Forwarded from جدال- علی عليزاده
فریاد بیعت با انقلاب در میان پچپچه پشیمانان
🔹 از انقلاب اسلامی پشیمان ست. میگوید انتقادها و اعتراضها به وضعیت موجود را از خواص نظام و بزرگان هر دو جناح گرفته تا مردم عادی کوچه و خیابان نمیشنوی؟ میگویم اگر این چهار دهه هیچ دستاورد دیگری نداشت آیا همین همه گیر شدن روحیه اعتراض و انتقاد در میان عادی ترین لایه های جامعه بهترین دلیل برای دفاع تمام قد از انقلاب نبود؟
🔸 میگویم فراموش کرده‌ای که مطالبه‌گری و حق‌خواهی ایرانیان در ابعاد کلان اصلا محصول انقلاب و چهل سال ادامه آن است و روح اعتراضی ما اصلا متولد پنجاه و هفت. و میگویم فراموش کرده‌ای که قبل از انقلاب به جز معدودی نخبگان مبارز، ما بردگان خاموش و سربراه شاهنشاهی بودیم که حتی در خلوت خود جسارت پرسش و به چالش کشیدن قدرت نداشتیم که اصلا زبان و کلمات این پرسشگری را در اختیار نداشتیم و قدرت سیاسی اصلا «مساله» مان نبود.
🔹 و فراموش کرده‌ای که حتی خود «شاهنشاه» هم از خود اختیاری نداشت و برده و مطیع آمریکا بود و چیزی جز آن نظم مسلط جهانی در ذهنش خطور نمیکرد و حداکثر هر از گاهی درون آن نظم برای گرفتن امتیازی بیشتر گلایه و غرولندی میکرد. و مگر ندیدی چگونه به دستور جای پدرش را گرفت و چگونه به کودتا بازگشت و حتی در توهم افزایش توانش به واسطه جهش نفتی دهه پنجاه چگونه باز به دستور رفت.
🔸 و میگویم آیا نمی‌دانی حتی لحظه‌ای که احساس نبودن آزادی میکنی یا احساس میکنی عدالتی برقرار نشده و یا ظلمی رخ داده و این پرسشها به سرت هجوم می‌آورد و خود را مقید و مجبور به اعتراض می‌بینی، این حس خود مرهون و مدیون انقلاب اسلامی است. چرا که پیش از آن اصلا به حقوق خود آگاه نبویم تا از زایل یا مخدوش شدن آن حق احساس ظلم کنیم.
🔹 میگوید تاریخ را به خوشایند فاتحان می‌نویسی وگرنه مشروطه چه؟ میگویم از انقلاب مشروطه و ملی شدن نفت و پانزدهم خرداد مسلما پیشتر تمرین‌های فراوان یا به قول اصحاب نمایش ریهرسال هایی در ابعاد کوچک داشتیم تا یک ملت خود-بسنده و خود-آگاه و خود-اتکا یا به طور خلاصه ملتی مستقل شویم. اما مشروطه که هیچ، آیا میدانی که برخلاف انقلاب کبیر فرانسه و روسیه که با کمتر از یک درصد جمعیت رخ داد، انقلاب ایران با مشارکت ده درصد جمعیتش، دموکراتیک و عمومی ترین حادثه تاریخ انسان مدرن است. یعنی روز اجرای رسمی ملت شدن ما در ابعاد میلیونی، روز تولد ما به عنوان انسانهایی که تاریخ خود را خود میسازند و روایت چگونه شدن و چگونه باید بودن خود را از واشنگتن و مسکو و لندن و پاریس وارد نمیکنند، تنها و تنها بیست و دوم بهمن پنجاه و هفت بود.
🔸و بیست و دوم بهمت یعنی روزی که با یکی شدن در دیگری و با ذوب شدن توانهای فردی مان در جمعیت بواسطه آن پیرمردی که از هیچ نیروی مادی فرمان نمی‌برد، رخداد انقلاب را رقم زدیم و بواسطه انقلاب «جهشی» تاریخی کردیم و از حیواناتی مطیع که به نواله ناگزیر گردن کج میکنند، و از رعایایی که قدرت حاکم داخلی و قدرت نظم جهانی غربی-شرقی را اموری طبیعی می‌پندارند به مقام «انسان سیاسی» صاحب حق و به پرسش کشنده قدرت داخلی از یکسو و به مقام ملت مستقل و آزاد و رها شده از بند سلطه و بهم زننده نظم جهانی استعمار از سوی دیگر خود را ارتقا دادیم و برای نخستین بار حق تعیین سرنوشت در این ابعاد کلان را یافتیم.
