عشق رمانتیک معمولا بین دوازده تا هجده ماه دوام می‌آورد. وقتی مانعی در برقراری ارتباط باشد؛ ناملایمات باعث شعله‌ور شدن عشق میشوند و باعث تشدید شور رمانتیک و با ناملایمات ممکن است این شعله تا سال‌ها روشن باشد، اما این شعله با در افتادن در روال معمول زندگی روزمره خاموش میشود و اغلب جای خود را به مدار دیگری در مغز میدهد: دلبستگی و احساس آرامش.


#هلن_فیشر


@asheghanehaye_fatima

.
اﺷﭙﻴﮕﻞ: ﻣﺪﺕ ﺯﻣﺎﻥ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ؟

ﻓﻴﺸﺮ: ﻃﺒﻖ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺕ ﻣﺎ ﺑﻴﻦ هجده ﻣﺎﻩ ﺗﺎ ﺳﻪ ﺳﺎﻝ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﺕ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺗﺮ ﻫﻢ ﺑﺸﻮﺩ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺭﺍﺑﻄﻪ ی ﻋﺸﻘﯽ ﻣﻮﺍﻧﻌﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻣﺜﻼ ﺍﮔﺮ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺩﺭ ﺩﻭ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻳﺎ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺘﺎﻫﻞ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺕ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺗﺮﺷﺤﯽ ﺩﻭﭘﺎﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ: ﺍﮔﺮ ﻣﻐﺰ "ﭘﺎﺩﺍﺷﯽ" ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻧﮑﻨﺪ، ﺍﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺧﻴﻠﯽ ﻓﻌﺎﻟﺘﺮ ﻣﻴﺸﻮﺩ.

اﺷﭙﻴﮕﻞ: ﺁﻳﺎ ﻣﺎ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺍﻳﻨﻘﺪﺭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻋﺸﻖ ﺑﯽ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻫﺴﺘﻴﻢ؟ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ ﺁﺯﺍﺩی ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﭘﺎﺭﺗﻨﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻳﻢ؟

ﻓﻴﺸﺮ:ﻣﺎ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺍﻳﻦ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﯽ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﻥ ﺧﻮﺩ ﺟﻠﻮ ﮔﻴﺮی ﮐﻨﻴﻢ. ﺗﺼﻮﺭ ﮐﻨﻴﺪ ﺷﻤﺎ ﺗﺎﺯﻩ ﺻﺎﺣﺐ ﻓﺮﺯﻧﺪی ﺷﺪﻩ ﺍﻳﺪ ﻫﻤﺴﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺷﺨﺼﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺟﺬﺍﺏ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﻴﺪ. ﺷﻤﺎ ﻗﺎﺩﺭ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ:"ﻧﻪ،ﻣﻦ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﻫﺴﺘﻢ، ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻧﻴﺰ ﻣﺘﺎﻫﻞ ﺍﺳﺖ، ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻣﺎ، ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ". ﭼﻨﻴﻦ ﺻﺮﻑ ﻧﻈﺮ ﮐﺮﺩﻧﯽ ﻣﺸﮑﻞ، ﻭﻟﯽ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ. ﺻﺮﻑ ﻧﻈﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﺳﮑﺲ ﺧﻴﻠﯽ ﺳﺎﺩﻩ ﺗﺮ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ. ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻣﺎ ﻣﺮﺗﺐ ﺑﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﻣﺎﻳﻞ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺟﻨﺴﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ، ﻭ ﺩﺭ ﺁﺧﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ ﻓﺸﺎﺭﻳﻢ.

اﺷﭙﻴﮕﻞ: ﭘﺲ ﻋﺸﻖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﮏ ﻣﺎﺩﻩ ﻣﺨﺪﺭ ﺍﺳﺖ؟

ﻓﻴﺸﺮ:ﺩﻗﻴﻘﺎ، ﭘﺲ ﺑﺮﺍی ﺗﺮک ﺍﻋﺘﻴﺎﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻭﺭی ﮐﺮﺩ. ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﺗﺮک ﺍﻋﺘﻴﺎﺩ ﻋﺸﻖ ﺧﻴﻠﯽ ﺷﺒﻴﻪ ﺑﻪ ﺗﺮک ﮐﻮﮐﺎﺋﻴﻦ ﺍﺳﺖ.ﺧﻮﺍﻫﺶ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﺪﻳﺪ، ﻣﺎﻟﻴﺨﻮﻟﻴﺎ، ﺧﺴﺘﮕﯽ، ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﺭﻭﺣﯽ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺗﻔﺎﻭﺗﻬﺎﻳﯽ ﻫﻢ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﻮﮐﺎﺋﻴﻦ ﻣﻌﺘﺎﺩ ﺍﺳﺖ، ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﺭﻭﺯ ﻗﺒﻞ ﺭﺍ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﺧﻮﺩ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﮐﺜﺮﺍ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﯽ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﭘﺎﺭﺗﻨﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﺪ.
______
پ.ن۱:
بخش هایی از مصاحبه ی مجله ی اشپیگل با #هلن_فیشر،محقق و انسان شناس دانشگاه روتگر نیوجرسی
#فیشر