آدم های کمی در جهان وجود دارند که می توان با آن ها از چیزهای بی اهمیت سخن گفت. سپری کردن دو ساعت با یک نفر بی آن که حتی یک کلمه حرف بزنی نقطه ی اوج دوستی است. تنها با دوستان بسیار خوب می توانی از اموری مهمل سخن بگویی. فوکو نه تنها مرا به ستایش وا می داشت، بلکه مرا می خنداند. ما اغلب با یکدیگر سخن نمی گفتیم. بی هیچ اندوهی حس می کردم که دست آخر من به او نیاز داشتم و او به من نیاز نداشت.

#ژیل_دلوز در ستایش دوستی اش با #فوکو | کتاب 《یک زندگی...》