و ناگهان در نبودن ها
هيچ تسلايي نمى بينى
نه پيراهنى فراموش شده، آويخته در كمد
نه يك كتاب نيمه باز، كنارِ تخت
نه آن چمدانِ كهنه زير پله ها
نه چروكِ پرده اي
نه قلم ودفترى افتاده زيرِ مبلِ سبز
نه بوى عطرى
نه خطى
نه شعرى
نه خاطره اي
نه حتى عكسي
كدام عكس تسكينت مى دهد وقتى كسي در آن نمى خندد؟

#نيكى_فيروزكوهی
📚پاييز صد ساله شد

@asheghanehaye_fatima

آدم جنگیدن نباشید!
به خصوص برای آنهایی که ثابت کرده اند ارزش این جنگ، ارزش وقت و نیرو و ارزش زخمی شدنِ شما را ندارند.
آدم آرامش باشید!

#نيكى_فيروزكوهی


@asheghanehaye_fatima

در سینه هامان
نه عشق مرده بود
نه آرزوى پرواز
نه طپش های موقرانه ی قلبی بی شتاب
در سینه هامان
یك پرنده
در هوای جنون جان داده بود
یك پرنده
كه بی هیچ جراحتى
جان داده بود

#نيكى_فيروزكوهی
📕از کتاب گوشی را بردار/نشر شالگردن


@asheghanehaye_fatima

صبحِ جمعه‌ ات بخیر
هر کجا هستی‌
به یاد من باش
من با تو چای نوشیده ام
سفر‌ها کرده ام
از جنگل، از دریا، از آغوشِ تو شعر‌ها نوشته ام
رو به آسمانِ آبیِ پر خاطره
از تو گفته ام
تو را خواسته ام
آه ‌ای رویای گمشده
هر کجا هستی‌
صبحِ جمعه ات بخیر

#نيكى_فيروزكوهی

@asheghanehaye_fatima

سالها طول كشيد تا بفهمم گاهى بد نيست كنترل را از دست بدهم. بفهمم گاهى بايد از فكر آن جايزه هايي كه روى طاقچه روياهايم چيده ام بيرون بيايم. بفهمم آن مدال هايي كه قرار است اطرافيانم به گردنم بياندازند، همان بهتر كه به ميخ كج و كهنه اى آويزان بماند تا بر گردنِ قهرمانى كه از رنج ِ خود و رنجاندنِ ديگران دچار خوف دائمى ست.
بفهمم قرار نيست هميشه از همه چيز راضي باشم و قرار نيست هميشه همه از من رضايت داشته باشند. بفهمم آن روزى كه نمى دانم بايد چه بكنم و نمى توانم تصميمى بگيرم، آخرين روز دنيا نيست. چرا كه فردا ها يي هم هست براي تصميم هاي بهتر. بفهمم گاهى بهتر است بار سنگين زندگى را روى زمين بگذارم، كمرى راست كنم، عرقي از پيشانى پاك كنم، به شانه ى خودم بزنم و با خيالي راحت و با صدايي بلند به خودم بگويم..... خدا قوت.... فردا روز ديگريست

#نيكى_فيروزكوهی
📗راس ساعت هیچ/نشر ایجاز
@asheghanehaye_fatima