(۲۹۷)
نگاهی اجمالی به زندگی نامه شهید سرافراز دیار شقایق پرور دامغان ، شهید سید علی اصغر شنائی
با تشکر از کانال راویان عشق.
#شنائی
@damghannameh
نگاهی اجمالی به زندگی نامه شهید سرافراز دیار شقایق پرور دامغان ، شهید سید علی اصغر شنائی
با تشکر از کانال راویان عشق.
#شنائی
@damghannameh
✍ حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام در آثار نویسندگان دامغانی (۶)
با امام حسین علیه السلام تا عرش
نویسنده: زهرا علیزاده برمی
ناشر: قم. انتشارات عصر رهایی
تاریخ چاپ: ۱۳۸۶
_
فهرست مطالب کتاب عبارتند از:
مباحث کلی درباره امام حسین علیه السلام و فضائل این امام
امام حسین علیه السلام در نگاه قرآن
کرامات امام حسین علیه السلام
بیان اجمالی زیارت عاشورا
خاتمه ای در دولت امام زمان و رجعت امام حسین علیهما السلام
"اللهم ارزقنا زیارت الحسین فی الدنیا و شفاعته فی الاخره".
با امام حسین علیه السلام تا عرش
نویسنده: زهرا علیزاده برمی
ناشر: قم. انتشارات عصر رهایی
تاریخ چاپ: ۱۳۸۶
_
فهرست مطالب کتاب عبارتند از:
مباحث کلی درباره امام حسین علیه السلام و فضائل این امام
امام حسین علیه السلام در نگاه قرآن
کرامات امام حسین علیه السلام
بیان اجمالی زیارت عاشورا
خاتمه ای در دولت امام زمان و رجعت امام حسین علیهما السلام
"اللهم ارزقنا زیارت الحسین فی الدنیا و شفاعته فی الاخره".
دوست و برادر عزیز، فرهنگی ارجمند جناب آقای شهاب الدین بنائیان
ارتحال عموی گرانقدر تان چهره انقلابی و مجاهد، متعهد و فعال عرصه های فرهنگی و اجتماعی، مرحوم کربلایی محمد بنائیان را به محضر حضرتعالی و خانواده داغدار تسلیت عرض می کنم.
از خداوند منان برای تازه گذشته و پدربزرگ ارجمندتان مرحوم حاج باقر بنائیان علو درجات و حشر با حضرات معصومین علیهم السلام را خواستارم.
دامغان. سید سعید شاهچراغی
۳۱ تیر ماه ۱۴۰۱
ارتحال عموی گرانقدر تان چهره انقلابی و مجاهد، متعهد و فعال عرصه های فرهنگی و اجتماعی، مرحوم کربلایی محمد بنائیان را به محضر حضرتعالی و خانواده داغدار تسلیت عرض می کنم.
از خداوند منان برای تازه گذشته و پدربزرگ ارجمندتان مرحوم حاج باقر بنائیان علو درجات و حشر با حضرات معصومین علیهم السلام را خواستارم.
دامغان. سید سعید شاهچراغی
۳۱ تیر ماه ۱۴۰۱
Forwarded from دامغان نامه
اسناد و مدارک تاریخی (51)
نامه کمیته انقلاب اسلامی دامغان با امضای مرحوم سید مسیح شاهچراغی و حاج شیخ غلامعلی نعیم آبادی دامغانی در اعتماد و تایید شهید حبیب الله ترابی و محمد بنائیان.
@damghannameh
نامه کمیته انقلاب اسلامی دامغان با امضای مرحوم سید مسیح شاهچراغی و حاج شیخ غلامعلی نعیم آبادی دامغانی در اعتماد و تایید شهید حبیب الله ترابی و محمد بنائیان.
@damghannameh
Forwarded from دامغان نامه
اسناد و مدارک تاریخی (38)
گواهی فعالیت آقای محمد بنائیان دامغانی در کمیته انقلاب اسلامی دامغان با امضای مرحوم حجت الاسلام حاج سید مسیح شاه چراغی دامغانی و شهید سید مهدی تقوی دامغانی.
@damghannameh
گواهی فعالیت آقای محمد بنائیان دامغانی در کمیته انقلاب اسلامی دامغان با امضای مرحوم حجت الاسلام حاج سید مسیح شاه چراغی دامغانی و شهید سید مهدی تقوی دامغانی.
@damghannameh
Forwarded from دامغان نامه
اسناد و مدارک تاریخی (36)
تصویر جناب آقای محمّد بنائیان دامغانی در مجتمع درمانی و داروئی امداد امام خمینی، وابسته به مرکز نشر و تبلیغات اسلامی مسجد تاریخانه دامغان
@damghannameh
تصویر جناب آقای محمّد بنائیان دامغانی در مجتمع درمانی و داروئی امداد امام خمینی، وابسته به مرکز نشر و تبلیغات اسلامی مسجد تاریخانه دامغان
@damghannameh
Forwarded from دامغان نامه
اسناد و مدارک تاریخی (34)
نامه مرحوم آیت الله شیخ احمد آذری قمی به آقای محمد بنائیان دامغانی، نمایندگی وقت روزنامه رسالت در شهرستان گرمسار.
