ناتوانی و اوصاف و احوال آن، یکی از مضامین نه چندان واضحی است که شاعران سبک‌ِ موسوم به هندی به آن رغبت دارند. ناتوانی که در شعر بیدل گاه از آن به «عجز» یاد می شود، گاه حالتی روحی و از مقولهٔ حیرت و تسلیم است و لزوما به معنای ضعف جسمانی و یا فقر اقتصادی نیست؛ در عین حال از آنجا که واژهٔ #توانگر در فارسی، عادتا معادل غنی یا ثری در عربی است، توقع این است که #ناتوان معنایی مقابل توانگر داشته باشد ولی لزوما چنین نیست.