■مرگ در شب

صبح که می‌شود
دست دراز می‌کنی
از آن‌سوی پنجره‌ها
به نوازشِ گونه‌های یخ‌بسته‌ام

چه دیرباوری خورشید!
مرگِ دی‌شبِ مرا
روزنامه‌های صبح
سکه‌یی اگر دهی
برای تو نقل می‌کنند

به حالِ خود بگذار
این مرده‌ی رنگ‌ورورفته را
این ملحفه‌های بی‌برگ‌وشکوفه را
و بالشی که خشک نمی‌شود انگار

این پنجره را
از میانِ پنجره‌های هر روزه‌ات
قلم بگیر
نگو که عادت کرده‌یی به من.

#سارا_پرتو

@asheghanehaye_fatima