طی دو ماه اخیر، #احرار الشام مهم ترین «پوست اندازی سیاسی» را تجربه می کند؛ به طوری که قاطعانه می توان ادعا کرد تطورات سیاسی این دوره احرار الشام آن را در درجه اول به گروهی سیاسی و در درجه بعد به گروهی نظامی تبدیل کرده است!

در این گزارش کوتاه، مهم ترین اقدامات سیاسی یک ماهه اخیر را برمی شماریم. اقداماتی که یک سال قبل، حتی تصور ان هم محال می نمود!

1⃣ ظهور رهبری تشکیلات (علی العمر ابوعمار) در برابر دوربین در حالی که پرچم سوریه معارضه (سه ستاره سرخ) را در کنار پرچم احرار الشام قرار داده بود.

2⃣ احمد محمد النجیب، قاضی القضات محاکم وابسته به احرار الشام، به صورت رسمی اعلام کرد از لیالی قدر، تنها قانون مدون و معیار برای دادگاه ها و محاکم زیر نظر احرار الشام – که بخش اعظم محاکم وابسته به جیش الفتح را در ساختار حکومتی استان ادلب در بر می گرفت - قانون موسوم به «القانون العربی الموحد» خواهد بود.
این قانون در سال 1996 توسط مجلس مشترک وزرای دادگستری اتحادیه عرب به تصویب رسیده و ادعا می کند میان قوانین جزای بین المللی، بحث حقوق بشر و قوانین #شریعت حتی الامکان جمع کرده؛ هرچند اولویت را به شریعت مقدس اسلام داده است.

3⃣ حالا با برافراشتن پرچم های بسیار بزرگ سوریه معارضه (سه ستاره سرخ) بر معابر مرزی، احرار الشام سومین حرکت سمبلیک بزرگ و اثرگذار خود را طی یک ماه اخیر نشان داد.

گفتنی است هر سه حرکت – بلا استثناء – با مخالفت شدید طیف های غالب و برجسته #سلفی_جهادی و گروه های تروریستی وابسته به القاعده و هیئت تحریر الشام مواجه شده است!
به عنوان نمونه «طارق عبد الحلیم» #مفتی سرشناس جریان غالب سلفی جهادی با سرزنش شدید مشایخ احرار الشام و نام بردن از چهره هایی مانند هاروش، #طرطوسی، نجیب، دغیم و... هشدار داد این افراد به علت وابستگی به ترکیه و نفوذ عمق سکولاریسم در اندیشه آنان، دیگر مصداق #علماء نیستند و «جایی بین (وسط) اسلام و کفر قرار دارند!»
ابو محمد #المقدسی در موضعی رادیکال تر، اعتقاد ، تجویز و تنفیذ به این قانون را مصداق «کفر صریح» دانست و در مورد احرار الشام – بدون نام بردن از فرد یا تشکیلات – گفت: «این افراد نه دغدغه توحید دارند نه دغدغه شریعت! این قانون (قانون عربی موحد) را برای کنار زدن شریعت متعالی اسلام به اجرا می گذارند و تنها دغدغه و هدفشان، جلب رضایت کشور پشتیبان (ترکیه) و نظام بین الملل است.»

از داخل #سوریه نیز سعید القحطانی، تندروترین مفتی سابق احرار الشام – که به «موتور #تکفیر » در این تشکیلات معروف بود – و سال گذشته در جریان انشعابات، از احرار الشام جدا و به هیئت تحریر الشام پیوست؛ رسما پیام تسلیت برای اهالی شام فرستاد! او در این پیام خودش نوشت: «به اهالی شام بابت وفات و مرگ یک جنبش که زمانی جهادی بود تسلیت می گوییم. زمانی جنبش حرکة احرار الشام الإسلامیة، منشأ امید و پناه مظلومین و مستضعفین مسلمان بود؛ اما رهبری جدید با استحاله تشکیلات و حالا با پرچم کفر و قانون مخالف شریعت، عملا آخرین میخ ها را بر تابوت تشکیلات اسلامی زدند و از امروز با یک تشکیلات منافق اسلام نما اما در واقع پنتاگونی مواجه هستیم!» او البته بعد در توئیتی ادعا کرد منظور وی از منافق و خروج از اسلام، اصل تشکیلات و رهبران آن بوده و سربازان و بدنه آن را شرعا نمی توان تکفیر، بلکه باید «ارشاد» کرد!

