✍️ شب گذشته، درست یک روز پس از حضور #محمدامین_الحق، مسئول امنیتی پیشین #بن_لادن در افغانستان، و درست چند ساعتی پس از انتشار اخباری مبنی بر پایان نشست سه روزه رهبران #طالبان در قندهار و پایان یافتن توافقات بر سر نوع حکومت پیش‌روی افغانستان، فرماندهی کل القاعده بیانیه‌ای صادر و ضمن تبریک پیروزی طالبان به امت اسلامی، با «#امیرالمؤمنین» خواندن هبت الله #آخندزاده، بدون هیچ قید و شرطی با او #بیعت کردند.
🔹 چرا اکنون و چنین دیر #القاعده، برادر و رفیق به ظاهر شفیق طالبان، بیانیه تبریک و بیعت خود را صادر کرد؟
🔹 پیشتر، در طول پانزده سال رهبران القاعده اسامه بن لادن و ایمن #الظواهری با رهبران طالبان ملا عمر و اختر منصور بیعت می‌کردند و با اطمینان خاطر بیان می‌داشتند که این بیعت همواره پابرجا خواهد ماند. در مقابل رهبران طالبان نیز به سرعت پذیرش بیعت را پاسخ می‌دادند و ابراز می‌کردند آنها نیز بر سر عهد خود باقی می‌مانند، به این معنی که آنها همچنان از «القاعده» در پروژه بین‌المللی و جهاد جهانی خود حمایت خواهند کرد.
🔹 اما با آمدن آخوندزاده، رهبر جدید طالبان، اوضاع کمی تغییر کرد. در اواخر ماه مه 2016، ایمن الظواهری، رهبر القاعده، با رهبر جدید طالبان، بیعتی مشروط کرد؛ مشروط به مبارزه با حاکمان مبدل شریعت، آزادسازی هر وجب از سرزمین‌های مسلمانان، هشدار به طالبان از مشارکت با دولت در حکومت، پرهیز از ورود به شریعت کافران، که منظور از آن پذیرش توافقات و معاهدات بین‌المللی بود و دیگر شرایطی که ساختار اعتقادی و سیاسی القاعده را تشکیل می‌دادند.
🔹 در مقابل آخوندزاده نیز همچون پیشینیان خود رفتار نکرد، او با تاخیری قابل توجه بیعت ظواهری را قبول کرد. همین کافی بود تا اختلافاتی که همواره در تاریکی بودند، به چشم بیایند و به نظر برسد رهبر جدید طالبان می‌خواهد این جنبش را در مسیری متفاوت حرکت دهد؛ دور از ماجراجویی‌های بی‌پایان القاعده.
🔹 اما در طول این سالها، داستان تنها با برخورد سرد رهبر طالبان با القاعده به پایان نرسید، بلکه گام‌های آشکاری برای زیر پا گذاشتن بیعت مشروط ایمن الظواهری برداشته شد. طالبان با امضا کردن پیمان صلح با آمریکا، دقیقا وارد «شریعت کفار» شد. شرط دیگر القاعده مبنی بر مشارکت نکردن با دولت در حکومت نیز دست کم بارها در سخنان مقامات طالبان و مذاکرات با دولت افغانستان زیر پا گذاشته شد. این شکاف تا آنجا ادامه یافت که طبق گفته‌ها طالبان در مذاکرات خود با آمریکایی‌ها، تعهد داده بود که از جنگجویان القاعده دیگر هیچ حمایتی نخواهد کرد.
🔹 حال این بیعت بی‌‌قید و شرط کنونی القاعده چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟ آیا ترس آمریکایی‌ها از صادق نبودن طالبان در اختلافاتش با القاعده بی‌راه نبوده و حال که تمامی خواسته‌های القاعده محقق شده و آمریکا و اذنابش «ذلیل و خوار» از افغانستان خارج شدند، طالبان چهره واقعی خود را نشان داده و فرصت برای عرض اندام دوباره القاعده فراهم شده است؟ یا شاید بتوان گفت امروز روزی است که القاعده نیز به راهبرد این چندساله آخوندزاده ایمان آورده و پذیرفته او نیز برای ادامه کار با کنار گذاشتن یکه‌تازی‌های خود، با دولت به ظاهر اهل مدارا و گفتگوی طالبان همراهی کند.
🔹 اما «زمان» صدور این بیانیه حکایتی دیگر دارد؛ این دو هفته تاخیر و انتشار بیانیه در پاسی از شب و درست پس از خبر پایان نشست طالبان، چندان جایی برای اندیشیدن به این شایدها باقی نمی‌گذارد.
🔹 اختلاف‌ها پابرجا است، اما توافقی پنهان صورت گرفته است. بی‌شک طالبان به القاعده اجازه ظهور و بروز رسمی و قابل رصد، همچون اختصاص اردوگاه‌های آموزشی، نمی‌دهد، اما دور از انتظار نیست که فعالیت‌های مخفیانه ایشان و به ویژه ارتباط‌های آنها با خارج از کشور، در برابر فاصله گرفتن القاعده از داعش، تضمین شده باشد.
