💠 عدالتخواهی انقلابی و جریانات ضدعدالت| بخش اول
🔷 اهمیت و ضرورت تلاش در جهت عدالت اجتماعی برای تداوم و موفقیت انقلاب اسلامی امری واضح و پذیرفته شده است اما در این زمینه دو مسئله مهم وجود دارد؛
🔹 مسئله اول #اولویت بخشی نظری و عملی به عدالت است، اولویتی که در مقاطعی از دوران پس از انقلاب شاهد تضعیف، تحریف و حتی تئوری پردازی در برابر آن توسط طیف و بخش های مختلفی بودیم تا آنجا که برخی به تقلید از پیامبران مدرن خود عدالت اجتماعی را #سراب و بی معنا معرفی کردند. در بخش های مختلف این شماره از رستار به ضرورت و اولویت عدالت برای تقویت و موفقیت انقلاب اسلامی، و وضعیت جهتگیری های نظری و عملی نسبت به این مسئله در دولت های مختلف پرداخته شده است.
🔹 مسئله دوم #مسیر و راهبرد تحقق عملی عدالت اجتماعی به ویژه در مقطع کنونی و آینده است. با وجود اشتراک نظر عمومی حداقل در ظاهر در جهت پرداختن به مسئله عدالت به عنوان یک اولویت، درباره مسیر و راهکار آن همچنان اختلاف نظرهای قابل توجهی وجود دارد. در ایران به واسطه بستر دینی و فرهنگی خاصی که وجود دارد عدالت از اعتبار و ارزش بالایی نزد عموم مردم برخوردار است و به همین علت حتی جریاناتی که در تقلید از الگوهای غربی مسیری آشکارا در تضاد با عدالت در پیش می گیرند هم ناچارا در بیان و ظاهر تظاهر به عدالتخواهی میکنند.
🔷 در سالهای اخیر و به ویژه امسال و به واسطه بروز اجتماعی و حتی امنیتی اعتراضات عموما عدالتخواهانه، مسئله عدالت، #عدالتخواهی و #عدالتپژوهی مجددا اهمیت و جایگاه نسبتا ویژه ای پیدا کرده است که البته طبق معمول بخش قابل توجهی از حساسیت ها پس از آرامش نسبی فضای کشور فروکش کرده و به فراموشی سپرده میشود.
🔶 بخشی از این امر طبیعی است و بخشی به واسطه برجسته کردن بیش از حد عوامل امنیتی در مقابل زمینه های اجتماعی و اقتصادی، اما به هر حال اگر به میزان کافی و یا حداقل لازمی از حساسیت های ایجاد یا احیا شده به ویژه در سطح #تصمیم_گیری های مسئولین و تحقیقات و #تصمیم_سازی های نهاد ها و چهره های علمی پایدار نماند و به اتخاذ و عملیاتی کردن تصمیمات جدی و ملموس نینجامد؛ بازخیزش مجدد و شدیدتر اعتراضات و احتمالا اغتشاشات کاملا مورد انتظار است.
🔷 البته مقصود و مطلوب ما چاره جویی اورژانسی و غیرتخصصی، آن هم صرفا جهت ممانعت از اعتراضات یا اغتشاشات احتمالی نیست بلکه برعکس؛ هم به #تصمیم_سازی_تخصصی و #تصمیم_گیری_قاطع نیاز هست و هم فراهم کردن امکان و بسترهای لازم #اعتراضات_مردمی به عنوان یکی از ارکان کلیدی تحقق عدالت اجتماعی اسلامی ضروری است چرا که در واقع همانگونه که در مطلبی از رستار گذشته تبیین شد اعتراضات مردمی را نه تنها مجاز و مطلوب میدانیم بلکه راه ضروری و منطقی و شرعی قدسی شدن و #تعالی یافتن جامعه اسلامی تلقی می کنیم.