علیرغم تمام این حملات و تخریب ها، احرار الشام در مدار «پوست اندازی» با سرعت قابل توجهی پیش می رود.
منبع: @ME_Magnifier
____________
@dolatedin

شيخ ابو یقظان المصری در نوار صوتی افشا شده ای پرده از عمق اختلافات #احرار الشام و #النصره برداشته است. شرعی بخش نظامی هیئت تحریر الشام (النصره سابق) در این فایل فتوا به قتل نیروهای احرار الشام حتی در صورت همراهی با غیر نظامیان را می‌دهد. وی در این جلسه با بیان اینکه احرار الشام به دو قسمت تقسیم شده، گروهی از اعضای آن را وابستگان مستقیم به ترکیه و دول خارجی و گروه دیگر را عبید قطر و سازمان ملل می داند.
لازم به ذکر است اين دو گروه اصلی مسلط بر استان ادلب #سوريه در چند روز اخیر درگیری گسترده‌ای با یکدیگر داشته اند که به عقب نشینی گروه احرار از تعدادی از مناطق مهم از جمله گذرگاه مرزی با ترکیه منتهی شده است.
https://twitter.com/GIIMedia/status/888581011902255104/video/1
______________
@dolatedin

⭕️ معرفی کتاب: اسلام‌گرایی و انقلاب در خاورمیانه
✍️ ویراستیار: خليل العناني

🔹کتاب «اسلام‌گرایی و انقلاب در خاورمیانه» با زیرعنوان «تحولات ایدئولوژی و استراتژی پس از بهار عربی» با ویراستاری خلیل العنانی، در ۹ سپتامبر گذشته از سوی انتشارات «بلومزبری» لندن به چاپ رسید.

🔹چرا اسلام‌گرایان به گونه‌ای متفاوت به #بهار_عربی پاسخ دادند؟ این واکنش‌های مختلف در مورد پایبندی یا انعطاف‌پذیری ایدئولوژیک اسلام‌گرایان به ما چه می‌گوید؟
این کتاب بر اساس کار میدانی در مورد اسلام‌گرایان در هشت کشور خاورمیانه (مصر، تونس، لیبی، مراکش، یمن، اردن، کویت و سوریه) است. نویسندگان تغییر ایدئولوژی، رفتار و استراتژی اسلام‌گرایان را از آغاز بهار عربی دنبال می‌کنند. هدف کتاب نشان دادن این است که اسلام‌گرایان همواره با محیط‌هایی که در آن قرار دارند رابطه‌ای تعاملی و دیالکتیک دارند و رفتار و محاسبات سیاسی آنها تحت تاثیر طیف وسیعی از عوامل محلی، منطقه‌ای و جهانی است. در این راستا نویسندگان تأثیر زمینه‌های سیاسی مختلف، از فضای استبدادی یا اصلاح‌گرا گرفته تا زمینه‌های درگیری مسلحانه و جنگ داخلی، در نظر گرفته‌اند.

🔹این کتاب یک پروژه میان‌رشته‌ای است و تحولات مداوم #احزاب_اسلام‌گرا را بررسی می‌کند تا دلایلی را توضیح دهد که چرا برخی جنبش‌ها می‌توانند در گفتمان و استراتژی خود سازگاری و تغییراتی ایجاد کنند و انسجام و وحدت سازمانی را حفظ کنند، در حالی که برخی دیگر ناموفق بوده و دچار شکاف‌ها و انشقاق‌های عمده‌ای می‌شوند. یافته‌های نظری قوی ادبیات موجود در مورد اسلام را به روز می‌کند و وضعیت این زمینه را پیش می‌برد.

🔹فهرست مقالات این مجموعه از این قرار است:

🔸اسلام‌گرایان و انقلاب‌ها؛ خلیل العنانی، موسسه مطالعات تکمیلی دوحه
اخوان المسلمین مصر: تغییر متوقف‌شده؛ خلیل العنانی، موسسه مطالعات تکمیلی دوحه

🔸حزب #النهضه تونس پس از بهار عربی: از #اسلام‌گرایی به #نئواسلام‌گرایی؛ تارک چمخی، دانشگاه ملی استرالیا

🔸حزب #عدالت_و_توسعه مراکش: محدودیت در مشارکت و قدرت پس از ۲۰۱۱؛ محمد مصباح، موسسه تحلیل سیاسی مراکش

🔸تحول گروه‌های اسلام‌گرا در سوریه: #احرار_الشام، #جیش_الاسلام و #فیلق_الشام؛ حمزه مصطفی، دانشگاه اکستر انگلستان

🔸اسلام‌گرایان در حال گذار: جماعت اصلاح - #حزب_اصلاح یمن؛ طاها یاسین، موسسه مطالعات تکمیلی دوحه

🔸اسلام‌گرایان در اردن: سفر طولانی تغییرات #اخوان المسلمین؛ محمد ابورمان، دانشگاه اردن

🔸تحولات #الحركة_الدستورية الإسلامية در کویت؛ مبارک الجری، دانشگاه کویت
اسلام‌گرایی، خودکامگی و انقلاب: ورشکستگی اخلاقی ریشه‌کنی؛ عبدالوهاب العفندی، موسسه مطالعات تکمیلی دوحه.

@dolatedin