@asheghanehaye_fatima
دست هایت را
اگر به من می دادی
مسافرها از
پنجره های قطار
به اشتیاق
ایستگاه را
نگاه می کردند
دست هایت را اگر
به من می دادی
هیچ کودکی در خیابان
گم نمی شد
جای دست هات
در زندگی من خالی است
و خالی عمیق و عمیق تر می شود
تو باید بدانی
سال ها از هر دست و لیوانی
آب خورده ام که
بغض ها را بشویم
و امروز دریا شده ام
و امروز برای جنازه ها
ساحلی ندارم
تو باید بدانی
دست هایی که غرق می شوند
برای خداحافظی تکان نمی خورند!
#بهزاد_عبدی
كتاب :
#زیبایی_ات_غمگینم_می_کند
نشر:
#چشمه
دست هایت را
اگر به من می دادی
مسافرها از
پنجره های قطار
به اشتیاق
ایستگاه را
نگاه می کردند
دست هایت را اگر
به من می دادی
هیچ کودکی در خیابان
گم نمی شد
جای دست هات
در زندگی من خالی است
و خالی عمیق و عمیق تر می شود
تو باید بدانی
سال ها از هر دست و لیوانی
آب خورده ام که
بغض ها را بشویم
و امروز دریا شده ام
و امروز برای جنازه ها
ساحلی ندارم
تو باید بدانی
دست هایی که غرق می شوند
برای خداحافظی تکان نمی خورند!
#بهزاد_عبدی
كتاب :
#زیبایی_ات_غمگینم_می_کند
نشر:
#چشمه
@asheghanehaye_fatima
"آن بالاها
هواپیمای بزرگی گیر کرده
لای ابرها"
مردی در کوچه های بن بست می دود
"این پایین ها
کشتی بزرگی گیر کرده
لای تورها"
مردی در کوچه های بن بست می دود
از دست هات بی خبرم
دور مانده ام از همه جا
و دنیا سرخ است پشت این ترافیک
جا مانده ام لای سیم های خاردار
سیم های تلفن
من گیر کرده ام
پشت بوق های ممتد
من از همین کوچه های بن بست
به دشت ها و دامنه های زیادی رسیده ام
درست مثل ماهی سمجی
که می خواست در قوطی کنسرو
شنا کند
#بهزاد_عبدی
"آن بالاها
هواپیمای بزرگی گیر کرده
لای ابرها"
مردی در کوچه های بن بست می دود
"این پایین ها
کشتی بزرگی گیر کرده
لای تورها"
مردی در کوچه های بن بست می دود
از دست هات بی خبرم
دور مانده ام از همه جا
و دنیا سرخ است پشت این ترافیک
جا مانده ام لای سیم های خاردار
سیم های تلفن
من گیر کرده ام
پشت بوق های ممتد
من از همین کوچه های بن بست
به دشت ها و دامنه های زیادی رسیده ام
درست مثل ماهی سمجی
که می خواست در قوطی کنسرو
شنا کند
#بهزاد_عبدی
@asheghanehaye_fatima
می خواستم
بهار به خانه ات بیاورم
و دیگر قانع نباشی
به گل های چسبیده به فرش
می خواستم
بهار به پیرهنت بیاورم
و از آنجا سفر کنم
به سرزمین های کشف نشده
اما هر دری باز کردم
پاییز در بادهایش از راه رسید
روی هر پنجره ای دست گذاشتم
زمستان
آخرین تصویر در حافظه اش بود
امروز من و بهار
در کوچه ها می گردیم
و سراغت را
از خرگوش های مرده در برف
می گیریم.
#بهزاد_عبدی
کتاب :
#زیبایی_ات_غمگینم_می_کند
نشر :
#چشمه
می خواستم
بهار به خانه ات بیاورم
و دیگر قانع نباشی
به گل های چسبیده به فرش
می خواستم
بهار به پیرهنت بیاورم
و از آنجا سفر کنم
به سرزمین های کشف نشده
اما هر دری باز کردم
پاییز در بادهایش از راه رسید
روی هر پنجره ای دست گذاشتم
زمستان
آخرین تصویر در حافظه اش بود
امروز من و بهار
در کوچه ها می گردیم
و سراغت را
از خرگوش های مرده در برف
می گیریم.
