@asheghanehaye_fatima




نام خود را بگو
تو
که کاشف ناگهان های اتفاق
                               بودی
تو که در سقوط صریح آتش به باغی از نمی دانم های
                                            [ جهان ، رها بودی
تو که در استعاره های پنهان جهان که از همه سو مرگ
                                            [ را می برد نور بودی
دور اما
           نبودی

نام خود را بگو
وقتی که گفتم نام خود را بگو گو زنی از پهنه ی اشراق
طلوع کرد    از عیار خورشید   از عیار آب   بی نیاز
از صفت و تسمیه    مثل زندگی ی درخت در ارتباط
روشنش با فردا ها
                     با
                        همیشه ی عرفان
شکلِ افتادن شد
این موج بی شکلِ آفتاب ظهر
پیراهن درخت آذرماه
رها
کنار اجاق حرف
کنار بار سنگین جهان
شکل افتادن شد
سایه در سایه
سیاه
سیاهِ سیاه

#شاپور_بنیاد 🌱

@asheghanehaye_fatima



در دستهای من شکلی است از جهان
و تو این جهان ویران را نمیخواهی



#شاپور_بنیاد

@asheghanehaye_fatima



من
آرام از فصل عشق بازی ی اشیا می گفتم
و قلب ساعتی که گم شده بود
کنار هستی ات می زد
چه پیر شده ای میان بازوانِ تکیده ی من
چه تنها شده ای
ای خوابِ آبی
که در چشم خورشید
آرمیده ای
آیا فقط من
ترانه های فراموش را زمزمه می کنم
یا
این رسم آموختن مرگ است
که تکه های خاطره را از هر سو جمع می کند
تا باز به هر سو
پرتاب کند



#شاپور_بنیاد

@asheghanehaye_fatima




من
آرام از فصل عشق بازی ی اشیا می گفتم
و قلب ساعتی که گم شده بود
کنار هستی ات می زد
چه پیر شده ای میان بازوانِ تکیده ی من
چه تنها شده ای
ای خوابِ آبی
که در چشم خورشید
آرمیده ای
آیا فقط من
ترانه های فراموش را زمزمه می کنم
یا
این رسم آموختن مرگ است
که تکه های خاطره را از هر سو جمع می کند
تا باز به هر سو
پرتاب کند




#شاپور_بنیاد