🔹 پشیمانان و نادمان و از انقلاب برگشته‌ها و توبه کنندگان نمیدانند، این «جهش» تغییری کیفی و ماهوی است و ده‌ها سال اصلاح تدریجی هرگز نمی‌توانست چنین تغییر و رشدی در ما بوجود بیاورد. و نمیدانند هزینه این چهار دهه، هزینه آزاد بودن از قید ارباب فکری و اقتصادی و سیاسی و هزینه استقلال داشتن و ساختن دولت و ملت، گیرم با هزار اشکال و ایراد و فساد اما به دست خود است. و دقیقا در همینجا، در مقابل آنان که از روز نخست ضدانقلاب بودند و در مقابل اصحاب پیشین انقلاب که امروز پشیمان شده‌اند، در میان تمام این هجمه به اصل انقلاب اسلامی، باید به آن برگشت و با آن وفادارانه تر از همیشه بیعت کرد. چرا که آینده ما و امکان تغییر، نه از نظریه‌های فرنگی و اجنبی که تنها و تنها از فهم و تبیین همین تاریخ چهل ساله انقلاب و احیای ارزشهای آن می‌آید.
🔸 پانوشت: یکی از عکسهای محبوب من از انقلاب از عکاس معروف آمریکایی دیوید برنت از دیماه پنجاه وهفت در دانشگاه تهران، از مستمعین سخنرانی مرحوم طالقانی. ادغام آن بدنهای سیاسی و یکی شدن آن چهره‌های گوناگون از لایه‌های گوناگون اجتماعی و فرهنگی و آن نور خیره‌کننده رستگاری در قسمت بالای چپ عکس.
به کانال تلگرام علی علیزاده بپوندید @jedaal
https://www.instagram.com/p/BfERG5DBK6I/
🔹 از انقلاب اسلامی پشیمان ست. میگوید انتقادها و اعتراضها به وضعیت موجود را از خواص نظام و بزرگان هر دو جناح گرفته تا مردم عادی کوچه و خیابان نمیشنوی؟ میگویم اگر این چهار دهه هیچ دستاورد دیگری نداشت آیا همین همه گیر شدن روحیه اعتراض و انتقاد در میان عادی ترین لایه های جامعه بهترین دلیل برای دفاع تمام قد از انقلاب نبود؟
🔸 میگویم فراموش کرده‌ای که مطالبه‌گری و حق‌خواهی ایرانیان در ابعاد کلان اصلا محصول انقلاب و چهل سال ادامه آن است و روح اعتراضی ما اصلا متولد پنجاه و هفت. و میگویم فراموش کرده‌ای که قبل از انقلاب به جز معدودی نخبگان مبارز، ما بردگان خاموش و سربراه شاهنشاهی بودیم که حتی در خلوت خود جسارت پرسش و به چالش کشیدن قدرت نداشتیم که اصلا زبان و کلمات این پرسشگری را در اختیار نداشتیم و قدرت سیاسی اصلا «مساله» مان نبود.
🔹 و فراموش کرده‌ای که حتی خود «شاهنشاه» هم از خود اختیاری نداشت و برده و مطیع آمریکا بود و چیزی جز آن نظم مسلط جهانی در ذهنش خطور نمیکرد و حداکثر هر از گاهی درون آن نظم برای گرفتن امتیازی بیشتر گلایه و غرولندی میکرد. و مگر ندیدی چگونه به دستور جای پدرش را گرفت و چگونه به کودتا بازگشت و حتی در توهم افزایش توانش به واسطه جهش نفتی دهه پنجاه چگونه باز به دستور رفت.
🔸 و میگویم آیا نمی‌دانی حتی لحظه‌ای که احساس نبودن آزادی میکنی یا احساس میکنی عدالتی برقرار نشده و یا ظلمی رخ داده و این پرسشها به سرت هجوم می‌آورد و خود را مقید و مجبور به اعتراض می‌بینی، این حس خود مرهون و مدیون انقلاب اسلامی است. چرا که پیش از آن اصلا به حقوق خود آگاه نبویم تا از زایل یا مخدوش شدن آن حق احساس ظلم کنیم.
🔹 میگوید تاریخ را به خوشایند فاتحان می‌نویسی وگرنه مشروطه چه؟ میگویم از انقلاب مشروطه و ملی شدن نفت و پانزدهم خرداد مسلما پیشتر تمرین‌های فراوان یا به قول اصحاب نمایش ریهرسال هایی در ابعاد کوچک داشتیم تا یک ملت خود-بسنده و خود-آگاه و خود-اتکا یا به طور خلاصه ملتی مستقل شویم. اما مشروطه که هیچ، آیا میدانی که برخلاف انقلاب کبیر فرانسه و روسیه که با کمتر از یک درصد جمعیت رخ داد، انقلاب ایران با مشارکت ده درصد جمعیتش، دموکراتیک و عمومی ترین حادثه تاریخ انسان مدرن است. یعنی روز اجرای رسمی ملت شدن ما در ابعاد میلیونی، روز تولد ما به عنوان انسانهایی که تاریخ خود را خود میسازند و روایت چگونه شدن و چگونه باید بودن خود را از واشنگتن و مسکو و لندن و پاریس وارد نمیکنند، تنها و تنها بیست و دوم بهمن پنجاه و هفت بود.