#بهزاد_عبدی
کتاب :
#زیبایی_ات_غمگینم_می_کند
نشر :
#چشمه
@asheghanehaye_fatima
آینده ام
در آینه ی کوچکش جا مانده بود
آینه را در کیف کوچکش
دفن کرد و رفت حالا
هرچه می شویم
پاک نمی شود اندامش
از حافظه ی دست هام
#بهزاد_عبدی
آینده ام
در آینه ی کوچکش جا مانده بود
آینه را در کیف کوچکش
دفن کرد و رفت حالا
هرچه می شویم
پاک نمی شود اندامش
از حافظه ی دست هام
#بهزاد_عبدی
@asheghanehaye_fatima
دست هایت را
اگر به من می دادی
مسافرها از
پنجره های قطار
به اشتیاق
ایستگاه را
نگاه می کردند
دست هایت را اگر
به من می دادی
هیچ کودکی در خیابان
گم نمی شد
جای دست هات
در زندگی من خالی است
و خالی عمیق و عمیق تر می شود
تو باید بدانی
سال ها از هر دست و لیوانی
آب خورده ام که
بغض ها را بشویم
و امروز دریا شده ام
و امروز برای جنازه ها
ساحلی ندارم
تو باید بدانی
دست هایی که غرق می شوند
برای خداحافظی تکان نمی خورند!
#بهزاد_عبدی
دست هایت را
اگر به من می دادی
مسافرها از
پنجره های قطار
به اشتیاق
ایستگاه را
نگاه می کردند
دست هایت را اگر
به من می دادی
هیچ کودکی در خیابان
گم نمی شد
جای دست هات
در زندگی من خالی است
و خالی عمیق و عمیق تر می شود
تو باید بدانی
سال ها از هر دست و لیوانی
آب خورده ام که
بغض ها را بشویم
و امروز دریا شده ام
و امروز برای جنازه ها
ساحلی ندارم
تو باید بدانی
دست هایی که غرق می شوند
برای خداحافظی تکان نمی خورند!
#بهزاد_عبدی
@asheghanehaye_fatima
می خواستم
بهار به خانه ات بیاورم
و دیگر قانع نباشی
به گل های چسبیده به فرش
می خواستم
بهار به پیرهنت بیاورم
و از آنجا سفر کنم
به سرزمین های کشف نشده
اما هر دری باز کردم
پاییز در بادهایش از راه رسید
روی هر پنجره ای دست گذاشتم
زمستان
آخرین تصویر در حافظه اش بود
امروز من و بهار
در کوچه ها می گردیم
و سراغت را
از خرگوش های مرده در برف
می گیریم.
#بهزاد_عبدی
می خواستم
بهار به خانه ات بیاورم
و دیگر قانع نباشی
به گل های چسبیده به فرش
می خواستم
بهار به پیرهنت بیاورم
و از آنجا سفر کنم
به سرزمین های کشف نشده
اما هر دری باز کردم
پاییز در بادهایش از راه رسید
روی هر پنجره ای دست گذاشتم
زمستان
آخرین تصویر در حافظه اش بود
امروز من و بهار
در کوچه ها می گردیم
و سراغت را
از خرگوش های مرده در برف
می گیریم.