@dolatedin
🔹 چرا اکنون و چنین دیر #القاعده، برادر و رفیق به ظاهر شفیق طالبان، بیانیه تبریک و بیعت خود را صادر کرد؟
🔹 پیشتر، در طول پانزده سال رهبران القاعده اسامه بن لادن و ایمن #الظواهری با رهبران طالبان ملا عمر و اختر منصور بیعت می‌کردند و با اطمینان خاطر بیان می‌داشتند که این بیعت همواره پابرجا خواهد ماند. در مقابل رهبران طالبان نیز به سرعت پذیرش بیعت را پاسخ می‌دادند و ابراز می‌کردند آنها نیز بر سر عهد خود باقی می‌مانند، به این معنی که آنها همچنان از «القاعده» در پروژه بین‌المللی و جهاد جهانی خود حمایت خواهند کرد.
🔹 اما با آمدن آخوندزاده، رهبر جدید طالبان، اوضاع کمی تغییر کرد. در اواخر ماه مه 2016، ایمن الظواهری، رهبر القاعده، با رهبر جدید طالبان، بیعتی مشروط کرد؛ مشروط به مبارزه با حاکمان مبدل شریعت، آزادسازی هر وجب از سرزمین‌های مسلمانان، هشدار به طالبان از مشارکت با دولت در حکومت، پرهیز از ورود به شریعت کافران، که منظور از آن پذیرش توافقات و معاهدات بین‌المللی بود و دیگر شرایطی که ساختار اعتقادی و سیاسی القاعده را تشکیل می‌دادند.
🔹 در مقابل آخوندزاده نیز همچون پیشینیان خود رفتار نکرد، او با تاخیری قابل توجه بیعت ظواهری را قبول کرد. همین کافی بود تا اختلافاتی که همواره در تاریکی بودند، به چشم بیایند و به نظر برسد رهبر جدید طالبان می‌خواهد این جنبش را در مسیری متفاوت حرکت دهد؛ دور از ماجراجویی‌های بی‌پایان القاعده.
🔹 اما در طول این سالها، داستان تنها با برخورد سرد رهبر طالبان با القاعده به پایان نرسید، بلکه گام‌های آشکاری برای زیر پا گذاشتن بیعت مشروط ایمن الظواهری برداشته شد. طالبان با امضا کردن پیمان صلح با آمریکا، دقیقا وارد «شریعت کفار» شد. شرط دیگر القاعده مبنی بر مشارکت نکردن با دولت در حکومت نیز دست کم بارها در سخنان مقامات طالبان و مذاکرات با دولت افغانستان زیر پا گذاشته شد. این شکاف تا آنجا ادامه یافت که طبق گفته‌ها طالبان در مذاکرات خود با آمریکایی‌ها، تعهد داده بود که از جنگجویان القاعده دیگر هیچ حمایتی نخواهد کرد.
🔹 حال این بیعت بی‌‌قید و شرط کنونی القاعده چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟ آیا ترس آمریکایی‌ها از صادق نبودن طالبان در اختلافاتش با القاعده بی‌راه نبوده و حال که تمامی خواسته‌های القاعده محقق شده و آمریکا و اذنابش «ذلیل و خوار» از افغانستان خارج شدند، طالبان چهره واقعی خود را نشان داده و فرصت برای عرض اندام دوباره القاعده فراهم شده است؟ یا شاید بتوان گفت امروز روزی است که القاعده نیز به راهبرد این چندساله آخوندزاده ایمان آورده و پذیرفته او نیز برای ادامه کار با کنار گذاشتن یکه‌تازی‌های خود، با دولت به ظاهر اهل مدارا و گفتگوی طالبان همراهی کند.
🔹 اما «زمان» صدور این بیانیه حکایتی دیگر دارد؛ این دو هفته تاخیر و انتشار بیانیه در پاسی از شب و درست پس از خبر پایان نشست طالبان، چندان جایی برای اندیشیدن به این شایدها باقی نمی‌گذارد.
🔹 اختلاف‌ها پابرجا است، اما توافقی پنهان صورت گرفته است. بی‌شک طالبان به القاعده اجازه ظهور و بروز رسمی و قابل رصد، همچون اختصاص اردوگاه‌های آموزشی، نمی‌دهد، اما دور از انتظار نیست که فعالیت‌های مخفیانه ایشان و به ویژه ارتباط‌های آنها با خارج از کشور، در برابر فاصله گرفتن القاعده از داعش، تضمین شده باشد.
@dolatedin
U.S.
الظواهري يبايع زعيم حركة طالبان الجديد
بايع أيمن الظواهري زعيم تنظيم القاعدة في تسجيل صوتي بث عبر الإنترنت الزعيم الجديد لحركة طالبان الأفغانية الذي عُين الشهر الماضي بعد مقتل سلفه في ضربة أمريكية بطائرة بلا طيار.