🔷 به هر طریق و به بهانه مسائل اخیر در کشور جریانات مختلف مبتنی بر ریشه های فکری و سابقه های تجربی خود به اظهار نظر، تحلیل و پیشنهاد در این زمینه پرداخته اند که در پایان به معرفی مختصر شاخص هایی از اندیشه، هویت و عملکرد آنها می پردازیم. پیش از آن باید توجه کنیم که این روزها معمولا در ضمن بحث از عدالت اجتماعی به دو نکته مهم توجه کافی نمی شود؛
🔹 اول اینکه مسیر حرکت کلی کشور به ویژه نسبت به قبل از انقلاب در جهت پیشرفت و بهبود وضعیت عدالت است و این حقیقت را آمارهای جهانی نیز به وضوح تأیید میکنند. به عنوان نمونه ضریب جینی به عنوان شاخص #شکاف_طبقاتی حدود 13 درصد بهبود یافته و رتبه ایران در جهان را 42 پله پیش انداخته است و یا آمار #فقر_مطلق که در آستانه انقلاب به مرز پنجاه درصد رسیده نیز تا تک رقمی شدن کاهش پیدا کرده است و #قشر_متوسط نیز در مجموع افزایش چشمگیری داشته است.
🔸 البته بدیهی است این مسیر فراز و نشیب ها و حواشی مهمی نیز داشته است که در جای خود باید به دقت بررسی شود، ضمن اینکه وضعیت همچنان مطلوب جامعه و عدالت مد نظر انقلاب اسلامی نیست و این #نارضایتی_انتقادی هم مبتنی بر نگاه #واقع_بینانه است و هم البته مبتنی بر رویکرد #آرمان_گرایانه.
🔹 نکته دوم تداوم #حمایت قاطع اما مشروط اکثریت مردم از انقلاب و جمهوری اسلامی ایران در عین گله مندی های اقتصادی_اجتماعی عدالتخواهانه است؛ حمایت ستایش برانگیز و مسئولیت آفرینی که البته توسط برخی خرده جریانات حاشیه ای که در توهمات خودبافته جدا از ملت و حقیقت سیر میکنند قابل فهم و هضم نیست.
💠 @bultannews
🔷 اهمیت و ضرورت تلاش در جهت عدالت اجتماعی برای تداوم و موفقیت انقلاب اسلامی امری واضح و پذیرفته شده است اما در این زمینه دو مسئله مهم وجود دارد؛
🔹 مسئله اول #اولویت بخشی نظری و عملی به عدالت است، اولویتی که در مقاطعی از دوران پس از انقلاب شاهد تضعیف، تحریف و حتی تئوری پردازی در برابر آن توسط طیف و بخش های مختلفی بودیم تا آنجا که برخی به تقلید از پیامبران مدرن خود عدالت اجتماعی را #سراب و بی معنا معرفی کردند. در بخش های مختلف این شماره از رستار به ضرورت و اولویت عدالت برای تقویت و موفقیت انقلاب اسلامی، و وضعیت جهتگیری های نظری و عملی نسبت به این مسئله در دولت های مختلف پرداخته شده است.
🔹 مسئله دوم #مسیر و راهبرد تحقق عملی عدالت اجتماعی به ویژه در مقطع کنونی و آینده است. با وجود اشتراک نظر عمومی حداقل در ظاهر در جهت پرداختن به مسئله عدالت به عنوان یک اولویت، درباره مسیر و راهکار آن همچنان اختلاف نظرهای قابل توجهی وجود دارد. در ایران به واسطه بستر دینی و فرهنگی خاصی که وجود دارد عدالت از اعتبار و ارزش بالایی نزد عموم مردم برخوردار است و به همین علت حتی جریاناتی که در تقلید از الگوهای غربی مسیری آشکارا در تضاد با عدالت در پیش می گیرند هم ناچارا در بیان و ظاهر تظاهر به عدالتخواهی میکنند.
