@asheghaneheye_fatima



زخمی بر سینه من است
که با من حرف نمیزند
با دوستانم حرف نمیزند
با دکترم حرف نمیزند
زخمی
که منتظر مانده است شب شود
و از اعماق خونی اش
تو را صدا کند




#گروس_عبدالملکیان

تو مثل رودخانه‌ای ترکم کردی
برای همین است
گاهی ماهی‌های مرده در خود پیدا می‌کنم

بازگشتن‌ات،
جوانی اَست
بازنمی‌گردد

تو از انتهای این خیابان بیرون رفتی
و آن انتها هنوز
بر سینه‌ی جهان سوراخ است

چرا نمی‌تواند برف؟

چرا نمی‌تواند برف
بر گذشته ببارد؟
چرا نمی‌تواند برف
این خیابان را ورق بزند؟

چرا
چطور
چگونه سفر کنم
تو مرده‌ای
و فاصله‌ات از تمام شهرها یکی‌ست

ماهی‌ها به سطح آب آمده‌اند
عید به سطح آب آمده است
عمق به سطح آب آمده است
و تنهایی‌ام
در آب حل نمی‌شود

تو مرده‌ای
و مرگت کوهی‌ست
که هر چه بر آن خاک می‌ریزم
بزرگتر می‌شود

#گروس_عبدالملکیان
از کتاب: سه‌گانه خاورمیانه
نشر چشمه


@asheghanehaye_fatima

شب است 
و هم زمان
بغداد، دمشق
و من را می زنند

می نشینم رو مبل
دکمه را فشار می دهم
که شکنجه گرم را روشن کنم

اخبار چیزی از من نمی گوید
اخبار اخبار را می گوید 
که خبرها را پنهان کند

شب است 
و مورچه ها دارند
اندوه زمین را جابجا می کنند

 
شب است و چهره ام بیش تر به جنگ رفته است
تا به مادرم


شب است
و چشم هام
چون چاه های خرمشهر
به خون می رسد

شب است و آنکه تاریکی را
با هزاران میخ به آسمان کوبیده
انتقام چه چیزی را از ما می گیرد؟

سربازی دستش گلوله خورده
سربازی سینه اش
من اما گلوله از پوستم گذشته،
خورده است به گوشه ی خیالم

برای همین است
که در تمام شعرهایم
خون جاریست

شب است 
و ابرها دارند
ماه را در آسمان خاک می کنند

شب است 
و من باید
این قصه را از جایی شروع کنم:

 

#گروس_عبدالملکیان

...🚶‍♂...
@asheghanehaye_fatima