⭕️ رهبران اخوان؛ یا در بند یا در جنگ!
✍️ محمد طلایی
🔸 بخش اول
🔹شب گذشته #اخوان المسلمین شاهد فصل جدیدی از اختلافاتی بود که ماه‌ها است بنیان آن را ویران کرده است. برای اولین بار پس از سال‌ها، #محمود_حسین، دبیرکل سابق اخوان المسلمین و رهبر جناح استانبول، پنجشنبه شب، ویدیویی را منتشر و تأکید کرد که #ابراهیم_منیر، جانشین #مرشد_عام اخوان و رهبر جناح لندن، از سمت خود عزل و تصمیمات پیشین او باطل شده است و کمیته‌ای موقت برای انجام وظایف وی تشکیل شده است.
🔹محمود حسین توضیح داد که #مجلس_شورای_اخوان که بالاترین ارگان در جماعت است چند روز پیش تشکیل جلسه داد و تصمیم به عزل منیر و لغو تصمیمات اخیر وی مبنی بر به حاشیه راندن، توقف و برکناری برخی رهبران اخوان گرفت و همچنین تصویب کرد که کمیته‌ای موقت تشکیل و وظایف جانشین مرشد عام را دنبال کند.
🔹منظور محمود حسین از تصمیمات اخیر ابراهیم منیر، دستور غیرمترقبه وی در ماه گذشته میلادی است که بر اساس آن اخراج ۶ تن از رهبران اخوان را علنی کرد. گذشته از محمود حسین که در رأس این افراد بود، مدحت حداد، همام یوسف، رجب البنا و ممدوح مبروک از اعضای مجلس شورای اخوان و نیز محمد عبدالوهاب مسئول انجمن اخوان المسلمین مصر در خارج از کشور، دیگر رهبرانی بودند که ابراهیم منیر آنها را در به صورت علنی و در تلویزیون لندنی الحوار، برکنار و به دفتر مرکزی بازرسی اخوان ارجاع داد.
🔸 اختلافات از کجا آغاز شد؟
🔹بیش از ۶ سال از آغاز مهم‌ترین اختلاف و انشقاق در تاریخ جماعت اخوان #مصر می‌گذرد. اختلافاتی که از ماه می۲۰۱۵م علنی شد و به کودتای محمود حسین علیه جریان #انقلابی و شبابی اخوان معروف گشت. حاصل آن نزاع، خارج شدن و به عبارت بهتر اخراج بسیاری از منتقدین به نحوه اداره جماعت توسط حلقه‌ای بود که عمدتا در تحلیل‌ها، امتدادی از همان تنظیمی‌های سابق در نظر گرفته می‌شد. جناحی که از دهه ۷۰ به تدریج بر مفاصل حساس اداره جماعت سیطره یافت و با گذشت زمان، نحوه مدیریتش دو نزاع را در جماعت به وجود آورد: نزاع اصلاحی-تنظیمی و نزاع محافظه‌کار-انقلابی و یا مکتب قدیم و مکتب جدید.
🔹ماهیت نزاع اول عمدتا بر سر حد و حدود فاصله گرفتن از شاکله سنتی جماعت اخوان، به مثابه ساختاری که باید تمامی عرصه‌های فعالیت اجتماعی را از فرهنگی و تربیتی گرفته تا سیاسی و اقتصادی، پوشش دهد بود. جریان #اصلاحی معتقد بود زمین بازی سیاست از فرهنگ باید جدا باشد و عالم سیاست ابزارهای خاص خود را می‌طلبد. پس باید مانند تمامی بازیگران به این قواعد تن داد و با تأسیس #حزب و التزام به لوازم معمول فعالیت سیاسی چشم به فتح سنگرهای قدرت دوخت.
🔹اما جریان #تنظیمی که به زعم خویش، اخوان را در دهه‌های ۷۰ تا ۹۰، از گروهی کوچک و بحران زده، به سبب محنت دوره ناصر، به بازیگری بزرگ تبدیل کرده بود، نمی‌توانست از تمامی داشته‌های خویش چشم بپوشد. تن دادن به خواسته‌های اصلاحی‌ها، معادل بود با کاهش سطح فعالیت در عرصه‌هایی که برای حاکمیت مصر حساسیت‌برانگیز بود: اخوان بین‌الملل با ارتباطات و گردش مالی فراملی شاید مهم‌ترین آنها بود. البته این نزاع صورتی گفتمانی نیز داشت: اصلاحی‌ها سکولارتر بودند و اصراری به تطبیق شریعت نداشتند ولی تنظیمی‌ها از سودای اسلامی کردن قوانین دست نمی‌کشیدند.
