«جهان واقعی من و تو دو فنجان چای بود که باهم از آن چای می‌نوشیدیم و گاهی که در باران راه خانه را گم می‌کردیم.‌ می‌توان جهان را ساده دوست داشت. به من آموختی می‌توان در فقر هم جهان را در یک لیوان شیر سرد یا گرم نوشید و بی محابا نوشید.»

نامه از #احمدرضا_احمدی به #شهره_حیدری


@asheghanehaye_fatima