#دلم_گرفته_ای_دوست !




دلم گرفته ای دوست، هوای گریه با من
گر از قفس گریزم، کجا روم، کجا، من؟

کجا روم؟ که راهی، به گلشنی ندارم
که دیده برگشودم، به کُنج تنگنا، من

نه بسته‌ام به کس دل، نه بسته دل به من کس
چو تخته‌پاره بر موج، رها، رها، رها من

ز من هر آن که او دور، چو دل به سینه نزدیک
به من هر آن که نزدیک، ازو جدا، جدا من

نه چشم دل به سویی، نه باده در سبویی
که تر کُنم گلویی، به یاد آشنا، من

ز بودنم چه افزود؟ نبودنم چه کاهد
که گویدم به پاسخ، که زنده‌ام چرا من؟

ستاره‌ها نهفتم در آسمان ابری
دلم گرفته، ای دوست! هوای گریه با من


#رویا





@CaptionKhaas

#امشب
عجیب #دلم بیتاب است
بیا دستانت را در #گردنم گره بزن
و با #لبانت
تقدیرِ شب #بخیر هایت را
در #گوشم
#زمزمه کن...

#شهاب_شهابی

@captionkhaas

دلم یک غریبه می‌خواهد، خیلی غریبه....
آنقدر که فقط گوش شنوای حرف‌هام باشد بدون هرگونه سوگیری و قضاوتی....
بدون آنکه بداند چه کسی هستم و از کدام سرزمین!
بدون ‌آنکه چراییِ کارها و حرف‌ها و رفتارهام برایش مهم باشد...
دلم یک غریبه می‌خواهد که روبرویش بنشینم و فقط حرف بزنم...
از تمام چیزهایی که نمی‌توان از آن‌ها با کسی حرف زد، از تمام احساسات خارق‌العاده‌ای که دارم، تمایلاتی که در هزارتوی دلم پنهان کرده‌ام و تصورات عجیبی که از آدم‌ها و جهان دارم...
من حرف بزنم و او گوش کند، من گلایه کنم از همه چیز و او فقط سکوت کند، من بغض کنم و او بی‌آنکه بپرسد چرا؛ دستانم را میان دست‌هاش بگیرد و سعی کند آرامم کند...
من بزنم زیر گریه، بی‌آنکه بترسم ضعیف خطاب شوم...
از تمام ترس‌ها، کدورت‌ها، و دلتنگی‌هام حرف بزنم و او فقط تماشا کند....
دوست دارم غریبه‌ای پذیرای تمام بخش‌های سرکوب شده‌ی وجودم باشد، پذیرای تمام دردهایی که ابراز نکردم، حرف‌هایی که نگفتم و بغض‌هایی که برای حفظ ظاهر، بلعیدم....
دوست دارم میان بازوان یک غریبه، به اندازه‌ی هزار سال گریه کنم...
آرام که شدم، به یکدیگر لبخند بزنیم و برای همیشه از هم دور شویم...
و هرگز دوباره حتی از روی اتفاق، به هم برخورد نکنیم....
و او هرگز دلش نخواهد بداند من چه کسی بودم، از کجا می‌آمدم و برای چه اینقدر دلم گرفته بود...

#دلم_یک_غریبه_میخواهد... 🍒🍓

#نرگس_صرافیان_طوفان


@Captionkhaas

#دلم_گرفته_ای_دوست !




دلم گرفته ای دوست، هوای گریه با من
گر از قفس گریزم، کجا روم، کجا، من؟

کجا روم؟ که راهی، به گلشنی ندارم
که دیده برگشودم، به کُنج تنگنا، من

نه بسته‌ام به کس دل، نه بسته دل به من کس
چو تخته‌پاره بر موج، رها، رها، رها من

ز من هر آن که او دور، چو دل به سینه نزدیک
به من هر آن که نزدیک، ازو جدا، جدا من

نه چشم دل به سویی، نه باده در سبویی
که تر کُنم گلویی، به یاد آشنا، من

ز بودنم چه افزود؟ نبودنم چه کاهد
که گویدم به پاسخ، که زنده‌ام چرا من؟

ستاره‌ها نهفتم در آسمان ابری
دلم گرفته، ای دوست! هوای گریه با من


#رویا





@CaptionKhaas

#دلم_گرفته_ای_دوست !




دلم گرفته ای دوست، هوای گریه با من
گر از قفس گریزم، کجا روم، کجا، من؟

کجا روم؟ که راهی، به گلشنی ندارم
که دیده برگشودم، به کُنج تنگنا، من

نه بسته‌ام به کس دل، نه بسته دل به من کس
چو تخته‌پاره بر موج، رها، رها، رها من

ز من هر آن که او دور، چو دل به سینه نزدیک
به من هر آن که نزدیک، ازو جدا، جدا من

نه چشم دل به سویی، نه باده در سبویی
که تر کُنم گلویی، به یاد آشنا، من

ز بودنم چه افزود؟ نبودنم چه کاهد
که گویدم به پاسخ، که زنده‌ام چرا من؟

ستاره‌ها نهفتم در آسمان ابری
دلم گرفته، ای دوست! هوای گریه با من


#رویا





@CaptionKhaas