#بهزاد_عبدی
@asheghanehaye_fatima
تقصیر لباس ها نبود
اگر هر کجا رفتی
مشتی دکمه جا گذاشتی
هنوز موهایت
از دودکش نقاشی بالا می رود
این شهر تا ابد آلوده است
از هر چه خبر
این همه کلاغ
اشکی که به پای من ریختی
امروز اقیانوس شده
دور سرم می چرخد
می چرخیم
غرق می شویم
بی عصایی
که بشکافد چشم هایت را
تقصیر درخت ها نیست
اگر دهانت بوی علف می دهد
همیشه به وقت خداحافظی
از تنت
به جای دست
گل سرخ به من می روید
بوی برف
رد پایی نداشت
تو آن قدر دور رفتی
که آهسته
آهسته
قسمتی از شب شدی
بعد از تو
هر چه آفتاب خود را تکه تکه کند
هیچ جای این زمین گرم نخواهد شد
قبرستان مست کرده
زیر گریه می زند
دریا می شود
به پای ما می افتد
قبرستان
با آخرین سنگ به آشپزخانه رسیده
و ساق های خیس مادر
به فکر زمین است
که ما
هر چه زیر پایش را کندیم
چیزی پیدا نشد
در نبود تو
ناگهان آن قدر بزرگ شدیم
که از کوهستان
صخره به دوش برگردیم
زیر لب بگوییم:
باران همیشه
فردای آخرین روز می بارد
باران همیشه
شبیه تو می آید
#بهزاد_عبدی
از کتاب: باد به دنبال خودش می گردد
تقصیر لباس ها نبود
اگر هر کجا رفتی
مشتی دکمه جا گذاشتی
هنوز موهایت
از دودکش نقاشی بالا می رود
این شهر تا ابد آلوده است
از هر چه خبر
این همه کلاغ
اشکی که به پای من ریختی
امروز اقیانوس شده
دور سرم می چرخد
می چرخیم
غرق می شویم
بی عصایی
که بشکافد چشم هایت را
تقصیر درخت ها نیست
اگر دهانت بوی علف می دهد
همیشه به وقت خداحافظی
از تنت
به جای دست
گل سرخ به من می روید
بوی برف
رد پایی نداشت
تو آن قدر دور رفتی
که آهسته
آهسته
قسمتی از شب شدی
بعد از تو
هر چه آفتاب خود را تکه تکه کند
هیچ جای این زمین گرم نخواهد شد
قبرستان مست کرده
زیر گریه می زند
دریا می شود
به پای ما می افتد
قبرستان
با آخرین سنگ به آشپزخانه رسیده
و ساق های خیس مادر
به فکر زمین است
که ما
هر چه زیر پایش را کندیم
چیزی پیدا نشد
در نبود تو
ناگهان آن قدر بزرگ شدیم
که از کوهستان
صخره به دوش برگردیم
زیر لب بگوییم:
باران همیشه
فردای آخرین روز می بارد
باران همیشه
شبیه تو می آید
#بهزاد_عبدی
از کتاب: باد به دنبال خودش می گردد
@asheghanehaye_fatima
برای تو فکر می کنم
برای تو حرف می زنم
تویی که
فرق از میان پیرهنت باز کرده ای
دکمه ها
به دست ها خیره اند
دست ها اوج گرفته اند
و در جنگلی دور
ماری دور درختش می پیچد
حلقه می شود
بالا می رود
حلقه می شود
بالا می رود...
برمی گردد به زیر سیگاری
به قبرستانی از فکر های خاکستری
در سرت به جای مو
همهمه آورده ای
دو ابروی مترادف
چشم هایت:
کلاغ های وحشی در روشنای صبح
لب هایت:
ماهیانی در تلاطم تورها
مردمک هایم می چرخند
مردمک هایم:
کودکانی که از سیاهی زندان
به تماشای بالا رفته اند
در چهره ات دریچه ها
راه به دنیای دیگری دارند
به روزهای دیگری
تو را در سنگ دیدم
تو کوه بودی
تو را در برگ دیدم
درخت بودی
تو را در خواب دیدم
تو خواب بودی
لیوانی شکسته در گلو دارم
مردمک ها در آب ها شناورند
کلاغ ها دور می شوند
و دریا در ماهی کوچکش
غرق شده
زیبایی ات غمگینم می کند
#بهزاد_عبدی
برای تو فکر می کنم
برای تو حرف می زنم
تویی که
فرق از میان پیرهنت باز کرده ای
دکمه ها
به دست ها خیره اند
دست ها اوج گرفته اند
و در جنگلی دور
ماری دور درختش می پیچد
حلقه می شود
بالا می رود
حلقه می شود
بالا می رود...
