‍ #سافو
.
.
.
.
سافو از شاعران یونانی سده هفتم پیش از میلاد بود.

سافو از زمان باستان به عنوان بزرگ‌ترین شاعر ِ غنایی شناخته شده‌است. او نخستین زنی بود که کنار احساسات فردی، حتی خصوصی‌ترین احساسات را در شعر بیان کرد. شعر او بر معاصران‌اش تأثیر بسیار گذاشت و در زمان زندگی‌اش نه تنها در زادگاه‌اش که در جای‌های بس دور نیز خوانده و دکلمه می‌شد.

#افلاطون او را ایزدبانوی دهم هنر نامیده‌است. کاتولوس از «سافوی ِ مَرد» نام برده و زاهد آسوری تاتیانوس او را «روسپی، دیوانهٔ عشق، کسی که هرزگی‌اش را آواز می‌داده» خوانده‌است. بیش‌ترین جنجال پیرامون او نیز به دلیل ِ گرایش ِ هم‌جنس‌گرایانه‌ش بوده‌است. سافو در سروده‌هایش عشق بین زنان را ستایش کرده است. او از جزیرهٔ لزبوس است و برای همین، امروز زنان هم‌جنس‌گرا را «لزبین» می‌نامند.

سافو در زمان ِ زندگی‌اش به خاطر شعرهایش- که بخش اندکی از آن به جا مانده‌است- بسیار ستوده شده‌است. وقتی به پیرسالی درگذشت، در بسیار جاها شعرهاش نقل و خوانده می‌شد. ایدهٔ خودکشی که ادیت مورای فرانسوی در تجزیهٔ روان‌کاوانهٔ شعرهای سافو مطرح کرده‌است، شاید ایدهٔ خلاقانه‌ای باشد، اما نشانه‌ای از نقد جدی در بر ندارد.

.
.
.
نقاشی👈سافو در جزیره لزبوس اثر👈 ادوارد-آنری آوریل

.
.
.
درباری نقاش👈اِدوارد-آنری آوریل نقاش فرانسوی بود. شهرت ادوار هنری بیشتر ناشی از نقاشیهایی است که با نام مستعار پل آوریل در مضمون روابط جنسی می‌کشید. به این نوع آثار، آثار اروتیک نیز گفته می‌شود.
.
.
.
اروتیک👈تن‌کامگی یا اروتیسیزم یا اروتیک ( Eroticism) کیفیتی‌ست که سبب برانگیخته‌شدن احساس جنسی می‌شود؛ همچنین اندیشه‌ای فلسفی‌ست که به زیبایی‌شناسی خواهش جنسی، هوس‌ و احساس عشق می‌پردازد




@asheghanehaye_fatima