🔸و بیست و دوم بهمت یعنی روزی که با یکی شدن در دیگری و با ذوب شدن توانهای فردی مان در جمعیت بواسطه آن پیرمردی که از هیچ نیروی مادی فرمان نمی‌برد، رخداد انقلاب را رقم زدیم و بواسطه انقلاب «جهشی» تاریخی کردیم و از حیواناتی مطیع که به نواله ناگزیر گردن کج میکنند، و از رعایایی که قدرت حاکم داخلی و قدرت نظم جهانی غربی-شرقی را اموری طبیعی می‌پندارند به مقام «انسان سیاسی» صاحب حق و به پرسش کشنده قدرت داخلی از یکسو و به مقام ملت مستقل و آزاد و رها شده از بند سلطه و بهم زننده نظم جهانی استعمار از سوی دیگر خود را ارتقا دادیم و برای نخستین بار حق تعیین سرنوشت در این ابعاد کلان را یافتیم.
🔹 پشیمانان و نادمان و از انقلاب برگشته‌ها و توبه کنندگان نمیدانند، این «جهش» تغییری کیفی و ماهوی است و ده‌ها سال اصلاح تدریجی هرگز نمی‌توانست چنین تغییر و رشدی در ما بوجود بیاورد. و نمیدانند هزینه این چهار دهه، هزینه آزاد بودن از قید ارباب فکری و اقتصادی و سیاسی و هزینه استقلال داشتن و ساختن دولت و ملت، گیرم با هزار اشکال و ایراد و فساد اما به دست خود است. و دقیقا در همینجا، در مقابل آنان که از روز نخست ضدانقلاب بودند و در مقابل اصحاب پیشین انقلاب که امروز پشیمان شده‌اند، در میان تمام این هجمه به اصل انقلاب اسلامی، باید به آن برگشت و با آن وفادارانه تر از همیشه بیعت کرد. چرا که آینده ما و امکان تغییر، نه از نظریه‌های فرنگی و اجنبی که تنها و تنها از فهم و تبیین همین تاریخ چهل ساله انقلاب و احیای ارزشهای آن می‌آید.
🔸 پانوشت: یکی از عکسهای محبوب من از انقلاب از عکاس معروف آمریکایی دیوید برنت از دیماه پنجاه وهفت در دانشگاه تهران، از مستمعین سخنرانی مرحوم طالقانی. ادغام آن بدنهای سیاسی و یکی شدن آن چهره‌های گوناگون از لایه‌های گوناگون اجتماعی و فرهنگی و آن نور خیره‌کننده رستگاری در قسمت بالای چپ عکس.
به کانال تلگرام علی علیزاده بپوندید @jedaal
https://www.instagram.com/p/BfERG5DBK6I/
Instagram
علی عليزاده
. از انقلاب پشیمان ست. میگوید انتقاد و اعتراض به وضعیت موجود را از خواص نظام گرفته تا مردم کوچه و خیابان نمیشنوی؟ میگویم اگر دستاورد دیگری نداشتیم همین همه گیر شدن روحیه اعتراض و انتقاد بهترین دلیل برای دفاع تمام قد از انقلاب نبود؟ میگویم مطالبه‌گری و حق‌خواهی…
Forwarded from بولتن اجتماعی و پزشکی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
⭕️ آیا همچنان در خط عدالتیم؟
🎙#شهید_بهشتی:
🔹 خط عدالت یک خط مستقیم نیست، یک #خط_منکسر است! خط پیشرفت انقلاب، یک خط مستقیم نیست، یک خط شکسته است. اگر ما در #سمت_پیشرفت قرار گرفته باشیم، ولو خط شکسته باشه، باید آن را بپیماییم.
🔹 این است طبیعت خط تصاعدی و تکاملی حرکت های کمال یافته در تاریخ! و نمی تواند خط کمال یاب #انقلاب_اسلامی ما مردم استثنائی در این جهت باشد.
🔹 ما نه خسته می‌شویم و نه دلسرد می‌شویم و نه از این افت و خیز‌ها می‌ترسیم و نگران می‌شویم؛ ما همچنان افتان و خیزان، کند یا دوان دوان، به سوی موفقیت نهایی، به یاری خدا، با همدیگر به جلو خواهیم رفت.
برای مشاهده مطالب اجتماعی ما را در کانال بولتن اجتماعی دنبال کنید
@bultansocial
🎙#شهید_بهشتی:
🔹 خط عدالت یک خط مستقیم نیست، یک #خط_منکسر است! خط پیشرفت انقلاب، یک خط مستقیم نیست، یک خط شکسته است. اگر ما در #سمت_پیشرفت قرار گرفته باشیم، ولو خط شکسته باشه، باید آن را بپیماییم.
🔹 این است طبیعت خط تصاعدی و تکاملی حرکت های کمال یافته در تاریخ! و نمی تواند خط کمال یاب #انقلاب_اسلامی ما مردم استثنائی در این جهت باشد.
🔹 ما نه خسته می‌شویم و نه دلسرد می‌شویم و نه از این افت و خیز‌ها می‌ترسیم و نگران می‌شویم؛ ما همچنان افتان و خیزان، کند یا دوان دوان، به سوی موفقیت نهایی، به یاری خدا، با همدیگر به جلو خواهیم رفت.
برای مشاهده مطالب اجتماعی ما را در کانال بولتن اجتماعی دنبال کنید
@bultansocial