برمی گردد به زیر سیگاری
به قبرستانی از فکر های خاکستری
در سرت به جای مو
همهمه آورده ای
دو ابروی مترادف
چشم هایت:
کلاغ های وحشی در روشنای صبح
لب هایت:
ماهیانی در تلاطم تورها
مردمک هایم می چرخند
مردمک هایم:
کودکانی که از سیاهی زندان
به تماشای بالا رفته اند
در چهره ات دریچه ها
راه به دنیای دیگری دارند
به روزهای دیگری
تو را در سنگ دیدم
تو کوه بودی
تو را در برگ دیدم
درخت بودی
تو را در خواب دیدم
تو خواب بودی
لیوانی شکسته در گلو دارم
مردمک ها در آب ها شناورند
کلاغ ها دور می شوند
و دریا در ماهی کوچکش
غرق شده
زیبایی ات غمگینم می کند
#بهزاد_عبدی
@asheghanehaye_fatima
برای تو فکر می کنم
برای تو حرف می زنم
تویی که
فرق از میان پیرهنت باز کرده ای
دکمه ها
به دست ها خیره اند
دست ها اوج گرفته اند
و در جنگلی دور
ماری دور درختش می پیچد
حلقه می شود
بالا می رود
حلقه می شود
بالا می رود...
برمی گردد به زیر سیگاری
به قبرستانی از فکر های خاکستری
در سرت به جای مو
همهمه آورده ای
دو ابروی مترادف
چشم هایت:
کلاغ های وحشی در روشنای صبح
لب هایت:
ماهیانی در تلاطم تورها
مردمک هایم می چرخند
مردمک هایم:
کودکانی که از سیاهی زندان
به تماشای بالا رفته اند
در چهره ات دریچه ها
راه به دنیای دیگری دارند
به روزهای دیگری
تو را در سنگ دیدم
تو کوه بودی
تو را در برگ دیدم
درخت بودی
تو را در خواب دیدم
تو خواب بودی
لیوانی شکسته در گلو دارم
مردمک ها در آب ها شناورند
کلاغ ها دور می شوند
و دریا در ماهی کوچکش
غرق شده
زیبایی ات غمگینم می کند
#بهزاد_عبدی
برای تو فکر می کنم
برای تو حرف می زنم
تویی که
فرق از میان پیرهنت باز کرده ای
دکمه ها
به دست ها خیره اند
دست ها اوج گرفته اند
و در جنگلی دور
ماری دور درختش می پیچد
حلقه می شود
بالا می رود
حلقه می شود
بالا می رود...
برمی گردد به زیر سیگاری
به قبرستانی از فکر های خاکستری
در سرت به جای مو
همهمه آورده ای
دو ابروی مترادف
چشم هایت:
کلاغ های وحشی در روشنای صبح
لب هایت:
ماهیانی در تلاطم تورها
مردمک هایم می چرخند
مردمک هایم:
کودکانی که از سیاهی زندان
به تماشای بالا رفته اند
در چهره ات دریچه ها
راه به دنیای دیگری دارند
به روزهای دیگری
تو را در سنگ دیدم
تو کوه بودی
تو را در برگ دیدم
درخت بودی
تو را در خواب دیدم
تو خواب بودی
لیوانی شکسته در گلو دارم
مردمک ها در آب ها شناورند
کلاغ ها دور می شوند
و دریا در ماهی کوچکش
غرق شده
زیبایی ات غمگینم می کند
#بهزاد_عبدی
@asheghanehaye_fatima
آینده ام
در آینه ی کوچکش جا مانده بود
آینه را
در کیف کوچکش دفن کرد و رفت
حالا
هرچه می شویم
پاک نمی شود اندامش
از حافظه ی دست هام
#بهزاد_عبدی
آینده ام
در آینه ی کوچکش جا مانده بود
آینه را
در کیف کوچکش دفن کرد و رفت
حالا
هرچه می شویم
پاک نمی شود اندامش
از حافظه ی دست هام
#بهزاد_عبدی