@damghannameh
نامه مرحوم آیت الله شیخ احمد آذری قمی به آقای محمد بنائیان دامغانی، نمایندگی وقت روزنامه رسالت در شهرستان گرمسار.
@damghannameh
جناب حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ محمود یاسری دامغانی فرمود:
آقای آسید کریم محمودی والد حاج سیدعلی محمودی مداح معروف به جورابی معاصر که از متشرفین خدمت حضرت ولی عصر عجل الله فرجه الشریف بود گفت : شب جمعه ای در صحن شریف حضرت عبد العظیم (ع) خدمت حضرت رسیدم فرمود:
سید کریم بیا برویم به زیارت جدم حضرت رضا علیه السلام.
🔹 پس چند قدم برداشته خود را در صحن حضرت رضا علیه السلام دیدم، پس به حرم مشرف و زیارت کرده و با همان کیفیت یعنی طی الأرض به طهران آمدیم حضرت فرمود:
بیا برویم به قبر سید عبدالکریم پس تا به قبر رسیدیم ، دیدم آقا سید عبدالکریم از قبر بیرون آمده و به استقبال حضرت ولی عصر روحی له الفداء شتافت.
و پس از عرض ارادت و اخلاص به من فرمود: آسید کریم سلام مرا به حاج شیخ مرتضی زاهد رسانیده و بگو : شرط رفاقت همین است که مرا یاد نکنی ، و به دیدن من نیایی؟!
پس حضرت ولی عصر عجل الله فرجه فرمود: آسید عبدالکریم حاج شیخ مرتضی را معذور دار چون گرفتار و مریض احوال است و نمی تواند بیاید ، من به جای او به دیدن تو خواهم آمد .
📗 گنجینه دانشمندان ، ج 6 ، ص 62 تا 66 .
به نقل از کانال استاد جواهرکلام
آقای آسید کریم محمودی والد حاج سیدعلی محمودی مداح معروف به جورابی معاصر که از متشرفین خدمت حضرت ولی عصر عجل الله فرجه الشریف بود گفت : شب جمعه ای در صحن شریف حضرت عبد العظیم (ع) خدمت حضرت رسیدم فرمود:
سید کریم بیا برویم به زیارت جدم حضرت رضا علیه السلام.
🔹 پس چند قدم برداشته خود را در صحن حضرت رضا علیه السلام دیدم، پس به حرم مشرف و زیارت کرده و با همان کیفیت یعنی طی الأرض به طهران آمدیم حضرت فرمود:
بیا برویم به قبر سید عبدالکریم پس تا به قبر رسیدیم ، دیدم آقا سید عبدالکریم از قبر بیرون آمده و به استقبال حضرت ولی عصر روحی له الفداء شتافت.
و پس از عرض ارادت و اخلاص به من فرمود: آسید کریم سلام مرا به حاج شیخ مرتضی زاهد رسانیده و بگو : شرط رفاقت همین است که مرا یاد نکنی ، و به دیدن من نیایی؟!
پس حضرت ولی عصر عجل الله فرجه فرمود: آسید عبدالکریم حاج شیخ مرتضی را معذور دار چون گرفتار و مریض احوال است و نمی تواند بیاید ، من به جای او به دیدن تو خواهم آمد .
📗 گنجینه دانشمندان ، ج 6 ، ص 62 تا 66 .
به نقل از کانال استاد جواهرکلام
دامغان نامه
۲۲ ذی الحجه سالروز رحلت مرحوم حاج شیخ عباس قمی
حاجشیخ عبّاس قمی و بدیعالزَّمان فروزانفر
(احمد مهدوی دامغانی)
در سالهای (۱۳۴۰ - ۱۳۲۰ شمسی) بعضی از دانشگاهیان که از کتب و تألیفات مرحوم محدّث قمی (رض) بسیار استفاده و در کتب و رسائل تألیفی خود از آن نقل و بدان استناد میکردند، در فهرست مراجع و مآخذ آن کتب درحالیکه از بعضی از معاصرین اعمّ از اَحیاء و اَموات که قدر و حدّشان معلوم و مشخص بود با اوصاف و نُعوتِ مبالغهآمیزی یاد میکردند. ظاهراً به سبب آنکه مرحوم محدّث قمی را به حقِّ معرفت نمیشناختند، از آن عالِمِ جليل بیبدیل به «عباس قمی» یا «عباس بن محمد رضای قمی» تعبیر میکردند.
