پلاستیک سالاری؛ نسخه هلاکت زمین؟

🔹آلودگی پلاستیکی، دیگر فقط بیرون از ما نیست؛ پلاستیک حالا در خون، ریه، جفت جنین و حتی در مغز انسان یافت شده است.

🔹آلودگی پلاستیکی مرز نمی‌شناسد. در سواحل دورافتاده جزایر اقیانوس آرام، در دل رودهای آلوده هند و حتی در بسترهای یخ‌زده قطب جنوب، ردپای پلاستیک دیده می‌شود؛ هیچ‌کس در امان نیست.

🔹آلودگی زباله‌های پلاستیکی سالانه دست‌کم ۱ تریلیون و ۵۰۰‌میلیارد دلار به جهان هزینه تحمیل می‌کند.

🔹حالا مذاکرات در ژنو در فضایی سنگین، متشنج و سرشار از بی‌اعتمادی جریان دارد؛ در یک‌سو، قدرت‌های نفت‌خیز جهان ایستاده‌اند که در برابر هرگونه مفاد معاهده‌ای که محدودسازی تولید پلاستیک را در نظر بگیرد، مقاومت می‌کنند.

🔹برای این کشورها، پلاستیک نتیجه مستقیم و سودآور صنایع نفتی است. آنها می‌گویند راه‌حل بحران پلاستیک در فناوری‌های بازیافت، طراحی مجدد محصولات و آموزش مصرف‌کننده نهفته است؛ نه در بستن شیر تولید.

🔹اما منتقدان معتقدند این دیدگاه تلاشی است برای پنهان‌کردن سودجویی‌های کلان پشت واژه‌های زیبا چون «نوآوری» یا «بازار آزاد».

🔹در سوی دیگر، ائتلافی از کشورهای آسیب‌پذیر ایستاده‌اند؛ کشورهای جزیره‌ای مانند سیشل، فیجی، مالدیو و همچنین کشورهای اسکاندیناوی، برخی کشورهای آفریقایی و نمایندگانی از آمریکای لاتین. این کشورها، بار آلودگی پلاستیکی را بر تنِ ساحل، بستر رودخانه‌ها، شکم ماهی‌ها و ریه کودکانشان حس می‌کنند.

🔹آن‌چه در ژنو در جریان است، جنگی خاموش میان دو جهان است: جهان سود و جهان بقا.

🔹آمارها هولناکند. هر سال بیش از ۴۰۰‌میلیون تن پلاستیک نو تولید می‌شود و اگر روند به همین شکل ادامه یابد، این رقم تا سال ۲۰۴۰ تا ۷۰ درصد افزایش خواهد یافت.

🔹دست‌کم ۲۳‌میلیون تن از این مواد، مستقیم وارد رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و اقیانوس‌ها می‌شوند.

🔹لابی‌های عظیم صنایع شیمیایی و پلاستیک از مهم‌ترین بازیگران این صحنه هستند.

🔹شرکت‌هایی مانند اکسون‌موبیل، داو کمیکال و سایر غول‌های پتروشیمی، معتقدند که کاهش تولید می‌تواند منجر به افزایش قیمت محصولات مصرفی، کاهش اشتغال و حتی «ضربه به نوآوری» شود.

🔹اما در واقع، آنچه در حال وقوع است، دفاع بی‌پرده از سود اقتصادی در برابر سلامتی انسان و محیط زیست است.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #پلاستیک #آلودگی_پلاستیکی #محیط_زیست

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir