یک دوربین عکاسی یاشیکا داشتیم که سوغات مکه بود. حلقه های فیلم ۱۲ تایی یا دیگه نوع لاکچریش ، ۲۴ تایی و خیلی خیلی لاکچریش ۳۶ تایی می خریدیم .

از تکرار خبری نبود.
نمیدونستیم خاطره ای که ثبتش کردیم سیاه چاپ میشه یا نه؟
چشم مون بسته یا چپ نمیافته؟
باید منتظر می شدیم تااااااا....... تا چندماه بعد که حلقه پر بشه.ببریمش عکاسی در بیاره حلقه رو .
بعد هر چند هفته یه بار که تعدادشون زیاد میشه ببره شهر و ده دوازده روز بعد از اون روز که فرستاده، عکسها بیان.
دیگه چی می گذشت به ما تو این مدت...بماند!

عکسها که می رسید اگر خیلی شانس آورده بودیم تمام عکسها چاپ شده بودند وگرنه بیشتر وقتها از ۲۴ تا یک هفت هشت تایی نور خورده بودند و خراب شده بودند.

ما نسل انتظار و صبریم .

#محبوبه_احمدی

@Captionkhaas

‌
با دوربین عکاسی مان
از صحنه های قشنگی
که دوستشان داریم عکس می گیریم
تا نگهشان داریم.
تمام صحنه ها برای
عکس گرفتن ونگه داشتن
انتخاب نمی شوند.
توی عکس گرفتنها زوم می کنیم
روی قشنگترینش. مثلا چهره مادر ؛
مثل خاطرات زندگی می ماند.
توی عکسها آنهایی که تار شده اند
را دیلیت می کنیم.
زندگی هم چیزهایی
برای پاک کردن دارد.
چیزهایی برای ثبت کردن
و سیو کردن و چاپ کردن
و آلبوم کردن و قاب کردن
و جلو چشم گذاشتن!
چقدر زندگی به دوربین عکاسی می ماند.
با حافظه ای که خدا نکند
پیام دهد که پر است
و جای خالی ندارد.
آنقدر پر که مجبور باشی
بعضیها را حذف کنی...

#محبوبه_احمدی


@Captionkhaas

همه سر و ته یک ڪرباس...
نیستند !
نه تمام زنها و نه همه مردها !
هر ڪسے عطر خودش را دارد ؛
درست مثل اثر انگشتش !
حالت موهایش، رنگ چشمها و خطوط ڪف دستش...
این بیرحمانه ترین جمله‌ایست ڪه شنیده‌ام.
چطور به خودمون حق میدهیم  با یک جمله :
همه شون سروته یک ڪرباس هستند، قضاوت ڪنیم.
توے دل همدیگر را خالے ڪنیم یا در تصمیم گیرے ڪسے ، با این ڪلام نسخه اے بپیچیم!؟!
خداوند همه ما را متفاوت آفریده.
و هر روز ڪه بیدار می‌شویم یک انسان متفاوت‌تر هستیم .
این شڪوفایے شگفت انگیز راز وجودے انسانے ماست.
ما ، هیچڪدام ما، سروته یک ڪرباس نیستیم. بخدا نیستیم.


#محبوبه_احمدی


@CaptionKhaas

آدم هر چه هم قوی باشد،
هر چه‌قدر هم از تنهایی اش لذت ببرد،
باز هم دلش می‌خواهد زیر سقف بلند آسمان،
یکی باشد که
حداقل گاهی،
او را در قلبش یادآوری کند
آدم اگر ساکن قلبی نباشد
از بی‌خانمانی می‌میرد.

#محبوبه_احمدی


@CaptionKhaas

می‌گفت :

تمام سالها ، شهریه‌ها را پرداختم . هزینه‌های متغیر را ، زنگ زدند ، سریع حساب کردم و ...
آخر سال رفتم پرونده‌اش را بگیرم گفتند : پدرش !
گفتم : نیست، نبوده ! خودتان بارها زنگ زدید نیامد حساب کتاب ...
گفتند : فقط پدرش! حضانت فرزندتان را دارید؟!
نداشتم‌ .
من هیچ کس بچه‌ام بودم . هیچکس‌اش !!!

#محبوبه_احمدی


@captionkhaas