@asheghanehaye_fatima



از مسیر دلم که گذشتی
تمام ریشه‌هایم در زمین
خشکیدند
و قدم‌هایت را شمردم که از قدیم
در مسیر نور
اقیانوس‌ها را به خواب عمیق دعوت می‌کردند

می‌خواستم لبخندت را
به دریا بریزم
تا تمام ماهیان به زیبایی زمین ایمان بیاورند
می‌خواستم از پله‌های چشمانت بگذرم
تا آسمان
تمام ستاره‌گانش را در دامنت حبس کند
تا کوه سینه آسمان را بشگافد
و مترسک
تنها پریدن گنجشک‌ها را بخاطر بسپارد

شب از موهایت آویزان بود
گندم‌زار از بوی تنت سبز شد
و باد
وزیدن را از چادرت آموخت
من که سر راهت سبز می‌شدم
جنگل آتش می‌گرفت

باد
بادبادک کودکی‌ام را
به سمت تو می‌چرخاند
کبوتران
در بام خانه‌تان برف می‌شدند
بچه ها در برف می‌نوشتند
آب ، نان ، انار
مادر بزرگ به قصه اش ادامه میداد:
زنان عاشق
زود می‌میرند

تو سبز پوشیدی
آسمان آبی شد
بیابان غبار را در سینه‌اش پنهان کرد
ابرها به کوه دل بستند
خورشید پشت تپه‌ها پنهان شد
و من فهمیدم
زنده گی جای قشنگی است
که زیر پیراهنت جا گذاشته ام

سال‌ها بعد
تو بزرگ شدی
برایم سیب سرخ تعارف کردی
دردهایت را دستمال دوختی
اشک‌هایت را در باران پنهان کردی
و من هنوز
همان کودکی بودم
که باد
بادبادک‌ کودکی‌اش را
به سمت تو می‌چرخاند

#حبیب_نکیسا
#زنان_عاشق_زود_می_میرند.