган-у, онасининг юзида яна бир ажин изи тушгандек туйилди. Қиз хушхабардан ота-онасини аросат ўтида куйдиргиси келмайми, ё опасини аябми, ранггин қиёфада "Киролмабман" - деди-ю, телефонига келган хабарни ўчириб ташлади.

Аржумандбегим

Драбллар | обуначилардан

Эваз

6 ёшли қизалоқ ҳеч қачон кўрмаган онасини суратига боққанча савол берди:
— Дада нега биз ҳеч қачон туғилган кунимни нишонламаймиз?

Фирдавс Хошимжонов

Драбллар | обуначилардан

Бахтсизлик

— Нодиии, қара, сенга маззая! Турмуш ўртоғинг бойвачча. Дадангларни ҳам қўша-қўша корхоналари бор, вууууй!!!
— Ҳа, рост. Тегингда доим машина. Хоҳлаган кўйлагингни кийиб, хоҳлаганингни ейсан. Роса бахтлисан, а?!
Нодира синиққина жилмайди.
Уйга келганда эри диванда сармаст ётар, полдаги шприцда икки томчи қон қотиб қолганди...

Муаттар Йўлдошалиева

@drabllar | обуначилардан

Чин муҳаббат

Қиш. Ярим тун. Ой оппоқ қорга бурканган ҳовли тепасида нур таратиб турарди...
Онанинг оёқлари оқсоқ. Тунлари қоқшаб ухлашга бермайди, мана бу тун ҳам шу оғриқлар ичида ўғлини уйғотиб юборди.
— Яхшисимисиз, ойижон? Бирор нима керакми?
— Сув...
Фарзанд сув олиб келгани чиқиб кетди ва қайтаётиб хона деразасидан онасининг ухлаб қолганини кўрди...
Тонг. Қуёш эшик ғирчиллаб онасини уйғотишидан чўчиб остонада тонг оттирган ўғил сочларини силаб уйғотди...

Рухсора Хабибуллаева

@drabllar | обуначилардан

Одамлар

Қиш. Шахноза эгилибгина автобусга чиқди. Бўйлари узун, кўҳликкина бу қизнинг ушбу ҳолатидан автобусдагилар илжайиб қўйди. Қиз йигитнинг ёнидаги бўш жойга ўтирди:
— Яхши қиз, мана бу "порточка"ни ёпиб юборинг, шундоқ қўлингизни чўзсангиз етаркан. Бу гапдан автобус орқасида тўпланиб турган бир талай болалар бақириб кулиб юборишди. Қиз бор қаҳр-ғазабини тўплаб йигитга сочди:
— Уятсиз, сени ҳам она туққан-ку, безбет!
Aвтобус ортидан эса пичир-пичир овозлар эшитилди:
—Ҳааҳ уятсиз, қиз боплади. Бу ёшлар жаа бетарбия бўлиб кетишяпти, беадаб.
Қишнинг аччиқ шамоли яна бир бекат автобус ойнасидан эсиб турди. Қиз олдида жим кетаётган "безбет" дир-дир титраса-да, туриб деразачани ёпишга унамади.
— Зиёлилар бекати!! Тушадиганлар келинг - автобус чипта тарқатувчиси чақириғидан йигит ёнида турган қўлтиқ таёғини олди-ю, авайлабгина автобусдан тушиб кетди...
— Оббо қиз қурғуреее, ўзи кўнгли ярим бечора йигит экан. Дилини оғритибди. Инсоф ҳам қолмаган одамларда..., — автобус ортидан яна ўша таниш овозлар эшитилди.

Aзизбек Aбдалимов

@drabllar | обуначилардан

Эр ухлаётган хотинининг кўкарган юзини оҳиста силаркан, ўйчан шивирлаб қўйди: қўлим синсин...

Эътибор Aмирова

@drabllar | обуначилардан

КИТОБ

Бугун китобим чиқди.
Ҳар гал янги китобим чиқиши билан биринчи нусхасини онамга атар эдим. Ҳар гал бир хил сўз ёзиб берардим: «Биринчи ўқитувчим – онамга!» Онам китобни кўриши билан кўзлари қувончдан порлаб кетар, узундан-узоқ дуо қилар, пешонамдан ўпиб, яккаш битта гапни такрорлар эди.
– Сен менинг суянган тоғимсан, ўғлим...
Кейин худди биров олиб қўядигандек, китобни ёстиғининг тагига яширарди.
Шунда мен китобим чиққани учун ўзимдан кўпроқ онам қувонганини билиб турардим.
Бир куни маҳалланинг нариги чеккасида турадиган нонвойникига кириб қолдим. (Нима юмуш билан борганим эсимда йўқ.) Қарасам, ёғоч сўрида китобим ётибди. Варақлари титилган, офтобда сарғайиб кетган. Қизиқиб қўлимга олдим. Ўқисам, ўзимнинг дастхатим: «Биринчи ўқитувчим – онамга!»
Ўшанда нима учун бундай аҳволга тушганимни билмайман. Худди биров мени масхара қилаётгандек бўлиб кетди. Келиб онамга тўнғилладим:
– Китобни етти маҳалла нарига ташлаб келинг, деб берганмидим сизга!
Онам айбдор қиёфада маъюс жилмайди.
– Мавлу ҳеч қўймади-да, болам. «Битта ўқиб бераман», деди.
– Мавлудагача яна мингта қўлдан ўтгани кўриниб турибди, – дедим зарда билан. – Мақтангансиз.
– Ўзингни сиқма, жон болам. Ҳозир олиб келаман.
Чиндан ҳам, ўша куни китоб қайтиб келди...
Ҳар гал китобим чиқса, онам бир гапни айтарди:
– Сен менинг суянган тоғимсан, ўғлим...
Билмаган эканман, мен онамнинг эмас, онам менинг суянган тоғим экан. Тоғим тўсатдан қулаб тушди. Бугун янги китобим чиқди. Биринчи нусхасини эмас, битта нусхасини эмас, олтмиш минг китобнинг ҳаммасини онамга бағишладим. Лекин...

Ўткир Ҳошимов

@drabllar | қисқа ҳикоялар

Имтиҳон

— Ғалвирни сувдан кўтарадиган вақт келди,– деди домла.
Маънавий заиф талабалар “кўтарма кран” учун пул йиғишга тушишди.

Аслиддин

@drabllar | қисқа ҳикоялар