🔷 در سالهای اخیر و به ویژه امسال و به واسطه بروز اجتماعی و حتی امنیتی اعتراضات عموما عدالتخواهانه، مسئله عدالت، #عدالتخواهی و #عدالتپژوهی مجددا اهمیت و جایگاه نسبتا ویژه ای پیدا کرده است که البته طبق معمول بخش قابل توجهی از حساسیت ها پس از آرامش نسبی فضای کشور فروکش کرده و به فراموشی سپرده میشود.
🔶 بخشی از این امر طبیعی است و بخشی به واسطه برجسته کردن بیش از حد عوامل امنیتی در مقابل زمینه های اجتماعی و اقتصادی، اما به هر حال اگر به میزان کافی و یا حداقل لازمی از حساسیت های ایجاد یا احیا شده به ویژه در سطح #تصمیم_گیری های مسئولین و تحقیقات و #تصمیم_سازی های نهاد ها و چهره های علمی پایدار نماند و به اتخاذ و عملیاتی کردن تصمیمات جدی و ملموس نینجامد؛ بازخیزش مجدد و شدیدتر اعتراضات و احتمالا اغتشاشات کاملا مورد انتظار است.
🔷 البته مقصود و مطلوب ما چاره جویی اورژانسی و غیرتخصصی، آن هم صرفا جهت ممانعت از اعتراضات یا اغتشاشات احتمالی نیست بلکه برعکس؛ هم به #تصمیم_سازی_تخصصی و #تصمیم_گیری_قاطع نیاز هست و هم فراهم کردن امکان و بسترهای لازم #اعتراضات_مردمی به عنوان یکی از ارکان کلیدی تحقق عدالت اجتماعی اسلامی ضروری است چرا که در واقع همانگونه که در مطلبی از رستار گذشته تبیین شد اعتراضات مردمی را نه تنها مجاز و مطلوب میدانیم بلکه راه ضروری و منطقی و شرعی قدسی شدن و #تعالی یافتن جامعه اسلامی تلقی می کنیم.
🔷 به هر طریق و به بهانه مسائل اخیر در کشور جریانات مختلف مبتنی بر ریشه های فکری و سابقه های تجربی خود به اظهار نظر، تحلیل و پیشنهاد در این زمینه پرداخته اند که در پایان به معرفی مختصر شاخص هایی از اندیشه، هویت و عملکرد آنها می پردازیم. پیش از آن باید توجه کنیم که این روزها معمولا در ضمن بحث از عدالت اجتماعی به دو نکته مهم توجه کافی نمی شود؛
🔹 اول اینکه مسیر حرکت کلی کشور به ویژه نسبت به قبل از انقلاب در جهت پیشرفت و بهبود وضعیت عدالت است و این حقیقت را آمارهای جهانی نیز به وضوح تأیید میکنند. به عنوان نمونه ضریب جینی به عنوان شاخص #شکاف_طبقاتی حدود 13 درصد بهبود یافته و رتبه ایران در جهان را 42 پله پیش انداخته است و یا آمار #فقر_مطلق که در آستانه انقلاب به مرز پنجاه درصد رسیده نیز تا تک رقمی شدن کاهش پیدا کرده است و #قشر_متوسط نیز در مجموع افزایش چشمگیری داشته است.
🔸 البته بدیهی است این مسیر فراز و نشیب ها و حواشی مهمی نیز داشته است که در جای خود باید به دقت بررسی شود، ضمن اینکه وضعیت همچنان مطلوب جامعه و عدالت مد نظر انقلاب اسلامی نیست و این #نارضایتی_انتقادی هم مبتنی بر نگاه #واقع_بینانه است و هم البته مبتنی بر رویکرد #آرمان_گرایانه.
🔹 نکته دوم تداوم #حمایت قاطع اما مشروط اکثریت مردم از انقلاب و جمهوری اسلامی ایران در عین گله مندی های اقتصادی_اجتماعی عدالتخواهانه است؛ حمایت ستایش برانگیز و مسئولیت آفرینی که البته توسط برخی خرده جریانات حاشیه ای که در توهمات خودبافته جدا از ملت و حقیقت سیر میکنند قابل فهم و هضم نیست.
💠 @bultannews