در سال ۱۳۳۴ یک روز مرحوم علّامه بديعالزمان فروزانفر (رحمةُاللهِ عليه) که گویا چنین تَرک ادبی را در کتاب یکی از شاگردان قدیمی خود (که در آن ایّام دانشیار دانشکدهٔ ادبیات بود) مشاهده فرموده بود، در سر درس دورهٔ دکتری ادبیات فارسی به مناسبتی با تجلیل و تعظیم فراوان، و یا عبارات و عناوینی درخور مقام عظیم محدّث قمی (رض) از آن مرحوم یاد کرد، و با تعریض و کنایه أبلغ از تصریح، از آن دانشیار کمذوق (ولی پُرکار) انتقاد و او را ملامت کرد، و از آنجا که در میان شاگردان حاضر در آن جلسه برخی با آن دانشيار خصوصیت و همکاری داشتند، آن مرحوم به نحوی که معلوم بود «لازم خبر» را اراده میفرماید مطالبی بیان داشت تا قطعاً به گوش آن دانشیار و استاد بعدی) برسد و او به هوش آید. و از جمله فرمود:
«... سالهاست در این اندوه و حسرتم که درحالیکه میتوانستم از محضر پرفیض دو بزرگوار فريد عصر و وحید فن خود درک فیض کنم ولی افسوس که آن چنانکه می بایست به این سعادت و توفیق نائل نشدم: اولی مرحوم محدّث قمی¹ و دومی مرحوم میرزا طاهر تُنکابُنی (رحمةُاللهِ عليهما) بودند».
۱- دکتر مهدوی دامغانی دربارهٔ حاجعباس قمی (۱۲۵۴-۱۳۱۹) مینویسد:
هنوز قیافهٔ ملکوتی و سیمای روحانی آن اُسوهٔ تقوی و فضیلت و مَظهرِ اخلاص و محبّت به اهل بیت عصمت و طهارت (سلامُ اللهِ عليهم اجمعین) را با آن اثرِ سُجودِ برجسته بر پیشانی مقدّس او و با قبای کرباسی آبیِ کمرنگی که بر تن داشت و چهار زانو بر منبر جلوس فرموده بود به خاطر دارم که «هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود».
مقدمهٔ کتاب «المَجدی فی أنساب الطّالبیّین»، تألیف علی بن محمد عُمَری، به تحقیق احمد مهدوی دامغانی، ص ۱۰۷ (پاورقی)
(احمد مهدوی دامغانی)
در سالهای (۱۳۴۰ - ۱۳۲۰ شمسی) بعضی از دانشگاهیان که از کتب و تألیفات مرحوم محدّث قمی (رض) بسیار استفاده و در کتب و رسائل تألیفی خود از آن نقل و بدان استناد میکردند، در فهرست مراجع و مآخذ آن کتب درحالیکه از بعضی از معاصرین اعمّ از اَحیاء و اَموات که قدر و حدّشان معلوم و مشخص بود با اوصاف و نُعوتِ مبالغهآمیزی یاد میکردند. ظاهراً به سبب آنکه مرحوم محدّث قمی را به حقِّ معرفت نمیشناختند، از آن عالِمِ جليل بیبدیل به «عباس قمی» یا «عباس بن محمد رضای قمی» تعبیر میکردند.
در سال ۱۳۳۴ یک روز مرحوم علّامه بديعالزمان فروزانفر (رحمةُاللهِ عليه) که گویا چنین تَرک ادبی را در کتاب یکی از شاگردان قدیمی خود (که در آن ایّام دانشیار دانشکدهٔ ادبیات بود) مشاهده فرموده بود، در سر درس دورهٔ دکتری ادبیات فارسی به مناسبتی با تجلیل و تعظیم فراوان، و یا عبارات و عناوینی درخور مقام عظیم محدّث قمی (رض) از آن مرحوم یاد کرد، و با تعریض و کنایه أبلغ از تصریح، از آن دانشیار کمذوق (ولی پُرکار) انتقاد و او را ملامت کرد، و از آنجا که در میان شاگردان حاضر در آن جلسه برخی با آن دانشيار خصوصیت و همکاری داشتند، آن مرحوم به نحوی که معلوم بود «لازم خبر» را اراده میفرماید مطالبی بیان داشت تا قطعاً به گوش آن دانشیار و استاد بعدی) برسد و او به هوش آید. و از جمله فرمود:
«... سالهاست در این اندوه و حسرتم که درحالیکه میتوانستم از محضر پرفیض دو بزرگوار فريد عصر و وحید فن خود درک فیض کنم ولی افسوس که آن چنانکه می بایست به این سعادت و توفیق نائل نشدم: اولی مرحوم محدّث قمی¹ و دومی مرحوم میرزا طاهر تُنکابُنی (رحمةُاللهِ عليهما) بودند».
۱- دکتر مهدوی دامغانی دربارهٔ حاجعباس قمی (۱۲۵۴-۱۳۱۹) مینویسد:
هنوز قیافهٔ ملکوتی و سیمای روحانی آن اُسوهٔ تقوی و فضیلت و مَظهرِ اخلاص و محبّت به اهل بیت عصمت و طهارت (سلامُ اللهِ عليهم اجمعین) را با آن اثرِ سُجودِ برجسته بر پیشانی مقدّس او و با قبای کرباسی آبیِ کمرنگی که بر تن داشت و چهار زانو بر منبر جلوس فرموده بود به خاطر دارم که «هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود».
مقدمهٔ کتاب «المَجدی فی أنساب الطّالبیّین»، تألیف علی بن محمد عُمَری، به تحقیق احمد مهدوی دامغانی، ص ۱۰۷ (پاورقی)