پاسخ های قدیمی به مشکلات جدید
🔹بسیاری از مبرم‌ترین چالش‌های جهانی امروز، از رشد راکد گرفته تا تغییرات اقلیمی، مستلزم سیاستگذاری‌های بلندپروازانه و نوآورانه هستند. با این حال، علم اقتصاد از حل خلاقانه مسائل فاصله گرفته و به رویکردی محدود روی آورده است که از ارائه راه‌حل‌های عملی برای مشکلات پیچیده دنیای واقعی ناتوان است.
🔹رشته اقتصاد بر سر اینکه چه نوع اقتصاددانی باید بپروراند، با یک بحران هویت درونی روبه‌رو است: معماران سیاستگذار تربیت کند یا حسابرسان برنامه؟
🔹حسابرسان، پیروان روشمند قواعد هستند. آنها با چک‌لیست از راه می‌رسند، انطباق را راستی‌آزمایی می‌کنند و انحراف از هنجارهای تثبیت‌شده را مشخص می‌کنند.
🔹در مقابل، معماران، حل‌کنندگان خلاق مسائل هستند. آنها باید اهداف متعارض را با هم آشتی دهند و به محدودیت‌های پیچیده فضایی، مادی و مالی رسیدگی کنند. کارشان ذاتا نوآورانه است چرا که آنها چیزی را به تصویر می‌کشند که هنوز وجود ندارد.
🔹چالش‌هایی مانند رشد شهری، تنوع‌بخشی صنعتی، تغییرات اقلیمی و تحولات فناورانه، از طیف وسیعی از عوامل ناشی می‌شوند که هیچ مدل واحدی نمی‌تواند به طور کامل آنها را در بر بگیرد: شکست‌های متداخل بازار، محدودیت‌های سیاسی، پویایی‌های اجتماعی و موانع عملی.
🔹این چالش‌ها به جای یک رویکرد تک‌نسخه‌ای، نیازمند تفکر طراحی خلاقانه هستند یعنی دقیقا همان چیزی که علم اقتصاد به طور فزاینده‌ای از آن پرهیز کرده است.
🔹شکی نیست که رویکرد حسابرسانه هم ضروری است. به هر حال، به ارزیابانی نیاز است تا میزان موفقیت برنامه‌ها را بسنجند، عواقب ناخواسته را کشف کنند و جلوی هدررفت سرمایه‌ها را بگیرند.
🔹با این همه، نیاز حیاتی امروز ما چیز دیگری است: ما نیازمند معمارانی هستیم که از ورود به میدان مسائل پیچیده و درهم‌تنیده نهراسند؛ معمارانی که سیستم‌هایی «انطباق‌پذیر» خلق کنند، یعنی سیستم‌هایی که پیوسته در حال تکامل و بهتر شدن باشند.
🔗 متن کامل
#دنیای_اقتصاد #حسابرسان #معماران_اقتصاد
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir
🔹بسیاری از مبرم‌ترین چالش‌های جهانی امروز، از رشد راکد گرفته تا تغییرات اقلیمی، مستلزم سیاستگذاری‌های بلندپروازانه و نوآورانه هستند. با این حال، علم اقتصاد از حل خلاقانه مسائل فاصله گرفته و به رویکردی محدود روی آورده است که از ارائه راه‌حل‌های عملی برای مشکلات پیچیده دنیای واقعی ناتوان است.
🔹رشته اقتصاد بر سر اینکه چه نوع اقتصاددانی باید بپروراند، با یک بحران هویت درونی روبه‌رو است: معماران سیاستگذار تربیت کند یا حسابرسان برنامه؟
🔹حسابرسان، پیروان روشمند قواعد هستند. آنها با چک‌لیست از راه می‌رسند، انطباق را راستی‌آزمایی می‌کنند و انحراف از هنجارهای تثبیت‌شده را مشخص می‌کنند.
🔹در مقابل، معماران، حل‌کنندگان خلاق مسائل هستند. آنها باید اهداف متعارض را با هم آشتی دهند و به محدودیت‌های پیچیده فضایی، مادی و مالی رسیدگی کنند. کارشان ذاتا نوآورانه است چرا که آنها چیزی را به تصویر می‌کشند که هنوز وجود ندارد.
🔹چالش‌هایی مانند رشد شهری، تنوع‌بخشی صنعتی، تغییرات اقلیمی و تحولات فناورانه، از طیف وسیعی از عوامل ناشی می‌شوند که هیچ مدل واحدی نمی‌تواند به طور کامل آنها را در بر بگیرد: شکست‌های متداخل بازار، محدودیت‌های سیاسی، پویایی‌های اجتماعی و موانع عملی.
🔹این چالش‌ها به جای یک رویکرد تک‌نسخه‌ای، نیازمند تفکر طراحی خلاقانه هستند یعنی دقیقا همان چیزی که علم اقتصاد به طور فزاینده‌ای از آن پرهیز کرده است.
🔹شکی نیست که رویکرد حسابرسانه هم ضروری است. به هر حال، به ارزیابانی نیاز است تا میزان موفقیت برنامه‌ها را بسنجند، عواقب ناخواسته را کشف کنند و جلوی هدررفت سرمایه‌ها را بگیرند.
🔹با این همه، نیاز حیاتی امروز ما چیز دیگری است: ما نیازمند معمارانی هستیم که از ورود به میدان مسائل پیچیده و درهم‌تنیده نهراسند؛ معمارانی که سیستم‌هایی «انطباق‌پذیر» خلق کنند، یعنی سیستم‌هایی که پیوسته در حال تکامل و بهتر شدن باشند.
#دنیای_اقتصاد #حسابرسان #معماران_اقتصاد
@den_ir
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
👍3