سیاه چشم من
کنون که آن کبوتر سفید
زبام خانه ها گریخته
تو که هنوز، شرنگ تیرگی به کام چشم کودکانه ات نریخته
رهاکن این خمودِ خانه را
نگه کن آفتاب را
که تا اگر که چون من شدی
کسی با دو چشم باز، کور بوده است
و در کنار استوا، از آفتاب دور بوده است
در آنزمان که زور
سپیدِ چشم باور ترا سیاه میکند
تورا تباه میکند
اگرچه حق از آن زور بوده است
به یاد آوری که نور، بوده است

#محمدابراهیم_جعفری


@asheghanehaye_fatima

.


در من  تَرانه‌ای نبود،  تو خواندی

در من  آینه‌ای نبود،  تو دیدی

ریشه‌ای بودم در خوابِ خاک‌های مُتبرّک
بی‌باران، در نگاه‌ِ تو سبز شدم ...






      #محمدابراهیم_جعفری

@asheghanehaye_fatima

.
زندگی، هدیه‌ای است که من
هر روز صبح
که از خواب بیدار می‌شوم،
عاشقانه
روبان‌های دورِ آن را
به آرامی  باز می‌کنم ...





     #کریستین_بوبن




پ. ن: اگر عاشق نباشی، آموختنی نیست!


( شعرخوانیِ #محمدابراهیم_جعفری )

@asheghanehaye_fatima