چرا باید از چین بیاموزیم؟

منصور بیطرف؛ روزنامه نگار

🔹سال گذشته در چنین روزهایی مقاله‌ای با عنوان «آیا چین (کامالا) هریس را ترجیح می‌دهد یا ترامپ را؟» منتشر شد.

🔹این مقاله از سوی سه اندیشمند چینی، وانگ جیسی، بنیان‌گذار موسسه مطالعات بین‌المللی و استراتژیک دانشگاه پکن، همراه با دو پژوهشگر همان موسسه نگاشته شده بود.

🔹حال که هنوز «نگاه به شرق» در کشور طرفداران زیاد دارد، چرا از وانگ جیسی، واقع گرایی را نیاموزیم؟

🔹وانگ جیسی، ۷۸ساله از نگاه آمریکایی‌ها و نیز تحلیلگران سیاست خارجی کشورهای غرب از نوابغ استراتژیک چین و مبدع استراتژی «یک کمربند–یک جاده» چین است که شی جین‌پینگ حدود ۱۰سال است آن را محور سیاست خارجی خود قرار داده که لااقل از لحاظ بدهکار کردن کشورهای دیگر و وابسته کردن آنها به چین موفق بوده.

🔹وانگ جیسی در این مقاله می گوید که از لحاظ استراتژی، چین تفاوت زیادی بین این دو نمی‌بیند: «از نگاه پکن، تفاوت اساسی بین دو حزب آمریکا در قبال چین وجود ندارد. مهم‌تر از دیدگاه کلی احزاب، طیف‌های مختلف فکری در واشنگتن است که ممکن است بر سیاست نهایی غالب شوند. ناظران چینی در تلاشند بفهمند کدام گرایش فکری در واشنگتن دست بالا را خواهد داشت.»

🔹حتی آنها پیش‌بینی می‌کنند در صورت پیروز شدن ترامپ، او تعرفه بالای ۶۰ درصد بر چین اعمال کند. اتفاقی که رخ داد. اما به‌رغم همه اینها وانگ جیسی و دو همکار نویسنده‌اش توصیه می‌کنند که چین ترجیح می‌دهد که به‌رغم چالش‌هایی که هر کدام از آنها که روی کار بیایند، ایجاد می‌کنند، «روابط را باثبات» نگه دارد.

🔹این حرف از سوی استراتژیست کشوری زده می‌شود که در حال حاضر آمریکا بیشترین چالش را با آن دارد.

🔹بالاترین نرخ تعرفه را ترامپ بر این کشور اعمال کرد و حتی شرکت‌های آمریکایی را که به دنبال سرمایه‌گذاری در آنجا هستند، به طریقی تنبیه می‌کند.

🔹اما به‌رغم همه این چالش‌ها، باز هم وانگ جیسی، خواهان یک «رابطه باثبات» با آمریکا است؛ زیرا او می‌داند که منافع ملی چین ایجاب می‌کند از درگیری مستقیم با آمریکا باید اجتناب کرد؛ حتی نباید تهدید زبانی هم به عمل آورد!

🔹نکته مهمی که می‌توانیم از وانگ جیسی یا در کل چین بیاموزیم: واقع‌گرایی و فرصت‌سازی است.

🔹نکته دیگر آنکه محور واقع گرایی «منافع ملی» است. منافع ملی که پیش از این چو ئن لای – نخست‌وزیر زمان مائو - به فراست آن را درک کرد و کلید رابطه چین با آمریکا را زد و پس از آن دنگ شیائو پینگ به آن عمق بخشید و شی جین‌پینگ هم با ذکاوت خاص خود به آن وسعت داد و چین را قدرت دوم اقتصادی جهان کرد.

🔹چین در اصل با شناخت دقیق توازن در جهان و پرهیز از افراط و اولویت دادن به رشد اقتصادی و ثبات، جایگاه خود را ارتقا داده و حتی وقتی فرصت آماده نبود، آن را خلق کرده است.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #چین #وانگ_جیسی #فرصت_سازی

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir