شب های شعر حوضخانه
با حضور: محمدعلی بهمنی
چهارشنبه، 29 شهریور، ساعت18
باغ غدیر، ساختمان الغدیر، حوضخانه
#محمدعلی_بهمنی
#دفتر_تخصصی_ادبیات_و_زبان
#مرکز_آفرینش_های_ادبی_قلمستان
@ghalamestannews

در این زمانۀ بی‌های وهوی لال پرست
خوشا به حال کلاغان قیل و قال پرست...

برای سلامتی شاعر برجسته کشور، آقای #محمدعلی_بهمنی دعا کنیم🙏🙏🙏
https://tttttt.me/iranianpoetsocity

محمدعلی بهمنی در ۲۷ فروردین سال ۱۳۲۱ در شهر دزفول به دنیا آمد.
وی دوران کودکی و نوجوانی را در تهران، کرج و بندرعباس گذراند و پس از تحصیلات مقدماتی، از زمان کودکی در چاپخانه‌های تهران به کار پرداخت. او در چاپخانه با زنده یاد «فریدون مشیری» که آن روزها مسئول صفحه ادبی هفت‌تار چنگ مجله روشنفکر بود، آشنا شد و نخستین شعرش در سال ۱۳۳۰، یعنی زمانی که او تنها ۹ سال داشت، در مجله روشنفکر به چاپ رسید. شعرهای وی از همان زمان تاکنون به طور پراکنده در بسیاری از نشریات کشور و مجموعه شعرهای مختلف و جنگ‌ها، انتشار یافته است و بسیاری بر این عقیده‌اند که غزل‌های او، وام‌دار سبک و سیاق نیماست.
بهمنی از سال ۱۳۴۵ همکاری خود را با رادیو آغاز کرد و پس از آن به شغل آزاد روی آورد.
او از سال ۱۳۵۳ ساکن بندرعباس شد و پس از پیروزی انقلاب، به تهران آمد و مجدداً به سال ۱۳۶۳ به بندرعباس عزیمت کرد.
وی در قالب‌های مختلف از کلاسیک، نیمایی و سپید به سرودن پرداخته است. اما وجه غالب شعرهای او، غزل می‌باشد. «بهمنی» را می‌توان از زمره ترانه‌سرایان موفق این روزگار نیز دانست.
محمدعلی بهمنی در سال ۱۳۷۸ موفق به دریافت تندیس خورشید مهر به عنوان برترین غزل‌سرای ایران گردید.
مجموعه اشعار:
باغ لال (۱۳۵۰)، عامیانه‌ها (۱۳۵۵)
گیسو، کلاه، کفتر (۱۳۵۶)، گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود (۱۳۶۹)، دهاتی (۱۳۷۷)، غزل (۱۳۷۷)، شاعر شنیدنی است (۱۳۷۷)، عشق است (۱۳۷۸)، این خانه واژه‌های نسوزی دارد (۱۳۸۲)، من زنده‌ام هنوز و غزل فکر می‌کنم (۱۳۸۸)، غزل زندگی کنیم (گزیده غزل)۱۳۹۲
#محمدعلی_بهمنی
🍃🌷🍃
https://tttttt.me/iranianpoetsocity

ترانه : خرچنگ های مردابی
خواننده: حبیب
اهنگ: حبیب
شاعر: محمدعلی بهمنی

در این زمانهٔ بی های و هوی لال پرست
خوشا به حال کلاغان قیل و قال پرست

چگونه شرح دهم لحظه لحظهٔ خود را
برای این همه ناباور خیال پرست؟

به شب نشینی خرچنگ‌های مردابی
چگونه رقص کند ماهی زلال پرست؟!

رسیده‌ها چه غریب و نچیده می افتند
به پای هرزه علف‌های باغ کال‌پرست!

رسیده ام به کمالی که جز "انا الحق" نیست
کمال دار برای من کمال پرست

هنوز زنده‌ام و زنده بودنم خاری‌ست
به تنگ‌چشمی نامردم زوال پرست

◾️◾️ روان شاعر مهربانی‌ها و بیقراریها، استاد #محمدعلی_بهمنی شاد باد. شاید ۵۰ سال یا قدری کم و بیش، از سرودن این غزل گذشته باشد، اما هنر شاعر توانا همین است که پیوسته با سخنش احساس همدلی و همزبانی می‌کنیم.
دیشب جمعه ۹ شهریور، ساعت ۲۳ شاعر گرانقدر پس از مدت طولانی بستری در بیمارستان درگذشت. روانش مینوی باد.
تسلیت به عاشقان حقیقت و دوستداران ادبیات و همهٔ ایران عزیز.


http://tttttt.me/un_nature

🌲

قطره قطره اگر چه آب شدیم
ابر بودیم و آفتاب شدیم

ساخت ما را همو که می پنداشت
به یکی جرعه اش خراب شدیم

هی مترسک! کلاه را بردار
ما کلاغان دگر عقاب شدیم

ما از آن سودن و نیاسودن
سنگ زیرین آسیاب شدیم

گوش کن! ما خروش و خشم تو را
همچنان کوه بازتاب شدیم

اینک این تو که چهره می پوشی
اینک این ما که بی نقاب شدیم!

#محمدعلی_بهمنی
🌲🌲🌲
--------------------
@bagh_saeb