@dolatedin
✍️ محمد طلایی
🔸 بخش اول
🔹شب گذشته #اخوان المسلمین شاهد فصل جدیدی از اختلافاتی بود که ماه‌ها است بنیان آن را ویران کرده است. برای اولین بار پس از سال‌ها، #محمود_حسین، دبیرکل سابق اخوان المسلمین و رهبر جناح استانبول، پنجشنبه شب، ویدیویی را منتشر و تأکید کرد که #ابراهیم_منیر، جانشین #مرشد_عام اخوان و رهبر جناح لندن، از سمت خود عزل و تصمیمات پیشین او باطل شده است و کمیته‌ای موقت برای انجام وظایف وی تشکیل شده است.
🔹محمود حسین توضیح داد که #مجلس_شورای_اخوان که بالاترین ارگان در جماعت است چند روز پیش تشکیل جلسه داد و تصمیم به عزل منیر و لغو تصمیمات اخیر وی مبنی بر به حاشیه راندن، توقف و برکناری برخی رهبران اخوان گرفت و همچنین تصویب کرد که کمیته‌ای موقت تشکیل و وظایف جانشین مرشد عام را دنبال کند.
🔹منظور محمود حسین از تصمیمات اخیر ابراهیم منیر، دستور غیرمترقبه وی در ماه گذشته میلادی است که بر اساس آن اخراج ۶ تن از رهبران اخوان را علنی کرد. گذشته از محمود حسین که در رأس این افراد بود، مدحت حداد، همام یوسف، رجب البنا و ممدوح مبروک از اعضای مجلس شورای اخوان و نیز محمد عبدالوهاب مسئول انجمن اخوان المسلمین مصر در خارج از کشور، دیگر رهبرانی بودند که ابراهیم منیر آنها را در به صورت علنی و در تلویزیون لندنی الحوار، برکنار و به دفتر مرکزی بازرسی اخوان ارجاع داد.
🔸 اختلافات از کجا آغاز شد؟
🔹بیش از ۶ سال از آغاز مهم‌ترین اختلاف و انشقاق در تاریخ جماعت اخوان #مصر می‌گذرد. اختلافاتی که از ماه می۲۰۱۵م علنی شد و به کودتای محمود حسین علیه جریان #انقلابی و شبابی اخوان معروف گشت. حاصل آن نزاع، خارج شدن و به عبارت بهتر اخراج بسیاری از منتقدین به نحوه اداره جماعت توسط حلقه‌ای بود که عمدتا در تحلیل‌ها، امتدادی از همان تنظیمی‌های سابق در نظر گرفته می‌شد. جناحی که از دهه ۷۰ به تدریج بر مفاصل حساس اداره جماعت سیطره یافت و با گذشت زمان، نحوه مدیریتش دو نزاع را در جماعت به وجود آورد: نزاع اصلاحی-تنظیمی و نزاع محافظه‌کار-انقلابی و یا مکتب قدیم و مکتب جدید.
🔹ماهیت نزاع اول عمدتا بر سر حد و حدود فاصله گرفتن از شاکله سنتی جماعت اخوان، به مثابه ساختاری که باید تمامی عرصه‌های فعالیت اجتماعی را از فرهنگی و تربیتی گرفته تا سیاسی و اقتصادی، پوشش دهد بود. جریان #اصلاحی معتقد بود زمین بازی سیاست از فرهنگ باید جدا باشد و عالم سیاست ابزارهای خاص خود را می‌طلبد. پس باید مانند تمامی بازیگران به این قواعد تن داد و با تأسیس #حزب و التزام به لوازم معمول فعالیت سیاسی چشم به فتح سنگرهای قدرت دوخت.
🔹اما جریان #تنظیمی که به زعم خویش، اخوان را در دهه‌های ۷۰ تا ۹۰، از گروهی کوچک و بحران زده، به سبب محنت دوره ناصر، به بازیگری بزرگ تبدیل کرده بود، نمی‌توانست از تمامی داشته‌های خویش چشم بپوشد. تن دادن به خواسته‌های اصلاحی‌ها، معادل بود با کاهش سطح فعالیت در عرصه‌هایی که برای حاکمیت مصر حساسیت‌برانگیز بود: اخوان بین‌الملل با ارتباطات و گردش مالی فراملی شاید مهم‌ترین آنها بود. البته این نزاع صورتی گفتمانی نیز داشت: اصلاحی‌ها سکولارتر بودند و اصراری به تطبیق شریعت نداشتند ولی تنظیمی‌ها از سودای اسلامی کردن قوانین دست نمی‌کشیدند.
@dolatedin