#ایران- نوزدهم مهرماه 1318 زاد روز #محمدرضا_شفیعی_کدکنی #نویسنده و #شاعر معاصر ایران
محمدرضا شفیعی کَدْکَنی (زادهٔ ۱۹ مهر ۱۳۱۸/ ۱۹۳۹ در کدکن) نویسنده و شاعر با تخلص م. سرشک اهل ایران است.شفیعی کدکنی از سال ۱۳۴۸ تا سال ۱۳۹۵ استاد دانشگاه تهران بود.شفیعی کدکنی سرودن شعر را از جوانی به شیوهٔ قدمایی آغاز کرد و پس از چندی به سبک نو مشهور به نیما یوشیج روی آورد. با انتشار دفتر شعر در کوچه باغ‌های نشابور نام‌آور شد. آثار شفیعی را می‌توان به سه گروه انتقادی و نظری و مجموعه اشعار خود وی تقسیم کرد. شفیعی کدکنی از سال‌های ۱۳۶۰ به بعد به پژوهش در تاریخ با رویکرد تصحیح متون ادبیات عرفانی روی آورد. او معتقد است حرکت به سوی مدرنیته بدون شناخت سنت دشوار است. تاریخ‌گرایی وی هر چند پشتوانهٔ تئوریک مشخصی ندارد اما سخت پای‌بند مستندسازی با متون تاریخی است.وی در یکی از اشعارش میگوید:آخرین برگ سفرنامه باران این است/که زمین چرکین است.و شعری دیگر از او:چه بهاری‌ست خدا را که درین دشت ملال/لاله‌ها آینه خون سیاووشانند https://tttttt.me/baharazady

🖌بار امانت


آن صداها به کجا رفت
صداهای بلند
گریه‌ها قهقه‌ها
آن امانت‌ها را
آسمان آیا پس خواهد داد؟
پس چرا حافظ گفت
آسمان بار امانت نتوانست کشید

نعره‌های حلاج
بر سر چوبه‌ی دار
به کجا رفت کجا؟

به کجا می رود آه!
چهچهه‌ی گنجشک بر ساقه‌ی باد
آسمان آیا
این امانت‌ها را
باز پس خواهد داد؟


#محمدرضا_شفیعی_کدکنی https://tttttt.me/baharazady